Εγκύκλιος Δεκαπενταυγούστου

Εγκύκλιο Γράμμα του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Γρηγορίου επ’ ευκαιρία της εισόδου μας εις την κατανυκτική και εορταστική Περίοδο του Δεκαπενταυγούστου 2016.

Αγαπητοί μας εν Κυρίω,

Σε λίγες μέρες μπαίνουμε στην ευλογημένη και κατανυκτική περίοδο του Δεκαπενταυγούστου. Από την Δευτέρα, 1^η Αυγούστου αρχίζει η νηστεία και οι Ιερές Παρακλήσεις της Παναγίας, της οποίας, συν Θεώ, θα εορτάσουμε πανηγυρικά την μακαρία Κοίμηση, την Δευτέρα 15 Αυγούστου.

Η κατανυκτική αυτή Περίοδος αρχίζει με την Πρόοδον του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού και το μαρτύριον των Μακκαβαίων. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί σ’ αυτές τις ευλόγημένες, βέβαια, μέρες κάθε βράδυ στους Ναούς μας ψάλλουμε τις Παρακκλήσεις της Παναγίας εκτός από το Σάββατο βράδυ και την παραμονή της εορτής της θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού και την παραμονή της Κυριώνυμης μέρας της Εορτής της Κοιμήσεως της Κυρίας Θεοτόκου. Οι ιερές Παρακλήσεις μας θυμίζουν την προσευχή, την δημόσια και μυστική μας επικοινωνία με τον εν Τριάδι Προσκυνούμενον και Δεδοξασμένον Θεόν, εις το όνομα και την δόξαν του Οποίου όλες οι προσευχές μας αναφέρονται. Τούτες οι κατανυκτικές μέρες μας θυμίζουν την αξία της προσευχής και την σπουδαιότητά της για τη  ζωή μας. Όπως διδάσκουν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, η προσευχή είναι αναγκαία όπως η αναπνοή. Είναι μέρος της ύπαρξής μας γι’ αυτό συνεχώς ζούμε την προσευχή μας, είτε με τον λόγον, είτε με την σιωπή, είτε με την ψαλμωδία και την φιλανθρωπία και την έμπρακτην αγάπη μας για τους άλλους αδελφούς μας.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός-παρόλο που ήταν Θεός-εντούτοις σαν άνθρωπος κάθε μέρα προσηύχετο και συμβούλευε τους ανθρώπους να προσεύχωνται και τους εδίδαξε την πανανθρώπινη προσευχή «Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς», η οποία είναι γνωστή σαν η Προσευχή του Κυρίου. Επανερχόμενος στο ιερό Κεφάλαιο του εορταστικού κύκλου του Δεκαπενταυγούστου, υπενθυμίζω εις εαυτούς και αλλήλους ότι στην προσευχή μας έχουμε τους Αγγέλους κοινωνούς και μεσίτες ιερούς τους Αγίους Πάντες, τους Προφήτες, τους Πατριάρχες, τους Αποστόλους, τους Ομολογητές, τους Μάρτυρες, τους Διδασκάλους, τους Οσίους, και τους Δικαίους οι οποίοι με την προσευχή και τα δάκρυά τους αγίασαν την Οικουμένη και παρέμειναν αιώνια παραδείγματα αρετής και πίστης στην Ανθρωπότητα.

Επικεφαλής όλων αυτών των Ιερών Προσώπων οι οποίοι με την βιωτή τους «ουράνωσαν την γην» είναι η Κυρία Θεοτόκος, της οποίας η ιερά γαστέρα έγινε το ιερόν παλάτιον και ο θρόνος του Μονογενούς Υιού και Λόγου του Θεού. Γι’ αυτό οι Χριστιανοί Ποιητές και Υμνογράφοι έγραψαν άπειρους ύμνους, τραγούδια θρησκευτικά για να υμνήσουν «την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν των Σεραφείμ» εις τα άγια σπλάχνα της οποίας εσκήνωσεν «ο Θεός Λόγος». «ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν, και εθεάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά πατρός πλήρης χάριτος και αληθείας» (Ιωάν Κεφ Α, 14).

Επανερχόμενος στις άγιες και κατανυκτικές αυτές ημέρες του Δεκαπενταυγούστου, θέλω να υπογραμμίσω  την δύναμη της προσευχής όταν γίνεται με πίστη και βαθείαν ταπείνωσιν. Ο ιερός ψαλμωδός παρακαλεί «Κύριε εκέκραξα προς σε, εισάκουσόν, εισάκουσόν μου Κύριε, πρόσχες τη φωνή της δεήσεώς μου, εν τω κεκραγέναι με προς σε, εισάκουσόν μου Κύριε». Το ίδιον επαναλαμβάνει ο Εστεμμένος υμνωδός «Νυν πεποιθώς επί την σην κατέφυγον αντίληψιν κραταιάν και προς την συν σκέπην ολοψύχως έδραμον και γόνυ κλίνω, Δέσποινα, και θρηνώ και στενάζω, μη με παρίδης τον άθλιον, των Χριστιανών καταφύγιον».

Η προσευχή προυποθέτει Πίστιν εις την  αγάπην και φιλανθρωπίαν του Αγίου Θεού. Η προσευχή προς την Παναγίαν Θεοτόκον, και προς τους Αγίους, προϋποθέτει εμπιστοσύνην προς το ιερόν πρόσωπον προς το οποίον απευθυνόμαστε και ζητούμε βοήθεια, οδηγία και παρηγοριά και απαλλαγή από τα λυπηρά που μας βασανίζουν σαν πλάσματα αμαρτωλά και αδύνατα. Γινόμαστε δυνατοί, γινόμαστε ελπιδοφόροι και χαρούμενοι μόνον με την χάρη του εν Τριάδι Προσκυνουμένου Θεού και των Φίλων Του, όπως είναι η Παναγία Θεοτόκος, η οποία έλαβε την χάρη και την μοναδική τιμή να συνυπουργήσει εις το μυστήριον της σωτηρίας του Ανθρωπίνου Γένους. Με αυτήν την ιερά πεποίθησιν, ο υμνωδός της Μεγάλης Παρακλήσεως απευθύνεται προς την Παναγίαν όταν τον βασανίζουν οι μέριμνες του βίου και τα υψηλά του καθήκοντα προς την πολιτεία, της οποίας ήταν ο ανώτατος Άρχοντας «Καταιγίς με χειμάζει των συμφορών, Δέσποινα και των λυπηρών τρικυμίαι καταποντίζουσιν αλλά προφθάσασα χείρα μοι δος βοηθείας, η θερμή αντίληψις και προστασία μου».

Γι’ αυτό αδελφοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, καλούμαστε να τρέξουμε στην Εκκλησία και σαν Πιστοί προσκυνητές να ζητήσουμε, την ιερή μεσιτεία της Παναγίας Θεοτόκου για όλα εκείνα που σαν μέλισσες κηρίον βασανίζουν τον νουν και την ψυχή μας. Ιδιαίτερα τούτη την περίοδο γεμάτη με τόσα κακά και λυπηρά που κυκλώνουν καθημερινά μικρούς και μεγάλους – όπως οι πειρασμοί της πολυώνυμης αμαρτίας, όπως η τρομοκρατία και τόσες άλλες ασχήμιες που αμαυρώνουν την κοινωνία και την αποχρωματίζουν από το Θείο της πρόσωπο. Με ταπείνωση να ζητήσουμε την ιερά προστασία του Θεού και τις πρεσβείες της Παναγίας Θεοτόκου για να έχουμε ειρήνη και με τον εαυτό μας και με τους άλλους και εν δοξολογία και χαρά να αξιωθούμε να γιορτάσουμε την εις τους ουρανούς Μετάστασιν της Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και Μητέρας του Θεού ημών. Σ’ Αυτόν ανήκει η δόξα και το κράτος και η Βασιλεία εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Λονδίνο, Αύγουστος 2016

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος

Σημείωση: Να αναγνωσθεί από Άμβωνος, αντί Κηρύγματος, την Κυριακήν 24 ή 31 Ιουλίου.