Στὸν καλὸ ἀδελφὸ καὶ συλλειτουργὸ π. Παναγιώτη Καποδίστρια,
ποὺ τὰ ξέρει καὶ τὰ νοιώθει ὅλ’ αὐτά
Φθινόπωρο πιά, ὅσο κι ἄν ἐπιμένει τὸ καλοκαίρι νὰ ἐπιμηκύνει τὴν παρουσία του.
Γιατὶ ἔτσι τὰ ἔφτιαξε ὁ Δημιουργός, τὰ συντόνισε καὶ τὰ παραχώρησε στὸν ἄνθρωπο θραύοντας μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο τὴ μονοτονία. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ τέσσερεις ἐποχὲς ἔχουν τὴν ὁμορφιὰ καὶ χάρη τους, ἐπειδὴ μὲ σοφία
δημιουργήθηκαν.
«Εἴμαστε πιὰ φθινόπωρο», κατὰ τὸν ποιητή, κι ὅλα γύρω μας ἔχουν μιὰν ἄλλη ὄψη, παρ᾿ ὅλες τὶς ἐπεμβάσεις τοῦ ἀνθρώπου στὴν κλιματολογικὴ ἀλλαγὴ τοῦ κόσμου, τοῦ πλανήτη, ποὺ τὸν ἔπλασε ὁ Θεὸς «καλὰ λίαν». Μόνο ποὺ βάλθηκε ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος νὰ ἀτιμάζει τὴν γῆ, κατὰ τὸν μεγάλο Δ.
Πικιώνη, νὰ ἐπεμβαίνει ἀκόμα καὶ στὴν διαφορετικότητα
τοῦ κλίματος ποὺ ἔχει ἡ κάθε ἐποχή, σὲ σημεῖο νὰ ἔχουμε σήμερα τὰ ὄσα ζοῦμε, μὲ τραγικὲς συνέπειες γιὰ τὸ μέλλον τοῦ πλανήτη.
Φθινόπωρο λοιπόν. Κι ἐμεῖς, ποὺ ὁ Θεὸς μᾶς ἔταξε νὰ τὸν διακονοῦμε στὴν ἀπόμακρη καὶ κάπως πιὸ ἀνθρώπινη Ἐπαρχία, ξέρουμε νὰ διακρίνουμε τὶς ζωγραφιὲς ποὺ μᾶς στέλνει, πάνω στὰ δέντρα, στοὺς θάμνους στὰ δειλινὰ καὶ σὲ τόσες ἀκόμα εἰκόνες, ποὺ φανερώνουν τὴν εὐαισθησία Του, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀγάπη Του γιὰ τὸν Ἄνθρωπο, ποὺ μὲ μεράκι κι ἀγάπη πολλὴ δημιούργησε.
«Τὸν Κύριον ὑμνοῦμεν, λοιπόν, καὶ δοξολογοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας». Ἀμήν.
π. Κ.Ν.
Καλλιανός
No comments:
Post a Comment