«Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ ἀνάμνησις τῆς εἰσόδου τῆς ἀχειροτεύκτου μορφῆς τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ (δηλαδὴ τὸ ἅγιο Μανδήλιο) ἐκ τῆς Ἐδεσσηνῶν πόλεως, εἰς ταύτην τὴν θεοφύλακτον Βασιλίδα (Κωνσταντινούπολη) ἀνακομισθείσης».
Για το Άγιο Μανδήλιο υπάρχει μια ιστορία που αναφέρει ότι ο τοπάρχης της Έδεσσας Αύγαρος, από ευλάβεια, έστειλε ένα ζωγράφο για να κάνει την εικόνα του Χριστού, πιστεύοντας ότι με αυτήν θα γιατρεύονταν από τη λέπρα από την οποία έπασχε. Αλλά ο ζωγράφος δεν μπόρεσε να αποτυπώσει με την τέχνη του τον χαρακτήρα του θεανδρικού προσώπου. Ο δε Κύριος, γνωρίζοντας την πίστη του Αυγάρου, ζήτησε μανδήλιο και, αφού ένιψε το πρόσωπό του, απέμαξε το πρόσωπό του με το μανδήλιο και αποτυπώθηκε η άχραντη όψη Του πάνω στο μάκτρο, το οποίο έδωσε στους απεσταλμένους του Αυγάρου, ο οποίος ασπαζόμενος αυτό με πόθο, γιατρεύτηκε από τη λέπρα.
4 comments:
Στο χωριό μου δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι υπάρχει γιορτή ουδετέρου γένους,έτσι το Αγιο Μανδήλιο έγινε ο Αγιος Μανδήλιος κι εγω μικρός ρωτούσα ποιος ειναι αυτός ο Αγιος:)
Χρόνια Πολλά!
Μού άρεσε αυτό του Βαντ!
Χαίρετε όλοι πάντοτε!
@ VaD,
Nα, αυτές οι προσωπικές ιστορίες είναι που κάνουν την επικοινωνία μας ΑΞΙΑ!
Ευχαριστούμε πολύ.
Αντεύχομαι θερμά!
@ Π.Κ.,
Μετά το βαρύτατο πρόγραμμα των προηγουμένων ημερών σκέφτομαι να "χαθώ", όσο μπορώ, σήμερα.
Καλημέρες!
Post a Comment