Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος

Η Εθνική Βιβλιοθήκη στην Αθήνα για εμένα προσωπικά δεν είναι απλά ένα ωραίο κτήριο, ούτε ένα αξιοθέατο του ιστορικού κέντρου της διαμαντόπετρας.

Ο χώρος αυτός συνδέεται ιδιαίτερα με τη φοιτητική μου εποχή, όταν οι μελέτες, όχι μόνο για τις σπουδές, αλλά και για διάφορες προσωπικές έρευνες, ήταν στο καθημερινό μου πρόγραμμα.

Τώρα την επισκέπτομαι, και συμβουλεύομαι τους καταλόγους της για διάφορα θέματα, όποτε μπορώ.

Οι πρώτες «Σκέψεις περί σχηματισμού Εθνικής Ελληνικής Βιβλιοθήκης» δημοσιεύθηκαν από τον φιλέλληνα Ιω. Μάγερ σε άρθρο του στα «Ελληνικά Χρονικά» του Μεσολογγίου, τον Αύγουστο του 1824. Η ιδέα υλοποιήθηκε το 1829 από τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος ιδρύθηκε τυπικά με το διάταγμα που εκδόθηκε στις 15 Μαΐου 1832, με την επωνυμία «Δημόσια Βιβλιοθήκη» και με Διευθυντή τον Γεώργιο Γεννάδιο, ο οποίος έφερε τον τίτλο του «Επιστάτου».

Το κεντρικό κτήριο της Βιβλιοθήκης είναι αυτό το γνωστό σε όλους μας νεοκλασικό κτήριο της Οδού Πανεπιστημίου.

Η ανέγερση του κτηρίου άρχισε το 1888 και ολοκληρώθηκε το 1903. Τα σχέδια έγιναν από τον Θεόφιλο Χάνσεν, ενώ η επίβλεψη της ανέγερσης από τον Ερνέστο Τσίλλερ.

Τα έξοδα για την ανέγερση του εν λόγω κτηρίου ανέλαβαν οι αδελφοί Παναγής, Μαρίνος και Ανδρέας Βαλλιάνος.

Σήμερα η Εθνική Βιβλιοθήκη εξακολουθεί να στεγάζεται στο Βαλλιάνειο κτήριο (Πανεπιστημίου 32), καθώς και σε δύο άλλα κτήρια, στην Αγία Παρασκευή και στη Νέα Χαλκηδόνα.

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος κατέχει -μεταξύ άλλων και- μια από τις μεγαλύτερες συλλογές Ελληνικών Χειρογράφων Κωδίκων διεθνώς. Συγκεκριμένα διαθέτει μια συλλογή από 4.500 περίπου χειρόγραφους κώδικες, περγαμηνούς, χαρτώους, που χρονολογούνται από τον Θ΄ έως τον ΙΘ΄ αι.