Μετά την Ρόδο 2017

Αγαπητοί Αδελφοί εν Χριστώ,

Ελπίζω ότι οι αναμνήσεις από το 4^ο Διεθνές Συνέδριο του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την Ποιμαντική Διακονία στον Χώρο της Υγείας θα παραμένουν ζωντανές στις μνήμες και στις καρδιές όλων των συμμετεχόντων.  Η επιτυχία του Συνεδρίου συνίσταται στο γεγονός ότι, κατά τη διάρκειά του, βιώσαμε την ελπίδα μέσα από «την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης». Στην Ρόδο, κληθήκαμε «σε μια ελπίδα, αυτήν της κλήσεώς μας» (Εφ. 4:3-4)˙ να κηρύξουμε τη σωτηρία και την αιώνια ζωή διακονώντας ο ένας τον άλλον με μακροθυμία, ταπείνωση και με πνεύμα αγάπης.  Επιβεβαιώθηκε η ελπίδα μας διότι, με την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, απολαύσαμε τη στοργή της Μητέρας Εκκλησίας η οποία συμπαρίσταται ενεργώς στη διακονία μας. Προπαντός, επισφραγίστηκε η ελπίδα μας με την προθυμία που εκδηλώθηκε από όλους να καλλιεργήσουμε και να ενώσουμε τις προσπάθειές μας περαιτέρω μέσα από ένα Δίκτυο αλληλεγγύης και αλληλοϋποστήριξης. 

Επιπλέον, η επιτυχία του Συνεδρίου οφείλεται στην ένθερμη συμμετοχή των Συνέδρων, την άριστη ανταπόκριση των προσκεκλημένων ομιλητών, την αυταπάρνηση των μελών της Οργανωτικής Επιτροπής και των συνεργατών της Ι. Μητροπόλεως Ρόδου, καθώς και την ανεκτίμητη προθυμία των χορηγών που στηρίζουν το Πατριαρχικό Δίκτυο.

Αυτή η επιτυχία μάς φέρνει μπροστά στην ευθύνη να αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο το Δίκτυο του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την Ποιμαντική Διακονία στην Υγεία και να δώσουμε την κατάλληλη προσοχή ως προς τον τρόπο που διακονούμε τον συνάνθρωπό μας. Γνωρίζοντας την βαρύτητα που περιέχει αυτή η ευθύνη, σας βεβαιώνω πως θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις που αυτή ενέχει.

Εκτιμώντας βαθιά τη διακονία που προσφέρετε στον πάσχοντα συνάνθρωπό μας και την αγάπη σας προς τον Οικουμενικό Θρόνο, εύχομαι «ο Θεός της ελπίδας να σας γεμίσει με κάθε λογής χαρά και ειρήνη που δίνει η πίστη, για να έχετε περίσσια ελπίδα με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος» (Ρωμ. 15:13).

Με αδελφική αγάπη εν Χριστώ,

π. Σταύρος Κοφινάς  

Συντονιστής του Δικτύου του Οικουμενικού Πατριαρχείου 
για την Ποιμαντική Διακονία στον Χῶρο της Υγείας

ΠΗΓΗ: Ποιμαντική Διακονία στον Χώρο της Υγείας 

Πληγώνοντας τόν ἄλλο...

ἤ, Ἀπαριθμώντας λάθη τοῦ χτές ἤ καὶ τοῦ σήμερα ἀκόμα

Ὅσο περνοῦν τὰ χρόνια καὶ σωρεύονται στὴν ψυχὴ ἀρχειοθετημένα γεγονότα καὶ ἐνθυμήσεις παλιές, τότε ἀρχίζει ἕνα σχολαστικὸ ξεδιάλυμα ὅλων αὐτῶν, ὥστε νὰ ξαναφανοῦν (γιὰ ἔσχατη ἴσως φορὰ) τὰ περιττὰ κι ἄχρηστα, ἀλλὰ καὶ τὰ πολύτιμα κι ἀγαπημένα. Κι ἐκεῖ, λοιπόν, στὸν ὅλο αὐτὸ σωρὸ παρατηρᾶς καὶ κάποιες στιγμὲς ἐχθρικῆς ἤ ἄπρεπης συμπεριφορᾶς, κατὰ τὶς ὁποῖες ἄφησες τὸ στίγμα σου στὴν ψυχὴ τοῦ ἄλλου πληγώνοντάς τον μὲ λόγια καὶ ἀπανθρωπία κάποτε. Ἰδίως σὲ ἡλικίες τρυφερές, τότε δηλαδή, ποὺ ἄνοιγαν οἱ ψυχὲς νὰ δεχτοῦν ἡ μιὰ τὴν ἄλλη μὲ σκοπὸ τὴ συνεργασία, τὴ φιλία, τὴ συνδρομή. Κι ὅμως κάποιες φορὲς , τὸ νοιώθεις ἀκόμα, εἴτε ἀπὸ ἐγωϊσμό, εἴτε ἀπὸ κενοδοξία, εἴτε ἀπὸ εὐθιξία, ἡ συμπεριφορά σου δὲν ἦταν εὐπρεπὴς καὶ ἔντιμη. Γιατὶ ἡ ἐπιθετική ταχτική, μὲ τὸ σκεπτικὸ ὅτι ἐσὺ κατέχεις τὸ δίκιο, τραυμάτισε κάποιες ψυχές. Καὶ μάλιστα ἄφησε πάνω τους  τὰ σημαδια μιᾶς ἀγριότητας, ποὺ ὁ θυμὸς ἐπέτρεψε νὰ ἐκδηλωθεῖ. Γιὰ νὰ περάσουν τὰ χρόνια καὶ νὰ μὴν μπορεῖς νὰ κάμεις τίποτε πιά, ὥστε ν’ ἀνατρέψεις τὰ πράγματα, ἀφοῦ οἱ τύψεις ὑπάρχουν (κι ἐνοχλοῦν) ὅπως καὶ οἱ πληγές...  

Ναί, τὰ σκέφτεται κανεὶς ὅλ᾿ αὐτά, ὅταν περάσουν τὰ χρόνια καὶ βαρύνουν πάνω του γιὰ τὰ καλά. Τότε, λοιπόν, συνειδητοποιεῖ τὰ λάθη καὶ τὶς ἀστοχίες του, ὅπως οἱ τόσες καὶ τόσες φορὲς πού, ἠθελημένα ἤ ὄχι,  πλήγωσε κάποιους, ποὺ σήμερα εἶναι ἀδύνατο νὰ τοὺς ξαναδεῖ, νὰ τοὺς ξανανταμώσει. Γι᾿ αὐτὸ καὶ σὲ στιγμὲς ἡσυχίας ὑψώνει τὰ χέρια του στὸν οὐρανὀ ἰκετεύοντας νὰ τὸν ἐλεήσει ἡ Χάρη Του, νὰ τοῦ δώσει τὴν εὐκαιρία «τοῦ ὁρᾶν» τὰ πταίσματα, ὄχι μὲ τὸ φακὸ τῆς ἀυτοδικαίωσης ἤ τῆς ὅποιας ἀνοχῆς, ἀλλὰ πρωτίστως μὲ τὴν φωτισμένη διαδαχὴ τοῦ ἱεροῦ ψαλμωδοῦ:

«Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἔστι διαπαντός... Ἐλεησόν με ὁ Θεός, ἐλεήσόν με» (πρβλ. Ψαλ. 50).

π. Κ.Ν. Καλλιανός

Εγκύκλιος Θυατείρων για 28η Οκτωβρίου 1940

Εγκύκλιος του Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας

για την Επέτειο του ΟΧΙ της 28^ης Οκτωβρίου 1940

Adremo nell’ Egeo              Θα πάμε στο Αιγαίο

Prendereno pure il Pireo  Και θα πάρουμε τον Πειραιά

E-se tutto va bene              Κι’ αν όλα πάνε καλά

Prendereno orche Atene! Θα πάρουμε και την Αθήνα επίσης!

(Δημοφιλές τραγούδι του Ιταλικού Στρατού)

            Η Ελλάδα εισήλθε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τον Οκτώβριο του 1940 όταν ο Ιταλικός Στρατός εισέβαλε στο έδαφός της δια μέσου της Αλβανικής Χώρας. Η συμβολική επιλογή της ημερομηνίας της Ιταλικής εισβολής υπογράμμιζε την δεκαοκτάχρονη  επέτειο του Μπενίτο Μουσσολίνι  και του φασιστικού κόμματος στους θώκους εξουσίας της Ιταλίας. Παράλληλα, τα πραγματικά κίνητρα της Ιταλικής επίθεσης αποκάλυπταν τους στρατηγικούς, πολιτικούς και ιδεολογικούς στόχους της γείτονος χώρας. Ο έλεγχος της Ελλάδος ήταν κρίσιμος στην στρατηγική του Μουσσολίνι για την εγκαθίδρυση Ιταλικής ηγεμονίας στην Μεσόγειο και την παλιγέννηση Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Φασιστικού τύπου. Επί πλέον, με την προσδοκούμενη στρατιωτική ήττα και την υποταγή των Ελλήνων, ο Ιταλός δικτάτωρ σκόπευε να αποδείξει, στον κόσμο, όλο την ιδεολογική ανωτερότητα  του Ιταλικού Φασισμού και την εθνικιστική υπεροχή του Ιταλικού Λαού. Η Ιταλική εισβολή, σχεδιασμένη για πλήρη επικράτηση και υποταγή της Ελλάδος, εντός τριών εβδομάδων, αναχαιτίζεται επιτυχώς από τον Ελληνικό Στρατό, προκαλώντας δυσαρέσκεια και φόβο στον Ιταλό δικτάτορα και μεγάλη έκπληξη σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Η μάχη στο Καλπάκι είναι η πρώτη νικηφόρα μάχη των Συμμάχων στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον των Δυνάμεων του Άξονα και η επική και νικηφόρα για τα Ελληνικά Όπλα, Μάχη της Πίνδου, άνοιξε τον δρόμο για την Ελληνική Αντεπίθεση της 14^ης Νοεμβρίου σε όλο το μέτωπο με την κατάληψη της Κορυτσάς την 21^η Νοεμβρίου, της μεγαλύτερης Αλβανικής πόλης. Η Κορυτσά είναι η πρώτη πόλη, σκλαβωμένη στον Άξονα, που απελευθερώνεται από τα Συμμαχικά Στρατεύματα, κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Από την Κορυτσά και μετά, ο Ελληνικός Στρατός προελαύνει σαρωτικά, απωθώντας τις Ιταλικές Δυνάμεις στο Αλβανικό έδαφος έως και την επιτυχή αντιμετώπιση της «Εαρινής Επίθεσης» του Ιταλικού Στρατού, την σημαδιακή μέρα της 25^ης Μαρτίου 1941. Ο Μπενίτο Μουσσολίνι ο οποίος βρισκόταν στο Αλβανικό έδαφος διευθύνοντας προσωπικώς την «Εαρινή Επιχείρηση», επιστρέφει στην Ιταλία συμβολικά ταπεινωμένος και ουσιαστικά ηττημένος. Η Ελληνική νίκη επί της Ιταλίας είχε τεράστια σημασία για την έκβαση του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία – δυστυχώς – δεν αναδείχθηκε όσο της ταίριαζε. Η επιμονή εις το επιχείρημα ΄των Ελλήνων ότι ο Αγώνος του Έλληνος εναντίον του Άξονος καθυστέρησε για έξι βδομάδες την εισβολή της Ναζιστικής Γερμανίας στην Σοβιετική Ένωση, ενώ εκφράζει του λόγου το αληθές, παρασιωπά την ουσιαστική και στρατηγικής σημασίας προσφορά της Νίκης των Ελληνικών Δυνάμεων. Και τούτο γιατί η αναγωγή του Ελληνο-ιταλικού Πολέμου στην κλίμακα των τοπικών επεισοδίων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου «εξυπηρετεί» τα αφηγήματα των δύο βασικών Ευρωπαίων αντιπάλων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου: της Μεγάλης Βρετανίας και Γερμανίας. Το Βρετανικό αφήγημα υποβιβάζει την σημασία της Ελληνικής Νίκης προσπαθώντας να καρπωθεί σχεδόν εν τη ολότητά της την Δόξα της δικής της αντιστάσεως. Το Γερμανικό αφήγημα υιοθετημένο από πολλούς Γερμανούς στρατηγούς, αναζητά ευπρεπείς δικαιολογίες για να δικαιολογήσει την ήττα της Βέρμαχτ από τον Κόκκινο Στρατό.

            Αξίζει, νομίζουμε, να διατυπώσουμε ένα δικό μας, ρεαλιστικότερο αφήγημα της σημασίας της Νίκης 1940-41, για να αναδείξουμε έτσι από υπερηφάνεια και καθήκον αλλά και υπηρετώντας με συνέπεια και ήθος την επιστήμη της Ιστορίας, την αξία και το κόστος της θυσίας αυτών που έπεσαν και αυτών που γύρισαν «ταπεινωμένοι νικητές» και «ξεχασμένοι ήρωες». Το δικό μας λοιπόν αληθινό αφήγημα, τονίζει τις στρατηγικές  και ιδεολογικές συνέπειες της Ελληνικής Νίκης, στο Μεσογειακό Θέατρο του Πολέμου. Η Ελληνική Νίκη στη Αλβανία απέτρεψε τον έλεγχο της Μεσογείου από την Ιταλία και την πιθανή ήττα των Βρετανών στην Αίγυπτο. Ο έλεγχος της Διώρυγας του Σουέζ από τις δυνάμεις του Άξονα του έδινε την κυριαρχία  ολοκλήρου της Μεσογείου, αφού το Φασιστικό καθεστώς του στρατηγού Φράνκο στην Ισπανία, αποποιούμενο την ουδετερότητά του, θα προσχωρούσε στον Άξονα. Η τύχη του πολέμου θα ήταν εντελώς διαφορετική αφού το Γιβραλτάρ θα ετίθετο υπό τον έλεγχό του.

            Αλλά πιο σημαντικές είναι οι ιδεολογικές συνέπειες της Νίκης, για ένα κόσμο που συντριμμένος από την αποτυχία της φιλελεύθερης νεωτερικότητας και του πλέγματος των αξιών που αυτή πρόβαλε, εξακολουθούσε να παραμένει αγωνιωδώς αγκιστρωμένος σ’ αυτές. Η νίκη της Ελλάδος εναντίον της Φασιστικής Ιταλίας «απομάγευσε» τους Ευρωπαϊκούς Λαούς από την γοητεία του Φασιστικού Παραδείγματος και της νεωτερικότητας της δύναμής του κοινωνικού δαρβινισμού. Αποκαθήλωσε την Ιταλική φασιστική ιδιαιτερότητα, καταστρέφοντας την διεθνή γοητεία του Μουσσολίνι ακόμα και εντός των τειχών του Φασιστικού Καθεστώτος. Η Ελληνική νίκη με το να στεφανώσει τα όπλα των ιδεών και όχι μόνο εκείνα του πολέμου, σάρωσε τον μύθο του αήττητου των ιεραρχικά οργανωμένων κοινωνιών και τις αυταπάτες του ολοκληρωτισμού που κήρυττε μία Νέα Τάξη Πραγμάτων, έναν μεγαλύτερο πολιτισμό που εξέφρασε το δίκαιο του δυνατού, την υπεροχή στην μάχη, την υιοθέτηση του πολέμου ως κινητήριο παράγοντα της Ιστορίας και της φυλετικής καθαρότητας. Αυτοί λοιπόν που έπεσαν στα βουνά της Αλβανίας, και της Ηπείρου, αυτοί που γύρισαν «ταπεινωμένοι» νικητές, ξεχασμένοι ήρωες που χάθηκαν στη λήθη της ζωής, αυτούς τιμούμε με το να θυμηθούμε γιατί πολέμησαν και να αναλογισθούμε αν ο αγώνας τους δικαιώθηκε. Έτσι μπορούμε να τους μνημονεύσουμε και να τους ζωντανεύουμε όχι μόνον ως ήρωες αλλά και ως ενεργά υποκείμενα της Ιστορίας και της Πατρίδος.

            Με αυτές τις σκέψεις και τους προβληματισμούς καλούμαστε σε μία ακόμα εορταστική επέτειο σε μια ακόμη αναπόληση των όσων μας είπαν αυτοί που τα έζησαν και τα έκαναν και σε όσα μας διδάσκει η ιστορία για το μεγάλο ΟΧΙ του 1940-41 και τη  εποποιΐα του. Να γιορτάσουμε σε Σχολεία και Εκκλησίες, σε πνευματικά Ιδρύματα και Συλλόγους καταθέτωντας Δοξολογίες στους ανώνυμους και επώνυμους ήρωες που έπεσαν και που επολέμησαν για της πατρίδος την ελευθερία και την τιμή. Στην Ελληνορθόδοξη Αποδημία του Ηνωμένου Βασιλείου και Ιρλανδίας, η Νίκη του ’40 θα εορταστεί στις κατά τόπους Κοινότητές μας με ειδικές εκδηλώσεις και εκκλησιαστικές δοξολογίες. Στο Λονδίνο η ιστορική επέτειος θα εορταστεί επισήμως την Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017 στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της του Θεού Σοφίας με την καθιερωμένη Δοξολογία της οποίας θα προστεί ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κ. Γρηγόριος και με την πανηγυρική ομιλία του Εξοχωτάτου Πρεσβευτού της Ελλάδος στο Λονδίνο κ. Δημητρίου Καραμήτσου-Τζιρά. Eυχόμενος σε σας υγεία και την επιστασία του Αγίου Θεού στα έργα σας, διατελώ μετά θερμών ευχών και της εν Κυρίω αγάπης και τιμής.

Λονδίνο 28 Οκτωβρίου 2017

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος

Σημείωση: Να αναγνωσθεί από Άμβωνος αντί Κηρύγματος την Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017

Σχολή Βυζ. Μουσικής Θυατείρων

Eγκύκλιος

Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θυατείρων

και Μεγάλης Βρετανίας κ. Γρηγορίου -

Έναρξη Μαθημάτων της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής

Αγαπητοί μας,

Με την έναρξη των μαθημάτων της Νέας Χρονιάς 2017-2018, της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής και Ψαλμωδίας της Εκκλησίας μας, απευθύνω θερμό και εγκάρδιο πατρικό χαιρετισμό προς τους Δασκάλους, την Επιτροπή, τους μαθητές και τις μαθήτριες, τους φίλους και τους υποστηρικτές της Σχολής.

 
Εγγραφές - Αγιασμός

Οι εγγραφές και τα μαθήματα έχουν ήδη αρχίσει από τη Δευτέρα, 19 Σεπτεμβρίου 2016. Ο Αγιασμός θα τελεστεί την Τρίτη, 31 Οκτωβρίου 2017, στις 7μ.μ. στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Wood Green Βορείου Λονδίνου υπό του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Γρηγορίου.

 
Μέρες & Ώρες Διδασκαλίας

Τα μαθήματα θα διδάσκονται στα Ελληνικά και Αγγλικά κάθε βράδυ, Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη μεταξύ 6.00-9 μ.μ. στους χώρους του Καθεδρικού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, 21 Trinity Road, London N22 4LB. Όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα να περάσουν από το γραφείο της Σχολής. Να δώσουν τα στοιχεία τους στην Γραμματέα της Σχολής κα Στέλλα Βάσσου και να πάρουν περισσότερες πληροφορίες Τηλ.020 8881 4740.

Μαθήματα της Βυζαντινής Μουσικής και Ψαλμωδίας θα διδάσκονται επίσης και στους πιο κάτω Ναούς:

- Καθεδρικός Ναός Αγίων Πάντων, Camden Town, ΒΔ Λονδίνου
- Καθεδρικός Ναός Αποστόλου Ανδρέου, Kentish Town, ΒΔ Λονδίνου

- Ιερός Ναός Αγ. Παντελεήμονος και Αγ. Παρασκευής, Harrow ΒΔ Λονδίνου
- Ιερός Ναός Αγίων Δώδεκα Αποστόλων, Hertfordshire, Βορείου Λονδίνου
- Ιερός Ναός Αγίου Νεκταρίου, Battersea, ΝΔ Λονδίνου

Εκτός Λονδίνου:

- Εις την μεγαλούπολη Birmingham τα μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής γίνονται εις τους χώρους του Ναού Αγίας Τριάδος & Αποστόλου Λουκά, προσέρχονται δε και μαθητές από τις γειτονικές κοινότητες της περιοχής.

Στην κοινότητα του Cambridge, στην κοινότητα του  Mansfield και στην κοινότητα του Sheffield.

Επίσης διδάσκεται η Βυζαντινή Μουσική και Ψαλμωδία εις τον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Brighton.

Είναι περιττό να τονίσουμε τη μεγάλη αξία της Βυζαντινής μουσικής και ψαλμωδίας και την παιδαγωγική της σπουδαιότητα για την ανάπλαση του χαρακτήρα του ανθρώπου και μάλιστα των παιδιών. Είμαστε βέβαιοι ότι οι Κληρικοί και οι Δάσκαλοι των Ελληνικών και Κατηχητικών Σχολείων θα ενθαρρύνουν τα παιδιά και τους νέους να παρακολουθήσουν τα μαθήματα βυζαντινής μουσικής για την πνευματική τους αναψυχή και ωφέλεια. Οι δε γονείς, οι επίτροποι και οι φίλοι της βυζαντινής μουσικής και ψαλμωδίας καλούνται να στηρίξουν και να βοηθήσουν ηθικά και υλικά το έργο της Σχολής.

Διεύθυνση

Την Διεύθυνση της Σχολής έχει αναλάβει ο Πρωτοψάλτης κ. Βασίλειος Μαρουλλάς με αναπληρωτή τον κ. Δημήτριο Σκρέκα. Για τα περιφερειακά παραρτήματα, την διεύθυνση ανέλαβε ο κ. Π. Σταυρινίδης. Η διεύθυνση μαζί με τους μουσικοδιδάσκαλους (κ. Π. Σταυρινίδη, π. Πέτρο Γεωργίου και κ. Σ. Ελευθεριάδη)  θα διδάξει τα μαθήματα. Ο κ. Σκρέκας με τον κ. Μαρουλά θα διδάξουν το Τυπικό και το μάθημα της Εισαγωγής στην Υμνολογία της Εκκλησίας μας.

Εύχομαι στους μαθητές υγεία και δύναμη για να παρακολουθήσετε με ενθουσιασμό τα μαθήματα και στους δασκάλους φώτιση και ενίσχυση από τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, για να εμπνεύσουν στους μαθητές και μαθήτριες την αγάπη για την βυζαντινή μουσική και ψαλμωδία. Και διατελώ μετά θερμών ευχών και της εν Κυρίω αγάπης και τιμής.

Λονδίνο, Οκτώβριος 2017

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων & Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος

Κάπου στο Νότιο Αιγαίο

Ήρεμα παιχνίδια στο ελληνικότατο Αιγαίο, χωρίς καθόλου σχόλια! Οι μυημένοι κατανοούν!

Στην Ευαγγελίστρια της Ρόδου

Ένα από τα πολύτιμα εκκλησιαστικά στολίδια της πανέμορφης πόλης της Ρόδου είναι και ο Ιερός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, που βρίσκεται στην περιοχή Μανδράκι.

Η οικοδόμηση του εν λόγω χώρου λατρείας ξεκίνησε το 1924 και ολοκληρώθηκε το έτος 1929. Ο αρχιτεκτονικός του τύπος είναι τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική.

Από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου πληροφορούμαστε πως: «Το εξίσου εντυπωσιακό πυργοειδές κωδωνοστάσιο στα ανατολικά με τον εντοιχισμένο μαρμάρινο θυρεό με το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, ύψους 26μ., προστέθηκε ένα χρόνο μετά την αποπεράτωση του ναού».

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Ναός αυτός είχε κτισθεί κατ’ αρχάς από τους Ιταλούς που είχαν τη Ρόδο στην κατοχή τους και «μετά την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα το 1947, ο Ρωμαιο/Καθολικός Ναός (του Αγίου Ιωάννη) μετατράπηκε σε ορθόδοξο και αφιερώθηκε στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου».

Κατά την πρόσφατη επίσκεψή μας στη Ρόδο, και μέσα στα πλαίσια του 4^ου  Διεθνούς Συνεδρίου του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου για την Ποιμαντική της Υγείας, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε και να απολαύσουμε τις κατανυκτικές Ακολουθίες που τελέσθηκαν στον Ιερό αυτό Ναό.

Ι.Ν. Αγ. Φανουρίου Ρόδου

Επισκεπτόμενος κανείς την πανέμορφη νήσο Ρόδο, δεν μπορεί να μην προσέλθει ως ταπεινός προσκυνητής στον μικρό αλλά ιστορικό Ναό του Αγ. Φανουρίου.

Όπως γνωρίζουμε από το Συναξάρι του Νεοφανούς Αγίου, γύρω στα 1500 μ.Χ. βρέθηκε μια μισογκρεμισμένη εκκλησία, εκεί που ήταν τα τείχη της πόλης της Ρόδου, κι επίσης βρέθηκε και μια όμορφη εικόνα, που παρίστανε ένα νέο ντυμένο σαν στρατιώτη.

Αμέσως ειδοποιήθηκε ο Μητροπολίτης της Ρόδου Νείλος, ο οποίος έσπευσε αμέσως επί τόπου και διάβασε καθαρά το όνομα του Αγίου, που λεγόταν Φανούριος. Στη συνέχεια αναπτύχθηκαν διάφορες παραδόσεις και έθιμα, με γνωστότερο αυτό της φανουρόπιτας.

Ο Ναός που μας ενδιαφέρει βρίσκεται μέσα στη μεσαιωνική πόλη της Ρόδου και χρονολογείται από τον 13ο αιώνα. Αποτελεί φυσικά ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα του τοπικού πληθυσμού και των επισκεπτών του νησιού.

Στον εν λόγω Ναό υπάρχουν ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες. Εκείνες του Ιερού Βήματος χρονολογούνται στο α΄ μισό του 13^ου αι. Αυτές του κυρίως Ναού και του Νάρθηκα χρονολογούνται στα μέσα του 14^ου αι.

Ο Ναός αυτός είναι χαρακτηριστικό κτίσμα, που αποδεικνύεται σημαντικός για τη μελέτη της ιστορίας του σμαραγδένιου νησιού, και φυσικά αξίζει της προσοχής μας.

Στα δύσκολα σε θέλω

Νέα εκπομπή για την τρέχουσα εβδομάδα!

Δόξα τη μακροθυμία Σου Κύριε! Μεγάλο το θαύμα τούτο!

STA DYSKOLA SE THELW ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ.mp3

STA DYSKOLA SE THELW ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ.mp3 MediaFire is a simple to use free service that lets you put all your photos, documents, music, and video in a si...

Καλές υπομονές σε όλους!

Νώντας Σκοπετέας