Στο Βατοπαίδι

Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολύς λόγος στην Πατρίδα μας για θέματα που αφορούν την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου του Αγιωνύμου Όρους. Ο ηγούμενος, οι μοναχοί, οι υποστηρικτές, αλλά και η ιστορία της Μεγάλης αυτής Μονής βάλλονται αυτόν τον καιρό από παντού (δυστυχώς και εκ των έσω).

Κάθε λογικός και ισορροπημένος άνθρωπος καταλαβαίνει ότι όλα αυτά έχουν μεγάλη δόση υπερβολής και προέρχονται από ένα πνεύμα κοσμικής και άτεχνης κριτικής, για θέματα που άπτονται της φύσης του είναι μας.

Ως μια συνειδητή αντίδραση σε όλη αυτή την ανιστόρητη επιχειρηματολογία (και μάλλον λασπολογία) αποφάσισα να μεταβώ για λίγες ημέρες για προσκύνημα στο Βατοπαίδι. Κι αυτό γιατί προτιμώ να είμαι με το μέρος της Ιερής Παράδοσης της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας μας και του θεοφιλούς Γένους των Ελλήνων κι όχι με το μέρος των άμετρων δημοσιογράφων και των ακολούθων τους.

Θα τα πούμε και πάλι όταν επιστρέψω από τον Άθωνα.

Η ζωγράφος Αθηνά Μπετίνι

Η φίλη μας Αθηνά, σύζυγος του επίσης φίλου και ζωγράφου Αλέξη Καπράρα, γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε ζωγραφική, αγιογραφία και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Ε.Μ.Π. Ειδικεύθηκε στις Καλές Τέχνες στο Λονδίνο.

Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικών έργων σε Ελλάδα, Κύπρο, Η.Π.Α., Δανία και Αγγλία. Έργα της βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, Κύπρο, Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία, Δανία, Νορβηγία και Η.Π.Α.

Ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου κ. Γιώργος Γεωργής λέει για την Αθηνά και το έργο της: «Η Αθηνά Μπετίνι είναι μια σημαντική εικαστική δημιουργός. Ανήκει στους λίγους Έλληνες καλλιτέχνες που τόλμησαν διεθνή καριέρα. Ο κόσμος της ένα ταξίδι... Μια κοσμοπολίτισσα της τέχνης. Ο κοσμοπολιτισμός της ζωής της μεταλλάσσεται σε οικουμενικότητα στην τέχνη της. Τα τοπία της είναι οικουμενικά, ιδεατά... Το εικαστικό ταξίδι της Μπετίνι δανείζεται υπαινικτά στοιχεία από τον οδυσσεϊκό μύθο... Η χρωματική γραφή της δεν είναι μόνο εικαστική. Είναι ποιητική».

Ο ποιητής Γεράσιμος Λουκάτος σχολιάζει: «Το έργο της Αθηνάς Μπετίνι παρουσιάζει ιδιοτυπίες ύφους και πρόθεσης που καθιστούν την ερμηνεία του ιδιαίτερα επισφαλή και περίπλοκη υπόθεση... Ταξιδεύοντας σε μια θάλασσα αισθήσεων και ψυχικών αναταράξεων, η Αθηνά Μπετίνι, μας καλεί με το χρωστήρα της να σπεύσουμε συνταξιδιώτες και αρωγοί σε αυτή τη συνεχή περιπέτεια. Με όπλο της την πανδαισία και παντοδυναμία του χρώματος, η Αθηνά προκαλεί συνεχείς εμπρησμούς στις καθησυχαστικές βεβαιότητες μας και προτρέπει σε μια γοητευτική και απρόβλεπτη οδύσσεια».

Η ίδια η καλλιτέχνης λέει: «My work is never meant to be an explanation; it just explores what I am about. I listen to myself and make something out of that and express it. I create scenarios with boundaries between reality and fabricated fiction. Colour is all about invention, having the freedom to choose rather than matching reality. I begin to look places and imagining them, simple patterns that remind me where I am and where I want to be... The motif is not the subject; the artist is the subject... Sometimes I feel like I am trying to grasp something that is in a constant movement».

Εμείς είμαστε εξαιρετικά χαρούμενοι που έχουμε την Αθηνά φίλη μας. Εκτός αυτού, το τελευταίο διάστημα έχουμε την τιμή να την έχουμε δασκάλα των καλλιτεχνικών στο Κοινοτικό μας Νηπιαγωγείο. Οι μικροί μαθητές της είναι ξετρελαμένοι με την δασκάλα τους και με τα έργα της.
.

.

Virginia Water [Γ΄]

Tο Πάρκο

Γύρω από τη Λίμνη της Βιργινίας αναπτύσσεται το Πάρκο, που ονομάζεται The Valley Gardens.

Στο Πάρκο αυτό μπορεί κανείς να δει και να θαυμάσει μια μεγάλη ποικιλία από αιωνόβια δένδρα, θάμνους και λουλούδια.

Την άνοιξη ανθίζουν και μοσχομυρίζουν ροδόδενδρα, αζαλέες, καμέλιες και μαγνόλιες.

Το φθινόπωρο η ποικιλία των χρωμάτων είναι φανταστική και απερίγραπτη με ανθρώπινες λέξεις. Όσες φορές κι αν προσπάθησα να αποτυπώσω με την φωτογραφική μηχανή αυτό που έβλεπα και ένιωθα δεν τα κατάφερα.

.

.

.

.

.

Virgina Water [B']

Η Λίμνη της Βιργινίας είναι εδώ...

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ

Είναι Σεπτέμβρης μήνας,
ξεκίνημα καινούριο
για έναν άλλο βυζαντινό χρόνο.

«Εμείς εδώ στην Κρήτη
ασχολούμαστε με τον τρύγο»,
μας μήνυσε η άλλη φωνή
μεσ’ από τα ερτζιανά.

Κι εμείς εδώ
-αναρωτήθηκα-
με τι ασχολούμαστε άραγε;

Τα σκιουράκια μας ολοζώντανα
τρέχουνε πάνω-κάτω
κι εκείνη η αδιάσπαστη πρασινάδα
μας γεμίζει την ψυχή μ’ ελπίδα.

Αλλά για μας δε θάχει τρύγο φέτος.
Κι ένας Θεός μονάχα ξέρει
πότε θα ματαδούμε αμπέλια και ληνούς.

Είναι Σεπτέμβρης μήνας...

Virginia Water [A']

Οι ταμπέλες που μας οδηγούν

στη Λίμνη της Βιργινίας

Μέσα στο Μεγάλο Βασιλικό Πάρκο του Windsor μπορεί κανείς να βρει, να θαυμάσει και να περιηγηθεί πάρκα, δάση και μία εξαίσια λίμνη, την ονομαζόμενη Λίμνη της Βιργινίας (όχι της γνωστής μας, που κάνει τη νόστιμη μηλόπιτα).

Η τεχνητή Λίμνη της Βιργινίας δημιουργήθηκε από τον Δούκα του Κάμπερλαντ Ουΐλιαμ Αύγουστο, ο οποίος ήταν ο Διευθυντής του Μεγάλου Πάρκου του Ουΐνσορ από το 1746 μέχρι το θάνατό του το 1765. Όταν την δημιούργησε ήταν η μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη στη Μεγ. Βρετανία.

Το 1768 μια μεγάλη πλημμύρα κατέστρεψε τη λίμνη, αλλά κατά την δεκαετία του 1780 ο Βασιλέας Γεώργιος Γ΄ έφτιαξε από την αρχή και σε μεγαλύτερο μέγεθος τη λίμνη.

Η λίμνη αυτή και το πάρκο που βρίσκεται γύρω της είναι ένας αγαπημένος χώρος αναψυχής για τα μέλη της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας. Κάποτε στη λίμνη πραγματοποιούνται και ιστιοδρομίες.

Σήμερα θα δούμε μερικές ταμπέλες που μας οδηγούν στη λίμνη αυτή. Έχουν κι αυτές την αξία και τη σημασία τους.

Η συμπόνια

...θέλει τρόπο.

Το βίντεο ήλθε σήμερα από την Αυστραλία. Ευχαριστώ την εξαδέλφη Ανθή που μου το έστειλε.

Να έχουμε όλοι μια καλή ημέρα.

Αγγλικά Γραμματόσημα

Φάκελλοι Πρώτης Ημέρας Κυκλοφορίας

Είμαι συλλέκτης γραμματοσήμων από τότε που ήμουν μικρό παιδί. Στην Πατρίδα ήμουν συνδρομητής στα γραμματόσημα και περίμενα πάντα με πολύ ενδιαφέρον να έλθει η καινούργια σειρά. Ήταν σαν μικροί πίνακες ζωγραφικής που είχα την ευκαιρία να κρατώ στα χέρια μου, να θαυμάζω και να ταξινομώ στα άλμπουμ.

Μεγαλώνοντας πληροφορήθηκα και για άλλα προϊόντα του ταχυδρομείου. Εκείνο που μου άρεσε τελικά πολύ ήταν οι Φάκελλοι Πρώτης Ημέρας Κυκλοφορίας. Τα τελευταία χρόνια είμαι συνδρομητής στους σχετικούς Φακέλλους που εκδίδονται στην φιλοξενούσα χώρα, τη Μεγ. Βρετανία. Οι Βρετανοί παράγουν πολύ υψηλής ποιότητας γραμματόσημα. Έχουν άλλωστε μεγάλη ιστορία στον τομέα αυτό.

Σήμερα σκέφθηκα να σας δείξω τους τελευταίους τρεις Φακέλλους Πρώτης Ημέρας Κυκλοφορίας. Τα θέματά τους είναι: Αεροπορικές Επιδείξεις, Ολυμπιακοί Αγώνες και Στολές Αξιωματικών της Βασιλικής Αεροπορίας.

Προσεχώς θα ασχοληθούμε περισσότερο με το θέμα αυτό, γιατί πραγματικά με ενδιαφέρει και το θεωρώ πολύ ελκυστικό.

Πυρκαγιές και Τέχνη

Ποιός μπορεί να λησμονήσει τις περσινές πυρκαγιές στην Πατρίδα μας. Η Ηλεία, η Εύβοια και άλλες πολλές περιοχές υπέφεραν από το μεγάλο κακό. Ανθρώπινες ζωές χάθηκαν, αμέτρητα ζώα παραδόθηκαν στο βωμό της φωτιάς, περιουσίες καταστράφηκαν και πολλές οικογένειες ξεσπιτώθηκαν. Η συμφορά αυτή θύμιζε κάτι από αρχαιοελληνική τραγωδία.

Εκείνες τις ημέρες πολλές ξένες κυβερνήσεις έστειλαν πολυποίκιλη βοήθεια στην δοκιμαζόμενη Πατρίδα μας. Η κυβέρνηση της Μεγ. Βρετανίας δεν θεώρησε πως έπρεπε να στείλει καμμιά βοήθεια. Έγραψα τότε στον πρωθυπουργό της χώρας και σε άλλους παράγοντες, εκφράζοντας παράπονο. Η απάντηση που έλαβα πιο τραγική από την ήδη υφιστάμενη τραγωδία: «Δεν θεωρούμε ανθρωπιστική καταστροφή ό,τι συνέβη στην Ελλάδα» μας είπαν. Τα σχόλια περιττεύουν.

Το επόμενο διάστημα οργανώσαμε ερανικές εκδηλώσεις για να βοηθήσουμε οικονομικά τους πονεμένους αδελφούς μας. Μέλη της Εταιρείας Πελοποννησίων Μεγ. Βρετανίας, με επικεφαλής την Πρόεδρο κα. Ντίνα Κολοκυθά, συνέβαλαν στην ασφαλή μεταφορά των χρημάτων και στην κατευθείαν προσφορά τους στην τοπική Εκκλησία στην Ηλεία, σε Σχολεία και σε άστεγες οικογένειες. Το αντίδωρο που μας έστειλαν κάποια παιδιά του Δημοτικού από εκείνη την περιοχή είναι κάποια ζωγραφικά έργα τους. Στα έργα αυτά βλέπουμε μέσα από τα μάτια των ίδιων των παιδιών το «πριν» και το «μετά». Ας ευχηθούμε να μην ξαναζήσουμε τέτοια καταστροφή, ούτε στις μέρες μας, ούτε ποτέ πάλι.

Αγιασμός στα Σχολειά μας

Τα Ελληνικά Παροικιακά Σχολεία της Ομογένειας στη Μεγ. Βρετανία ξεκινούν αυτές τις ημέρες και πάλι τη λειτουργία τους. Υποδεχόμαστε νέους και παλιούς μαθητές με αγάπη και ανοιχτές αγκαλιές.

Στα Σχολειά μας οργανώνονται εκτός των άλλων και Αγιασμοί, σύμφωνα με το πατροπαράδοτο έθιμο που θέλει να «αρχίζουμε από Θεού». Στο Ελληνικό Κολέγιο Αγ. Παντελεήμονος στο ΒΔ Λονδίνο τελέσαμε χθες και τελούμε και σήμερα Αγιασμούς στα διάφορα τμήματά του, προσφέροντας ευχές και προσευχές για τα καλοσυνάτα παιδιά μας, για τους αφοσιωμένους εκπαιδευτικούς και για τις ευγενικές και φιλογενείς οικογένειες.

«Κύριε ο Θεός ημών, ο φως οικών απρόσιτον, η πηγή της σοφίας και της γνώσεως, ο τον Σολομώντα σοφίαν διδάξας και δια της επιφοιτήσεως του παναγίου Πνεύματος τους αλιείς κήρυκας του Ευαγγελίου, διδασκάλους και Αποστόλους αναδείξας. Συ Κύριε, ο ειπών εκ σκότους φως λάμψαι, λάμψον εν ταις καρδίαις των ενταύθα διδασκόντων και διδασκομένων την επίγνωσιν της σης αληθείας και το φως σου το αΐδιον. Δος αυτοίς πνεύμα σοφίας, πνεύμα συνέσεως. Φώτισον τους οφθαλμούς των ψυχών αυτών εις το ειδέναι αυτούς και ποιείν το θέλημά σου. Τέκνα φωτός ανάδειξον αυτούς, εν παντί έργω αγαθώ καρποφορούντας και αυξανομένους δια της άνωθεν σοφίας...».

Ηράκλειο Κρήτης

Η πρωτεύουσα της μεγαλονήσου και λεβεντογέννας Κρήτης. Πατρίδα του Ελ Γκρέκο, του Μιχαήλ Δαμασκηνού, του Βιτσέντζου Κορνάρο, του Νίκου Καζαντζάκη και του Οδυσσέα Ελύτη.

Μια καταπληκτική πόλη, γεμάτη ιστορία, μύθους, θρύλους και παραδόσεις. Πλημμυρισμένη από χρώματα, μυρωδιές, τέχνη και έθιμα.

Τα αξιοθέατα της πόλης του Ηρακλείου αξίζουν περιήγησης και μελέτης (Βενετικά τείχη, Μεσαιωνικό Κάστρο Κούλες, Λότζια, Κρήνη του Μοροζίνη, Αγ. Αικατερίνη, Άγιος Μηνάς, Κεντρική Αγορά, Αρχαιολογικό Μουσείο).

Ευτυχής όποιος κατάφερε να την επισκεφθεί.

Κι όπως λέει και μια μαντινάδα:

«Χάνει όποιος το πόδι του στο Ηράκλειο δεν πατήσει,

τόσες χιλιάδες ομορφιές ποτέ δεν θα γνωρίσει».

.

.

.