Έργο Αθηνάς Μπετίνη

Η χαρά μου κατά τον πρόσφατο εορτασμό των γενεθλίων μου ήταν αφάνταστα και απερίγραπτα μεγάλη, όταν εκτός από τον πίνακα - δώρο που παρουσίασα στη χθεσινή ανάρτηση, μου προσφέρθηκε κι άλλος ένας πίνακας, από τους αγαπημένους μου φίλους Σεραφείμ και Άντρη Κυριακίδη.

Ο πίνακας αυτός είναι έργο της εξαιρετικής ζωγράφου και αγαπημένης φίλης Αθηνάς Μπετίνη, η οποία επιμελήθηκε τα εξώφυλλα τα δύο ποιητικών μου συλλογών. Είναι μια ιδιαίτερη δημιουργία, πρόσφατη χρονικά, και αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ομάδας έργων της προικισμένης καλλιτέχνιδος, που ο δημιουργικός και ευαίσθητος χρωστήρας της παράγει εσχάτως.

Η ίδια μου έκανε τη μεγάλη χάρη να μας εισαγάγει κάπως στο πολύπλοκο και πολύχρωμο σκεπτικό της παρούσας δημιουργίας της, λέγοντάς μου πως:

My paintings are about the inner most places of my soul. They are about the wonder, the agony, the passion, the joy, the acceptance, the complete uncertainty of the entire journey.

 

The expressiveness, the use of colour, their serenity, represent life and vitality.

 

The philosophy behind the paintings is an optimistic one with an affirmation of life.

Painting from the soul makes use of these elements, these half-lights and silences.

The tree is one of the most widespread of all symbolic motifs throughout history. It is a motif shared by peoples who otherwise appear quite unconnected.

I express not specific physical landscapes in my paintings, but rather a mystical geography.

My work exists to take all willing viewers into their exact present moment of perfect observation. My wish is that my art will speak to others perhaps in a different voice than the one I hear or use.