Σαρακοστιανή φιλοξενία

Η προσφορά φιλοξενίας δεν μπορεί να σταματά την Σαρακοστή. Αλλάζουμε μόνο κατά κάποιο τρόπο τον τύπο των φαγητών μας.

Έτσι, στην πρόσφατη υποδοχή φίλων τα ορεκτικά μας ήταν η σαλάτα (με λάχανο, καρώτο και άνηθο), ελιές και φασόλια.

Ύστερα ήλθαν οι πατάτες φούρνου (Έλληνες χωρίς πατάτες στο τραπέζι τους δεν ευχαριστούνται το φαγητό), οι μπάμιες και μια καταπληκτική πιατέλα με γεμιστά καλαμαράκια, κουνουπίδι, μπρόκολο και σπαράγγια.

Χρειάζεται να σας πω τι έγινε; Πιστεύω πως μπορείτε να μαντέψετε.

Και μιας και μιλάμε για σαρακοστιανή φιλοξενία ας δούμε τι έκανε κι ο Άγιος Σπυρίδωνας σε μια ανάλογη περίπτωση:

Ο Άγιος Σπυρίδωνας, ζούσε στην Κύπρο μαζί με την κόρη του. Συνήθιζε να ζει ασκητικά και να τηρεί αυστηρά όλες τις νηστείες. Κάποιο βράδυ, μέσα στη Μεγάλη Σαρακοστή, χτύπησε την πόρτα του, για να ζητήσει φιλοξενία, ένας άγνωστος ταξιδευτής. Εκείνος φυσικά τον δέχτηκε και ρώτησε την κόρη του τι έχει για να φιλέψουν τον ξένο. Αυτή αποκρίθηκε πως λόγω της νηστείας δεν είχε και πολλά στο σπίτι. Έψαξε και βρήκε λίγο ψωμί που είχε απομείνει και ένα κομμάτι παστό κρέας. Ο άγιος ζήτησε από την κόρη του να φέρει στο τραπέζι το ψωμί και το παστό κρέας κι έφαγε κι ο ίδιος από αυτά. Η κόρη σκανδαλίστηκε έντονα από την πράξη αυτή του πατέρα της κι όταν έφυγε την άλλη μέρα ο ξένος, ζήτησε εξηγήσεις: "Μα καλά πατέρα, είναι δυνατόν εσύ να τρως κρέας μέσα στη Μεγάλη Σαρακοστή;" τον ρώτησε. Τότε εκείνος αποκρίθηκε: "Εάν εγώ δεν έτρωγα μαζί του θα ήταν σαν να του έκανα επίδειξη της ηθικής μου και της πίστης μου. Έκανα μια μικρή αμαρτία προκειμένου να αποφύγω μια πολύ μεγαλύτερη".