Περί Κεφαλληνίων

Ας κάνουμε κι ένα αφιέρωμα στους εκλεκτούς Κεφαλληνίους, αυτούς τους πανέξυπνους ταξιδευτές, δημοσιεύοντας δύο ωραία ποιήματα, τα οποία τονίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.

Κεφαλλονίτης

Τύπος απροσδιόριστος, παντού προσαρμοσμένος,
τοπικιστής αφάνταστα, στον κόσμο σκορπισμένος.

Φεύγει με μόνο τ’ όνειρο, οπίσω να γυρίσει
πλούσιος, και με πλούτη του, τον τόπο να πλουτίσει.

Αρνητικός εκ φύσεως, θέλει πρωτοπορεία,
δεν του ξεφεύγει εύκολα η κάθε ευκαιρία.

Ατίθασος και τολμηρός, ποτέ του δεν ποδίζει.
Το δέος και τον σεβασμό τριγύρω του σκορπίζει.

Όπου κι αν ψάξεις, θα να βρείς, σ’ ετούτο τον πλανήτη
παντού Κεφαλλονίτικη να ξεπροβάλει μύτη.

Σκληρός απ’ όλες τις μεριές, μα, ευαίσθητος συνάμα
που στην ευαισθησία του, εχ’ εύκολο το κλάμα.

Εκ γενετής ρομαντικός, τ’ αρέσ’ η μελωδία,
όταν και σμίξουνε δυό - τρεις, στήνουνε χορωδία.

Επιστημόνων κορυφή, πατέρας της Καντάδας,
του κάθε τι ανώτερος, μα και της... κουρλαμάδας.

Κι αν βλαστημάει κάποτε επάνω στον θυμό του,
δεν λησμονεί στον Άγιο να κάνει το Σταυρό του.

Σ’ όλον τον κόσμο τριγυρνά με μόνο του φανάρι
του Άγιου Γεράσιμου, τη σκέψη και τη χάρη.

Το πρώτο πούχει να σκεφτεί, στον τόπο σαν γυρίσει
τα πόδια του Αγίου μας να πέσει να φιλήσει.

Ίσως κρατήσ’ η ξενιτειά, για πάντα το κορμί του,
αλλ’ όμως στην Κεφαλλονιά, ανήκει η ψυχή του.

Άγνωστου ποιητή