Ανεξαρτησία Βαλκανικών χωρών

 
Τα Βαλκάνια αποτελούν μία από τις πιο περίπλοκες ιστορικά περιοχές του κόσμου, και αυτό αντικατοπτρίζεται στον χάρτη της ανεξαρτησίας τους.
 

Ενώ χώρες όπως η Ελλάδα (1821) και η Ρουμανία (1877) άρχισαν να απελευθερώνονται από την Οθωμανική κυριαρχία ήδη από τον 19ο αιώνα, άλλες -όπως η Κροατία, η Σλοβενία και η χώρα Βόρεια της Μακεδονίας- απέκτησαν πλήρη κυριαρχία μόλις μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας τη δεκαετία του 1990.
 
Ορισμένα κράτη, όπως το Μαυροβούνιο και η Σερβία, έχουν διπλή ιστορική πορεία: και τα δύο αναγνωρίστηκαν διεθνώς ως ανεξάρτητα το 1878 (Συνθήκη του Βερολίνου), αλλά στη συνέχεια έχασαν την ανεξαρτησία τους εντασσόμενα στη Γιουγκοσλαβία, για να την ανακτήσουν εκ νέου το 2006, όταν το Μαυροβούνιο κήρυξε την ανεξαρτησία του από την Κρατική Ένωση.
 
Η Βουλγαρία απέκτησε αυτονομία το 1878, αλλά ανακήρυξε την πλήρη ανεξαρτησία της τριάντα χρόνια αργότερα, το 1908.
 
Το Κόσοβο, από την άλλη, κήρυξε την ανεξαρτησία του το 2008, αλλά παραμένει μερικώς αναγνωρισμένο κράτος, καθώς η ένταξή του στον ΟΗΕ εκκρεμεί.
 
Η κατανόηση αυτών των χρονολογιών σημαίνει κατανόηση του μακραίωνου αγώνα για εθνική ταυτότητα σε μια περιοχή όπου τα σύνορα σπάνια μένουν αμετάβλητα.