Tuesday, 31 December 2019

Όψεις απεραντοσύνης


Το τελευταίο διάστημα, με εντολή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, επισκέπτομαι τακτικά, συνήθως κάθε δεκαπενθήμερο, κάποτε και κάθε εβδομάδα, την πόλη Eastbourne της Νότιας Αγγλίας.


Εκεί έχω την ευκαιρία να τελώ τη Θεία Λειτουργία και άλλες Ιερές Ακολουθίες στον Ελληνορθόδοξο Ναό της πόλης, που είναι αφιερωμένος στους μεγαλομάρτυρες Αγίους Παντελεήμονα και Θεόδωρο Τήρων.


Οι Άρχοντες, Αρχόντισσες, Ιεροψάλτες και λοιποί πιστοί είναι εξαιρετικά φιλόξενοι. Το ταξίδι είναι τουλάχιστον δυόμιση ώρες, μόνο η μία διαδρομή, αλλά πάντα αισθάνομαι χαρά να πηγαίνω στον πανέμορφο εκείνο τόπο και να συναντώ τους υπέροχους αυτούς Ομογενείς και τους λοιπούς Ομοδόξους.


Κάποια στοιχεία που μου κάνουν πάντα ιδιαίτερη εντύπωση είναι η Κέλτικη θάλασσα της πόλης, τα καλλικέλαδα κύματά της, οι γοργόφτεροι γλάροι, τα πανέμορφα λουλούδια στους κήπους των σπιτιών, τα εύγλυπτα αγάλματα και τόσα άλλα.


Όταν περπατάω στην παραλία, αφήνω το βλέμμα μου να ταξιδέψει στο βάθος του ορίζοντα, κι εκεί με τη συνοδεία των γλυκόλαλων ακουσμάτων, από τα κύματα και τους γλάρους, λαμβάνω στο κέντρο του νου, μέσω των ορθάνοιχτων οφθαλμών, όψεις απεραντοσύνης...

Μια απεραντοσύνη που οδηγεί, προσανατολίζει και μεταφέρει την ψυχή στο επίπεδο της αιωνιότητας και στον υπαρξιακό χώρο της επίγνωσης και της αφθαρσίας... Κι εκεί όλα τα όνειρα φαίνονται κατανοητά, κοντινά και τόσο χειροπιαστά!!!

Monday, 30 December 2019

«Κι ἀρχή καλός μας χρόνος...»


, τς Πρωτοχρονις ο στοχασμοί


Κα ν πο φτάνουμε στ μεγάλο σύνορο: κενο, δηλαδή, πο χωρίζει τος ριθμημένους χρόνους, τν να π τν λλο. Μ λίγα λόγια, φήνουμε τ 2019 κα πορευόμαστε γι τ 2020, ξεκουκίζοντας κα τος σχατους τος κόμπους το κομποσχοινιο το χρόνου ατο. Πο ρχίσαμε ν τν μετρμε π τν 1η ανουαρίου το 2019, μ τόση ασιοδοξία κα συγκρατημένο, στόσο, νθουσιασμό. Κι ατό, πειδ μάθαμε πιά -φο « χρόνος μπειρίες σωρεύει» (Χρ. Μαλεβίτσης)- τι κάποιες ρομφαες δίστομες κρύβονται μσα στ πέραντο δάσος τν μερν πο ριθμε κάθε χρονιά. Ρομφαες, πο τραυματίζουν τ εναι λάκερο κα κάποτε τ καθιστον δύναμο, γιατ χουν μέσα στς λεπίδες τους πολ φαρμάκι κα πόνο. Κι δ χρειάζεται ν σταθε κανες μ προσοχ κα προσευχή. Γιατ τ παθήματα κα ο δύνες ναπόσπαστο μερίδιο εναι στ ζωή μας πο παράλληλα γίνεται κι να χρήσιμο, δημιουργικ μάθημα. Κι ς μ ξενίσει κανέναν λέξη προσευχή, γιατ μονάχα μέσω ατς μπορε ν δε καθένας μας τν λλη ψη πο κρύβει στ σπλάχνα του χρόνος. Κι ατ λλη ψη εναι ναζήτηση νοήματος στ ζωή μας. Μ λίγα λογια ν δ σταθομε μ τ δέουσα προσεκτικ ξέταση πάνω στ βιωματικ επωμένο ποστολικ λόγιο «ξαγοραζόνενοι τν καιρόν» (φ. 5, 16), ν, δηλαδή, δ σκύψουμε ρευνητικ πάνω στ νόημα το Παύλειου λογίου, τότε ποτ δν θ καταλάβουμε γιατ λλάζει ριθμς κα μαζί του χρόνος -κι ς ξέρουμε πς χρόνος εναι νας- τότε θ χάσουμε λλη μι εκαιρία ν ποβάλλουμε π μέσα μας κενα τ στερεότυπα πο συχν κούγονται: «Νά, γι ν περάσει ρα...» «πς ν “σκοτώσω” τ χρόνο μου»,  κι . κόμη. Γιατ χρόνος, « καιρός τς ζως μας» (σιος φραίμ Σρος) εναι πολύτιμος κι ἀναντικατάστατος. Γι᾿ ατ κι φείλουμε ν τν διαθέτουμε μ ριμότητα, πίστη κα διάθεση γαπητική. λλις ο πόλοιπες μέρες μας θ μολύνονται, θ γίνοντια τοξικές, σκοτεινές, ξ ατίας τς δράνειας κα τς πουσίας ερέσεως το ληθινο νοήματος τς ζως. Πο σφαλς εναι κενο πο Τν παρακαλομε ν μς παράσχει κα τ νέα χρονιά. «Ελόγησον τν στέφανον το νέου νιαυτο, Κύριε». ’Αμήν.

π. Κ.Ν. Καλλιανός

Sunday, 29 December 2019

Χριστούγεννα θυμάμαι


Μια εκπομπή με θύμησες Χριστουγέννων και μορφών που τα σημάδεψαν ανεξίτηλα!



Χριστούγεννα με χαρά και το Φως του Χριστού μας!

Νώντας Σκοπετέας

Saturday, 28 December 2019

Η πρώτη Βασιλόπιτα των Θυατείρων


Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου, που εξέδωσε η Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς θα τελεσθεί -στο Παρεκκλήσιο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής- Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός και η πρώτη τελετή Κοπής Βασιλόπιτας στα Θυάτειρα, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θυατείρων & Μ.Β. κ. Νικήτα.


Στην εν λόγω τελετή θα ψάλλει η Χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, υπό την διεύθυνση του μουσικολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου Ιωσήφ Παλιούρα.

Friday, 27 December 2019

Σεμινάριο ΕΦΕΠΕ για το GCSE


Ο ΕΦΕΠΕ (Ενιαίος Φορέας Ελληνικής Παροικιακής Εκπαίδευσης) οργανώνει Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020, 12:30 - 18:30, στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Κοινότητας Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, Wightman Rd, Hornsey, London N8 0LY, Ειδικό Εκπαιδευτικό Σεμινάριο, με θέμα:


«GCSE: Οι αλλαγές στην εξέταση – Προετοιμασία των μαθητών»

Κύριος ομιλητής θα είναι ο Ηρακλής Λαμπαδαρίου.

Στο πρόγραμμα του Σεμιναρίου θα περιλαμβάνονται:

Τυπολογία ερωτήσεων GCSE, Κριτήρια αξιολόγησης, Τεχνικές απάντησης θεμάτων, Workshop συγγραφής θεμάτων, Listening, Speaking, Reading, Writing, Προσεγγίσεις στον σχεδιασμό μαθήματος για το επίπεδο του GCSE.

Μετά τις παρουσιάσεις θα ακολουθήσουν Ερωτήσεις και Συζήτηση.

Thursday, 26 December 2019

Καλά Χριστούγεννα


Η 2019η επέτειος της Γέννησης του Χριστού εορτάζεται από κάποιους συμπατριώτες μας ως να ζουν κατ’ εκείνη τη νύχτα της Βηθλεέμ παρέα με τον Ηρώδη. Αγνοούν το κοσμοϊστορικό γεγονός και το αντιμετωπίζουν προκλητικώς αδιάφορα έως εχθρικά. Είναι προφανές ότι η παρουσία Του χαλάει την υποτιθέμενη ισχύ τους, τη βολή τους, το ιδεολογικό και κοινωνικό κατεστημένο, στο οποίο ανήκουν.


Του λόγου το αληθές αποδεικνύουν οι ευχετήριες κάρτες που στέλνουν, πολιτικοί, εταιρείες, σωματεία, φίλοι και φίλες. Οι περισσότερες δεν εύχονται για τα Χριστούγεννα, αλλά αορίστως «Καλές γιορτές», κατά το «Season greetings». Πολλές έχουν ως θέμα αντί του Χριστού έναν ευτραφή χαμογελαστό γέροντα, προϊόν προωθήσεως προϊόντων πολυεθνικής εταιρείας. Η ημέρα των Χριστουγέννων κατάντησε ένα κοσμικό φολκλορικό γεγονός: Ρεβεγιόν, φώτα, τουαλέτες, ξενύχτι, χαρτοπαίγνιο. Κάτι σαν προκαρναβαλικές εκδηλώσεις.

Η κατάργηση των ευχών για τα Χριστούγεννα εντάσσεται σε δύο ρεύματα Το πρώτο είναι αυτό της παγκοσμιοποίησης και της νέας εποχής. Όσοι το υποστηρίζουν ισχυρίζονται ότι η 25η Δεκεμβρίου είναι μια παγκόσμια ημέρα, όπως οι άλλες παγκόσμιες ημέρες, που ο ΟΗΕ έχει καθιερώσει και που την γιορτάζουν χριστιανοί και μουσουλμάνοι, άθεοι και βουδιστές, ινδουιστές και σιντοϊστές... Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι η ημέρα αυτή ήταν παγανιστική εορτή που την υιοθέτησαν οι Χριστιανοί και τώρα είναι ο καιρός, που  οι νεοπαγανιστές παίρνουν τη ρεβάνς... Για του λόγου το αληθές, στο τρέχον τεύχος του περιοδικού «Le monde des Religions» υπάρχει αφιέρωμα με τίτλο: «Χριστούγεννα - Πώς μια παγανιστική εορτή έγινε χριστιανική. Και αντιστρόφως»... Το δεύτερο ρεύμα είναι των οπαδών του καταναλωτικού υλισμού. Αυτών, που δεν τους ενδιαφέρει τίποτε άλλο εκτός από την καλοπέραση, κατά την αντίληψη του άφρονος πλουσίου της παραβολής.

Στις μέρες μας επιζούν κάποια δυτικής προέλευσης χριστιανικά σύμβολα, που αντιμετωπίζονται ως μουσειακά αντικείμενα, αποστεωμένα από κάθε πνευματικότητα. Συνεχίζουν να υπάρχουν λόγω της δύναμης της Παράδοσης, που πάντως και αυτή, με την πάροδο του χρόνου, εξασθενεί και αντικαθίσταται από την τυποποιημένη συνήθεια. Θυμίζουμε μερικά: Το έλατο, οι μπάλες πάνω σε αυτό, το γκί, οι γιρλάντες, ο φωτισμός. Συνεχίζονται και οι ανταλλαγές δώρων, που παλιότερα στην Ελλάδα γίνονταν την Πρωτοχρονιά.

Όμως υπάρχουν και οι Έλληνες που γιορτάζουν συνειδητά τα Χριστούγεννα, ακολουθώντας τους Μάγους και τους ποιμένες, που αντιλαμβάνονται τη σημασία του γεγονότος, που εκτιμούν το θαύμα της Ιστορίας: Αυτό το  Βρέφος δημιούργησε  τον Χριστιανικό Πολιτισμό στη λογοτεχνία, στη ζωγραφική, στην αρχιτεκτονική, στη μουσική, στην πνευματική, πολιτική και κοινωνική ζωή. Ό,τι εκφράζει σήμερα τις χριστιανικές κοινωνίες το οφείλουμε στον γεννημένο Θεάνθρωπο. Ακόμα και η άρνηση του Χριστού και η αθεΐα εκφράζονται ως άρνηση της χριστιανικής κουλτούρας. Γιατί Εκείνος δίδαξε την πραγματική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και την αντίστοιχη ευθύνη. Πλην του Ιησού Χριστού, ουδείς άλλος έδωσε αυτήν την ελευθερία στον άνθρωπο. Εμείς, αναγνωρίζοντας την προσφορά Του στη ζωή μας, ευχόμαστε σε όλες και σε όλους ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου