«Χαίρε Λημνιακό Θέρος»

Ένα υπέροχο κείμενο έλαβα σήμερα, εγκωμιαστικό του θέρους και της Λήμνου. Κείμενο βγαλμένο από την ξεχωριστή γραφίδα του αδελφού, συλλειτουργού και παλαιού συμφοιτητή Πρωτοπρ. Δημητρίου Κ. Αμπανάβα. Το κείμενο με τον παραπάνω τίτλο, δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα «Λήμνος», στις 12 Αυγούστου 2009. Ο συγγραφέας είναι βέβαια Λημνιός, αλλά σήμερα ζει με την οικογένειά του στο Ρέθυμνο και διακονεί σε Ενορία της πόλης. Το κείμενο - ύμνος αυτούσιο έχει ως εξής:

Είμαι οπαδός του καλοκαιριού δεν το κρύβω. Θαυμάζω το καλοκαίρι και το υμνώ. Μακάρι να ήμουν ποιητής να το ‘βαζα μέσα σε στίχους να το σήκωνα ψηλά.
Χαίρε θέρος λοιπόν.
Χαίρε σημαία του καλοκαιριού που κυματίζεις ήδη μεσίστια.
Χαίρε και εσύ φθινόπωρο που περιμένεις καρτερικά στον προθάλαμο.
Χαίρε θάλασσες και χρυσές αμμουδιές και θαλασσοφίλητες λημνιές παραλίες, γιατί εσείς ξέρετε να χαρίζετε στους θνητούς εραστές λίγες ή πολλές στιγμές αθανασίας.
Χαίρε Αιγαίο πέλαγος που ανέχτηκες τόσους πολιτισμούς αλλά και τόση ρύπανση και ανθρώπινη βαρβαρότητα. Αντέχεις ακόμη;
Χαίρε λημνιό περβόλι με τα αμπελοφάσουλά σου και τις νόστιμες δροσερές ξυλαγκουριές σου και τα χρυσαφένια καλαμπόκια σου.
Χαίρετε θερισμένοι σιτοβολόνες με τα αγριοκούνελα να σας σεριανίζουν τις ολόγιομες φεγγαρόφωτες λημνιές βραδιές.
Χαίρετε λημνιοί αμπελώνες – ευλογημένη κληρονομιά του Διονύσου. Χαίρετε κλήματα στολισμένα με τα μοσχάτα «Αλεξανδρινά» σταφύλια σας.
Χαίρε πατητήρι που υποδέχεσαι τους ευλογημένους χυμούς που τρεχουλίζουν στο δοχείο.
Χαίρετε καμαρωτές λημνιές πέρδικες και συκοφαγάδες κοτσλίτες, κοτσύφια, τρυγόνια, λεμονάτοι,
που χαίρεστε τον καλοκαιράτικο ουρανό, εσείς που σε άλλους δίνετε χαρά με τη ζωή και σ’ άλλους με το θάνατό σας.
Χαίρε αρχόντισσα πολιτεία της Μύρινας λουσμένη σε κοσμοπολίτικες φωτοχυσίες, στολισμένη με το ακριβό διαμαντένιο περιδέραιο στο λαιμό σου, το φωτισμένο ενετικό κάστρο σου.
Χαίρετε δροσερά και πανέμορφα, πετρόκτιστα λημνιά χωριά με τα πολύβουα πανηγύρια σας.
Χαίρε Προφήτα και Πρόδρομε του πλατανοσκέπαστου παλαιού Πεδινού, χαίρε Άγιε Ερμόλαε στο Πορπούλι, στο χωριό του θρύλου και της ιστορίας, χαίρε αθληφόρε Αγία Μαρίνα στο ψαροχώρι της Νέας Κούταλης, χαίρε ιερό και πανσεβάσμιο παλλημνιακό προσκύνημα της Ιεράς Μεταμορφώσεως του Κυρίου στον πύργο του Αλεξίου Κομνηνού, χαίρε Μεγάλη Μάνα μας Παναγία στην πετρόκτιστη εκκλησιά σου, στο χωριό της λαϊκής μουσικής παράδοσης τα Τσιμάνδρια.
Χαίρετε που πλουσιοπάροχα χαρίζετε τις ευλογίες Σας στο κυματόβρεχτο νησί μας.
Χαίρε λεβεντόκορμη ηρωΐδα Μαρούλα που αγέρωχα στέκεις πάνω στον αιματοβαμμένο λόφο του Κότσινα, για να μας θυμίζεις αιώνες τώρα το ιερό μας χρέος προς την πατρίδα, την οικογένεια και την πίστη.
Χαίρε απύθμενο λημνιό θέρος κι εσύ της ζωής ο έρως ο υπερπόντιος θεός, που πετάς αγέρωχα πάνω από το Βόρειο Αιγαίο παρέα με δελφίνια και γλάρους, παρέα με την Σαπφώ και με τον δικό μας αιώνιο έφηβο ποιητή Νικόλαο Βίγλα.