Σήμερα τιμούμε την Εορτή της Πεντηκοστής, η οποία θεωρείται ως η γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας μας.
Σύμφωνα με τις Πράξεις των Αγίων Αποστόλων (2, 1-12) την ημέρα της Πεντηκοστής «έξαφνα ήλθε από τον ουρανό βοή, σαν να φυσά δυνατός άνεμος, που γέμισε όλο το σπίτι... Και παρουσιάσθηκαν γλώσσες σαν φλόγες φωτιάς να διαμοιράζωνται σ’ αυτούς (τους Αποστόλους) και να κάθεται στον καθένα μία, και επληρώθησαν όλοι από Πνεύμα Άγιο και άρχισαν να μιλούν άλλες γλώσσες... Όταν έγινε η βοή αυτή, μαζεύτηκε πλήθος και ήσαν όλοι κατάπληκτοι, γιατί ο καθένας τους άκουγε να μιλούν τη δική του γλώσσα. Και εξεπλήσσοντο όλοι και θαύμαζαν...».
Για να προσεγγίσουμε κάπως το υπερφυσικό αυτό γεγονός της θεϊκής δωρεάς της γλωσσολαλίας, αξίζει να αναφέρουμε και την παρακάτω μικρή ιστορία, η οποία είναι διδακτική από πολλές πλευρές:
Πριν από πολλά χρόνια μια νεαρή Ουαλή ήλθε στο Λονδίνο για να εργασθεί ως οικιακή βοηθός σε μια οικία ευγενών. Κάθε Κυριακή ταξίδευε αρκετά χιλιόμετρα για να πάει σε άλλο σημείο της πόλης όπου βρισκόταν η Ουαλική εκκλησία. Οι ευγενείς που την είχαν στη δούλεψή τους ήταν πολύ καλοί μαζί της. Βλέποντας ότι ταλαιπωρούνταν κάθε Κυριακή, που ήταν και η ημέρα της ανάπαυσής της, της πρότειναν να πηγαίνει μαζί τους στην τοπική τους ενορία. Η νεαρή όμως αρνήθηκε ευγενικά, λέγοντας πως προτιμούσε να κάνει το μεγάλο ταξίδι, γιατί επιθυμούσε να εκκλησιάζεται και να συμμετέχει στη λατρεία που τελούνταν στη γλώσσα που γνώριζε και αγαπούσε. Ο οικοδεσπότης χαμογέλασε και πολύ ευγενικά της ανέφερε πως ο Ιησούς δεν ήταν Ουαλός. Η νεαρή κοπέλα του απάντησε ταπεινά και χαμηλόφωνα, λέγοντας: «Το γνωρίζω αυτό, κύριε, αλλά εμένα μου μιλάει στα Ουαλικά»!
Η μεγάλη αλήθεια είναι τελικά πως ο Θεός μιλάει στον καθένα στη γλώσσα που αυτός κατανοεί.
Σύμφωνα με τις Πράξεις των Αγίων Αποστόλων (2, 1-12) την ημέρα της Πεντηκοστής «έξαφνα ήλθε από τον ουρανό βοή, σαν να φυσά δυνατός άνεμος, που γέμισε όλο το σπίτι... Και παρουσιάσθηκαν γλώσσες σαν φλόγες φωτιάς να διαμοιράζωνται σ’ αυτούς (τους Αποστόλους) και να κάθεται στον καθένα μία, και επληρώθησαν όλοι από Πνεύμα Άγιο και άρχισαν να μιλούν άλλες γλώσσες... Όταν έγινε η βοή αυτή, μαζεύτηκε πλήθος και ήσαν όλοι κατάπληκτοι, γιατί ο καθένας τους άκουγε να μιλούν τη δική του γλώσσα. Και εξεπλήσσοντο όλοι και θαύμαζαν...».
Για να προσεγγίσουμε κάπως το υπερφυσικό αυτό γεγονός της θεϊκής δωρεάς της γλωσσολαλίας, αξίζει να αναφέρουμε και την παρακάτω μικρή ιστορία, η οποία είναι διδακτική από πολλές πλευρές:
Πριν από πολλά χρόνια μια νεαρή Ουαλή ήλθε στο Λονδίνο για να εργασθεί ως οικιακή βοηθός σε μια οικία ευγενών. Κάθε Κυριακή ταξίδευε αρκετά χιλιόμετρα για να πάει σε άλλο σημείο της πόλης όπου βρισκόταν η Ουαλική εκκλησία. Οι ευγενείς που την είχαν στη δούλεψή τους ήταν πολύ καλοί μαζί της. Βλέποντας ότι ταλαιπωρούνταν κάθε Κυριακή, που ήταν και η ημέρα της ανάπαυσής της, της πρότειναν να πηγαίνει μαζί τους στην τοπική τους ενορία. Η νεαρή όμως αρνήθηκε ευγενικά, λέγοντας πως προτιμούσε να κάνει το μεγάλο ταξίδι, γιατί επιθυμούσε να εκκλησιάζεται και να συμμετέχει στη λατρεία που τελούνταν στη γλώσσα που γνώριζε και αγαπούσε. Ο οικοδεσπότης χαμογέλασε και πολύ ευγενικά της ανέφερε πως ο Ιησούς δεν ήταν Ουαλός. Η νεαρή κοπέλα του απάντησε ταπεινά και χαμηλόφωνα, λέγοντας: «Το γνωρίζω αυτό, κύριε, αλλά εμένα μου μιλάει στα Ουαλικά»!
Η μεγάλη αλήθεια είναι τελικά πως ο Θεός μιλάει στον καθένα στη γλώσσα που αυτός κατανοεί.
No comments:
Post a Comment