Άγιος και όχι άδειος Βασίλειος

Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο τόπος μας, το παρόν μας, αν συμβαδίζαμε με την Αγία μας πίστη. Με πόση ελπίδα και χαρά αληθινή θα μπολιαζόταν η ζωή μας! Τίποτα το ψεύτικο και το εφήμερο… Όλα τα αιώνια και αθάνατα, γραμμένα με της ιερής μνήμης το ανεξίτηλο μελάνι, στης ψυχής τα θυμητάρια. Ανέγγιχτη τότε θα ’ταν εκείνη από του κόσμου και του συρμού τα κακογραμμένα πρέπει, και τα: έτσι κάνουν όλοι, τα ξοδεμένα δίχως σκοπό. 

Να' ταν αλλιώς τα πράγματα λέμε οι περισσότεροι, αν όχι με μοιρολατρική, στα σίγουρα με μια μελαγχολικά νοσταλγική διάθεση. Και ανατρέχουμε εξιλεωτικά σε άλλες εποχές. Και θυμόμαστε τούτες τις μέρες, πως περνούσαν οι παππούληδές μας και οι γιαγιάδες και όλοι οι Χριστόψυχοι πρόγονοί μας. Πως καλάντιζαν τούτοι, σαν ήτανε παιδιά, παραμονή Πρωτοχρονιάς…
 
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, πρώτη του Γεναρίου.
Αύριο ξημερώνεται τ’ Αγίου Βασιλείου.
Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία.
Βαστάει εικόνα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι.
Το καλαμάρι έγραφε και το χαρτί μιλούσε!
Βασίλη πόθεν έρχεσαι και πόθε κατεβαίνεις;
Από τη μάνα μ’ έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω,
να μάθω τ’ άγια γράμματα και τ’ άγιο Ευαγγέλιο!
 
Και…
Ήρθε πάλι νέο έτος εις την πρώτη του μηνός,
ήρθα να σας χαιρετήσω, δούλος σας ο ταπεινός.
Ο Βασίλειος ο Μέγας, ιεράρχης θαυμαστός,
εις την οικογένειά σας να ’ναι πάντα βοηθός.
Τα παιδιά εις το σχολείο να πηγαίνουνε συχνά,
να μαθαίνουνε το βίο, της πατρίδας τα ιερά.
 
Ποιες ήταν οι μέριμνες και οι προτεραιότητές τους… Ούτε ρεβεγιόν με ξενύχτια, πικρά στόματα και χαλασμένα στομάχια, ούτε χαρτοπαιξίες και… καταστροφές για το καλό, ούτε γούρια, ποδαρικά και ξωτικούλια, ούτε... μαγείες των Χριστουγέννων. Ξεκίνημα δοξολογικό, όρθρου βαθέως μέσα στις ολοφώτεινες Εκκλησιές! Και ένας Άγιος και όχι άδειος Βασίλειος, οικοδεσπότης και μπροστάρης στην νέα αρχή… Και τα παιδιά, όλο να ψέλνουν τέτοια κάλαντα πνευματικά, Χριστοφόρα και βλογημένα. Σε τέτοια σπίτια θα μπούμε σε τούτη την εκπομπή, σε άγιες οικογένειες με Βασιλείους, Εμμέλειες και Μακρίνες του σήμερα,  σε τέτοια σχολειά με παιδαγωγούς εν Χριστώ και δασκάλους στο πιο σπουδαίο μάθημα αυτό της Θεανθρώπινης αγάπης*!  Πρωτοχρονιά του ονείρου μας και της ευχής μας… Του Χριστού και των Αγίων Του…
 
Νώντας Σκοπετέας
 
* "...Ἡ θεανθρώπινη ἀγάπη εἶναι ὁ νέος δρόμος τῆς ἐπιγνώσεως... Ἡ ἀληθινὴ γνώση τῶν πάντων ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἀγάπη, γεννιέται ἐν ἀγάπῃ, ἀναπτύσσεται διὰ τῆς ἀγάπης, φθάνει στὴν τελειότητα μὲ τὴ βοήθεια τῆς ἀγάπης. Ἀγαπῶ, ἄρα γνωρίζω...." (Άγ. Ιουστίνος Πόποβιτς).