Άλλα μήλα τα κρατάει πάνω της:
κι άλλα τα ρίχνει κάτω:
Αυτή είναι η εποχή μάλιστα που τα μήλα είναι έτοιμα για να γίνουν μηλόπιτα. Κι όταν η Βιργινία ετοιμάζει τη μηλόπιτα τρώμε ένα ωραίο (ζεστό) κομμάτι μαζί με παγωτό:
Από τη Μεγάλη Ελλάδα (στην οποία αναφερθήκαμε χθες) μας έρχεται κι ένα ωραίο παραμύθι για μια καλή κοπέλα, που την έλεγαν Μηλιά, «γιατί την είχαν εύρει ένα απριλιάτικο πρωΐ από κάτω από ένα μηλόδενδρο, σκεπασμένη από τα άσπρα άνθια όπου είχε τινάξει απάνω της ο άνεμος τη νύχτα». Αξίζει να αφιερώσει κανείς λίγα λεπτά να το διαβάσει και να απολαύσει τις γλαφυρότατες εικόνες που περιγράφει εκεί ο Εμμανουήλ Ροΐδης.
3 comments:
fantastikh istoria...kai to teleutaio sxolio tou suggrafea antiprosopeuei thn katastash pou epikratei sthn ellada shmera...
ante na er8o na fao kai thn mhlopita ths manas..pou panta einai oraia, glukia, gemath agaph, opos kai h idia!!!
Ακριβώς, λεβέντη μου. "Spot on", όπως λένε και οι ιθαγενείς της Αγγλίας.
"Η μάνα εν κρύο νερό" λένε οι Πόντιοι. Κι εσύ απολαμβάνεις για την ώρα -από την άλλη άκρη της Ευρώπης- τα όμορφα έργα της από φωτογραφίες.
Σύντομα θα είσαι κοντά μας και θα τα γεύεσαι προσωπικά. Για την ώρα "φάτε μάτια... μηλόπιτα".
Καλό διάβασμα.
Θαυμάσια όλα! Τι μού κάνετε τώρα και βρίσκομαι (διαρκώς) σε δίαιτα!!!
Post a Comment