Το κοράνι στην Αγγλία

Αφορμή για το σημερινό μας κείμενο είναι ένα δημοσίευμα στους χθεσινούς (29 Νοεμβρίου 2014) Times του Λονδίνου. Εκεί αναφέρθηκε ότι ο Αγγλικανός Επίσκοπος Richard Harries, πρώην Οξφόρδης, υποστήριξε στη Βουλή των Λόρδων, της οποίας αποτελεί τακτικό μέλος, με τον επίζηλο τίτλο του Βαρώνου του Pentregarth, πως για λόγους «φιλοξενίας» η τελετή ενθρόνισης του Άγγλου μονάρχη θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει αναγνώσματα από το κοράνι!!! Ο ίδιος είπε επίσης ότι η θρησκευτική ανθρωπογεωγραφία της Βρετανίας έχει αλλάξει πολύ.

Υποθέτουμε ότι ο Επίσκοπος μπορεί να ανέφερε αυτές τις σκέψεις για λόγους θρησκευτικής ευγένειας, κοινωνικής ανεκτικότητας, φιλικής διάθεσης προς τους «ξένους», πολιτικής ορθότητας, ειρηνικής συνύπαρξης κ.ά.

Αδυνατεί όμως κανείς να κατανοήσει τα πραγματικά κίνητρα ενός ανθρώπου που εκφράζεται με τον τρόπο αυτό, γνωρίζοντας πως αφιέρωσε τη ζωή του στην υπηρεσία του Χριστιανισμού και της «χριστιανικής» (τουλάχιστον κατ’  όνομα) Πατρίδας του. Τώρα μάλιστα που η ηλικία του (έχει γεννηθεί στις 2 Ιουνίου 1936) και οι πολλαπλές βιωματικές εμπειρίες, που απέκτησε στη διάρκεια του επίγειου ταξιδιού, του δίνουν το δικαίωμα να ομιλεί χωρίς φόβο και πάθος και να οικοδομεί με το λόγο τους ακροατές του.

Φαίνονται, δυστυχώς, πως η πολυπολιτισμικότητα κι η πολυθρησκευτικότητα της αγγλικής κοινωνίας επιδρά καταλυτικά στους διανοούμενους και τους πνευματικούς ηγήτορες της χώρας, και τους κάνει να εκφράζονται με μια γλώσσα μετα-ιστορική και μετα-χριστιανική, που είτε τους αναπαύει από τις πολλές τύψεις για πράξεις που δεν έπρεπε να είχαν κάνει, είτε αποδεικνύει περίτρανα τη Σοφόκλεια ρήση: «μωραίνει Κύριος ους βούλεται απολέσαι»!

π. Α.Δ.Σ.

Christian Aid

Είχα την ωραία ευκαιρία να συναντηθώ χθες με δυο σημαντικούς ανθρώπους, που εργάζονται στο διεθνή Φιλανθρωπικό Οργανισμό με την επωνυμία Christian Aid. Ήταν ο Mark και η Oi-yin, που είχαν την καλή διάθεση να με ενημερώσουν για το σπουδαίο έργο που επιτελεί ο Οργανισμός αυτός.

Έδρα της Christian Aid είναι το Λονδίνο. Τα ευεργετικά φτερά του απλώνονται σε 45 χώρες, στην Αφρική, στην Ασία, στην Εγγύς και Μέση Ανατολή και στη Νότια Αμερική, όπου υπάρχει και υφίσταται φτώχεια, πείνα, ανεργία, ασθένεις κ.ά.

Όλες οι Χριστιανικές Ομολογίες βοηθούν και συνδράμουν το έργο της Christian Aid, η οποία πολεμά την φτώχεια για περισσότερα από 65 χρόνια. Η εν λόγω Οργάνωση δραστηριοποιείται όπου υπάρχει μεγάλη ανάγκη, ανεξάρτητα από θρησκεία, εθνικότητα ή φυλή.

Με τις οικονομικές εκστρατείες που οργανώνει συλλέγει τα χρήματα που απαιτούνται για να δημιουργήσει μηχανισμούς ανάπτυξης στις χώρες όπου δραστηριοποιείται. Σύμφωνα με τα λεγόμενα και τα γραφόμενα η Οργάνωση αυτή αγωνίζεται να αλλάξει τους κανόνες και τα συστήματα που κρατούν τους ανθρώπους φτωχούς. Φιλόδοξη σκέψη, αλλά οπωσδήποτε αναγκαία.

Ημερολόγιο τσέπης 2015

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κυκλοφόρησε το νέο Ημερολόγιο τσέπης για το 2015. Είναι ένα όμορφο κι ευπαρουσίαστο μικρού μεγέθους Ημερολόγιο, το οποίο τυπώθηκε στα εργαστήρια ΑΘΗΝΑ Α.Ε. στην Αθήνα.

Το Ημερολόγιο περιέχει φωτογραφίες της Α.Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου Α΄ και του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κ. Γρηγορίου, Πρόλογο του Αγίου Θυατείρων, το ημερολόγιο ανά μήνα, εικόνα του Αγίου Αριστοβούλου, πληροφορίες για τις Κεντρικές Υπηρεσίες της Ι.Α. Θυατείρων & Μ.Β. και πληροφορίες για όλες τις Κοινότητες και τα Μοναστήρια της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.

Στον εμπνευσμένο Πρόλογό του ο Σεβασμιώτατος αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής: «...κάμνω θερμή έκκληση σε μικρούς και μεγάλους να εκκλησιάζονται, να συμμετέχουν έμπρακτα και συνειδητά στη ζωή της Εκκλησίας και της τοπικής Κοινότητας όπου διαμένουν. Έτσι ενισχύεται ο θεσμός της οικογένειας, καλλιεργούνται οι αρετές της συνεργασίας, της φιλίας, της βαθύτερης γνωριμίας και αλληλοβοήθειας προς τους αδελφούς μας...

Σας χαιρετίζουμε, λοιπόν, όλες και όλους, εν ονόματι του Ενανθρωπήσαντος δια την ημετέραν σωτηρίαν Σωτήρος ημών Χριστού, τους Κληρικούς και τους Λαϊκούς εργάτες της Εκκλησίας, της Παιδείας και φιλανθρωπίας, τους Φορείς των διαφόρων Οργανώσεων, Σωματείων και Συλλόγων, τους Νέους και τους Ηλικιωμένους και όλους εκείνους, οι οποίοι με τά έργα τους και την ενεργούμενη αγάπη, τη γενναιοδωρία και την προσφορά τους, πλουτίζουν και ομορφαίνουν τη ζωή και δίνουν μεγάλη χαρά σε πολλούς και αρδεύουν κυριολεκτικά την Εκκλησία και την Κοινωνία με το καλό και ιλαρό παράδειγμά τους».

Ψυχή και σώμα

Απ΄αυτά τα δύο στοιχεία αποτελείται το ανθρώπινο σύνολο. Πιστεύουμε  δε ότι η μεν ψυχή μας εδόθει  από μία ανώτερη δύναμη, που ονομάζουμε Θεό. Ενώ το σώμα μας το δημιούργησαν  οι γονείς μας, σε εκδήλωση  ερωτικής  αγάπης, διαιωνίζοντας το ανθρώπινο  είδος.

Από την ημέρα που θα δεί ο άνθρωπος το φως επί της γης, αγωνίζεται να επιβιώσει παντοιοτρόπως, όχι μόνο για την εξοικονόμηση  των αγαθών, τα προς το ζείν,  αλλά και για την προαγωγή του  στον τομέα που έχει κλίση. 

Τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, λοιπόν, καταναλώνονται στη θεωρητική  αλλά  και πρακτική  μάθηση.  Αυτά είναι τα πρώτα βήματα  της μαθητικής ζωής, γεμάτα όνειρα  και φιλοδοξίες για το μέλλον της ζωής που έχουμε σχεδιάσει.

Το σώμα όμως δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την συμπαράσταση της ψυχής, η οποία στέκεται οδηγός στη σκέψη μας και στις συγκρίσεις που κάνουμε, αλλά και στις αποφάσεις που παίρνουμε. Χωρίς την συμμετοχή της ψυχής σε κάποια απόφασή μας το αποτέλεσμα θα ήταν οδυνηρό, αν όχι αποτυχημένο. 

Ψυχή μου, λέγει ο ποιητής, και όλος αναστατώνεται σύγκορμος με βουρκωμένα μάτια. Τί έκαμα και προξένησα κακό στον συνάνθρωπό μου;  Άθελα ρωτάμε,  τί είναι αυτό που τον έκανε να αισθανθεί  αυστηρό τον έλεγχο των πράξεών του;  Ερευνώντας ανακαλύπτουμε ότι η  ψυχή διαμαρτύρεται, χρησιμοποιώντας την συνείδησή του ο ανθρώπος να προκαλεί έλεγχο των πράξεων του.

Χιλιάδες παραδείγματα αποδεικνύουν τη δυναμική της  ψυχής μας  η οποία στέκει  σαν φωτοστάτης στο διάβα της ζωής μας. Αλίμονο όμως στην άρρωστη ψυχή που στερείται τον δυναμισμό αυτό της διαμαρτυρίας και κατά εξακολούθηση τον ελέγχο των πράξεων. Ένα ζωντανό παράδειγμα άρρωστης ψυχής είναι οι πράξεις των χιτλερικών που και τα ζώα ακόμη ωχρειούν.

Η ψυχική συγκατάθεση των πράξεών μας δημιουργεί υψηλά συναισθήματα, που διερμηνεύονται σε αισιοδοξία, πίστη στο αποτέλεσμα και χαρά στην ικανοποίηση των επιδιώξεών μας. Χαίρεται ο άνθρωπος γιατί αισθάνεται κυρίαρχος του εαυτού του, γιατί έχει σύμμαχο την συνείδησή του και κατ΄εξακολούθηση την ψυχήν αυτού που είναι η έδρα της υπάρξεώς του.

Νικόλαος Πούλιος

Ομότιμος Αρχιγραμματέας Ι.Α. Θυατείρων & Μ.Β.

«Από το Δάσκαλο στο Μαθητή»

Αφιερωματική εκδήλωση

στη μνήμη του Λυκούργου Αγγελόπουλου (1941-2014)

Ο Σύλλογος Βυζαντινής Μουσικής Μονάχου οργάνωσε το Σάββατο 22α Νοεμβρίου 2014 στην Αίθουσα «Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος», του Πνευματικού Κέντρου της ενορίας των Αγίων Πάντων Μονάχου, μια ιδιαίτερη τιμητική εκδήλωση για το μεγάλο δάσκαλο και ερευνητή της βυζαντινής μας μουσικής, μακαριστό Λυκούργο Αγγελόπουλο. Η εκδήλωση, που αποτελούσε για όλους εμάς χρέος τιμής προς το πρόσωπο και την προσφορά του στη Βυζαντινή Μουσική, έλαβε χώρα εξ αφορμής της συμπληρώσεως έξι μηνών από την προς Κύριον εκδημία του την 18η Μαΐου 2014.

Οι πολυάριθμοι φίλοι της μουσικής μας πατρώας παράδοσης, που συνέρευσαν να τιμήσουν με την παρουσία τους (και στο τέλος της εκδήλωσης επίσης με τις πολύ ενδιαφέρουσες προσωπικές τους μαρτυρίες από παλαιότερες συναντήσεις με τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως), εβίωσαν ένα ιδιαίτερο παραδοσιακό βραδυνό.

Εν είδει «Μνημοσύνου» επαρουσιάσθηκε ένα πολυποίκιλο «Μουσικολογικό οδοιπορικό μνήμης και τιμής» στο Λυκούργο Αγγελόπουλο, τον άνθρωπο που έβαλε στα «σαλόνια» του παγκοσμίου μουσικού ρεπερτορίου  την μέχρι πρότινος περιφρονημένη βυζαντινή μουσική παράδοση. Η αφιερωματική αυτή βραδυά πραγματοποιήθηκε υπό την ευθύνη κι έφερε τη σφραγίδα του μουσικοδιδασκάλου της Βυζαντινής Μουσικής Κωνσταντίνου Νικολακόπουλου, καθηγητού Βιβλικής Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Ο κ. Κ. Νικολακόπουλος, ως επί σειρά ετών μαθητής του μακαριστού δασκάλου και μέλος της «Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας» από το 1981, δηλαδή από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ιδρύσεως και δράσης της, είχε αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος της παρουσίασης του τιμωμένου και το γενικό συντονισμό σύνολης της εκδήλωσης.

Ο κ. Κ. Νικολακόπουλος, ο οποίος κατά τα λεγόμενά του χαρακτήρισε την αφιερωματική αυτή εκδήλωση ως «κατάθεση ψυχής» και «χρέος τιμής κι αγάπης» στο δάσκαλό του, επαρουσίασε ένα πολύμορφο, πολυποίκιλο και πλήρες εναλλαγών «Μουσικοφιλολογικό Μνημόσυνο», που περιελάμβανε:

·        Σκιαγράφηση της ζωής και του έργου του μακαριστού Λυκούργου Αγγελόπουλου με πολλές ενδιαφέρουσες αναφορές και διηγήσεις από τον ομιλητή, ο οποίος ως πολυετής μαθητής και ακόλουθος του δασκάλου, ανέφερε πολλά προσωπικά βιώματα και αναμνήσεις.

·        Παρουσίαση επιλεγμένων διαφανειών από την αξιοθαύμαστη δραστηριότητα της «Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας», κυρίως την πρώτη δεκαετία δραστηριοποίησής της. Τα περισσότερα φωτογραφικά στιγμιότυπα επροήρχοντο από το προσωπικό αρχείο του ομιλητή και είχαν, ως σπάνια ντοκουμέντα αυτού του είδους, ασφαλώς ιδιαίτερη ιστορική αξία.

·        Προβολή σχετικών ταινιών, οι οποίες κατέδειξαν εκ του σύννεγυς την πολυσχιδή προσφορά του τιμωμένου ως ερευνητού, εκτελεστού, διδασκάλου και συνθέτου της Βυζαντινής Μουσικής.

·        Παρουσίαση μουσικών διαφανειών και σύντομα παραδείγματα διδασκαλίας και εκτέλεσης της βυζαντινής σημειογραφίας, ώστε εφάνη ευκρινώς η σφραγίδα του Λυκούργου Αγγελόπουλου στη διατήρηση της συνεχούς κι ανόθευτης μουσικής παραδόσεως στη γραπτή καταγραφή και την προφορική εκτέλεση των σημαδοφώνων.

·        Εκτέλεση ιδιαίτερων προσωπικών μουσικών συνθέσεων του Λυκούργου Αγγελόπουλου από το «Βυζαντινό Χορό Ιεροψαλτών Μονάχου» υπό τη διεύθυνση του κ. Κ. Νικολακόπουλου.

·        Στο τελευταίο μέρος της εκδήλωσης επραγματοποιήθη ανταλλαγή ερωτήσεων και σκέψεων εκ μέρους του κοινού και επίσης εδόθη η ευκαιρία εξιστόρησης προσωπικών μαρτυριών και βιωμάτων εκ μέρους όσων εκ των παρόντων εγνώρισαν τον αείμνηστο δάσκαλο.

Ασφαλώς και επρόκειτο για μια τελείως ειδική και ξεχωριστή εκδήλωση από το χώρο της γνήσιας μουσικής μας παράδοσης. Εκείνο το βράδυ μίλησε και η ομογένεια, η οποία δίπλα στις πολλαπλές τιμητικές εκδηλώσεις για το Λυκούργο Αγγελόπουλο, που έγιναν στον ελλαδικό χώρο, έβαλε τώρα και αυτή το δικό της πετραδάκι τιμής, σεβασμού κι αναγνώρισης στον άνθρωπο που επέβαλε κι ετίμησε τον πολιτισμό μας και στο εξωτερικό. Όλοι όσοι αγαπούν αυτή την παράδοση και τους «αγγίζει» η αξία της πατρώας μας μουσικής ήταν εκεί κι απέδωσαν με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο διαπρυσίως την ευγνωμοσύνη τους στο μακαριστό δάσκαλο.

Κωνσταντίνος Νικολακόπουλος

Καθηγητής Παν/μίου Μονάχου