Όπου γης

Ένας από εκείνους που δεν θα πρέπει να έχει παράπονο από το 2009 είναι ο παρών ιστολόγος. Φέτος συνέβησαν πολλά, σπουδαία και εξαιρετικά ευχάριστα γεγονότα σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο. Αξίζει να πω ότι είμαι σε αναμονή και άλλων... Και το εννοώ. Ένα από αυτά που πραγματοποιήθηκαν ήδη, είναι η έκδοση δύο ποιητικών συλλογών μου. Ναί... η δεύτερη, και πραγματική αυτή τη φορά, «συλλογή», είναι τελικά εδώ. Ο τίτλος της: «Όπου γης». Το κεντρικό της θέμα: το ταξίδι. Την ονόμασα πραγματική «συλλογή» γιατί ο Φαεσφόρος αίνος, που εκδόθηκε πριν από λίγους μήνες ήταν μάλλον μια ανθολογία. Ετούτη εδώ είναι γνήσια συλλογή με κύριο άξονα την έξοδο από τα δικά μας και την πορεία προς τον άλλο και το εκείθε. Τα ποιήματά της γράφτηκαν από το 1984 μέχρι το 2008. Διαιρούνται δε, σε δύο μέρη: Εξοδία και Αλβιώνος σπουδή.Το βιβλίο αφιερώθηκε «στους γιους μου, Δημήτρη και Νίκο, πρόθυμους συνταξιδιώτες ...όπου γης».

Το βιβλίο εκδόθηκε στην Αθήνα, από τις εκδόσεις Ad Libitum. Εκδότρια είναι και πάλι η Φιλόλογος και Ιστορικός Δρ. Περσεφόνη Γιαννέλου, της οποίας το ενδιαφέρον, η προσωπική επιμέλεια και η εμπιστοσύνη για την ταπεινότητα και το έργο μου είναι απίστευτα. Της οφείλω θερμότατες ευχαριστίες και πραγματική ευγνωμοσύνη. Για το εξώφυλλο έχω ήδη αναφερθεί στην προχθεσινή ανάρτηση. Είναι της πολυ-αγαπητής μου φίλης ζωγράφου Αθηνάς Μπετίνι. Η έμπνευσή του έρχεται κατευθείαν από τα ίδια τα ποιήματα. Η καρποφόρα γη απεικονίζεται ξεκάθαρα, μαζί με το πλοίο, που συμβολίζει την κίνηση και το ταξίδι. Δεν έχω πραγματικά λόγια να εκφράσω τα συναισθήματα χαράς και ευχαριστίας προς αυτήν και θαυμασμού για το υπέροχο και διαχρονικό έργο της. Το ISBN του βιβλίου είναι: 978-960-98127-1-9.

Ως μια μικρή γεύση από αυτή την συλλογή παραθέτω τα παρακάτω:


Οι νότες

Τις σημειώσεις με τις νότες
.....σαν πρώτη ύλη
συνέλεξα κι αράδιασα
σε τραπέζι βυζαντινό
.....που αίρει την καταγωγή
.....από τους Κομνηνούς.

Κοντά στα σύνορα
μιας παντοτινής Γαληνοτάτης
.....που παραμένει ολοζώντανη
.....στα όνειρα και την ψυχή
σχεδίασα
μιαν απόπειρα
γνήσιας ποίησης και ζωής.

Οι κραδασμοί της ψυχής
.....με βάση τις πορφυρές νότες
υιοθέτησαν
τη μελωδικότητα
του λατίνου λόγου.

..........Βερόνα, Αύγουστος 1998



Up North

Η πολιτιστική πρωτεύουσα
σκαρφάλωσε φέτος στο βορρά.
Γαντζώθηκε στο ψηλό καμπαναριό
κι αγναντεύει την λατινική σκηνή
που πλημμύρισε από φυσικό φως
αλλά παραμένει άδεια
από εκείνα τα μικρά αντικείμενα
που στην ανατολή
τα ονομάζουν τάματα.

Το ηχηρό καμπανάκι
του... αβύθιστου Τιτανικού
ακούσθηκε κι εδώ δυνατά
αποτυπώνοντας
θρηνητική αντιφώνηση
στο χάρτη της ιδιοτέλειας
μιας αυτοκρατορικής συνείδησης
που βλέπει πάντα στον καθρέφτη
μόνο τα πήλινα χαρακτηριστικά της.

..........29 Σεπτεμβρίου 2008