...Καί, δή, μοναδικές
Τῆς Κυριακῆς τὸ βαθὺ τὸ φθινοπωρινὸ τὸ πρωϊνό, μὲ τὸ σκοτάδι νὰ συνεχίζει νὰ δεσπόζει μέσα στὸ γκρίζο χάραμα τῆς μέρας, ποὺ δειλά-δειλά ἀνατέλει. Κι ὔστερα ἡ βαθειὰ ἡσυχία τοῦ ναοῦ, ποὺ ἀνοίγεται, καθὼς τὸ πρῶτο φῶς θρυμματίσει τὰ ὅποια σκοτάδια κι
άφήσει τὴν εὐώδη κατάνυξη ν᾿ ἁπλωθεῖ εὐόσμως καὶ εὐπρεπῶς στὸ γύρω χῶρο, ποὺ διψᾶ, ὅπως κι ἡ ψυχή, γιὰ ἱερὰ βιώματα θείας
παρουσίας καὶ εὐτόνου συγκινήσεως.
Ἄχραντες οἱ στιγμὲς αὐτὲς τῆς ἡσυχίας ποὺ χαρίζονται στὴν ψυχή καὶ διαπιστώνεται
μέσα τους ἡ Παρουσία Του.
Γιατὶ ἐκεῖ στὴ σιωπὴ ἀκούγονται τὰ βήματα τοῦ Θεοῦ ποὺ σιμώνει μέσα στὸ χάραμα αὐτό, γιὰ ν’ ἀνοίξει τὴν Ὡραία Πύλη καὶ νὰ συντροφέψει τὸν παπᾶ στὴ Λειτουργία. Νὰ τὸν συντροφέψει,
δηλαδή, νὰ τὸν ἐνισχύσει στὴν διακονία τοῦ προκειμένου
Μυστηρίου, ὥστε «φόβῳ καὶ τρόμῳ» καὶ μὲ βαθειὰ τὴ συναίσθηση ὅτι μὲ τὴν ἄφατο φιλανθρωπία
Του προσέρχεται λειτουργεῖν τὸ Ἄχραντο Σῶμα καὶ Τίμιο Αἷμα τοῦ Κυρίου.
Ἱερὴ προετοιμασία εἶναι, λοιπόν, αὐτὲς οἱ μοναδικὲς στιγμὲς ποὺ γεύεται ὁ λειτουργὸς στὴ μοναδικὴ αὐτὴ ὥρα τὴν Ὀρθρινή, πρὶν τὴν ἀγγίξει ἡ ἀνθρώπινη παρουσία,
πρὶν θραύσει τὸ κέλυφος τῆς θείας σιωπῆς ἡ ὅποια φωνή. Ἀκόμα καὶ τοῦ ἴδιου τοῦ ἱερέα...
Ἀλήθεια, πόσο Τὸν εὐγνωμονοῦμε γι᾿ αὐτὰ καὶ ἄλλα ἀκόμη ποὺ πρόθυμα πάντα καὶ μὲ περίσσευμα ἀγάπης πατρικῆς δαψιλῶς μᾶς χαρίζει...
Κυριακή, 8 Ὀκτ. 2017
Ἅγιος Παντελεήμων
π. Κ.Ν. Καλλιανός
No comments:
Post a Comment