Ἀκόμα ἀφουγραζόμαστε τά ἱερά Του βήματα…

 

(Δυὸ λόγια τιμῆς καὶ εὐλάβειας στὸν σήμερα ἑορταζόμενο Ἁγιο Νεκτάριο τὸν Θαυματουργό)

 

Μνήμη ἱερὰ καὶ πάνσεπτος, ἡ τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ θαυματουργοῦ, αὐτὴ ποὺ σήμερα,  οἱ ὅσοι πιστοὶ ἑορτάσαμε καὶ ἑορτάζουμε -ἔστω κι ἄν πάνω μας στέκει ἡ πικρὴ φτερούγα τῆς ἀρρώστειας, τοῦ φοβεροῦ λοιμοῦ. Ἐμεῖς, «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατράσι» μας, σταθήκαμε ὅρθιοι μπροστὰ στὸ ἱερό Θυσιαστήριο καὶ τιμήσαμε δεόντως, φιλεόρτως καὶ ἱεροπρεπῶς τὴν ἄχραντον Κοίμησή Του. Γιατὶ θὰ πρέπει νὰ γνωρίζουμε πὼς ἡ Σκόπελος θὰ πρέπει νὰ θεωρεῖ τὸν Ἅγιο Νεκτάριο καὶ  δικό της προστάτη, ὄχι μονάχα ἐπειδὴ τὴν ἐπισκέφτηκε, ὡς Ἱεροκήρυκας τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Χαλκίδος τὸν Μάϊο τοῦ 1892, ἀλλ’ ἐπειδή, ὅταν ἀντίκρυσε τὴ Μονὴ τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὴ θέση «τοῦ Δοκίμου», στὴν κορυφὴ τοῦ ὄρους «Παλούκι», τόσο πολὺ ἐθέλχθηκε, ὥστε ἤθελε νὰ συμμονάσει μὲ τὸν ἀδελφικό του φίλο τὸν πολὺν Γέροντα Σωφρόνιο Κεχαγιόγλου, τὸν ὁποῖο ἐγνώριζε ἀπὸ τὴν Ἀθήνα, ἀπὸ τὶς ξακουστὲς ἀγρυπνίες στὸν Ἅγιο Ἐλισαῖο.

 

Κι ἡ ἐπιθυμία τοῦ Ἁγίου φαίνεται καθαρὰ σὲ μία ἀπὸ τὶς ἐπιστολές Του πρὸς τὶς μοναχὲς τοῦ μονυδρίου τῆς Ἁγ. Τριάδος, στην Αἴγινα, ὅπου ἔγραφε: «…ὁ νοῦς καὶ ὁ πόθος μου εἰσίν ἀλλαχοῦ, εἰς τὸν Πρόδρομον τῆς Σκοπέλου». Νὰ γιατὶ ξεχωρίζει γιὰ τὸ νησί μας αὐτὴ ἡ μέρα κι αὐτὴ ἡ γιορτή.

 

π. Κ.Ν. Καλλιανός

 

Υγ. Στὶς φωτ. ἡ Ἱ.Μ. Τιμίου Προδρόμου κι ὁ Γέροντας Σωφρόνιος