Μάρτυρες των Θυατείρων

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ

ΤΩΝ  ΕΝ ΘΥΑΤΕΙΡΟΙΣ ΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝΤΩΝ

Ὁσιομάρτυρος Κάρπου, Ἐπισκόπου Θυατείρων, Παπύλου Διακόνου, Ἀγαθονίκης ἀδελφῆς αὐτοῦ, καί Ἀγαθοδώρου, ὑπηρέτου αὐτῶν.

Κατόπιν παρακλήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θυατείρων καί Μεγάλης Βρετανίας κ. Γρηγορίου, συνετέθη Ἱερά Ἀκολουθία ὑπό τοῦ Ὁσιολογιωτάτου Ἱερομονάχου Ἀθανασίου Συμωνοπετρίτου, Ὑμνογράφου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας διά τούς Μαρτυρήσαντες Κάρπον, Ἐπίσκοπον Θυατείρων, Πάπυλον Διάκονον, τήν ἀδελφήν αὐτοῦ Ἀγαθονίκην καί τόν ὑπηρέτην αὐτῶν Ἀγαθόδωρον, τῶν ὁποίων ἡ μνήμη ἑορτάζεται τήν 13^ην Ὀκτωβρίου ἑκάστου ἔτους.

Ἤδη δέ τό Σεπτόν ἡμῶν Κέντρον, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, πρός τό ὁποῖον εἶχεν ὑποβληθεῖ ἡ ἐν λόγῳ Ἀκολουθία, δι’ ἐγγράφου του, ὑπογρεγραμμένον ὑπό τῆς Α. Θειοτάτης Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, Ἀρ. Πρωτ. 488 καί ἡμερομηνίαν 18^ην Ἰουνίου 2012, “ἐνεκρίθη ἡ λειτουργική χρῆσις αὐτῆς πρός κοινήν τῶν εὐσεβῶν ὠφέλειαν καί διευκόλυνσιν τῶν ἐπιθυμούντων ὅπως ἐκζητήσουν τήν πρός Κύριον πρεσβείαν καί τήν μεσιτείαν τῶν ἁγίων τούτων, τῆς μνήμης αὐτῶν ἑορταζομένης τῇ ιγ’ Ὀκτωβρίου ἑκάστου ἔτους”.

Ἡ ἐν λόγῳ Ἱερά αὕτη Ἀκολουθία, μετά τήν ληφθεῖσαν ἔγκρισιν αὐτῆς ὑπό τοῦ Σεπτοῦ ἡμῶν Κέντρου, θά ἐκδοθῇ τύποις καί θά διανεμηθῇ εἰς ἅπαντας τούς Ἱερούς ἡμῶν Ναούς πρός χρῆσιν κατά τήν ἡμέραν τῆς ἑορτῆς τῶν Ὁσιομαρτύρων Κάρπου, Παπύλου, Ἀγαθονίκης καί Ἀγαθοδώρου, τήν 13^ην Ὀκτωβρίου ἑκάστου ἔτους.

Μέ τήν εὐκαιρία αὐτή, θά θέλαμε νά σᾶς γνωρίσουμε καί τήν ὕπαρξη τῶν εἴκοσι τριῶν Νεομαρτύρων τῆς Ἐπαρχίας Θυατείρων, οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν κατά τήν διάρκεια τῆς Ὀθωμανικῆς Κυριαρχίας. Αὐτοί ἦταν τουρκικῆς καταγωγῆς καί μουσουλμάνοι στό θρήσκευμα καί παρακολουθούσαν μαθήματα μωαμεθανικοῦ νόμου. Ὁ διδάσκαλός τους, κατά θεία Πρόνοια, θέλησε νά μελετήσει τό ἱερό Εὐαγγέλιο. Συνεπαρμένος ἀπό τήν χριστιανική διδασκαλία, θαυματουργικά μετεστράφη καί ἄρχισε νά διδάσκει τον χριστιανισμό καί στούς μαθητές του. Σύντομα, ὅμως, αὐτή ἡ πράξη τους ἔγινε ἀντιληπτή ἀπό τούς ὁμοθρήσκους τους οἱ ὁποῖοι προσπάθησαν νά τούς πείσουν νά ἐπιστρέψουν στόν μωαμεθανισμό, ἀρχικά μέ εὐγενικούς τρόπους. Ὅμως, ὁ διδάσκαλος καί οἱ εἴκοσι δύο μαθητές του, παρέμειναν ἀφοσιωμένοι στήν Χριστιανική πίστη. Γι’ αὐτό, ὑπέστησαν φρικτά βασανιστήρια καί τελικά ὁδηγήθηκαν στό μαρτύριο καί τόν θάνατο. Ἡ μνήμη τους τιμᾶται τήν 1^η Ὀκτωβρίου.

Ἐν τῇ Ἱερᾷ Ἀρχιεπισκοπῇ τῇ 31ῃ Αὐγούστου 2012.

Ἐκ τῶν Γραφείων τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς

Παρολυμπιακοί - Λονδίνο 2012

Ξεκίνησαν χθες βράδυ οι Παρολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου, με μια εντυπωσιακή Τελετή Έναρξης. Εξίσου εντυπωσιακά είναι και τα αγγλικά γραμματόσημα, τα οποία εκδόθηκαν χθες από τα Βασιλικά Ταχυδρομεία με σκοπό να τιμήσουν το μεγάλο αυτό γεγονός.

 

Τέσσερα γραμματόσημα, μεγάλου μεγέθους και αξίας, σχεδιάστηκαν ειδικά για να παρουσιάσουν αντίστοιχα αθλήματα (άρση βαρών, αγώνες δρόμου, καλαθοσφαίριση από αναπηρικό καροτσάκι, ποδηλατοδρομία), παράλληλα με χαρακτηριστικά σημεία αναφοράς του Λονδίνου (Καθεδρικός Ναός Αγ. Παύλου, Βουλή των Κοινοτήτων, Ολυμπιακό Στάδιο και Μάτι του Λονδίνου).

 

Ο Tim Hollingsworth, Εκτελεστικός Διευθυντής της Βρετανικής Παρολυμπιακής Επιτροπής, ανέφερε χαρακτηριστικά τα εξής: "Royal Mail has continued to show their support for the Paralympic Games and the British Paralympic team with this set of stamps celebrating the start of the London 2012 Paralympics. We hope these stamps will help get the nation excited about the Paralympic Games and encourage the public to support ParalympicsGB when it's our turn to compete against the best in the world."

Μοναστήρι Έσσεξ - Ομπρέλες

Η προχθεσινή προσκυνηματική επίσκεψη στο φημισμένο Μοναστήρι του Έσσεξ ήταν οπωσδήποτε μια ωραία ευκαιρία για πνευματική ανανέωση, για περισυλλογή, για νοερά προσευχή και... για μια ιδιαίτερη ανακάλυψη.

Έχω επισκεφθεί αρκετές φορές την Ιερά Σταυροπηγιακή και Πατριαρχική Μονή του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Ανατολικής Αγγλίας. Κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί ανακαλύπτω κι άλλα πρόσωπα και πράγματα. Υποθέτω ότι έτσι είναι η εμπειρική γνώση που αποκτά κανείς στην πνευματική ζωή, στην οποία όλοι οι άνθρωποι πορευόμαστε με βήματα αργά και προσεκτικά.

Στην προκειμένη αυτή περίπτωση ανακάλυψα τις... ομπρέλες. Όπου κι αν πήγαινα μέσα στο Μοναστήρι έβλεπα μπροστά μου ομπρέλες. Στην είσοδο του Ναού του Αγ. Σιλουανού, στο πλάϊ του Ναού υπό την σκέπη του Αγ. Σιλουανού, στην είσοδο του Ηγουμενείου, στις εισόδους των εργαστηρίων...

Όταν συνειδητοποίησα το γεγονός αυτό άρχισα να κινούμαι εντός του Μοναστηριού για να βρώ και να καταγράψω με τη φωτογραφική μηχανή τις ομπρέλες αυτές. Κάποια στιγμή συνάντησα μια νεαρή μοναχή και την ρώτησα τον λόγο για την ύπαρξη των ομπρελών.

Μου εξήγησε πως επειδή στην περιοχή της Μονής βρέχει συχνά, τις έχουν εκεί σε διάφορα σημεία, για εξυπηρέτηση των μοναχών αλλά και των προσκυνητών.

Ιδού, λοιπόν, ένα συγκλονιστικό αποδεικτικό στοιχείο, που μας βεβαιώνει πως η ποιμαντική της Εκκλησίας μας και ιδιαίτερα του μοναχισμού αγκαλιάζει τον όλο άνθρωπο, μαζί με όλες πραγματικά τις ανάγκες του, υλικές και πνευματικές!

Μοναστήρι Έσσεξ - Ηγούμενος

Χθες ήταν μια ημέρα μικτή κλιματολογικά, με εναλλαγές ηλιοφάνειας και συννεφιάς. Αυτό όμως δεν μας εμπόδισε από το να πραγματοποιήσουμε το καθιερωμένο ετήσιο προσκύνημά μας στην Ιερά Σταυροπηγιακή και Πατριαρχική Μονή του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Ανατολικής Αγγλίας.

Εκεί προσκυνήσαμε στους Ναούς της Μονής, φιλοξενηθήκαμε στο Αρχονταρίκι από τις εξαίρετες μοναχές, τελέσαμε την Ιερή Παράκληση της Παναγίας μας, ευλογήσαμε φανουρόπιτες, επισκεφθήκαμε την Κρύπτη της Μονής, όπου έχει ενταφιασθεί ο Κτήτορας της Μονής Αρχιμ. Σωφρόνιος και περιηγηθήκαμε τους κήπους και τα κτήματα του ονομαστού αυτού Ορθόδοξου Μοναστηριού.

Στη διάρκεια της παραμονής μας στη Μονή είχαμε την ευκαιρία της κοινωνίας με τον Άγιο Καθηγούμενο Αρχιμ. Κύριλλο, άξιο συνεχιστή του π. Σωφρονίου, ο οποίος είναι Ελληνο-Αυστραλιακής καταγωγής, καταγόμενος από την Ακράτα της Αχαΐας. Ο π. Κύριλλος είναι ένας ευγενέστατος, ευπροσήγορος και πολύ καταδεκτικός άνθρωπος, ο οποίος σε μαγεύει κυριολεκτικά με το προσηνές, το ήρεμο και μειλίχιο ύφος και ήθος του.

Ο νέος αυτός «κανόνας πίστεως και εικόνα πραότητος» κληρικός υποδέχεται χαμογελαστός παιδιά, νέους, ενήλικες και ηλικιωμένους και κάνει όλους να θεωρούν πως βρίσκονται στο σπίτι τους. Όταν πριν από λίγα χρόνια είχαμε επισκεφθεί τη Μονή με την Ενορία μας από το ΒΔ Λονδίνο, τον είχα παρακαλέσει να μας προσφέρει μετά την Ιερή Ακολουθία που τελέσαμε μια σύντομη πνευματική ομιλία, γιατί εμείς στους κοσμικούς μας χώρους ακούμε πάντα βασικά πρακτικού ενδιαφέροντος ομιλίες κι όχι τόσο πνευματικές. Κι ο π. Κύριλλος μας έκανε μια από πιο πνευματικές ομιλίες που ακούσαμε ποτέ, με θέμα την ακηδία!

π. Α.Δ.Σ.

Τοῦ θέρους κάποιες ἡμερολογιακές καταγραφές...

Μακρές σιωπές ἀνάμεσα σέ πολλές ἐντάσεις. Διαλείμματα χρέους στήν εὐεργεσία τῆς ἡσυχίας πού σοῦ προσφέρει ὁ Θεός.

Μελτέμι, κάπως ὄψιμο, μέ καιρό θερινό, ἀλλά καί τήν ἀδιαφορία, τήν ἀσυδοσία, τήν βεβαιωμένη καθίζηση σέ πολλές πτυχές τῆς κοινωνίας, νά σέ κυκλώνουν, "ὥσπερ μέλισσαι κηρίον", ἀνοίγοντας στήν ψυχή σου κενά, ὅπως ὁ σεισμός χαντάκια στή γῆ.

Κουρασμένος, ἀποκαμωμένος καί σιωπηλός ἀκουμπᾶς πάνω στή λευκή τοῦ χαρτιοῦ ἐπιφάνεια καί νομίζεις ὅτι θά πρωτοπατήσεις τήν ἄλλη ὅμοια καί παρθένα ἐπιφάνεια τοῦ χιονιοῦ ἀκούγοντας τό τρίξιμο πού κάνουν οἱ ἀραιοί βηματισμοί σου. Γράφεις λέξεις καί περιμένεις νά περάσουν ἀπό μέσα σου, δροσερές, τρυφερές, εὐλογημένες, καθώς κομίζουν μέ τό εὐεργετικό θρόϊσμα τῆς Μνήμης καί τοῦ Χθές, τήν περιούσια ἐκείνη γαλήνη καί εὐαισθησία.

Γράφεις λέξεις, πού σημαίνει ὅτι μετουσιώνεις τό Χρόνο τῆς ζωῆς σου σέ κάτι τό ἀπτό, τό συγκεκριμένο: τά στοιχεῖα δηλαδή τοῦ ἀλφαβήτου, τά ὀποῖα τἀ καθοδηγεῖς μέ τρόπο πειθαρχικό, κατανοητό, σίγουρο, ὥστε ν᾿ ἀποδώσουν, κατά τό δυνατόν, αὐτά πού ἀφήνεις νά γραφοῦν.

Γράφεις λοιπόν, σημαδεύοντας τό Χρόνο μέ λέξεις πού ἡ κάθε μιά, ἄν τήν ἐξετάσεις βαθύτερα, κρύβει μέσα της τήν Ὠραιότητα τῆς Δημιουργίας πού Ἐκεῖνος σοῦ πρόσφερε, "σφραγίδα δωρεᾶς" περιούσια καί ἰσχυρή...

Καθώς διαβαίνουν βιαστικές οἱ μέρες, κι ὅπου νἄναι θά στραγγίξει κι ἡ στερνή τοῦ ἤλιου θερινή ὀμορφιά, καθώς σιμώνει τό φθινόπωρο, τό γέρασμα δηλαδή -γιατί ἤδη ἀνεβαίνεις στά 57-πασχίζεις τούτη τήν ἤσυχη τήν ὥρα νά διαστοχαστεῖς. Νά βρεῖς ξανά τό ἀριθμητήριο τοῦ βίου σου καί νά μετρήσεις μέ ἀκρίβεια, ἀλλά καί σύνεση κλεισμένη πάντα στά ὅρια τῆς πειθαρχίας, ὄλα ἐκεῖνα πού ἀνέστειλες καί τελικά γίνανε μέσα σου μαρτύριο καθημερινῆς νοσταλγίας καί ἀβάσταχτου καϋμοῦ. Κι αὐτά τά στοχάζεσαι, γιατί θεωρεῖς πιά ὅτι ὀ βίος δέν εἶναι μόνον "ἄρτος καί θεάματα", ὄπως τόν "δοξάζουν" οἱ μέρες μας, ἀλλά περισσότερο ἀπ᾿ ὅλα εἶναι ὁ χαμένος ἐκεῖνος χρόνος μέ τίς γνώσεις πού ἄφησες νά γλυστρίσουν, ὅπως τό νερό μέσ᾿ ἀπ᾿ τἀ δάχτυλα, ἀλλά καί οἱ φίλοι πού χάθηκαν μόλις ἄρχισες νά ξεχωρίζεις τό μονοπάτι πού ἔμελλε νά περπατήσεις...

(Καλοκαίρι 2005)

π. Κων. Ν. Καλλιανός