Επέτειοι...

 
Μόλις πέρασε και η γιορτή του Αγ. Ανδρέα που "το κρύο αντρειώνει" όπως λέει και μια παροιμία. Και για μας, Θρονική Γιορτή.
 

Με το που μπαίνει ο Δεκέμβριος έρχονται οι γιορτές της Αγίας Βαρβάρας, του Αη Σάββα, και του Αη Νικόλα να μας συναντήσουν. Πως και να μην θυμηθώ τα Κόλλυβα του Αδελφάτου της Αγ. Βαρβάρας και του Αδελφάτου των Αλιέων στα Θεραπειά; Εκείνα τα κεντημένα με τοσοδούλικα κουφετάκια, τα κατάρτια επάνω στην κάτασπρη ψιλή ζάχαρη; 
 
Αχ αυτός ο Δεκέμβριος, με όλα τα καλά του αλλά και με το "έτσι θέλω" του, φέρνει την λήξη της χρονιάς, το ετήσιο, ίδιο βιολί. 
 
«Γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά...».
 
Ο γερο-χρόνος προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του,  αλλά το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον και φέτος, το 2024 κλείνοντας δώδεκα μήνες ύπαρξης, όπως οι προκάτοχοι του, πνέει τα λοίσθια.   
 
Μαζί του, κλείνει μιά επέτειος, αυτή των εξήντα χρόνων από τις «Απελάσεις», που άρχισαν το 1964. 
 
Λίγοι ή πολλοί από μας είμασταν είτε πρωταγωνιστές, είτε κομπάρσοι ή ακόμα και θεατές στο δράμα που παιζόταν  στα νοικοκυριά που είχαν κάποιον ανάμεσά τους που ήταν στον κατάλογο των απελαθέντων.
 
Και αν δεν ήμασταν οι ίδιοι, συγγενικά, κοντινά και δικά μας πρόσωπα που δεν είχαν την ικανότητα να κάνουν τίποτα για να μην απελαθούν, μας είπαν τις ιστορίες τους, τις ακούσαμε από πρώτο ή και από  δεύτερο χέρι. Τις ακούμε και τις διαβάζουμε. Τα είκοσι δολάρια, τις βαλίτσες, τα πούλμαν, τα βαπόρια για τον Πειραιά στο λιμάνι της Πόλης...
 
Σε λίγο θα ανατείλει μιά νέα χρονιά που θα μας φέρει σε άλλη επέτειο, κατά μιά δεκαετία μεγαλύτερη...
 
Να μην τις ξεχνούμε...
 
Να είμαστε καλά για να τα ξαναπούμε.
 
Νίκη Beales
1η Δεκεμβρίου 2024
Buckingham, Αγγλία