Tuesday 31 March 2009

Σαρακοστιανή φιλοξενία

Η προσφορά φιλοξενίας δεν μπορεί να σταματά την Σαρακοστή. Αλλάζουμε μόνο κατά κάποιο τρόπο τον τύπο των φαγητών μας.

Έτσι, στην πρόσφατη υποδοχή φίλων τα ορεκτικά μας ήταν η σαλάτα (με λάχανο, καρώτο και άνηθο), ελιές και φασόλια.

Ύστερα ήλθαν οι πατάτες φούρνου (Έλληνες χωρίς πατάτες στο τραπέζι τους δεν ευχαριστούνται το φαγητό), οι μπάμιες και μια καταπληκτική πιατέλα με γεμιστά καλαμαράκια, κουνουπίδι, μπρόκολο και σπαράγγια.

Χρειάζεται να σας πω τι έγινε; Πιστεύω πως μπορείτε να μαντέψετε.

Και μιας και μιλάμε για σαρακοστιανή φιλοξενία ας δούμε τι έκανε κι ο Άγιος Σπυρίδωνας σε μια ανάλογη περίπτωση:

Ο Άγιος Σπυρίδωνας, ζούσε στην Κύπρο μαζί με την κόρη του. Συνήθιζε να ζει ασκητικά και να τηρεί αυστηρά όλες τις νηστείες. Κάποιο βράδυ, μέσα στη Μεγάλη Σαρακοστή, χτύπησε την πόρτα του, για να ζητήσει φιλοξενία, ένας άγνωστος ταξιδευτής. Εκείνος φυσικά τον δέχτηκε και ρώτησε την κόρη του τι έχει για να φιλέψουν τον ξένο. Αυτή αποκρίθηκε πως λόγω της νηστείας δεν είχε και πολλά στο σπίτι. Έψαξε και βρήκε λίγο ψωμί που είχε απομείνει και ένα κομμάτι παστό κρέας. Ο άγιος ζήτησε από την κόρη του να φέρει στο τραπέζι το ψωμί και το παστό κρέας κι έφαγε κι ο ίδιος από αυτά. Η κόρη σκανδαλίστηκε έντονα από την πράξη αυτή του πατέρα της κι όταν έφυγε την άλλη μέρα ο ξένος, ζήτησε εξηγήσεις: "Μα καλά πατέρα, είναι δυνατόν εσύ να τρως κρέας μέσα στη Μεγάλη Σαρακοστή;" τον ρώτησε. Τότε εκείνος αποκρίθηκε: "Εάν εγώ δεν έτρωγα μαζί του θα ήταν σαν να του έκανα επίδειξη της ηθικής μου και της πίστης μου. Έκανα μια μικρή αμαρτία προκειμένου να αποφύγω μια πολύ μεγαλύτερη".

6 comments:

Anonymous said...

κρύβεται μεγάλη σοφία μέσα στο πνεύμα της φιλοξενίας!

Anastasios said...

@ ηλιογράφος,

...και βέβαια και μια μακραίωνη παράδοση, γεμάτη αγνά έθιμα, καθάρια συναισθήματα, μυρωδιές...

Κώστας Καρακάσης said...

Ο Άγιος Θεός δεν κοιτάζει την κοιλιά μας αλλά την καρδιά μας....
Και μια συμβουλή περί...ορέξεως!
Στα μαυρομάτικα να βάλετε ψιλοκομμένο μαϊντανό και άνιθο, κρεμμυδάκι φρέσκο ή ξερό και λαδολέμονο, μια πρέζα ρίγανι, αλάτι και πιπεράκι φρεσκοτριμμένο.
Η πιο όμορφη ρωμαίϊκη σαλάτα...!
Καλή σας όρεξη!

Anastasios said...

@ Κώστας Καρακάσης,

Oι ωραίες και σοφές γαστριμαργικές συμβουλές σας λαμβάνονται πάντα σοβαρά υπ' όψιν.

Σοφία said...

Μμμμ μήπως να φτιάξω κι εγώ ένα ελληνικό φαγητό σήμερα;;;

Anastasios said...

@ Σοφία,

Είναι σίγουρα μια πολύ καλή ιδέα!