Άνθρωπε γιατί με εγκατέλειψες;

Θα μπορούσε αυτός ο τίτλος να συνοδεύσει μια σειρά αναριθμήτων εκπομπών, ως την τελευταία που ο Κύριος θα μας επιτρέψει αδελφοί μου. Πλέον όλα γυμνά και τετρχαχηλισμένα μπροστά μας. Αν έστω και ελάχιστα, τα πνευματικά μας αισθητήρια λειτουργούν, καταλαβαίνουμε πως όλο και περισσότερο βυθιζόμαστε… Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε! Ήταν το σύνθημα ενός Θεομάχου ηγήτορος του αρκετά προσφάτου παρελθόντος… Αχ και να το πράτταμε όλοι μας αυτό, στην αληθινή πνευματική του διάσταση... Ιδίως οι άρχοντές μας! 

Θεομάχοι ηγήτορες, σε μια παγκόσμια κλίμακα όλο και πιο απροκάλυπτα και λυσσαλέα, βάλουν κατά του Εσφαγμένου Αρνίου… Πλέον μοιάζει να μην χρειάζεται η παραμικρή προσπάθεια για να αποκρυπτογραφηθεί ή να αποκωδικοποιηθεί αυτό το σχέδιο, στο οποίο αναζητούνται προς πείραμα και θυσία αμέτρητες… απρόσωπες ψυχές… Το σίγουρο είναι ότι όπως κάθε... σωστός Θεομάχος, έτσι και εκείνοι κινούνται, ή μάλλον έρπονται για να είμαστε ακριβείς, με θαυμαστή εμβρίθεια όσον αφορά τις Γραφές... Και αυτό βέβαια το οφείλουν στο... αφεντικό τους, που είναι μέγιστος... Θεολόγος...
 
Έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν από αυτό το μικρόφωνο, πως δεν είμαστε αντιχριστοφοβικοί! Προσπαθούμε, έστω και αν αποτυγχάνουμε συνεχώς, να γίνουμε Θεοφοβούμενοι! Οι  ψυχές μας να λαχταράνε τον Θεό! Εκείνος διψά να τον διψάμε! Να θυμόμαστε τους παλιούς που εύχονταν αλλήλοις: Να σας βλέπει ο Θεός! Οι Θεοφοβούμενοι παππούληδές μας, οι διαλεχτοί του Κυρίου! Να τους μοιάσουμε αδελφοί! Δεν εγκατέλειψαν ποτέ τους τον Θεό! Είχαν συνεχώς την αίσθηση της ολοζώντανης παρουσίας Του δίπλα τους! Και εμείς όλο και πιο συχνά πλέον, μονολογούμε στα εγωιστικά μας παραληρήματα: Που είσαι Θεέ μου; Γιατί μας αφήνεις; Γιατί… Γιατί…
 
Και ο Θεάνθρωπος είναι ακόμα στον Σταυρό και απευθύνει τους λόγους του σε όλους μας! Ο Ιησούς Χριστός! Ο Θεός Λόγος! Ο Αυτός χθες και σήμερον και εις τους αιώνες! Να κάτι όμως που καταφέραμε να αλλάξουμε εμείς οι σύγχρονοι αποστάτες που δεν χορταίνουμε να Τον πικραίνουμε! Εκείνος ο λόγος του Θεανθρώπου πάνω στον Σταυρό, εκείνο το ψαλμικό από τον 21ο: "…ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι· ἵνα τί ἐγκατέλιπές με; μακρὰν ἀπὸ τῆς σωτηρίας μου οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου", φαντάζει να αντιστρέφεται στις Θεοστυγείς μέρες μας… Άνθρωπε γιατί με εγκατέλειψες; Πού ψάχνεις να βρεις αυτό που σου προσφέρεται άφθονο και περίσσιο από την πηγή της Ζωής, της Υπομονής, της Ελπίδας; Ορίζοντας ορθάνοιχτος μπροστά στα μάτια σου το αιώνιο και εκείνα αλλού κοιτούν, φτάνοντας ως της φαύλης ηδονής τα απροσπέλαστα αδιέξοδα…
 
Άνθρωπε γιατί με εγκατέλειψες;
 
Νώντας Σκοπετέας