Saturday 24 April 2010

«Πυραγός επί τιμή»

Τι τίτλος! Και τι περιεχόμενα! Είναι η νέα ποιητική συλλογή του συναδελφού και συλλειτουργού π. Βασιλείου Θερμού, την οποία μου έκανε τη μέγιστη τιμή να μου την προσφέρει με ιδιόχειρη μάλιστα αφιέρωση. Η θαυμάσια αυτή ποιητική συλλογή περιλαμβάνει 31 ποιήματα, χωρισμένα σε δύο τμήματα (το πρώτο με την επωνυμία «Πυρ» και το δεύτερο με τον τίτλο «Άγος»). Επίσης δε, περιλαμβάνει 7 κολλάζ του ίδιου του ποιητή, και ακόμα περιλαμβάνει και ένα πεζό κείμενο με τον τίτλο «Η άδηλη ποίηση των κρυφών ιερέων», που αποτελεί το κείμενο της ομιλίας του π. Βασιλείου στη βραδιά που είχε αφιερωθεί στους κληρικούς ποιητές και έλαβε χώρα στην Πάτρα στις 14 Ιανουαρίου 2007.

Η ποίηση τούτη είναι τολμηρή. Κομίζει αλήθειες ανομολόγητες. Είναι επίσης βαθιά βουτηγμένη στα νερά αλλά και τη θεραπευτική φωτιά της γνήσιας θρησκευτικής αλλά και εθνικής μας ζωής και παράδοσης. Ο ποιητής στοχάζεται, θυμάται και νοσταλγεί. Και δεν διστάζει να μας καταστήσει κοινωνούς των πολύτιμων ευρημάτων του. Συγκίνηση προκαλεί η ευγενική σπουδή και αναφορά του στην πολύπαθη και εσταυρωμένη Κύπρο, στην οποία αφιερώνει σχεδόν ολόκληρο το δεύτερο τμήμα, εξ ου και ο τίτλος του.

Απ’ αυτό το δεύτερο τμήμα απομονώνω και υπογραμμίζω τη φράση: «Τότε έβγαινε στο παράθυρο ν’ ακούσει τη μυρωδιά από τους πορτοκαλεώνες της Μόρφου». Αυτό για εμένα είναι ποίηση. Δεν είμαι σίγουρος πως θα περνούσε από την κριτική διάθεση κάποιων συμπατριωτών μας κριτικών, αλλά δεν με πειράζει καθόλου. Η λυρικότητα πλημμυρίζει τις λέξεις και τα συναισθήματα. Κι αυτό σαφέστατα αρκεί.

Καρδία εύφλεκτη

Και μέσα στον ορυμαγδό ήθελα να πω κάτι
διαφορετικό. Αλλά δεν είχα
μετά από τόσα και τόσα λόγια (κάποιοι πήραν και βραβεία).

Όταν δεν μένει τίποτε που να μην έχει ειπωθεί
οι παραιτημένοι σου λένε να σωπάσεις
οι βιαστικοί προτείνουν να δοκιμάσεις άλλη γλώσσα
και κάποιοι λοξοί σου λένε να βάλεις φωτιά στην καρδιά σου.

Πυρ εκ πυρός προϊόν

Επιπαφλάζει άρμα πύρινο
που ήλθε ν’ αφαρπάσει καρδίες.
Ψαράδες πολύγλωσσοι
άνευ λεξικών αγορεύουν.
Υγρή φωτιά πυρπολεί τα σπλάχνα
και σκάνε τα πυρομαχικά που οι αιώνες
εμπιστεύθηκαν.

Καλό να περπατάς εσύ στα νερά.
Μέγα να περπατά η φωτιά σε σένα.

Ποίηση ρέζους θετικού

Γράφω για όσους βρέχουν άκοντες
τα πόδια τους στα ποτάμια του χάρτη.
Που παρέταξαν τα αιμοσφαίριά τους
μπαλίτσες σε αριθμητήριο άλλων.
Που απρόθυμα υπέγραψαν
φιλική δήλωση ατυχήματος
στη μετωπική σύγκρουσή τους με τον χρόνο.

2 comments:

P. Kapodistrias said...

Χριστός Ανέστη!

Σήμερα θα συμπέσουμε. Ετοιμάζω κι εγώ από χθες ήδη το σχετικό ανάλογο αφιέρωμα για το νέο βιβλίο Θερμού.
Δεν διαβάζω τώρα το κείμενο της ανάρτησης, μια και φτιάχνω το ημέτερο κείμενο, αλλά θα επανέλθω προς ανά-γνωσιν!

Χαίρετε όλοι!

Anastasios said...

@ Π.Κ.,

Αληθώς Ανέστη!

Μου έκανε πραγματικά μεγάλη εντύπωση αυτή η σημερινή σύμπλευση και... σύμπλευση!

Αυτός ο μυστικός ιστός που μας ενώνει όλους...!!!