Νέος Ιεροδιάκονος στα Θυάτειρα

 
Μια νέα χειροτονία έφερε χαρά μεγάλη στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας. Ο Ομογενής διακεκριμένος Θεολόγος κ. Αλέξιος Φλωρίδης, γέννημα θρέμμα στη Σκωτία, από πατέρα Ελληνο-Κύπριο και μητέρα Σκωτσέζα, χειροτονήθηκε από τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο κ. Νικήτα στον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης.
 

Η χειροτονία έλαβε χώρα στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Βλατάδων Θεσσαλονίκης, την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου τ.έ. Στη Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μ.Β. κ. Νικήτας και συλλειτούργησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γουινέας κ. Γεώργιος και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμορίου κ. Νικηφόρος. Στον Ιερό Ναό παρέστη συμπροσευχόμενος ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμαστρίδος κ. Σπυρίδων.
 
Το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου, παραμονή της χειροτονίας, ο Αλέξιος εκάρη σε Ρασοφόρο από τον Ηγούμενο της Μονής Βλατάδων Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Αμορίου κ. Νικηφόρο. Κατά την εν λόγω Ακολουθία έλαβε το όνομα Γρηγόριος, προς τιμή του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.
 

Ο νέος Ιεροδιάκονος των Θυατείρων π. Γρηγόριος είναι κάτοχος πτυχίου και μεταπτυχιακού διπλώματος στη Θεολογία από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, καθώς και μεταπτυχιακού διπλώματος στην Ποιμαντική Θεολογία από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, όπου εκπονεί τη Διδακτορική του Διατριβή. Αναμένεται, μετά το πέρας των σπουδών του, να ενταχθεί πλήρως στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων, με σκοπό να διακονήσει τις πολλαπλές και συνεχώς αυξανόμενες ποιμαντικές, λειτουργικές και κατηχητικές της ανάγκες.
 

Στη διάρκεια της χειροτονίας του σε Ιεροδιάκονο ο π. Γρηγόριος εκφώνησε τον παρακάτω χειροτονητήριο λόγο:
 
Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,
 
Βρίσκομαι ενώπιόν Σας και ενώπιον του ιερού θυσιαστηρίου με φόβο Θεού αλλά και με εμπιστοσύνη στην πρόνοια και στην αγάπη Του. Αυτή η πρόνοια, η αγάπη και το έλεός Του με οδήγησε μέχρι σήμερον εδώ στην διακονία της Εκκλησίας. Όπως γράφει ο Άγιος Πορφύριος, ‘Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας. Δεν αδιαφορεί για μας, δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο.’ Εξάλλου, όπως μας υπομιμνήσκει ο Άγιος Σωφρόνιος ο Αγιορείτης, ο δικός μας Άγιος του Έσσεξ ‘κάθε τι που υπάρχει, υπάρχει γιατί ο Θεός το σκέπτεται. Ο Θεός σκέπτεται τον κόσμο και ο κόσμος υπάρχει.’
 

Η Εκκλησία ως σώμα του Χριστού κατευθυνόμενο προς τα έσχατα, μόνο που βιώνει την ένδοξη Ανάσταση του Κυρίου, μπορεί να προσφέρει τα πάντα στον άνθρωπο και στον κόσμο. Μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά συγκεκριμένα στο πρόσωπο και στην μαρτυρία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου βιώνουμε αυτήν την πρόγευση της ‘καινής κτίσεως’ και του μεταμορφωμένου κόσμου, εἰς τά ασκητικά πρόσωπα τῶν Αγιωκαταταχθέντων Ἁγίων της, εις την προσδοκίαν της αξίας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου και της ειρήνης, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης στον σύγχρονο κόσμο. Στο σεπτό πρόσωπο του Παναγιωτάτου βρίσκει κανείς την όλη οικουμενική, ισορροπημένη φωνή της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ευχαριστώ και ευγνωμονώ τον Παναγιώτατο για την Πατρική Του συμβουλή να διακονήσω την Μητέρα Εκκλησία εις το Ηνωμένο Βασίλειο.
 

Το να είναι Χριστιανός, ειδικά εις την σημερινή εποχή, πόσω μάλλον για να είναι κανείς κληρικός, όπως διαβάζουμε στον Άγιο Σωφρόνιο του Έσσεξ ‘σημαίνει να πιστεύει στη νίκη (της αναστάσεως) επάνω στον κόσμο και τίποτε λιγότερο.’ Η πρώτη προς Τιμόθεον Επιστολή τονίζει την συγκεκριμένη ευθύνη και την προσδοκία της Εκκλησίας όσον αφορά την ζωή και το παράδειγμα ενός διακόνου. ‘Διακόνους ὡσαύτως σεμνούς…  ἔχοντας τὸ μυστήριον τῆς πίστεως ἐν καθαρᾷ συνειδήσει.’ (Α Τιμ. 3:8-9) Αυτό το παράδειγμα και μαρτυρία πίστεως βλέπουμε στον Άγιο Στέφανο, Πρωτομάρτυρα και διάκονο της πρώτης Εκκλησίας. Επέλεξαν οι Απόστολοι τότε ἑπτά, έχοντας πλήρεις Πνεύματος Ἁγίου καὶ σοφίας ούτως ώστε μέσα στην ευχαριστιακή κοινότητα να διακονούν στις τράπεζες. (Πραξ. 6,2)
 

Στέκομαι ενώπιόν Σας, Σεβασμιώτατε, με εμπιστοσύνη στο θέλημα του Τριαδικού Θεού αλλά και στο Πρόσωπό Σας. Εύχεσθαι παρακαλώ, να εκφράσω και να μαρτυρώ τα λόγια της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής, μία ξεχωριστή περικοπή η οποία μας δίνει την προϋπόθεση της εν Χριστώ σωτηρίας, δηλαδή την αγάπη του Θεού μέσα από την αγάπη του συνανθρώπου. Όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, Έργο αγάπης είναι η προς τον πλησίον ολόψυχη ευεργεσία.’ Για την ουσία αυτής της παραβολής οδηγήθηκα σήμερα ενώπιον του ιερού θυσιαστηρίου και για την ουσία αυτής της παραβολής αξίζει να προσφέρω τη ζωή μου και το είναι μου.
 

Εύχεσθαι παρακαλώ, Σεβασιώτατε, παρά τις ατέλειές μου, να είναι η διακονία μου όντως θυσιαστική προς τον κάθε άνθρωπο, έχοντας ώς παράδειγμα και στήριγμα τον πνευματικό μου πατέρα, τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Ιλίου, ο οποίος με ενέπνευσε από παιδί διακονώντας στο ιερό βήμα του Ευαγγελιστού Λουκά Γλασκώβης, με την προσευχητική του στάση ζωής και Ορθοδόξου μαρτυρίας εις την Σκωτία. Ο Θεοφιλέστατος, από την στιγμή της Βαπτίσεώς μου σε ηλικία 14ων ετών, μέχρι σήμερον, με καθοδηγεί και με ενδυναμώνει όχι μόνο με τις πατρικές Του συμβουλές αλλά κυρίως με το δικό του παράδειγμα, ένα παράδειγμα ολοκληρωτικής αφοσιώσεως στον Ζωοδότη και Σωτήρα Χριστό και στην Εκκλησία Του. Έχοντας ως παράδειγμα την βιωτή αλλά και τις γνώσεις του πνευματικού μου πατέρα, αποφάσισα όχι μόνο να σπουδάσω Θεολογία αρχικά εις το Εδιμβρούργο και μετέπειτα, με την ευλογία και την στήριξη του μακαριστού προκατόχου σας κυρού Γρηγορίου, εις την Θεσσαλονίκη, αλλά και να γίνω άγαμος κληρικός εις την βιβλική και ιστορική σας Αρχιεπισκοπή των Θυατείρων.
 

Σας ευχαριστώ Σεβασμιώτατε που δεχθήκατε να με χειροτονήσετε εδώ στο ιστορικό αυτό Παλαμικό, Πατριαρχικό και Βυζαντινό Μοναστήρι. Εδώ στη Μονή των Βλατάδων είχα την ευλογία, ταυτόχρονα με τις μεταπτυχιακές και μετέπειτα διδακτορικές μου σπουδές, να ζώ τις καθημερινές ακολουθίες, την τάξη, την παράδοση και το ήθος της Μητρός Εκκλησίας. Όπως τονίζει συχνά ο Θεοφιλέστατος Ηγούμενός μας, η μεγαλοπρέπεια είναι στην απλότητα.
 
Στο σημείο αυτό, αν και πιστεύω η ευγνωμοσύνη, η εκτίμηση και ο σεβασμός δεν περιγράφεται με λέξεις, αλλά εκφράζεται με την πιστότητά μας, θα ήθελα να ευχαριστήσω απο τα βάθη της καρδιάς μου τον Θεοφιλέστατο Άγιο Αμορίου κ. Νικηφόρο, ο οποίος, χωρίς υπερβολή, είναι για μένα πατέρας. Θεοφιλέστατε, Γέροντα, η πατρική σας αγάπη, το ανοικτό, αρχοντικό και θυσιαστικό σας πνεύμα που σας διακρίνει να είναι πάντοτε παράδειγμα στη διακονία και στη ζωή μου. Έχω μάθει πολλά από Σας και δίπλα Σας, από τις πιο απλές, ανθρώπινες, θεολογικές μας συζητήσεις, δίπλα σας σε προσκυνήματα, αποστολές, σε πολύ ευχάριστες στιγμές αλλά και σε δοκιμασίες, πάντοτε σας διακρίνει η ατελείωτη ελπίδα, η χαρά και η προσδοκία της Αναστάσεως του Κυρίου, ώς βίωμα καθημερινό.
 

Πρόσφατα ίσως έζησα τις πιο έντονες για την πνευματική μου ζωή στιγμές, δίπλα στον αγαπημένο μου πατέρα, για ένα διάστημα μέχρι την εν Κυρίω κοίμησή του. Ίσως εκεί Σεβασμιώτατε βίωσα, πιο πολύ από ποτέ, την δύναμη της ευχής. Ο μακαριστός πατέρας μου πολύ με στήριζε στην κλίση μου να διακονήσω την Εκκλησία, πίστευε σε αυτή τη κλίση, και ακόμα στις δυσκολίες του θα έδινε τα πάντα για μένα. Μεγαλώνοντας δίπλα στον πατέρα μου, δεν θυμάμαι ουδεμία στιγμή να κατακρίνει ή να κακολογεί άνθρωπο. Τον ευχαριστώ για αυτό το τόσο σπάνιο παράδειγμα και ελπίζω να τον τιμήσω με την διακονία μου και την αφοσίωσή μου στην Εκκλησία του Χριστού. Αφ’ ενός μεν η δική σας παρουσία στην εξόδιο ακολουθία έδινε στην οικογένειά μου παρηγοριά, δύναμη και ανακούφιση. Αφ’ετέρου δε ήταν, για μένα, μία ένδειξη του πατρικού σας ενδιαφέροντος προς το ταπεινό πρόσωπό μου. Όπως γνωρίζετε, Σεβασμιώτατε, η δική σας εκλογή στην τόση σημαντική αυτή επαρχία του Θρόνου, έδωσε ειδικώς στην νέα γενεά και σε μένα προσωπικώς ελπίδες και πράγματι χαίρομαι που έστω σε δύσκολες συνθήκες της πανδημίας ήμουνα δίπλα σας στις προσπάθειες ανανεώσεως και καλλιεργήσεως της ποιμαντικής φροντίδας των Ορθοδόξων της Βρεταννίας, δίνοντας μια ενωτική μαρτυρία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη χώρα μας.
 
Ευχαριστώ τον στενό σας συνεργάτη, τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Κλαυδιουπόλεως κ. Ιάκωβο αλλά και όλους τους συνεργάτες σας για την εν Χριστώ αγάπη τους. Ευχαριστώ τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πισσιδίας κ. Ιώβ για το ακαδημαϊκό και πατρικό ενδιαφέρον Του καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών μου. Ευχαριστώ τον καθηγητή μου π. Χρήστο Φιλιώτη. Ευχαριστώ τον π. Βησσαρίωνα Κοκλιώτη για την αμέριστή του στήριξη και την πολυετή μας πνευματική σχέση και εν τω προσώπω του όλους τους ιερείς της Αρχιεπισκοπής μας. Ευχαριστώ τους πατέρες της Μονής των Βλατάδων, τους Αγιορείτες πατέρες με τους οποίους η χάρις του Θεού με συνέδεσε πνευματικώς, τους καθηγητές, συγγενείς και φίλους μου.
 

Finally Your Eminence I would like to thank my dear mother Elaine for her ceaseless sacrificial love, her care and her support.
 
Και­ρός τοῦ ποι­ῆ­σαι τῷ Κυ­ρί­ῳ Σεβασμιώτατε Δέσποτα. Ιδού ο δούλος Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου.
 

Στον νέο Ιεροδιάκονο ευχόμαστε ολόψυχα να είναι Άξιος και Στερεωμένος!!! Είθε να αξιωθεί σύντομα, με τη δύναμη του Αγίου Θεού μας να χειροτονηθεί και Πρεσβύτερος - Ιερουργός των Μυστηρίων του Κυρίου μας!!!
 
Προσευχόμαστε δε, από μέσης καρδίας, να έχει μακρά, θεοφιλή, καλλίκαρπο, και γεμάτη από φως και κάθε ευλογία εκκλησιαστική διακονία και να είναι πάντα ΑΞΙΟΣ και πλούσια ευλογημένος από τον Πανάγαθο Θεό μας!
 
ΠΑΝΑΞΙΟΣ και ΘΕΟΣΤΗΡΙΚΤΟΣ!!!