Αρχιεπ. Θυατείρων για έναρξη Σχολείων

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

ΕΠΙ ΤΗ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2018-19

Προς τους Ευλαβεστάτους Ιερείς και Διακόνους, τους Εκπαιδευτικούς, τους Γονείς, τα Παιδιά, τις Σχολικές Επιτροπές των Ελληνικών και Κατηχητικών Σχολείων, τους λοιπούς Εκπαιδευτικούς Οργανισμούς της Αποδημίας και τους Προϊσταμένους των Εκπαιδευτικών Αποστολών Ελλάδος και Κύπρου και το Πλήρωμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.

Αγαπητοί μας Συνεργάτες στον Αμπελώνα του Κυρίου,

Με την ωραία και ιερά ευκαιρία της ενάρξεως του νέου Σχολικού Έτους 2018-19, απευθύνω εγκάρδιο πατρικό χαιρετισμό σε όλους τους Εργάτες της Παιδείας που εκδαπανούνται στην διδαχή της Νέας Γενιάς, -που αποτελεί την ελπίδα για μία αρραγή και ζωντανή συνέχεια της Ελληνορθοδόξου Αποδημίας του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας.

Αναμφίβολα και δικαιολογημένα, η εκμάθηση της Ελληνικής Γλώσσας αποτελεί τον κεντρικό στόχο των προσπαθειών και την συστηματική επιδίωξη όλων των Εκπαιδευτικών Φορέων οι οποίοι ασχολούνται με την Παιδεία, -στα Σαββατιανά Ελληνικά και Ημερήσια Σχολεία, -ώστε οι μαθητές και μαθήτριες να αποκτήσουν όσο το δυνατόν αρτιώτερο γραπτό και προφορικό χειρισμό της γλώσσας μας. Ωστόσο, η χρήση μιας τόσο πλούσιας και ζωντανής και πανάρχαιας γλώσσας όπως είναι η Ελληνική δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στην ορθότητα του συντακτικού και της ορθογραφίας αλλά να γίνει προσπάθεια ώστε να καταστεί εργαλείο μετοχής των μαθητών στον πολιτισμό, στην ιστορία, στο κοινωνικό γίγνεσθαι του Ελληνισμού αλλά και στον προβληματισμό των Νέων στις προκλήσεις του μέλλοντος που ξεπερνούν συγκεκριμένα κρατικά ή εθνολογικά σύνορα. Ανέκαθεν η Ελληνική γλώσσα υπήρξε οικουμενική και η μάθησή της διευκόλυνε κατά το παρελθόν την ολοκλήρωση ενός ανθρώπου, επιτάχυνε την κοινωνική του ανέλιξη, ενέπνευσε δημιουργικά την φιλοσοφία, τις τέχνες και τα γράμματα και πλούτισε ανεξάντλητα τον κόσμο των Ιδεών.

Η γλώσσα συνεπώς είναι ένα εργαλείο νοηματοδότησης και αυτό πρέπει να αποτελεί τον απώτατο στόχο της Παροικιακής Εκπαίδευσης απορρίπτωντας οποιαδήποτε εργαλειακή προσέγγιση στην εκμάθηση της Ελληνικής Γλώσσας. Η καλλιέργεια της γραπτής και προφορικής έκφρασης πρέπει να διεγείρει την επαγωγική σκέψη των μαθητών, την επαφή με την ιστορία, την λογοτεχνία και την ποίηση, τον πλουτισμό των νοημάτων, την διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων και την καλύτερη προσέγγιση των βαθυτέρων υπαρξιακών προβληματισμών του ανθρώπου. Μέσω της εκπαίδευσης της γλώσσας, τα παιδιά σήμερα πρέπει να εκτίθενται σε ένα προβληματισμό που θα προάγει γενικώτερα την Παιδεία και όχι τόσο την στείρα και ξερή εκπαίδευση σε ένα συγκεκριμένο τομέα. Η Νεολαία σήμερα πρέπει μέσω της γλώσσας να αποκτήσει βαθύτερη κοινωνική συνείδηση, αγωγή του πολίτη, θρησκευτικότητα, πνευματικότητα και ευαισθησία στα καίρια προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία μας σήμερα, όπως είναι η ανεργία, η ανεξέλεγκτη  και τραυματική μετανάστευση των ανθρωπίνων μαζών, ο περιβαλλοντικός κίνδυνος, οι κοινωνικές διακρίσεις και θρησκευτικός ρατσισμός και η φτωχοποίηση μεγάλων κοινωνικών ομάδων. Δικαίως ο Οικουμενικός ημών Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος τονίζει, στην πρόσφατη Εγκύκλιό του για την Αρχή της Ινδίκτου ως ημέρα προστασίας του Περιβάλλοντος, πως η αλαζονεία του ανθρώπου έναντι της φύσεως αποτελεί την γενεσιουργό αιτία της καταστροφής του περιβάλλοντος. Η μαθητιώσα Νεολαία λοιπόν οφείλει, μέσω της χρήσης της Παιδείας και της αγωγής να εκπολιτιστεί, να εξελιχθεί σε γενιά καλύτερη από εκείνη που την γέννησε, επιδιώκοντας την διά βίου πνευματική της ολοκλήρωση, η οποία δεν σταματά ούτε χαρακτηρίζεται από την όποια οικονομική επιτυχία η οποία τρέφει απλά και μόνο την αλαζονεία του ατόμου και δημιουργεί μία επίπλαστη εντύπωση εφήμερης και εγωϊστικής ευημερίας και ευτυχίας. Επιδίωξη όλων μας, -της οικογένειας, της Εκκλησίας και του Ελληνικού Σχολείου της Αποδημίας-, είναι ο πολιτισμός, η ανθρωπιά του προσώπου, η απλότητα του βίου, η λιτότητα της ζωής, η ενεργουμένη αγάπη προς τους άλλους, «τους ελαχίστους» αδελφούς μας, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός προς τους Ἀρχοντες και τους μεγαλύτερους, τον οικογενειακόν θεσμόν, τον φόβον του Θεού και την γνώση της ιστορίας και της Ελληνορθοδόξου Παραδόσεώς μας.

Αυτό θέτει όλους μας, τους Γονείς, τους Κληρικούς και τους Εκπαιδευτικούς ιδιαίτερα, προ μεγάλης προκλήσεως και ηθικής και επαγγελματικής ευθύνης. Η πορεία προς την κοινωνική αγωγή και πνευματική ολοκλήρωση των μαθητών αρχίζει από το σπίτι και συνεχίζεται με τους Εκπαιδευτικούς με όραμα, γνώση και αίσθημα ιεραποστολής.  Η Ιερά Αρχιεπισκοπή ανέκαθεν έθετε ως στόχο της Παροικιακής Εκπαίδευσης την σωστή εκμάθηση και χρήση της Ελληνική γλώσσας όχι ως αυτοσκοπό, αλλά ως ένα απαραίτητο στάδιο της περαιτέρω εξέλιξης και προόδου της Νεολαίας μας, η οποία ζει και καταξιώνεται επαγγελματικά και πολιτιστικά σ’ αυτή την φιλόξενη Χώρα του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας. Γι’ αυτό είμαι σίγουρος ότι όλοι οι Εργάτες της Παροικιακής Εκπαίδευσης στο Ηνωμένο Βασίλειο αντιλαμβάνονται πλήρως τις προκλήσεις του μέλλοντος και δεν φείδονται κόπων και βασάνων προκειμένου να προσφέρουν στην Νεολαία την ποιοτική εκπαίδευση που οι καιροί απαιτούν.

Ευχαριστώ και πάλιν όλους τους εμπλεκόμενους στο ιερό έργο της Παιδείας για την πολύτιμη προσφορά σας και ευχόμενος υγεία σε σας, τις οικογένειές σας και τους συνεργάτες σας και την επιστασία του Αγίου Θεού στα έργα σας, διατελώ μετά θερμών ευχών και της εν Κυρίω αγάπης και τιμής.

Λονδίνο, Σεπτέμβριος 2018

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος

Σημείωσις: Να διαβαστεί από Άμβωνος αντί Κηρύγματος την Κυριάκη 2 ή 9 Σεπτεμβρίου 2018