Carol Ann Duffy

Πριν από λίγο καιρό διαβάζοντας τη σαββατιανή εφημερίδα μου, τους Times του Λονδίνου, σύμφωνα με την καθιερωμένη πια συνήθειά μου, ανακάλυψα μια σημαντική Βρετανίδα ποιήτρια, την Carol Ann Duffy. Στο ποιητικό αφιέρωμα εκείνου του Σαββάτου μερικοί ποιητές, μεταξύ αυτών και η Duffy, αναφέρονταν σε διάφορες φυσικές και κοινωνικές καταστροφές, και έδιναν την άποψη του ποιητή γι’ αυτά τα ακραία φαινόμενα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η Duffy αναφέρθηκε στον καταστροφικό σεισμό της Αϊτής. Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι πια τις ακριβείς σκέψεις της για το ζήτημα αυτό. Όμως μου έκανε τρομακτική εντύπωση η παράθεση του καταπληκτικού ποιήματός της με τον τίτλο στ΄ αγγλικά «War Photographer». Τόσο πολύ με εντυπωσίασε που έψαξα να βρω τον εκδοτικό οίκο της και ζήτησα άδεια για να το μεταφράσω στα ελληνικά. Θα πρέπει να ομολογήσω ότι με ταλαιπώρησαν αρκετά για να μου δώσουν την πολυπόθητη άδεια. Τελικά μου έδωσαν άδεια να δημοσιεύσω την μετάφραση μόνο στο ιστολόγιό μου, όχι σε έντυπη έκδοση, και η άδεια ισχύει μονάχα για ένα χρόνο!

Το εξαίρετο αυτό ποίημα έχει ως εξής:


Πολεμικός Φωτογράφος

Στο σκοτεινό του δωμάτιο βρίσκεται τελικά μόνος
με των συμφορών τα μασούρια
.....ανοιγμένα σε σειρές με τάξη περισσή.
Το μοναδικό φως είναι κόκκινο και λάμπει απαλά,
σαν να ήταν το δωμάτιο εκκλησιά κι αυτός
ιερέας που ετοιμάζεται να ψάλλει τη Λειτουργία.
Μπέλφαστ. Βυρητός. Πνομ Πενχ.
Πάσα σαρξ χόρτος.

Έχει δουλειά να κάνει.
Χημικά υγρά λερώνουν τους δίσκους
κάτω από τα χέρια του,
.....που δεν έτρεμαν τότε
αλλά τώρα ριγούν.
Αγροτικές περιοχές της Αγγλίας.
.....Αίσθηση πατρίδας και πάλι
για τον συνήθη πόνο που ο απλός καιρός
.....μπορεί να εξαφανίσει,
για τα χωράφια που δεν εκρήγνυνται κάτω
.....από τα πόδια
παιδιών που τρέχουν μέσα σ’ εφιαλτική πύρα.

Κάτι συμβαίνει.
Τα χαρακτηριστικά ενός αγνώστου
αρχίζουν αμυδρά να στριφογυρίζουν
μπροστά στα μάτια του,
ένα μισο-σχηματισμένο στοιχειό.
Θυμάται τις κραυγές
από τη σύζυγο τούτου του ανθρώπου,
πως ζήτησε άδεια χωρίς να μιλήσει
για να κάνει αυτό που έπρεπε
και πως το αίμα κατακηλίδωσε
το ξένο χώμα.

Μια εκατοντάδα αγωνίες σε μαύρο κι άσπρο
απ’ τις οποίες ο εκδότης του θα διαλέξει πέντε ή έξι
για το ένθετο της Κυριακής.
Τα μάτια δάκρυα γεμάτα
.....σουβλίζουν του αναγνώστη
.....τη συνείδηση
μεταξύ πρωϊνού μπάνιου και δεκατιανού.
Από το αεροπλάνο ατενίζει
.....με απάθεια
προς τα εκεί
όπου βγάζει το ψωμί του
μα εκείνους δεν τους νοιάζει.

...............Από τη Συλλογή Standing Female Nude (1985)
...............Εκδόσεις Anvil Press Poetry

Αξίζει οπωσδήποτε να αναφέρουμε και μερικά βιογραφικά για την σπουδαία αυτή ποιήτρια. Γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1955 στη Γλασκώβη της Σκωτίας. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Ασχολείται με την ποίηση και τη συγγραφή θεατρικών έργων. Σήμερα είναι Καθηγήτρια της Σύγχρονης Ποίησης στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Έχει δημοσιεύσει πολλές ποιητικές συλλογές και έχει λάβει αρκετά βραβεία για την ποιητική της δημιουργία. Επίσης, τιμήθηκε από την Βασίλισσα της Αγγλίας με δύο παράσημα. Τον Μάϊο του 2009 ορίσθηκε ως η επίσημη Ποιήτρια (Poet Laureate) του Ηνωμένου Βασιλείου. Eίναι η πρώτη γυναίκα, και το πρώτο άτομο από τη Σκωτία, που επελέγη για την εξέχουσα αυτή θέση.