Όψεις απεραντοσύνης

Το τελευταίο διάστημα, με εντολή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, επισκέπτομαι τακτικά, συνήθως κάθε δεκαπενθήμερο, κάποτε και κάθε εβδομάδα, την πόλη Eastbourne της Νότιας Αγγλίας.

Εκεί έχω την ευκαιρία να τελώ τη Θεία Λειτουργία και άλλες Ιερές Ακολουθίες στον Ελληνορθόδοξο Ναό της πόλης, που είναι αφιερωμένος στους μεγαλομάρτυρες Αγίους Παντελεήμονα και Θεόδωρο Τήρων.

Οι Άρχοντες, Αρχόντισσες, Ιεροψάλτες και λοιποί πιστοί είναι εξαιρετικά φιλόξενοι. Το ταξίδι είναι τουλάχιστον δυόμιση ώρες, μόνο η μία διαδρομή, αλλά πάντα αισθάνομαι χαρά να πηγαίνω στον πανέμορφο εκείνο τόπο και να συναντώ τους υπέροχους αυτούς Ομογενείς και τους λοιπούς Ομοδόξους.

Κάποια στοιχεία που μου κάνουν πάντα ιδιαίτερη εντύπωση είναι η Κέλτικη θάλασσα της πόλης, τα καλλικέλαδα κύματά της, οι γοργόφτεροι γλάροι, τα πανέμορφα λουλούδια στους κήπους των σπιτιών, τα εύγλυπτα αγάλματα και τόσα άλλα.

Όταν περπατάω στην παραλία, αφήνω το βλέμμα μου να ταξιδέψει στο βάθος του ορίζοντα, κι εκεί με τη συνοδεία των γλυκόλαλων ακουσμάτων, από τα κύματα και τους γλάρους, λαμβάνω στο κέντρο του νου, μέσω των ορθάνοιχτων οφθαλμών, όψεις απεραντοσύνης...

Μια απεραντοσύνη που οδηγεί, προσανατολίζει και μεταφέρει την ψυχή στο επίπεδο της αιωνιότητας και στον υπαρξιακό χώρο της επίγνωσης και της αφθαρσίας... Κι εκεί όλα τα όνειρα φαίνονται κατανοητά, κοντινά και τόσο χειροπιαστά!!!