Wednesday, 25 June 2008

Θαλασσινά

Θαλασσινό Γλωσσάρι


Ι

Εκεί όπου το «σ» διπλασιάζεται
για το χατίρι μιας φωτιάς
που σιγοκαίει ολονυκτίς
κι εκεί όπου τα σύμφωνα
υπερτερούν κάθε άλλης συμφωνίας
οι λέξεις μοιάζουν να συνάζονται
και να ομονοούν
τραγούδι χορευτικό συντάσσοντας
κι αλληλουχία οικουμενική:

Βιβάρι
ψαθί
αμμουδιά
κυματάκια
βατραχοπέδιλα
Κονδύλι
κογχύλι
αχινός
αστερίας...



ΙΙ

Ανεξάντλητο
κι ανυπόκριτα ανοχύρωτο
το πλατύφυλλο τούτο πέπλο
με κέντημα αυτοκρατορικό
από τα χέρια της τσαρίνας
υπόσχεση αναδυόμενη
ως άλλη Αφροδίτη
την πραμάτεια της κραδαίνουσα
στην πρώϊμη γιορτή του κρασιού

κι η γραμματική της αρχαία
τους αυθεντικούς ήχους της προ(σ)φέρουσα
σε τόνους χαλαρούς και εύλογους
πέρασμα ευρύχωρο
προς μια αιωνιότητα
που σίγουρα αξίζει τον κόπο.

1 comment:

P. Kapodistrias said...

Λόγος ευθύβολος και αξιοπρόσεκτος! Εύγε, αγαπητέ!