Αγωνιώδες ερώτημα

 
Στο Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της (σημερινής) Κυριακής ΙΓ’ Λουκά ο Κύριός μας δέχθηκε στη ομήγυρη των ακολούθων Του έναν άνθρωπο με σημαντική θέση στην εβραϊκή κοινωνία, αλλά και με έντονη υπαρξιακή αγωνία.
 

Η αγωνία αυτή μεταφράσθηκε σε ανθρώπινες λέξεις: «...τί ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;»! Είναι ένα ερώτημα σαφές και βασικό, το οποίο τίθεται αδιάλειπτα από τον χριστιανό άνθρωπο, που αναμένει με λαχτάρα την απάντηση.
 
Για τους χριστιανούς ο όρος «αιώνιος ζωή» σημαίνει κάτι ανώτερο και ουσιαστικό. Αιώνιος ζωή είναι οντολογικά ο ίδιος ο Θεός μας, που λέγει: «ζω εγώ εις τον αιώνα» (Δευτ. 32, 40), ο «βασιλεύς των αιώνων» και «κύριος της αιωνιότητας» (Τωβίτ 13, 6 & 12), «ο ων και ο ην και ο ερχόμενος» (Αποκ. 1, 8).
 
Αυτός, λοιπόν, που είναι ο ίδιος η ζωή η αιώνια, μας προσφέρει τη μέγιστη δωρεά της προσλήψεως σε αυτή τη ζωή, που είναι το βασίλειό Του, η βασιλεία των ουρανών. Έτσι, εκείνοι που απέδειξαν την πίστη και την αγάπη τους προς Εκείνον, γίνονται μέτοχοι στη βασιλεία Του, μέτοχοι σε αυτή την κατάσταση της αδιάλειπτης δόξας και αιώνιας μακαριότητας.
 
Η αναζήτηση της αιώνιας ζωής είναι ειδικό χαρακτηριστικό των χριστιανών, οι οποίοι αγωνίζονται μια ολόκληρη ζωή με τους χοϊκούς πειρασμούς τους, να ξεφύγουν από τη «μυρωδιά της γης και το χώμα» και να καταφέρουν την ανύψωσή τους σε πνευματικά επίπεδα, εκεί όπου αποθησαυρίζονται οι καθάριες χριστιανικές αρετές και που τους περιμένουν για να τους στεφανώσουν με το στεφάνι της ουράνιας δόξας και του ολόλαμπρου φωτός.
 
Αυτή η πολλή σημαντική πενυματικά αναζήτηση της αιώνιας ζωής προϋποθέτει δύο αναγκαία στοιχεία: α). να ξεκινά κανείς με αγνά ελατήρια, που να έχουν σχέση με τη σωτηρία της ψυχής, έτσι ώστε η αναζήτηση να είναι καρποφόρα κι αποτελεσματική. β) η αναζήτηση αυτή να πραγματοποιείται μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, κι όχι σε θολά φιλοσοφικά πεδία.
 
Αξίζει να υπογραμμισθεί πως ο Εβραίος άρχοντας είχε τη διάκριση να συζητήσει και ν’ αναζητήσει τρόπους εισόδου στην αιώνια ζωή με τον Βασιλέα αυτής, τον Σωτήρα Χριστό.
 
Ο Κύριος δε, χωρίς περιστροφές και μισόλογα, απάντησε στο ερώτημα που Του τέθηκε πως οφείλουμε να τηρούμε τον Νόμο του Θεού, κι ύστερα -αφού ελευθερωθούμε από τους όποιους υλικούς δεσμούς- να Τον ακολουθήσουμε.
 
Aυτή είναι η μόνη οδός της αληθείας, η μόνη οδός της αιώνιας ζωής.
 
Η ίδια αυτή ιερή απάντηση προσφέρεται κι από την Αγία Εκκλησία μας, προς όλους εκείνους που προσέρχονται ως θερμοί ικέτες, εκλιπαρώντας για τη σωτηρία της ψυχής τους και την είσοδό τους στην αιώνια ζωή και μακαριότητα.
 
Πρωτοπρ. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας