200 χρόνια θεατρική ιστορία

Η τελευταία σειρά των βρετανικών γραμματοσήμων είναι αφιερωμένη στην επέτειο 200 ετών από την ίδρυση του ιστορικού θεάτρου Old Vic του Λονδίνου, το οποίο άνοιξε τις πύλες του για πρώτη φορά τον Μάϊο του 1818.

Στο σανίδι του εν λόγω θεάτρου έχουν εμφανισθεί και αναδειχθεί οι μεγαλύτεροι Άγγλοι ηθοποιοί. Μερικοί από αυτούς απεικονίζονται στα οκτώ γραμματόσημα της σειράς.

Ο εκπρόσωπος των Βρετανικών Ταχυδρομείων Philip Parker, ανέφερε για το θέατρο που ενέπνευσε τη δημιουργία της σειράς αυτής: "The Old Vic is remarkable. So many of our finest actors have trodden its boards and it has been instrumental in shaping UK theatre." Ο Matthew Warchus, παλιός καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Old Vic δήλωσε: "We are delighted to be collaborating with Royal Mail on this special stamp edition."

Το έντυπο Πρόγραμμα...

...του αγώνα των «Αγίων» στο πρώτο αγώνα του FA Vase!!!

H αγαπημένη μας Ομάδα St. Panteleimon FC αγωνίζεται το ερχόμενο Σάββατο 1^η Σεπτεμβρίου 2018 στην έδρα της, για τον πρώτο προκριματικό γύρο της σπουδαίας διοργάνωσης Κυπέλλου με την επωνυμία The Buildbase FA Vase.

Ο προπονητής των «Αγίων» Γιώργος Φραντζέσκου, με το επιτελείο του, σχεδίασαν και εκτύπωσαν ένα ωραίο αναμνηστικό Πρόγραμμα για την περίσταση αυτή.

Οι «Άγιοι» αισθάνονται ιδιαίτερη ευλογία και χαρά, που θα έχουν την ιστορική ευκαιρία να συμμετάσχουν στην εν λόγω διοργάνωση. Ευελπιστούμε να γίνει ένας ωραίος αγώνας. Ο καιρός, επίσης, προβλέπεται να είναι ηλιόλουστος.

Χαμογελάστε!

Η ζωή των ανθρώπων είναι όντως γεμάτη δυσκολίες και θλίψεις. Όμως έχει και άπειρες ευλογίες που αξίζει να τις θυμόμαστε και να αισθανόμαστε χαρά και αγαλλίαση. Και φυσικά είναι καλά να χαμογελάμε. Και να το κάνουμε με την καρδιά μας.

Τα ανέκδοτα και τα ωραία ευφυολογήματα συμβάλλουν πράγματι στη χαροποίηση των ανθρώπων και στην χαμογελαστή έκφρασή τους. Κι όπως έλεγε ο Γιάννης Ρίτσος, «Μονάχα το χαμόγελό σου, ένας ρόδινος κρίκος να πιαστώ»!

Εκκλησία, προσευχή και παιδιά

Αυτά τα τρία στοιχεία του τίτλου πολλοί θεωρούν ότι δεν ταιριάζουν να είναι μαζί στον ίδιο χώρο. Φυσικά αυτό είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον θέμα για συζήτηση. Ο ίδιος ο Κύριος είχε αναφερθεί χαρακτηριστικά στα παιδιά επανειλημμένως και μάλιστα με γλυκύ και κολακευτικό τρόπο. Συγκεκριμένα ήθελα τα παιδιά κοντά του.

Ένας σύγχρονος, γνωστός και σημαντικός Πατέρας της Εκκλησίας μας, ο Μητροπολίτης Σουρώζ κυρός Αντώνιος, τον οποίο ο παρών ιστολόγος είχε γωρίσει προσωπικά, είχε ασχοληθεί με το εν λόγω θέμα και η γλυκιά και αγιοπνευματική σκέψη του αποτυπώνεται με ωραίο τρόπο στο εικονίδιο της παρούσας ανάρτησης.

Ἐκεῖνες οἱ θερινές οἱ νύχτες...

...τοῦ Αὐγούστου μὲ φεγγαρόφωτο οἱ νύχτες...

Ζυγιάζονται ὅλα μέσα σου, τούτη τὴ θεσπέσια καὶ φωτεινὴ νύχτα τοῦ Αὐγούστου, μὲ τὸ φεγγάρι ὁλόγιομο νὰ περιπολεῖ τὸν τόπο, κι ἐσὺ νὰ ψάχνεις μέσα στὶς θύμησες, ἕνα ἄλλο τοπίο, χωρὶς ἠλεκτρικὰ καὶ μηχανές. Χωρὶς θόρυβο, ἀπὸ μεγάφωνα ποὺ μεταδίδουν «παραδοσιακοὺς» μουσικοὺς ἤχους, ποὺ πειράζουν ἀφάνταστα καὶ συντρίβουν τὸ κέλυφος τὸ λεπτὸ τῆς ἡσυχίας καὶ ἡρεμίας. Τοῦ στοχασμοῦ τὸ ἱερὸ κέλυφος μέσα στὸ ὁποῖο μπορεῖς καὶ συνδιαλέγεσαι μὲ τὸ Θεὸ, τὰ ὄντα, τὴ φύση τὸν ἑαυτό σου.   

Ἀλήθεια, πόσο σὲ φροντίζει καὶ σὲ διασπᾶ ἀπὸ τὴν ἀχυρένια πραγματικότητα τοῦ σήμερα αὐτὸ τὸ χτές,  ποὺ τὸ  ἀναθυμᾶσαι καὶ τὸ ξαναζεῖς. Τὸ ξαναζεῖς, δηλαδή,  κοιτώντας τὸ ὁλόγιομο φεγγάρι νὰ στολίζει τὴ θάλασσα μὲ ἀρυρᾶ κομμάτια φρεσκοφτιαγμένου ἀσημιοῦ, κι ὕστερα, ν’ἀνασύρει φωτεινὰ σχήματα ἀπὸ παλιὲς εἰκόνες. Εἰκόνες ἀθάνατες καὶ ζηλευτές, χωρὶς φτιασίδια ἤ περιττὰ πράγματα. Τότε, στὸ Κλήμα. Σὲ χρόνια τρυφερὰ κι ἀπονήρευτα, ὅταν ἀντικρύζαμε ἀπὸ τὴ πεζούλα τοῦ φούρνου μας ἤ τὰ «Κάγκελα» τὸ πέλαγο νὰ εἶναι ντυμένο μὲ τὰ ἀσημόχρυσα κοσμήματα, τὸν οὐρανὸ στολισμένο μὲ μικρά, ἀσίγαστα φωτεινὰ κεράκια, κι ἕνα γύρω ἡ πλάση νὰ ἔχει γίνει λευκή, ἄχραντη, θεοτική, ὅπως τότε, ποὺ βγῆκε ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Δημιουργοῦ, ἐκείνη τὴ σημαδιακὴ ἡμέρα τῆς Δημιουργίας...

Ἀκουμπᾶς, λοιπόν, πάνω σὲ ἐκείνες τὶς βραδυές, τὶς εἰκόνες, τὶς στιγμὲς καὶ ἀνασαίνεις ἄρωμα ζωτικὸ ἀπὸ καμμένο ξύλο, βασιλικό, λιαστὸ ξυνὸ δαμάσκηνο καὶ γιασεμί... Ξαποσταίνεις, ναί καὶ δοξάζεις τὸ Θεὸ ποὺ σὲ εὐλογεῖ μέ τὰ μεγαλεῖα Του αὐτά, τὰ ἀθάνατα καὶ ἀφάνταστα συγκινητικά...

π. Κ.Ν. Καλλιανός

Ιστορική στιγμή για τους «Αγίους»

Η αγαπημένη Ομάδα των «Αγίων» ξεκίνησε πολύ δυναμικά το φετινό πρωτάθλημα, έχοντας πετύχει 3 νίκες σε ισότιμα παιχνίδια.

Την ερχόμενη εβδομάδα όμως θα παίξει τον πρώτο της αγώνα σε μια σπουδαία ποδοσφαιρική διοργάνωση της Αγγλίας, στο FA Vase. Η σχετική ανακοίνωση - πρόσκληση έχει ώς εξής:

St Panteleimon FC take a bold step, as they start their journey on the road to Wembley.  This season, the Saints, established in 2015, have been accepted into the prestigious FA Vase competition.  The final will be played at Wembley. 

The first qualifying round match is on Saturday, 1st September at Berkeley Fields, the ground shared by the Saints with our partners North Greenford United F.C.

The opponents are Holmer Green FC, who have a 110 year heritage in English football, being founded in 1908.  They currently play in the Uhlsport Hellenic Premier League. 

As an official F.A. competition game, the entrance is £3, and available on the day. 

We warmly invite all the community and our wider followers and supporters to come along for a great day out.  We welcome everyone to attend this historic and exciting game. 

Our team has gone from strength to strength, winning two championship titles and a cup in our short three years.  Last season we were promoted as undefeated champions in the Middlesex County Football League - Division One.  

This FA Vase game marks the next step in the community and sporting house we are building.  We have solid foundations, and the community and fans are welcome to enjoy the experience with us. 

The game has the added excitement of being decided on the day - in the event of a draw after 90 minutes, there will be extra time and penalties. 

Date: Saturday 1st September 2018

Kick off: 3pm

Venue: Berkeley Fields, North Greenford, UB6 0NX

F.A. Vase - Round 1 Qualifying

Ελληνορθόδοξη - Κοπτική Συναυλία

Πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ, Παρασκευή 24 Αυγούστου, μια πολύ όμορφη Συναυλία θρησκευτικών ύμνων, στον Ιερό Ναό Αγίου Μάρκου, των Κοπτών του Λονδίνου.

Η Συναυλία αυτή οργανώθηκε προς τιμήν του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κ. Γρηγορίου, με σκοπό να εορτασθεί το γεγονός της επετείου 30 χρόνων από της εκλογής και ενθρόνισής του στον βιβλικό θρόνο των Θυατείρων.

Ψυχή της Συναυλίας ήταν ο αγαπητός φίλος Μιχαήλ Henein, Καθηγητής της Ιατρικής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής - Χοράρχης, της Χορωδίας του Αγίου Κυρίλλου.

Συνδιοργανωτής ήταν ο μουσικολογιώτατος Πρωτοπρ. Ιωσήφ Παλιούρας, ο οποίος έψαλλε και διηύθυνε την Ελληνορθόδοξη Χορωδία. Ανάμεσα στο πολυπληθές ακροατήριο ήταν και η Α.Ε. ο Πρέσβης της Ελλάδος κ. Δημήτριος Καραμήτσος-Τζιράς.

Ο Κόπτης Αρχιεπίσκοπος του Λονδίνου κ. Άγγελος ομίλησε με ιδιαίτερη έμπνευση και γλαφυρότητα, συγχαίροντας τον Άγιο Θυατείρων για τη μακρά Αρχιερατική Ποιμαντορία του στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή.

Του προσέφερε δε, μαζί με τον Καθ.  Μιχαήλ Henein, πολύ όμορφο δώρο, έναν πίνακα - προσωπογραφία του Σεβασμιωτάτου, από Κόπτη ζωγράφο.

Ο Άγιος Θυατείρων αντιφώνησε ευχαριστώντας όλους για την πολύ ευγενική, απλόχερη και γενναιόδωρη αυτή προσφορά τους, μέσω της οποίας τόσοι άνθρωποι από διάφορες χριστιανικές ομολογίες συνήχθησαν στον ίδιο χώρο, για να τιμήσουν τον εορτάζοντα.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε σε κοντινή Αίθουσα Εκδηλώσεων, όπου προσφέρθηκε αβραμιαία φιλοξενία από την Κοπτική Εκκλησία.

Όψεις Ramsgate

Η όμορφη παραθαλάσσια πόλη που ονομάζεται Ramsgate, και έχει πληθυσμό 40.000 κατοίκους, βρίσκεται στην Ανατολική Αγγλία, κοντά στην πόλη Margate.

Tο Ramsgate, θα μπορούσε να το ονομάσει κανείς ως το Πασαλιμάνι της Ανατολικής Αγγλίας, λόγω της όμορφης μαρίνας του, όπου αράζουν πολλά μικρά σκάφη!

Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι η παραδοσιακή αρχιτεκτονική του. Πολλά κτήρια είναι της Βικτωριανής εποχής και περισσότερα από 900 κτίσματα είναι διατηρητέα μνημεία.

Το Ramsgate ήταν παλιά ψαροχώρι. Πρωτοαναφέρεται στην ιστορία στα 1274-5. Το κτίσιμο του λιμανιού, που είναι το μοναδικό βασιλικό λιμάνι στο Ηνωμένο Βασίλειο, ξεκίνησε στα 1749 και ολοκληρώθηκε στα 1850.

Το Ramsgate έχει ωκεανικό κλίμα, όπως είναι το τυπικό στη Μεγάλη Βρετανία. Η υψηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί εκεί είναι 34.6 °C, ενώ η χαμηλότερη ήταν -14.5 °C.

Στην όμορφη αυτή πόλη θαυμάζουμε την αυτοκράτειρα θάλασσα. Πόσο -πραγματικά- μας λείπει η ευλογία της θάλασσας!

Η Μεγάλη Παναγία και οι διαφωτιστές

Η Μεγάλη Παναγία ήταν μια από τις μεγαλοπρεπέστερες βυζαντινές εκκλησίες των Αθηνών. Ήταν η ζωντανή ιστορία δεκατεσσάρων αιώνων αγάπης των Ελλήνων προς την Θεοτόκο. Ο Ναός κατεστράφη με εντολή του καθηγητού Στεφάνου Κουμανούδη, το 1885. Ήταν ένα από τα πολλά θύματα των διαφωτιστών του 19^ου αιώνα. Με φανατισμό ταλιμπάν κατά κάθε βυζαντινού μνημείου, με ένα μίσος κατά του βυζαντινού πολιτισμού  και με πρόσχημα την αρχαιολογική έρευνα της προχριστιανικής Αθήνας κατέστρεψαν σ’ αυτήν είκοσι βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησιές της Παναγίας, μεταξύ των οποίων και την πρώτη Εκκλησία της, την Μεγάλη Παναγιά.

Στις αρχές του 5^ου αιώνα ο Έπαρχος του Ιλλυρικού Ερκούλιος (408–412) για να ησυχάσουν οι έριδες μεταξύ χριστιανών και παγανιστών στην Αθήνα, ως προς τον τόπο της λατρείας στο κέντρο της πόλης, κατένειμε μεταξύ τους τον χώρο της Βιβλιοθήκης του Αδριανού. Στους μεν παγανιστές παραχώρησε τα κτίρια της ανακαινισμένης Βιβλιοθήκης, στους δε χριστιανούς την εξωτερική αυλή, για να κατασκευάσουν Ναό. Η έξυπνη αυτή κίνηση του Ερκούλιου οδήγησε στην ειρηνική συνύπαρξη στον ίδιο χώρο των δύο ομάδων πολιτών.

Έτσι δημιουργήθηκε ο πρώτος γνωστός χριστιανικός ναός της Αθήνας, η Μεγάλη Παναγιά. Ήταν τετράκογχος ρυθμού βασιλικής μαρμάρινος ναός. Ιστορικοί  υποστηρίζουν ότι λόγω του μεγέθους του και της κεντρικής του θέσης ήταν για αιώνες ο καθεδρικός ναός του Αρχιεπισκόπου των Αθηνών. Η ιστορία του Ναού είναι μακρά, από το 408 έως το 1885 όταν ο Κουμανούδης τον εκθεμελίωσε. Τον 11^ο αιώνα πυρκαγιά κατέστρεψε μεγάλο μέρος του αρχαίου ναού και στη θέση του ανεγέρθηκε βυζαντινός ναός. Το 1261 ανεγέρθηκε κωδωνοστάσιο, το 1687 υπέστη ζημιές, κατά τον ενετο-τουρκικό πόλεμο, το 1774 παραχωρήθηκε στη Μονή Παναχράντου της Άνδρου. Στη δεκαετία του 1830 κατέστη ενοριακός ναός. Στα έτη 1853 - 1858 η Αρχαιολογική Εταιρεία προέβη σε επισκευές του Ναού. Το 1880 ο Αρχιεπίσκοπος  Μεσσηνίας Πανάρετος Κωνσταντινίδης περιέγραψε τον Ναό, έργο πολύτιμο, αφού σε λίγα χρόνια τον γκρέμισαν...

Ο Χαρ. Μπούρας σε άρθρο του στο Δελτίο της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας σημειώνει  σχετικά: «Το 1885 κατεδαφίστηκε χάριν αρχαιολογικών ανασκαφών η μερικώς ερειπωμένη, γνωστή ως Μεγάλη Παναγιά, εκκλησία των Αθηνών. Στην βραχύτατη έκθεσή του ο Στέφανος Κουμανούδης δεν απέκρυψε την περιφρόνησή του για το βυζαντινό μνημείο, του οποίου σεβάσθηκε μόνον ένα τμήμα από την παλαιοχριστιανική του φάση, τους τρεις κίονες και την παραστάδα, που υψώνονται και σήμερα στον χώρο της βιβλιοθήκης του Αδριανού... Κατεδάφιση του ναού και ανασκαφή του πέριξ χώρου (χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση για την καταστροφή) εκ μέρους του Κουμανούδη... Ο Κουμανούδης δεν άφησε πληροφορίες για τα μαρμάρινα δάπεδα, που αφήρεσε από διάφορα μέρη του Ναού».

Και συνεχίζει ο αείμνηστος καθηγητής: « Η καλλιτεχνική αξία της Μεγάλης Παναγιάς, με τις καλοδιατηρημένες τοιχογραφίες της, ήταν οπωσδήποτε πολύ σημαντική. Ακόμα μεγαλύτερη ήταν οπωσδήποτε η ιστορική της αξία, δεδομένου ότι είχε τέσσερις οικοδομικές φάσεις και τον χαρακτήρα ενός διαχρονικού μνημείου. Η καταστροφή της εντάσσεται σε ένα κύμα κατεδαφίσεων και μεταμορφώσεων των βυζαντινών μνημείων, που ζημίωσε ανεπανόρθωτα κατά τον 19^ο αιώνα τον μεσαιωνικό μνημειακό πλούτο των Αθηνών».

Το μίσος και η προκατάληψη σε βάρος του μεσαιωνικού βυζαντινού ελληνισμού συνεχίζεται. Μια επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης και η παρακολούθηση του «ενημερωτικού» ντοκιμαντέρ, που παίζεται εκεί, το αποδεικνύει.  Είναι ανακριβές ότι οι χριστιανοί  κατέστρεφαν τα αρχαία μνημεία. Για μιαν άλλη πτυχή της σχέσης του αρχαίου με τον μεσαιωνικό ελληνισμό μίλησε πρόσφατα ο κ. Δημήτρης Αθανασούλης, προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων. Στην Σίκινο ανακάλυψε με τους συνεργάτες του τον ασύλητο τάφο της Νεικώς και γι’ αυτόν προέβη στην «Καθημερινή» στην ακόλουθη δήλωση: « Αρχαία κτίρια, που έγιναν εκκλησίες, υπάρχουν πολλά. Εδώ όμως πρόκειται για σπανία περίπτωση, καθώς σε ένα μνημείο συναντάμε δυο βασικές συνιστώσες του ελληνικού πολιτισμού, κλασική περίοδο και Μεσαίωνα, απόλυτα διακριτές, αλλά και συνδυασμένες με έναν σοφό τρόπο και με σεβασμό». Πιο συγκεκριμένα ο κ. Αθανασούλης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στην ίδια θέση υπάρχει, όπως γράφει, το ανακαλυφθέν λαξευμένο ταφικό επίγραμμα, μαυσωλείο μιας γυναίκας, της Νεικώς και η εκκλησία της Παναγίας, που έγινε πολύ αργότερα. Η Νεικώ, από τον τάφο της, απαντά σε όσους μισούν και συκοφαντούν μια σημαντική και μακρά χρονικά περίοδο του Ελληνισμού.

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Δεκαπενταυγούστου Ἀπόδοσις...

Καθὼς πλησιάζει ἡ πάντιμη Ἀπόδοση τῆς μεγαλης καὶ τόσο χαρμολυπικῆς Γιορτῆς τῆς Κοιμήσεως, καθὼς προετοιμάζεται ὁ πιστὸς τοῦ Κυρίου μας λαὸς νὰ «κάμει τὰ «ἐννιάμερα» τῆς Παναγίας -λὲς καὶ θὰ κάμει τὰ ἐννιάμερα τῆς Μάνας του, σκέφτηκα νὰ τιμήσω τὴν ἡμέρα παρουσιάζοντας αὐτὸ τὸ σεπτό, συγκινητικό καὶ μὲ ποιητικὴ χροιὰ γραμμένο ἑόρτιο κείμενο τοῦ μακαριστοῦ Ποιητοῦ τῆς Κωνσταντίνου Πόλεως: τοῦ Μητροπολίτου Πέργης κυροῦ Εὐαγγέλου Γαλάνη, ποὺ πρὶν ἀπὸ λίγους μῆνες  μᾶς ἀποχαιρέτισε καὶ «μετέστη πρὸς τὴν ζωὴν», ὥστε νὰ ἑορτάσει τὸν πολυφιλητό του Δεκαπενταύγουστο σιμὰ μὲ τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγό, τὴν Παναγία.

Δεκαπενταύγουστος, Παναγία

Στήν αὐλή μᾶς φουντώνει ὁ βασιλικός. Ἔθιμο καί μήνυμα ἐποχικό. Θά οὐρανωθεῖ σέ λίγο στόν καιρό του, μαζί μέ τοῦ Σταυροῦ τήν ὕψωση. Τώρα ἄρχισαν νά τοῦ χαμογελοῦν καί τά πρῶτα μελτέμια. Καί μᾶς μοσχοβολεῖ εὐγενικά, γιά τόν Δεκαπενταύγουστο. Γιά τή συνάντησή μας μέ τήν Ἀχώριστον.

Τήν Παναγία!

«Προσδράμωμεν!»

Ἔτσι μᾶς ἐπιτάσσει ὁ ὕμνος.

Καί μάλιστα, «νῦν προσδράμωμεν»! Μέ συντροφιά σελίδες συντριβῆς. Διατρίτες ἀπό λόγια ἀνθρώπινα, παρακλήσεως. «Μικρᾶς», ἀπό ἕνα Μοναχό, τόν θεοστήρικτο. «Μεγάλης», ἀπό ἕνα βασιληά, τόν Θεόδωρο Δούκα Λάσκαρη. Κι ἀτέλειωτης, ἀπό ἕνα ἱεράρχη, τόν Ἀνδρέα Κρήτης.

Βρισκόμαστε σέ χρόνο λειτουργικό. Καί ἀκοῦμε νά σημαίνει μιά ὥρα. Εἶναι ἡ ὥρα τῆς Μεγαλόχαρης. Παίρνουμε τή θέση μας, μέ τά μάτια ἐνοραματικά στό βλέμμα Της, μέ τήν καρδιά νά Τή θέλει ἕτοιμη σέ ἀντίληψη «καί πρός σωτηρίαν καθοδηγοῦσα». Ἡ κάθε στιγμή μᾶς θυμίζει τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Μυστήριο καί θαῦμα στήν Ἐκκλησία μᾶς γιορτάζουν καθημερινά. Γιατί ἐνεργοῦνται ζωντανά. Καί θέλουν γρηγορούντα τόν πιστό. Γι’ αὐτό καί, «τή Θεοτόκω νῦν προσδράμωμεν». Γι’ αὐτό καί «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἠμῶν τό Κεφάλαιον», ὁ Εὐαγγελισμός. «Σήμερον γεννᾶται, ἐκ Παρθενοῦ», ὁ Χριστός, κ.τ.λ.

Φορεμένοι τόν χιτώνα τῆς ἱκεσίας μέ τό χρῶμα τῆς πάντα ἀθέριστης ἐλπίδας, συνεχίζουμε: «Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ». Ἔχουμε κερασθεῖ ἀπό τό ἔλεός Της, ἔχουμε καθαρθεῖ μέ τό ἁγίασμά Της, ἔχουμε στολίσει τό εἶναι μας γιά κατοικητήριο τῆς χάριτός Της. Τήν ὥρα πού ἡ σκέψη μᾶς Τῆς ἀνήκει.

Τήν ὥρα πού ὀρθοῦται ὡς «ἀνθρωπίνη Προστασία», σάν ἕνα μυστήριο καί θαῦμα παρόντα, μέ τά χρώματα τῆς γῆς καί τ' οὐρανοῦ μαζί. Μέ τήν ὑπέρβαση τοῦ κτιστοῦ, μπροστά στά μάτια μας, βιώνοντας τή μνήμη Τῆς «πεποικιλμένην τή θεία δόξη».

Ἀνάβω κερί στήν Ἀρτακηνή Φανερωμένη. Στή Φαναριώτικη σήμερα Κυρά. Καί οἱ στιγμές μου πνευματώνονται. Ὁ κόσμος μου εἰσπνέει σέ θεῖο χρόνο. Ὁραματίζομαι τή Μητροφάνεια τῆς Παναγίας πάνω ἀπό τήν Πόλη, μέ τούς Πατέρες μας νά τήν εὐχαριστοῦν ἄπ’ αὐτή τή Μόνη των ἀκοιμήτων. Τήν Πόλη.

Καί γίνεται λαμπάδα τό «νῦν» μου. Μέσα στό Δεκαπενταύγουστο. Σέ μιά «Παράκληση».

† Μητροπολίτης Πέργης Εὐάγγελος Γαλάνης

Καὶ τοῦ χρόνου, λοιπόν μὲ τὶς πρεσβεῖες Της καὶ τὴν εὐχὴ τοῦ Γέροντα Ἐπισκόπου νὰ Τὸν ἑορτάσουμε.

π. Κ.Ν. Καλλιανός