...παράδειγμα πίστης και μετάνοιας
Μέσα στο πρωτόγονο, ανταγωνιστικό, μάλλον σκοτεινό,
πλαίσιο του βιβλίου του Ιησού του Ναυή της Παλαιάς Διαθήκης, ερχόμαστε
αντιμέτωποι με την μετανοημένη, πιστή, πρώην πόρνη, η οποία αποφασίζει να αποδεχθεί το θέλημα του Κυρίου μας. Η
συγκεκριμένη ιστορία της Ραάβ, στο δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου, αρχίζει με τον
Ιησού στέλνοντας κατασκόπους στην Ιεριχώ, ούτως ώστε να προετοιμαστούν και να
σχεδιάσουν τη κατάκτησή τους, στη γή που ανήκει στον Ισραήλ, δηλαδή στο λαό του
Θεού. Το γεγονός οτι οι δύο κατάσκοποι του Ιησού (κοιτάζοντας την περιοχή)
επέλεξαν να διανυκτερεύσουν στο σπίτι μιας πόρνης, ίσως φαίνεται περίεργο. Η
Ράαβ ήταν στο χαμηλότερο, και φτωχότερο μέρος της κοινωνίας, όμως ο Κύριος την
ξεχώρισε, και την επέλεξε για να φιλοξενήσει τους δύο αγγελιοφόρους,
απεσταλμένους απο τον ηγέτη Ιησού, τον διάδοχο του Μωυσή.
Κατά την διδασκαλία του Επισκόπου Ελβίρας Γρηγορίου
(370) το γεγονός αυτό δέν είναι καθόλου τυχαίο, αλλά όπως ο Προφήτης Ωσηέ
δέχεται μια πόρνη γυναίκα (Ωσ. 1:2) ο Φιλεύσπλαχνος και Ελεήμων Κύριος δείχνει την πολυευσπλαχνία Του, και την
ακατανόητη συμπόνια και αγάπη Του, αποδεχόμενος τον κάθε πιστό, μετανοημένο
άνθρωπο, στην αιώνια Εκκλησία Του.[1] Επειδή η Ραάβ είχε το θάρρος της πίστεως,
και την τόλμη να φιλοξενήσει και να προστατεύσει τους εκπροσώπους του Ιησού του
Ναυή, και πίστευε οτι ο Κύριος και Θεός του Ισραήλ ήταν ο αληθινός Δημιουργός, και
η πηγή της Σωτηρίας του κόσμου, οι κατάσκοποι
την έσωσαν απο την καταστροφή της κατάκτησης της περιοχής.
Ο Άγιος και Απόστολος Λουκάς, αλλά και ο Προφήτης
Ησαΐας τονίζουν οτι ο Θεός είναι το Φώς και η Σωτηρία όλων των εθνών: ‘…φῶς
ἐθνῶν τοῦ εἶναί σε εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς...’ (Ησ 49:6), ‘Φῶς
εἰς αποκάλυψιν ἐθνῶν καί δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ’ (Λκ 2:31-32). Πολλές φορές, δυστυχώς, στη σημερινή μας εποχή,
μετράμε την εθνικότητα, την κοινωνική θέση, και το θρήσκευμα ενός ανθρώπου αντί
να επικεντρωνόμαστε στα χαρίσματα και στην αγάπη του κάθε προσώπου, πλασμένου
κατ’ εικόνα του Τριαδικού Θεού. Η ιστορία της Ραάβ αποδεικνύει λοιπόν ότι
τέτοιες διαχωριστικές προϋποθέσεις δέν υπάρχουν στην πνευματική ζωή.
Βλέπουμε την αιμορροούσα γυναίκα (Λκ 8:48) πλησιάζοντας
τον Θεάνθρωπο και Σωτήρα ημών Ιησού Χριστό με την
ίδια δυναμική πίστη, την ελεύθερη θέληση,
για μια σωστή σχέση με τον Θεό και την τόλμη που παρουσιάζεται μέσα στην
ιστορία της Ραάβ. Η δύο αυτές αγίες γυναίκες παίρνουν την ίδια απάντηση: ‘Η πίστις σου σέσωκέ
σε, πορεύου εις ειρήνην.’ Για
τον Ιερό Χρυσόστομο η Ραάβ αποτελεί παράδειγμα πίστης και μετάνοιας - τα δύο
αυτά σημαντικά βήματα πρός την εν Χριστώ σωτηρία.[2]
Ακόμα και εν μέσω των φλογών της καταστροφής και της
φθοράς, βιώνουμε την δροσιστική αγάπη
και αλήθεια του Θεού. Έστω και άν το ιστορικό πλαίσιο του συγκεκριμένου
κειμένου της Παλαιάς Διαθήκης περιέχει βίαιες, πρωτόγονες πράξεις, o πλούτος
του ελέους του Θεού, και το θέλημα του για αιώνια κοινωνία με τον κάθε άνθρωπο
είναι ξεκάθαρο. Ας ακολουθήσουμε το θυσιαστικό, ενθαρρυντικό παράδειγμα της
Ραάβ, για να γινόμαστε ζωντανοί μέτοχοι και μέλη του Σώματος του Κυρίου, και
της αιώνιας ζωής που μας προσφέρει.
Αλέξης
Φλωρίδης
Πρόεδρος Συλλόγου Ορθοδόξων Φοιτητών Πανεπιστημίου
Εδιμβούργου
No comments:
Post a Comment