Ἀγνάντεμα τοῦ κόσμου ἀπό Νοσοκομεῖο

Ποιμαντικὲς ἐμπειρίες καὶ καταθέσεις

Ὅταν ἡ ὑγεία σου φθάσει σὲ ὁριακὰ σημεῖα, τότε ἡ εἰσαγωγή σου σὲ κάπποιο νοσηλευτικὸ ἵδρυμα κρίνεται ἀναγκαία. Ποὺ σημαίνει, πὼς οἱ βιορυθμοί σου ἀλλάζουν πιά, οἱ στιγμές ὅλες εἶναι κορυφωμένες καὶ βαφτισμένες στὴν ἀγωνία, τὴν ὀδύνη καὶ τὴ λησμονιὰ τοῦ κόσμου. Τοῦ κόσμου, ποὺ συνεχίζει νὰ ζεῖ μέσα στὸ δικό του τὸ πρόγραμμα, μέσα στὰ δικά του ὅρια, ἀγνοώντας παντελῶς ἄν ὑπάρχουν χῶροι -ὅπως τὰ Νοσοκομεῖα λ.χ. ὅπου νυχθημερὸν ἡ ὕπαρξη ἀνεβαίνει σὲ ὑψηλὲς θερμοκρασίες ἀγωνίας καὶ πόνου κι ἐκεῖ ὁ Χρόνος σταλάζει τὴν παρουσία του πάνω στοὺς ασθενεῖς μὲ μιὰ σκληρὴ καὶ ἀπύθμενη βραδύτητα... Λὲς καὶ δὲν θέλει νὰ  κινήσει λίγο τοὺς λεπτοδεῖχτες καὶ τὶς ὧρες. Κάτι δηλ. τὸ ἀντίθετο καὶ διαφορετικὸ ποὺ γίνεται στὶς κοσμικὲς συνάξεις τῶν εὐωχιῶν καὶ τῶν διασκεδάσεων.

Κι ἡ Νύχτα, αὐτὸ τὸ μαγεμένο γι᾿ ἄλλους χρονικὸ διαστημα, ἀφοῦ τὸ  εὐεργετικὸ χέρι  τοῦ Δημιουργοῦ φρόντισε νὰ ἡσυχάζει ὁ ἄνθρωπος «ἐκ τῶν ἔργων αὐτοῦ» καὶ νὰ ἡρεμεῖ, αὐτὸ τὸ μέγα, λοιπόν, προνόμιο γιὰ τοὺς θνητοὺς, στὸν ἀσθενῆ γίνεται μιὰ ἀπέραντη θάλασσα ποὺ καλεῖται ἐναγωνίως νὰ διαπλεύσει. Κι ἐδῶ εἶναι ποὺ ἁπλώνεται τρυφερὰ τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ καὶ παραμερίζει κάθε «θλίψιν καί στεναγμόν», ἀφοῦ στοργικὰ τοῦ δείχνει εἰκόνες παραμυθίας καὶ ἀντοχῆς, ἐλπίδα ζωῆς καὶ διεξόδου, καθὼς τοῦ χαρίζει τὶν ἱερὴ εἰκόνα τοῦ φωτισμένου τρούλλου τοῦ ἀπέναντι ναοῦ. Τοῦ ναοῦ ποὺ ἀναδύεται μέσα ἀπὸ τὸ δάσος τῶν πολυκατοικιῶν, τοῦ ναοῦ ποὺ τὴν ἡμέρα δὲν ἔχει αὐτὴν τὴν ἴδια αἴγλη μὲ τὴ νυχτερινή καὶ συνάμα δὲν χαρίζει ἐκείνη  τὴν εὐεργετικὴ παραμυθία.

Ἕνα ἁπαλὸ γαλαζόχρυσο χρῶμα τυλίγει τὸν τροῦλλο καὶ τὸ σκορπίζει γύρω του, ὅπως σκορπίζεται κι ἡ εὐλογία κι ἡ Θεία Χάρις ποὺ στὰ σπλάχνα του ἔχει ὁ ναὸς αὐτός. Προνόμια, βλέπεις ὅλ᾿ αὐτά, ἀπὸ ἡμερήσιο λατρευτικὸ πλοῦτο καὶ περισσότερο ἀπὸ τὶς πανίερες εὐχαριστιακὲς προσφορές.

Ἔξω μπορεῖ νὰ μὴ σταματοῦν οἱ θόρυβοι καὶ τὰ περιστατικὰ ποὺ ἔχει ἕνα νοσοκομεῖο -ὅλα ἀνθρώπινα καὶ ἐν πολλοῖς θλιβερά- ὡστόσο ἡ ψυχὴ ἀρχίζει καὶ εἰρηνεύει, καθὼς ἡ θέα τοῦ φωτισμένου τρούλλου χαρίζει στὸν κάθε πονεμένο ἀσθενῆ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Οὐρανοῦ. Τὴ θεία ἐπίσκεψη. Ἄραγε, πόσοι τὴν καταννοοῦν καὶ δέχονται;

π. Κ.Ν. Καλλιανός

Βόλος, 14-10-2019