8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας

Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία το 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας, υπό την αιγίδα του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, στη Θεσσαλονίκη.

Απο τις 21-25 Μαΐου δεκάδες θεολόγοι και κληρικοί συγκεντρώθηκαν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης απο διάφορες θεολογικές (και όχι μόνο) σχολές του κόσμου για να συζητήσουν το θέμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και την Ορθόδοξη Θεολογία στο 21ο αιώνα. Το συνέδριο άρχισε το βράδυ της Δευτέρας 21 του μηνός με μια πλούσια μουσική εκδήλωση απο το σύλλογο ‘Ρωμανός ο Μελωδός’ στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Ροτόντα. Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος Γέρων Αμερικής κ. Δημήτριος, εκπροσωπώντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, διάβασε το Πατριαρχικό μήνυμα πρός το Συνέδριο. Η ΑΘΠ, στο μήνυμά του, τόνισε ότι η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος ‘αποτελεί σημαντικόν κεφάλαιον της συνοδικής ιστορίας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Δέν υπήρξε μια εσωστρεφής σύναξις, αλλά ανέδειξε την ανοικτοσύνην της Ορθοδόξου Εκκλησίας πρός την ιστορίαν, την στοργήν αυτής πρός τον άνθρωπον και την ακατάλυτον επικαιρότητα του Ευαγγελίου της Αγάπης...’.

Σε αυτό το ανοικτό, οικουμενικό και Ευαγγελικό πνεύμα του Οικουμενικού μας Πατριάρχου το Συνέδριο συμπεριλάμβανε καρποφόρες, ενδιαφέρουσες ομιλίες και συζητήσεις, με βάση τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, και τις επιπτώσεις και τις πρακτικές υλοποιήσεις αυτών των κειμένων στην εκκλησιαστική ενοριακή ζωή κάθε χώρας και επαρχίας. Ταυτόχρονα οι ομιλητές και οι συμμετέχοντες επικεντρώθηκαν στην εγκυρότητα και κανονικότητα της συνοδικής διαδικασίας και στην μέθοδο της Συνόδου, στη σημασία της συναίνεσης και ομοφωνίας των Πανορθοδόξων συνελεύσεων και προετοιμασιών, αλλά και στους γεω-πολιτικούς λόγους απουσίας κάποιων Εκκλησιών απο τη Σύνοδο - αφού, όπως τόνισε ο Σεβ. Μητροπολίτης Προύσης κ. Ελπιδοφόρος, ακόμα και αν κάποιες εκκλησίες δεν συμφώνησαν με τα προτεινόμενα κείμενα ‘Ἡ διαφωνία ἐπὶ συγκεκριμένων θεμάτων στὴν συνοδικὴ διαδικασία ποτὲ στὴν παράδοση τῆς κατ᾽ Ἀνατολὰς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας δὲν ἀπετέλεσε κανονικὴ αἰτία ἀποχῆς ἀπὸ τὴν Σύνοδο, εἴτε Οἰκουμενικὴ εἴτε τοπική.’ Ο Σεβασμιώτατος, στην εμφατική και αποκαλυπτική ομιλία του, με τίτλο ‘Η επόμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδος: Θεματολογία - Προβληματισμοί’ αναφέρθηκε στους διάφορους συμβιβασμούς και στις υποχωρήσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου ειδικά απέναντι στις απαιτήσεις του Πατριαρχείου της Ρωσίας.

Τελικά όμως, και ευτυχώς, ἡ Σύνοδος πραγματοποιήθηκε, τόνισε ο Σεβασμιώτατος. ‘Παρ᾽ ὅλες τὶς ὑποχωρήσεις, παρ᾽ ὅλες τὶς πιεστικὲς συχνά παρεμβάσεις τῆς τελευταίας στιγμῆς, παρ᾽ ὅλες τῆς αἰφνιδιαστικὲς ἀπαιτήσεις.’ Ο Άγιος Προύσης μίλησε για την οικουμενικότητα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου αλλά και για τα επίκαιρα και σημαντικά θέματα τα οποία αναβλήθηκαν για την επόμενη Σύνοδο, όπως κάποια σύγχρονα βιοηθικά θέματα, το ζήτημα του κοινού ημερολογίου, και την πληρέστερη συμμετοχὴ τῶν λαϊκῶν στὴ λατρεία. Kαθ ' όλη τη διάρκεια της ομιλίας του και κατά τη διάρκεια των συζητήσεων, υπενθύμισε εμφατικά την αδιαίρετη σχέση μεταξύ της συνοδικότητας της Εκκλησίας και την επιφοίτηση ή παρουσία του Αγίου Πνεύματος - Η φωνή της Εκκλησίας εκφράζεται μέσα από τις αποφάσεις και μέσα απο το έργο της Συνόδου.

Το 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας έδειξε ότι μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, η Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να συνυπάρξει με μια πολυπολιτισμική πραγματικότητα. Το συνέδριο φανέρωσε την προσπάθεια της Συνόδου (ειδικά την προσπάθεια του Οικουμενικού Πατριαρχείου) να είναι  (σε ένα πιό πρακτικό επίπεδο) η Εκκλησία ένας φάρος της αλήθειας και της αγάπης του Θεού στο πλαίσιο της μεταβαλλόμενης πραγματικότητας. Δηλαδή να είναι η Εκκλησία το πραγματικό καταφύγιο, μια αληθινή αγκαλιά όλης της ανθρωπότητας, σε μια εποχή πλημμυρισμένη απο εγωκεντρισμό, αδικία, εκμετάλλευση, ιδεολογικές και πολιτικές διαιρέσεις και ηθικό σχετικισμό. Με μια ενωμένη, ισορροπημένη πατερική, ευαγγελική και Οικουμενική φωνή η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος (όπως συνοψίζεται απο τους ομιλητές και απο τις συζητήσεις του συνεδρίου) μέσα απο τα κείμενά της υπογράμμισε την ανάγκη για μία Πανορθόδοξη επικέντρωση στα σημερινά δεδομένα και στις σύγχρονες πραγματικότητες της οικογενειακής ζωής και της παιδείας, της λεγόμενης ‘Διασποράς’ και της παγκοσμιοποιήσης.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Χριστουπόλεως κ. Μακάριος, στην ομιλία του ‘Περί της Διακοπής του Μνημοσύνου του Επισκόπου’ τόνισε με βάση των ιερών κανόνων της Εκκλησίας, την αντικανονική, ανυπάκοη στάση κάποιων (ελάχιστων) κληρικών, και τις ‘εκκλησιολογικές συνέπειες’ αυτών των ακραίων στάσεων. Το Πανορθόδοξο συνέδριο στη Θεσσαλονίκη ανέδειξε επίσης τις άλλες άκαρπες μορφές φανταμενταλισμού και εξτρεμισμού εντός της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ως αντίθετες και ασυμβίβαστες στάσεις απέναντι από την απαιτούμενη σημερινή διακονία της Εκκλησίας και τις κατάλληλες, ρεαλιστικές, συμπονετικές και ανοικτές ποιμαντικές προσεγγίσεις οι οποίες εκφράστηκαν με μέτρο και διάκριση στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Σε μια από τις πρωινές συνεδρίες συζητήθηκε το θέμα της οικουμενικής κίνησης, και ο ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε αυτή, με εξέχουσα την παρέμβαση του Μητροπολίτου Τιργοβιστίου κ. Νήφωνος, ο οποίος εξέφρασε την άποψη ότι υπάρχει παρανόηση και λανθασμένη αντίληψη ότι η οικουμενική κίνηση είναι μια ιδεολογία ή ένα δόγμα - αλλά αντιθέτως είναι ένας ανοικτός διάλογος μεταξύ των Χριστιανών πάντα με το στόχο της ενώσεως, ουδέποτε υπονομεύοντας τα δόγματα της Μίας Εκκλησίας του Χριστού. Aφού είμαστε όντως η Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, τόνισε ο Σεβασμιώτατος, μπαίνουμε σε αυτούς τους χρήσιμους διαλόγους χωρίς κανένα φόβο αλλά με θετικότητα, υπευθυνότητα και ανεκτικότητα.

Στην ομιλία του, Ο Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας (εκπροσωπούμενος από τον Επίσκοπο Βύλιδος κ. Άστυ) περιέγραψε τα ‘Δύο θεμελιώδη θέματα’ της Αγίας Συνόδου. ‘Πρώτον η διακήρυξη της μυστηριακής ενότητος της Ορθοδοξίας και η περαιτέρω εμβάθυνσή της, και δεύτερον η δυναμική μαρτυρία της Ορθοδοξίας στον σύγχρονο κόσμο.’ Ο 21ος αιώνας, υπογράμμισε ο Μακαριώτατος, ‘επιφυλάσσει ασφαλώς νέες συνθήκες, αλλά και νέες δυνατότητες για τη μεταφορά του χριστιανικού μηνύματος σε νέα περιβάλλοντα ανά την υφήλιο. Οι επόμενες γενεές θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τα αναφυόμενα προβλήματα και να αξιοποιήσουν δεόντως τις τεχνολογικές εξελίξεις. Θα χρειαστεί να δημιουργηθούν διορθόδοξες δομές Ορθοδόξου μαρτυρίας ανά την οικουμένη, και να καταρτισθούν ικανά εκκλησιαστικά στελέχη -με αγιοπνευματική διάκριση και τόλμη, συνδυάζοντας θεολογική σπουδή, ιεραποστολικό ζήλο και προσωπική αυταπάρνηση.’

Πρέπει να σημειωθεί ότι αν και δέν συμμετείχαν κάποιες Εκκλησίες στη Σύνοδο, θεολόγοι και επίσκοποι εντός αυτών των Εκκλησιών προβληματίστηκαν απο τα κείμενα της και συμμετείχαν και έλαβαν μέρος στο σημαντικό αυτό συνέδριο. Επίσης, εκπρόσωποι των Ρωμαιοκαθολικών, της Αγγλικανικής Κοινωνίας, και των Προτεσταντών μίλησαν και συμμετείχαν στο συνέδριο και εξέφρασαν το σεβασμό, τη θετικότητα και το ενδιφέρον τους προς τα κείμενα και αποτελέσματα της Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο εφημέριος της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας, και εκπρόσωπος της Αγγλικανικής Κοινωνίας, Canon Jamie Hawkey, μίλησε συγκεκριμένα για την ‘συνοδικότητα και διάκριση του πνεύματος της Εκκλησίας,’ με βάση τα σημερινά κοινά προβλήματα των Αγγλικανών και Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σηλυβρίας κ. Μάξιμος, συνέβαλε σε ένα μεγάλο βαθμό στο συνέδριο, αφού μοιράστηκε τις προσωπικές του εμπειρίες του απο την Σύνοδο, τονίζοντας την παγκόσμια αξία της, αλλά και το γεγονός ότι ήταν η πρώτη φορά που η ευχαριστιακή εκκλησιολογία χρησιμοποιήθηκε σε τόσο υψηλό συνοδικό επίπεδο, όπως και η ιδέα της ‘λειτουργίας μετά τη λειτουργία.’ Δηλαδή τις κοινωνικές και ιεραποστολικές κοινωνικές προεκτάσεις και συνέπειες της Ευχαριστιακής ζωής της Εκκλησίας.

Ο καθηγητής κ. Θεόδωρος Γιάγκου, ως λαϊκός θεολόγος ο οποίος έλαβε σημαντικό μέρος στις προσυνοδικές συνδιασκέψεις και στις εργασίες της συνόδου, ομίλησε για την προοπτική και την πραγματικότητά της ως ιστορικό και εκκλησιαστικό γεγονός, καθώς και ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησού κ. Ιώβ περιέγραψε αυτήν την πιό πρόσφατη εμπειρία συνοδικότητας της Εκκλησίας. Πέραν από τα θετικά αποτελέσματα και προοπτικές μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, το συνέδριο κατέστησε εμφανείς τις ιδιαιτερότητες (όπως περιέγραψε ο Σεβ. Γέρων Αμερικής) στις θεολογικές και ποιμαντικές προσεγγίσεις, απόψεις και θέσεις των θεολόγων που προέρχονται ή δρούν στην διασπορά με την εκκλησιολογία και θεολογία της καθ’ ημάς Ανατολής. Ειδικά για θέματα που αφορούν τις σύγχρονες μορφές οικογένειας, τις σχέσεις μας με τον μή-Ορθόδοξο χριστιανικό κόσμο, και άλλα κοινωνικά και ηθικά προβλήματα. Όπως επισήμανε ο Άγιος Αμερικής, στην τελική του ομιλία πρός το συνέδριο, η λεγόμενη διασπορά χρειάζεται ειδική και ιδιαίτερη διαχείριση και φροντίδα. Για παράδειγμα, η ενδιαφέρουσα ομιλία του Paul Meyendorff αναγνώρισε την ανάγκη για περαιτέρω συζήτηση (μετά την κυκλοφορία και την αποδοχή του κειμένου της Συνόδου για το μυστήριο του γάμου) σχετικά με ρεαλιστικές προσεγγίσεις των σημερινών οικογενειακών και ανθρωπολογικών καταστάσεων.

Εν κατακλείδι, ‘Πραγματοποιήθηκε η ευχή που διατύπωνε, στο επίσημο γράμμα του προς το 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος για καλή επιτυχία’ όπως δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος. Το 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας, αφιερωμένο στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, ήταν όντως επιτυχημένο - με την έννοια ότι έδειξε μέσα απο τις ανοικτές συζητήσεις και ομιλίες, την οικουμενικότητά της Συνόδου, την αξία, σημασία και συνοδικότητά της, αλλά και το κρίσιμο αναγκαίο πνεύμα της μέσα σε μια εποχή όπου υπάρχει δίψα για την ενωμένη φωνή και διδασκαλία της Μίας Εκκλησίας, η οποία είναι προσβάσιμη σε όλους και για όλους σε όλη την οικουμένη.

Αλέξης Φλωρίδης

Θεολόγος (Edinburgh) - Μεταπτυχιακός Φοιτητής Α.Π.Θ.

Κεκοιμημένων μνήμη

Γι᾿ αὐτὸ δὲν ἀφανίζουμε τοὺς κεκοιμημένους μας: Γιὰ νὰ τοὺς θυμόμαστε καὶ νὰ τοὺς ἐπισκεπτόμαστε.

Μὲ τὴν ἀφειδώλευτο παρρησία του καὶ μὲ τὸ βαθύ του νόημα, ποὺ ἐπὶ αἰῶνες μέσα στὴ λατρευτικὴ τὴ μήτρα τῆς Ἐκκλησίας μας κυοφορεῖται κατὰ τὴ μεγάλη ἡμέρα τοῦ Ψυχοσάββατου, πορευόμαστε καὶ πάλι σὲ ὤρα ἀπόβραδη, νὰ άποθέσουμε τὰ κόλυβα τῶν κεκοιμημένων μας καὶ ν᾿ ἀκούσουμε, μὲ δέος ἱερό καὶ συγκίνηση, νὰ μνημονεύονται τὰ ὀνόματά τους. Κι ἐδῶ εἶναι τὸ ζητούμενο: ὅτι κάθε ὄνομα δηλαδή, ἔχει τὸ δικό του εἰδικὸ βάρος, τὸν κύκλο τῶν δικῶν του ἀνθρώπων, τὴν μικρή, ἀσήμαντη ἤ μεγάλη καὶ σημαντικὴ ἱστορία του. Ἱστορία, ποὺ μὲ τὴ μνημόνευση  περνάει ἀπὸ μπροστὰ ἀπὸ τὰ μάτια τῶν ζώντων,  ὁποὺ ἀφουγκράζονται αὐτὴ τὴν ἀπαγγελία, μὲ μιὰ σειρὰ εἰκόνων, οἱ ὁποῖες, καθὼς  διαβαίνουν ἐμπρός των μὲ κινηματογραφικὴ ταχύτητα, θυμίζουν τόσα καὶ τόσα...

Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι τόσο σημαντικὴ καὶ κορυφαία. Γιατὶ σὺν τοῖς ἄλλοις μᾶς ὑπενθυμίζει καὶ τὸ ἄλλο μας χρέος: Νὰ ἐπισκεφτοῦμε τοὺς τάφους τῶν δικῶν μας ἀνθρώπων, νὰ προσευχηθοῦμε γιὰ τὶς ψυχές του κι ἐκεῖ, ὅπου βρίσκεται χωμένο στὴ γῆ «ἐξ ἧς ἐλήφθη», τὸ λείψανό τους. Ἐκεῖ ποῦ εἶναι γραμμένο τὸ ὄνομά τους πάνω στὸ σταυρὸ, ὁ ὁποῖος μαρτυρεῖ τὸ ἔγκοπο τοῦ βίου τους, ἀλλὰ καὶ τὴν προσδοκία τῆς Ἀναστάσεως.

Ὅλ᾿ αὐτά, λοιπόν, ἕνα πράγμα μᾶς διδάσκουν: Ὅτι δὲν ἀφανίζουμε τοὺς κεκοιμημένους μας, ἀλλὰ τοὺς φροντίζουμε -αὐτὸ δὲν ὑποδηλοῖ κι ἡ πανάρχαια λ. κηδεία;- γιατὶ ποιὸς ξέρει; Ἴσως νὰ εἶναι οἱ αὐριανοὶ ἅγιοι ποὺ θὰ ἐνταχθοῦν στὸ Πανάγιον τῆς Ἐκκλησίας μας. Γιατὶ μὴν τὸ ξεχνᾶμε: Ὅταν προσευχόμαστε γι᾿ αὐτοὺς «μετὰ τῶν ἀγίων» Τὸν παρακαλοῦμε νὰ τοὺς ἐντάξει. Ἔτσι δὲν εἶναι;

π. Κ.Ν. Καλλιανός

Ψυχοσάββατο Πεντηκοστῆς 2018

100 χρόνια Έδρα Κοραή

Μια σημαντική εορταστική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 18 Ιουνίου, 6.00-8.30 μ.μ., στη Μεγάλη Αίθουσα Εκδηλώσεων του Βασιλικού Κολεγίου Λονδίνου (Great Hall, King’s College London, Strand Campus, Strand, London WC2R 2LS), με σκοπό να τιμηθεί η Επέτειος 100 χρόνων από την ίδρυση της Έδρας Κοραή στο Βασιλικό Κολέγιο.

The Koraes Chair of Modern Greek and Byzantine History, Language and Literature commemorates the ‘founding father’ of the Greek nation-state that came into existence with the Revolution of 1821. It was established during another period of turbulence that would shape the future of the entire European continent, the First World War. The Chair owes its existence to a group of far-sighted individuals, including Eleftherios Venizelos, prime minister of Greece for much of the period, his future wife Helena Schilizzi, many members of the Greek Diaspora in London and elsewhere, and the philhellene and classical scholar Ronald Burrows, Principal of King’s at the time. A leading role was played by the Anglo-Hellenic League (founded 1913), which joins us for this evening’s celebration.

Since the 1970s the Chair has become the focal point and impetus for an expanding programme of teaching and research in Modern Greek and Byzantine studies at King’s College London, now a leading centre for these fields worldwide.

Thanks to generous responses from educational and philanthropic institutions and individuals in the UK, Greece and Cyprus, a new endowment has been secured, in a partnership with King’s College London that establishes a secure basis for the future of this prestigious academic position.

Distinguished experts will speak on relations between Britain and the world of Hellenism in the fields of culture, literature and history, from the time of Adamantios Koraes to the present, and prospects for the future. The event will be brought to a close by the Minister for Culture and Sport, Hellenic Republic, Mrs Lydia Koniordou, whom CHS will be especially pleased to welcome to King’s for the first time.

Provisional programme

Welcome by the President and Principal of King’s College London, Professor Edward Byrne

Introduction by Professor Roderick Beaton (Koraes Professor 1988 – 2018)

Introduction by the Chairman of the Anglo-Hellenic League, Mr John Kittmer (former UK Ambassador to Athens)

Presentation of the Katie Lentakis Prize for 2018, awarded by the Anglo-Hellenic League to a final-year student of King’s College London by Mr John Kittmer (former UK Ambassador to Athens)

Professor Paschalis Kitromilides (University of Athens), Adamantios Koraes and the vision of a free society

Professor Sir Michael Llewellyn-Smith (former UK Ambassador to Athens and Visiting Professor, CHS), Eleftherios Venizelos and the Koraes Chair

Professor Dame Averil Cameron (University of Oxford, founding Director of CHS), Why Byzantium matters

Vote of thanks by the Koraes Professor-designate, Professor Gonda Van Steen

Closing remarks: Mrs Lydia Koniordou, Minister for Culture and Sport, Hellenic Republic (introduced by H.E. the Ambassador of the Hellenic Republic, Mr Dimitrios Caramitsos-Tziras)

Κων. Καβάφη, «Εν τω Κοιμητηρίω»

Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής σήμερα. Ο νους των ανθρώπων προσανατολισμένος στα μεγάλα θέματα που αφορούν τη ζωή και τον θάνατο. Ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής μας προσπάθησε να προσεγγίσει το εν λόγω θέμα και το έκανε με αγάπη και ευαισθησία. Ιδού το σχετικό ποίημά του:

Εν τω Κοιμητηρίω

Όταν η μνήμη εις το κοιμητήριον
τα βήματά σου διευθύνει,
μ' ευλάβειαν το ιερόν μυστήριον
του σκοτεινού μας μέλλοντος προσκύνει.
Τον νουν σου ύψου προς τον Κύριον.
Προ σου
των απεράντων ύπνων η στενοτάτη κλίνη
κείται υπό το έλεος του Ιησού.

Η προσφιλής θρησκεία μας τα μνήματα
τον θάνατον ημών σεμνύνει.
Των εθνικών τα δώρα και τα θύματα
και τας πομπάς δεν αγαπά εκείνη.
Χωρίς ανόητ' αναθήματα
χρυσού,
των απεράντων ύπνων η στενοτάτη κλίνη
κείται υπό το έλεος του Ιησού.

Κωνσταντίνου Π. Καβάφη, 1893

Λόγοι ευχαριστίας

Εμείς οι άνθρωποι έχουμε μια τάση συνέχεια να ζητάμε, είτε να παρακαλούμε, είτε να απαιτούμε. Φυσικά και θα παρακαλέσουμε όταν χρειαζόμαστε κάτι και μας είναι απαραίτητο.

Όμως αξίζει να μάθουμε και να ευχαριστούμε. Ειδικά όταν λαμβάνουμε απάντηση στη παράκληση που απευθύναμε προς τον Θεό και την Παναγία μας, είναι σωστό, δίκαιο και άξιο να λέμε με ειλικρίνεια ένα "ευχαριστώ".

Μέσα στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι δύο ευχαριστήριες αυτές προσευχές της παρούσας ανάρτησης, που τις αλιεύσαμε από το ωραίο Εγκόλπιο Ευχολόγιο του Τιμόθεου Ματθαιάκη, Μητροπολίτου Ν. Ιωνίας & Φιλαδελφείας, Αθήναι 1985, έκδ. Β΄, σσ. 393-6.

Δάκρυ στο Εγώ…

Το Εγώ, γιατί με κεφαλαίο;

Ναι, είναι το εγώ μια λέξη που δεν αγαπά ο Ουρανός! Μόνο ο Χριστός μας την καθαγίασε τούτη την λέξη! Τόσο απόλυτα και ταπεινά ταυτόχρονα! Δεν είπε, ότι είναι απλά Ζωηφόρος, δεν είπε: Εγώ είμαι Ζωή! Είπε: Εγώ είμαι Η Ζωή! Η Ελπίδα, Το Φως, Η Οδός! Ενανθρώπησε ο Θεός Λόγος, για την δική μας καταφθαρείσα φύση! Ελευθερωτής στην σκλαβιά του πλανευτή μισόψυχου και Ηλιόφωτη αίγλη στον σκοτασμό του! Ευεργέτης στην αχαριστία μας! Εγώ είμί η Ανάστασις… δια τους πεσόντας!

Και εμείς τι μπορούμε να του ανταποδώσωμεν περί πάντων ων ανταπέδωκεν ημίν; Δεν έγραψε ο υμνογράφος περί πάντων ων έδωκεν αλλά ανταπέδωκεν… Εμείς πρώτοι αντιπροσφέραμε παρακοή στο είναι και στην ύπαρξη που μας δώρισε! Και έπειτα Εκείνος ανταπέδωσε στην δική μας διαρκή αποστασία τον άφθορο θάνατο!

Μοιάζει και αυτό το ερώτημα του Υμνογράφου ρητορικό! Τι άραγε θα μπορούσαμε να αποθέσουμε εμείς στο ηλότρητο Εγώ Του;

Κι όμως σε Εκείνον που ίδρωσε αίμα, εμείς έχουμε κάτι να αντιπροσφέρουμε! Δακρύων μοι παράσχου Χριστέ ρανίδας τον ρύπον της καρδίας μου καθαιρούσας… δεόμαστε στον Φιλάνθρωπο Σωτήρα… Μια ρανίδα από εξιλεωτικό δάκρυ, να σταλάξει και να αντιπροσφερθεί  στο Άγιο Εγώ! Τέτοια ανταποδόματα ας κυλήσουν από τα μάτια όσων συμπορευτούν με τους ταπεινούς τούτων των σελίδων! Αστέγνωτα και σωστικά! Γένοιτο!

Νώντας Σκοπετέας

Βυζαντινή Ψαλμωδία στην Αγγλοσφαίρα

Στο Ελληνικό Κέντρο πραγματοποιείται την Τετάρτη 6 Ιουνίου, από τις 7.15 μ.μ., μια βραδιά μνήμης, για να τιμηθεί ο αείμνηστος Αρχιμ. Εφραίμ Lash.

Οι λεπτομέρειες έχουν ως εξής:

Byzantine Chant in the Anglosphere

The School of Byzantine Music of the Greek Orthodox Archdiocese of Thyateira and the Department of Music of City, University of London present an evening honouring the contributions of the late Archimandrite Ephrem Lash to the dissemination of Byzantine musical traditions in the English- speaking world.

A panel of distinguished speakers including Metropolitan Kallistos of Diokleia and Fr Andrew Louth will be followed by a member of Cappella Romana and the School of Byzantine Music presenting a selection of liturgical chants.

This event is part of the Summer Sounds Festival of the Music Department of City University, London.

Speakers/Musicians:

•          His Excellency, Metropolitan Kallistos of Diokleia

•          The Revd. Professor Andrew Louth

•          John Boyer, Protopsaltis of the Greek Orthodox Metropolis of San Francisco

•          Richard Barrett, Executive Director of the St John of Damascus Society

•          Cappella Romana - Dr Alexander Lingas, Musical Director

•          Cantors from the School of Byzantine Music of the Greek Orthodox Archdiocese of Thyateira and Great Britain – Vasilis Maroulas and Dr Dimitris Skrekas, directors

Free entry; booking essential on 02075639835 or press@helleniccentre.org

Βασιλικός Γάμος

Ο πρόσφατος Βασιλικός (κατ’ ακρίβειαν Πριγκιπικός) Γάμος του Πρίγκιπα της Ουαλίας Henry και της Αμερικανίδας Meghan Markle, ήταν προφανέστατα ο γάμος της τρέχουσας χρονιάς.

Αυτό έκανε και τα Βρετανικά Ταχυδρομεία να εκδόσουν ειδικά γραμματόσημα για το ιδιαίτερο αυτό γεγονός. Τα τέσσερα αυτά γραμματόσημα κυκλοφόρησαν την ημέρα του Γάμου, το Σάββατο 19 Μαΐου 2018.

Ο Philip Parker, Διευθυντής του Βρετανικού Φιλοτελισμού, δήλωσε χαρακτηριστικά: «We sent a mock-up and the couple approved our selection. We wanted to use the black-and-white image, which is the slightly more informal picture, because we felt it gave a nice balance to the two images. Every new stamp is approved by Her Majesty and so we obtained the approval of Prince Harry and Ms Meghan Markle, but then also submitted to Buckingham Palace for approval of the whole sheet».

Ἡ Κανδήλα ἡ ἀκοίμητη, ὅπως ἡ Σκιάθος τοῦ Θεοῦ...

Στὸν Κων. Σπ. Τσιώλη, φίλεμα γιὰ τὰ ὀνομαστήριά του

Θέα κι αὐτὴ ἀπὸ τὸ ἐρημικὸ παράθυρο τοῦ Χριστοῦ στό Κάστρο τῆς Σκιάθου!!! Ἰδανικὴ θέα, γιὰ νὰ παραγεμίζει τὴν ψυχή μας κατάνυξη, παραμυθία καὶ εἰρήνη. Ἀφοῦ «ἐν εἰρήνῃ» Τοῦ τὴ ζητήσαμε. Καὶ ποῦ; Μά, ἐκεῖ, ὅπου οἱ ἀρχὲς καὶ οἱ ἐξουσίες τοῦ σκότους ἐνεργοῦν τὰ τεράστια: τὴν ἁγιοπνευματικὴ ἀποψίλωση δηλαδή, τῆς γείτονος νήσου -καὶ ὄχι μόνο-  μὲ σκοπὸ τὴν τάχα «ἀξιοποίηση».   Ἀλήθεια, ποιά; Γιατὶ τὸ μόνο ποὺ στὶς μέρες μας καλούμεθα νὰ ἀξιοποιήσουμε,  εἶναι τὸ νὰ σταθοῦμε σ᾿ αὐτὸ τὸ λιτό, πανάρχαιο καὶ συνάμα λυτρωτικὸ παράθυρο καὶ νὰ παρατηρήσουμε τὸ μεγαλεῖο τῆς «μεσαιωνικῆς αὐτῆς πολίχνης», ποὺ ἄς εἶναι ἐρείπια μονάχα, ἐν τούτοις διακρατεῖ μιὰν ἰδαίτερη λαμπρότητα  καὶ ἕνα μεταφυσικὸ ρῖγος, ποὺ συγκινεῖ, φωτίζει καὶ ὑψώνει τὴν ψυχή. 

Κι ὔστερα εἶναι κι αὐτὴ ἡ κανδήλα, ποὺ συνοδεύει ὄχι μονάχα τὴν εἰκόνα, μὰ καὶ τοὺς στοχασμούς μας, καθὼς ἀκτινοβολεῖ «φῶς ἰλαρόν», «τῆς ἁγίας δόξης Του τὸ φῶς», γιὰ νὰ παρηγορεῖ τὸν κάθε ἐπισκέπτη τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ χώρου τοῦ Κάστρου καὶ συνάμα νὰ τὸν φωτίζει, ὥστε νὰ βλέπει σωστὰ καὶ ὑπεύθυνα πίσω ἀπὸ τοὺς ἀτάκτως ἐρριμένους λίθους τὴν ἄλλη Σκιάθο, τὴν ἀληθινή. 

Τὴ Σκιάθο τοῦ Θεοῦ, ποὺ τὴ μαρτυροῦν καὶ διακηρύσσουν τὰ λιτὰ αὐτὰ ναΐδρια, τὰ ἀπέριττα μονήδρια, τὰ λησμονημένα μονοπάτια καὶ οἱ ἀπάτητοι δρυμοί...

Μακάριοι ὅσοι κατορθώνουν νὰ κρατήσουν μέσα τους αὐτὸ τὸ φῶς ποὺ «φαίνει πᾶσι». Κι ἄς εἶναι ἀπὸ λαδοκάντηλο...

(Ἀπόσπασμα εὑρύτερου γραπτοῦ)

π. Κ.Ν. Καλλιανός