Η Σίσσυ Κόσσυβα μιλά για το νέο της βιβλίο

Πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο πολυαγαπημένο Ναύπλιο η παρουσίαση του νέου βιβλίου της φίλης συγγραφέως Σίσσυς Κόσσυβα, με τον υπέροχο τίτλο «Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω... Άνθρωπος»!

Κατά την παρουσίαση αυτή η συγγραφέας ανέφερε τα εξής:

“Ο Antoine de Saint-Exupéry, ο συγγραφέας του βιβλίου «Ο μικρός πρίγκιπας», αφιερώνει το βιβλίο του στο παιδί που ήταν κάποτε ένας μεγάλος. Γράφει χαρακτηριστικά: «Όλοι οι μεγάλοι ήταν κάποτε παιδιά, όμως λίγοι τους το θυμούνται. Κάθε παιδί θα γίνει μεγάλος! Και δυστυχώς, συνήθως θα γίνει ένας μεγάλος που θα ξεχάσει την παιδικότητα της καρδιάς του, που θα διαμορφωθεί και θα απορροφηθεί σε ένα πλαίσιο ζωής που η επιτυχία θα ορίζεται σύμφωνα με τους τίτλους των πτυχίων του, τα χρήματα που θα αποκτά, την κοινωνική του καταξίωση και την εξωτερική ομορφιά του. Γράφει κάπου ο Λέων Τολστόι: «Ένας από τους πιο κοινούς πειρασμούς, ο οποίος,όμως, μας οδηγεί στις μεγάλες συμφορές, είναι ο πειρασμός των λέξεων «Όλοι έτσι κάνουν».

Και κάπως έτσι, φθάνουμε σχεδόν όλοι εμείς οι μεγάλοι σε μια ηλικία και στην ωριμότητα να συνειδητοποιούμε πως παρά τις επιτυχίες μας, δεν είμαστε ούτε χαρούμενοι, ούτε γεμάτοι. Συνειδητοποιούμε πως δεν ξέρουμε πως να ζούμε και κυρίως πως να νοηματοδοτούμε όσα ζούμε.

Από τα φοιτητικά μου χρόνια έβλεπα ανθρώπους καθηλωμένους σε αμαξίδια και σε νοσοκομειακά κρεβάτια να είναι ήρεμοι, γαλήνιοι, κάποιοι ακόμα και χαρούμενοι , και αντίθετα έβλεπα ανθρώπους από τον περίγυρό μου με όλα τα καλά του Θεού να γκρινιάζουν για την άδεια ζωή τους. Κι αυτό, διότι ο άνθρωπος δεν ζει μόνο τα εξωτερικά γεγονότα της ζωής του αλλά ζει και μια εσωτερική πραγματικότητα. Κι αυτή η εσωτερική πραγματικότητα, οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας είναι ο αληθινός πλούτος ή η φτώχεια μας. Νιώθω πως τα παιδιά και κυρίως οι έφηβοι, όλα αυτά ακόμη και ασυνείδητα τα γνωρίζουν. Γι’ αυτό τον λόγο τα μικρά παιδάκια χαίρονται  ακόμη και να παίζουν απλά με το χώμα. Και οι έφηβοι συχνά και με διαφορετικούς τρόπους αντιδρούν και επαναστατούν στα στερεότυπα της κοινωνίας.

Πώς να μιλήσεις σε ένα παιδί για τις αλήθειες της ζωής; Με ποιόν τρόπο να του μιλήσεις, ώστε να σε ακούσει; Σε ποιά πέτρα να το βοηθήσεις να θεμελιώσει την ζωή του; Ο Έριχ Φρόμ έχει γράψει ένα βιβλίο που λέγεται «Να έχεις ή να είσαι;». Διαπραγματεύεται τους δύο λόγους ύπαρξης. Ο τρόπος ύπαρξης στη βάση του «έχειν» οδηγεί τον άνθρωπο σε έναν απέραντο εγωϊσμό. Σε μία διαρκή ανησυχία να αποκτά συνεχώς και να αγωνιά μην τυχόν χάσει ό,τι ψευδώς θα έλεγα κατέχει. Από την άλλη, ο άνθρωπος που ζει για να «είναι», που θέλει να διαμορφώνει ένα πρόσωπο και μια προσωπικότητα, είναι ελεύθερος, δημιουργικός, εξελίσσεται, μπορεί να αγαπά. Κι αν μπορεί να αγαπά, θα χτίζει σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κληρονομιά από το να μάθεις σε ένα παιδί να χτίζει σχέσεις, να κάνει ισχυρούς δεσμούς με τους φίλους και τους ανθρώπους γύρω του. Να μάθει να μοιράζεται. Να μάθει να προσφέρει. Να αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα. Να καταλάβει πως κάθε άνθρωπος που συναντά είναι εικόνα του Χριστού και έχει τα δικά του χαρίσματα. Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό χάρισμα και γι’ αυτό χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Όπως γράφει ο ποιητής: «Εδώ δεν είναι να είμαι εγώ πάνω από σένα, ή εσύ πάνω από μένα. Εδώ είναι να είναι ο καθένας μας πάνω από τον εαυτό του».

Αυτό ήθελα να πω στα παιδιά. Να γίνουν καλοί! Διότι όταν είσαι καλός, είσαι και καλά! Έχεις ψυχική υγεία. Βρήκα, λοιπόν, παραδείγματα καλών ανθρώπων κι έπλεξα αυτό το παραμύθι. Γεννάμε ένα παιδί και ξεκινάει ένα δύσκολο ταξίδι που λέγεται ζωή. Δεν θα συναντά παντού πρίγκιπες και πριγκίπισσες, δεν είναι στολισμένα όλα με αστερόσκονη και δεν νικά πάντα το καλό. Οφείλουμε να προετοιμάσουμε τα παιδιά μπροστά στη διαφορετικότητα, την ασθένεια, την φτώχεια, την μοναξιά, ακόμη και τον θάνατο. Όχι, όμως, σαν μιζέρια και σαν δυστυχία. Να δουν τους ανθρώπους να αγωνίζονται για τη δυσκολία τους, να μάθουν για ανθρώπους που έχουν κάνει την υπέρβαση μέσα στο πρόβλημά τους. Εκεί θα ανακαλύψουν πως το αντίδοτο της όποιας δυσκολίας είναι η πίστη πως ο Θεός μας αγαπά και μας φροντίζει διότι είμαστε παιδιά Του. Να ανακαλύψουν πως η αγάπη θα είναι το καταφύγιό τους και το εφόδιό τους σε κάθε στιγμή της ζωής τους. Κι όλα αυτά, για να είναι ευτυχισμένοι ενήλικες και ο κόσμος μας πιο ανθρώπινος, έτσι όπως το γράφει ο αγαπημένος μας Ελύτης: «Παρά λίγη καρδιά θα ήταν ο κόσμος άλλος».”

Αφού την συγχαρούμε για άλλη μια φορά, ας αναφέρουμε πως εμείς είχαμε παρουσιάσει από τις 14 Ιουλίου 2018 το εν λόγω βιβλίο στο ιστολόγιό μας. Πληροφορίες εδώ.