H κατάρα

Ένας φίλος επηρεασμένος από κάποια γεγονότα μου ζήτησε να του πω λίγα λόγια για την έννοια της «κατάρας». Του απάντησα με τις παρακάτω σύντομες φράσεις: 

Μη φοβού την κατάρα. Δεν υπάρχει και δεν υφίσταται η έννοια της κατάρας στον Χριστιανισμό. Υπήρχε και υπάρχει εκτός Εκκλησίας, σε άλλες θρησκείες και βέβαια στη λαογραφία (λαϊκές δεισιδαιμονίες και προλήψεις). 

Σε παραπέμπω στα παρακάτω κειμενάκια, 2 ύμνους και μια πρόταση του Θωμά Ακινάτη: 

1.      

ΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΡΩΪ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά τήν Α' Στιχολογίαν - Καθίσματα Σταυρώσιμα

Ήχος δ'

Εξηγόρασας ημάς εκ τής κατάρας τού νόμου, τώ τιμίω σου Αίματι, τώ Σταυρώ προσηλωθείς, καί τή λόγχη κεντηθείς, τήν αθανασίαν επήγασας ανθρώποις, Σωτήρ ημών δόξα σοι.

2.      

Απολυτίκιο:
Ἦχος δ'

Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οικουμένῃ, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν, καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον.

3.      

«Μόνο η υπό του Θεού εκφραζομένη αρά επενεργεί. Η υπό του ανθρώπου διατυπουμένη, ασχέτως του πως εκφέρεται και πόσον ο καθ’ ου απευθύνεται αξίζει ταύτης, είναι καθ’ εαυτήν (per se) ανενέργητος» (Summa II.2.XXVI).

Οπωσδήποτε το θέμα δεν έχει επ’ ουδενί εξαντληθεί και θα μπορούσε, με ηρεμία και χωρίς φόβο, να αναπτυχθεί πολύ περισσότερο.