Για ένα πορτοκάλι...

 
Η φράση του τίτλου προέρχεται από το νέο βιβλίο (σελ. 70) του φίλου και συντοπίτη μου Παναγή Τόμπρα, διακριμένου επιχειρηματία, επιτυχημένου εργοστασιάρχη, εκλεκτού συγγραφέα και πραγματικού λογοτέχνη. Την επέλεξα για τίτλο αυτής της σύντομης βιβλιοπαρουσίασης γιατί εκφράζει εμπειρίες, βιώματα και συναισθήματα του συγγραφέα και εμού προσωπικά, σχετιζόμενα με τον ευλογημένο τόπο μας, ο οποίος φημίζεται για τους πορτοκαλεώνες του.
 

Ο αγαπητός Παναγής κυκλοφόρησε πρόσφατα (Αθήνα 2022) από τις Εκδόσεις Παπαζήση το νέο του βιβλίο (σσ. 284), με τίτλο «Άγνωστες Αλήθειες». Είναι ένα βιβλίο κατά βάση αυτοβιογραφικό, ίσως κάτι σαν απομνημονεύματα, στο οποίο παρουσιάζονται, με την ιδιαίτερη λογοτεχνική γραφή του συγγραφέα, με ευχάριστο χιούμορ, πηγαίο αυθορμητισμό και γενναίο αυτοσαρκασμό, περιστατικά της ζωής του, κυρίως της επαγγελματικής, αλλά και της οικογενειακής.
 
Το βιβλίο αφιερώνεται: «Στη μνήμη εκείνων που έφυγαν και στην επιθυμία εκείνων που, αν και είναι ζωντανοί, με πεθαμένους μοιάζουν. Και για τους δύο, “η αγάπη δεν τελειώνει επειδή δεν βλεπόμαστε”»!
 

O ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει στο σύντομο εισαγωγικό του σημείωμα, μεταξύ άλλων και, τα εξής:
 
«Σε αυτό το βιβλίο περιγράφονται γνωστές ιστορίες και άγνωστες αλήθειες καθώς και κάποιες συναντήσεις με αξιόλογα πρόσωπα...»!
 
Το βιβλίο προλογίζει μια σημαντική προσωπικότητα του σύγχρονου ελληνορθόδοξου γυναικείου μοναχισμού, η Ηγουμένη της Ι.Μ. Αγ. Θεοδοσίου Αργολίδας Φοίβη, η οποία μας συστήνει τον συγγραφέα με όμορφο και γλαφυρό τρόπο, λέγοντας, ανάμεσα σε άλλα:
 

«...ο συγγραφέας είναι “θησαυροφυλάκιο” από μνήμες του χθες και αναμνήσεις του σήμερα. Ο πανδαμάτωρ χρόνος και η παμφάγος λήθη δεν είχαν κατορθώσει να εξαλείψουν από την καρδιά του όσα συνέβησαν στη ζωή του... Τον συγγραφέα, απ’ ό,τι φαίνεται, ενδιέφερε η δράση, η δημιουργία, η καινοτομία, η αίσθηση του χρέους για τον τόπο του».
 
Όσον αφορά τα περιεχόμενα του εν λόγω πονήματος είναι όντως αρκετά πλούσια, εξαιρέτως ενδιαφέροντα και με υψηλό δείκτη ιστορικής αξίας και διάστασης, αφού αναφέρονται σε σημαντικά πρόσωπα και αξιοπρόσεκτα πράγματα και γεγονότα της σύγχρονης κυρίως οικονομικής και επιχειρηματικής πραγματικότητας, όπως επίσης και του πολιτικού και κοινωνικού γίγνεσθαι των τελευταίων δεκαετιών.
 

Μερικά στοιχεία άξια υπογράμμισης, μεταξύ των πολλών, είναι και τα εξής:
 
-         Οι υψηλές γνωριμίες που περιγράφονται στο βιβλίο έγιναν λόγω του γεγονότος ότι ο Παναγής υπήρξε διαπρεπής βιομήχανος και άριστος γνώστης των επιχειρηματικών αντικειμένων με τα οποία ασχολήθηκε. Θεωρώ όμως πως δεν θα είχε όλες αυτές τις σπουδαίες γνωριμίες και δεν θα έκανε παράλληλα και φιλίες, με αυτές τις ξεχωριστές φυσιογνωμίες, αν δεν ήταν ο ίδιος εξαιρετικά καλλιεργημένος άνθρωπος, με διακριτή και τολμηρή προσωπικότητα, με μωραΐτικο ταπεραμέντο και φυσικά αν δεν ήταν τόσο ανοιχτόμυαλος και ανοιχτόκαρδος άνθρωπος.
 
-         Σημαντικός παράγοντας στην επιτυχία του ως επιχειρηματία, αλλά φυσικά και στην ολοκλήρωσή του ως ανθρώπου, έπαιξαν οι οικογενεικές σχέσεις του. Τον βλέπουμε κατ’ αρχάς να αποδίδει τον προσήκοντα σεβασμό προς τον πατέρα, τον επονομαζόμενο Γιώργαρο, τις προτροπές του οποίου είχε πάντα κατά νου. Προς την εκλεκτή και ερίτιμη σύζυγό του Ηρώ προσφέρει πάντα αγάπη, τιμή και αφοσίωση. Ο αδελφός του Κωστής είναι πάντα μαζί του στις επαγγελματικές δραστηριότητες. Φαίνεται πως τον είχε ως συνοδοιπόρο, μάλλον δε και μέντορα, σε όλες τις στράτες της επιχειρηματικής ζωής. Κι όταν ο αδελφός του είχε πλέον αναχωρήσει από τη σκηνή του βίου τούτου, αναφωνεί με αναστεναγμό: «έχει “φύγει” και ο Κωστής» (σ. 277).
 

-         Πολλά νούμερα, αριθμοί, ποσοστά, τόκοι, επιτόκια, μαθηματικές έννοιες. Πλημύρισε το βλέμμα, ξεχείλισε ο νους. Δικαιολογημένα φυσικά, λόγω της ακριβούς περιγραφής βιομηχανικών και επιχειρηματικών μεγεθών και δεδομένων.
 
-         Αισθάνομαι ότι οφείλω να μνημονεύσω και μάλιστα με έμφαση τις πολλαπλές αναφορές του συγγραφέα σε ποιήματα, στίχους ποιημάτων και στίχους τραγουδιών. Αυτό φυσικά αποδεικνύει τη λογοτεχνική και καλλιτεχνική φύση του Παναγή, ο οποίος στολίζει και λαμπρύνει πάντα τον λόγο του με ύφος λεπτό, καθώς και με εύηχη μουσικότητα και ευθυμία.
 
Σε ένα πιο προσωπικό τόνο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον συγγραφέα, από μέσης καρδίας, για την ευγενική και φιλόφρονη αφιέρωση που έγραψε ιδιοχείρως στο βιβλίο για την ταπεινότητά μου.
 

Του εύχομαι ολόψυχα το νέο αυτό ββλίο του να είναι καλοτάξιδο και ευπώλητο, αλλά κυρίως να καταστεί πηγή για τον μελλοντικό ερευνητή της βιομηχανικής ιστορίας του τόπου μας, για την εποχή του 20^ου και τις αρχές του 21^ου αι.
 
Στο ίδιο τον Παναγή προσωπικά δε, εύχομαι να έχει υγεία, μακροημέρευση κι ευλογία και σύντομα να μας εκπλήξει με ένα νέο του έργο.
 
Πρωτοπρ. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας