Το τρένο στην αγγλική ύπαιθρο

Ένα από τα κυριώτερα μέσα μεταφοράς στην Αγγλία είναι το τρένο.

Το βρίσκει κανείς παντού, στην πόλη, αλλά και στην ύπαιθρο.

Υπάρχουν πολλοί τύποι τρένων. Από τα μεγάλα ηλεκτρικά που τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, μέχρι τα μικρά (σε ταχύτητα και βαγόνια) που εξυπηρετούν τα διάφορα χωριά της Επαρχίας.

Ένα από «περίεργα» χόμπυς των Άγγλων είναι και η παρατήρηση των τρένων, το γνωστό trainspotting.

Οι trainspotters θεωρούνται παθιασμένοι με τα τρένα, καταγράφουν τους τύπους των τρένων, τις ώρες άφιξης και αναχώρησης, συλλέγουν φωτογραφίες τρένων κ.λ.π.

Οι φωτογραφίες της παρούσας ανάρτησης είναι από ένα σημείο διάβασης που βρίσκεται στο Bourne End, πολύ κοντά στον ποταμό Τάμεση.

Το «Πάτερ ημών» από δίχρονη πιτσιρίκα

Μια μικρή χριστιανοπούλα απαγγέλλει εμμελώς την Κυριακή Προσευχή.

Είναι πολύ γλυκύ να βλέπει κανείς μικρά παιδιά να προσεύχονται και να αρχίζουν να αναπτύσσουν σιγά-σιγά χριστιανική ταυτότητα. Βέβαια πίσω από αυτό που βλέπουμε εδώ είναι οπωσδήποτε μια χριστιανική οικογένεια, η οποία όπως φαίνεται έχει πάρει πολύ σοβαρά το ρόλο της στη χριστιανική ανατροφή του παιδιού της. Εύγε!

29 Μαΐου 1453 - Η Πόλις Εάλω

Η πιο θλιβερή ημερομηνία στην Ιστορία του Ελληνισμού.

Με τη μουσική του Μιχάλη Ρακιντζή ταξιδεύουμε στο όνειρο του Γένους...

Δάκρυα μετάνοιας

Έστειλε -λέει- ο Θεός τρεις αγγέλους να του φέρουν την πολυτιμότερη σταγόνα που υπάρχει πάνω στη γη.

Ήλθε ο πρώτος και του έφερε μια σταγόνα από την τελευταία ρανίδα του αίματος ενός ήρωα που ξεψυχούσε στο πεδίο της τιμής.

Αργότερα ήλθε ο δεύτερος και του έφερε μιαν άλλη σταγόνα. Ήταν από τον τίμιο ιδρώτα μιας χήρας μάνας, που ζύμωνε το ψωμί των παιδιών της.

Τέλος ήλθε και ο τρίτος που έφερε ένα δάκρυ. Το απέσπασα -είπε- από το εξομολογητάρι. Είναι μια σταγόνα από τα δάκρυα μετάνοιας ενός αμαρτωλού.

Το κοίταξε ο Θεός, το θαύμασε, και είπε:

- Αυτή είναι η πιο πολύτιμη σταγόνα. Είναι η ίδια με του Πέτρου που όταν αλέκτωρ εφώνησε «εξελθών έξω έκλαυσεν πικρώς».

Είναι η μια και μόνη σταγόνα που μπορεί να σβύσει την «γέενα του πυρός της κολάσως».

Στις όχθες του Τάμεση στο Bourne End

Τώρα που ο καιρός «ανοίγει» κάπως, μπορεί κανείς να απολαύσει τις ομορφιές της πανευφρόσυνης Αγγλικής εξοχής. Έτσι, επιβάλλεται μια βόλτα σε κοντινές ή μακρινές αποστάσεις, ανάλογα με το πρόγραμμα του καθενός, για να ανανεωθεί ψυχικά η συννεφιασμένη βιοτή μας.

Μια περιοχή που είναι γεμάτη από φυσικές ομορφιές είναι το Bourne End, που όπως φαίνεται και στο χάρτη βρίσκεται κοντά στην ονομαστή πόλη του Marlow, για την οποία έχουμε κάνει διάφορα αφιερώματα σε παρελθούσες αναρτήσεις του παρόντος ιστολογίου.

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της κωμόπολης αυτής είναι ότι την διασχίζει ήρεμα ο πολύς Τάμεσης, ο μέγας ποταμός της Νότιας Αγγλίας. Αυτό και μόνο είναι γεγονός ιστορικό και σημαντικό.

Όπου περνάει ο Τάμεσης τα πάντα χαρακτηρίζονται από την παρουσία του. Η φύση που αναπτύσσεται στις όχθες του, οι γέφυρες (ανθρώπων, αυτοκινήτων και τρένων), τα παραποτάμια εξοχικά σπίτια και οι ταβέρνες, οι ένστολες βάρκες, οι αγώνες ιστιοπλοΐας, είναι μερικά από τα στοιχεία που μπορεί κανείς να μελετήσει σε συνάρτηση με το κινούμενο ύδωρ.

Οι άνθρωποι στην περιοχή αυτή είναι γλυκείς, άνετοι, φιλικοί, ανεπιτήδευτοι και αυθεντικοί, όπως ίσως ήταν το ανθρώπινο είδος σε παλαιότερες εποχές. Όμως εμείς «...τώρα όλα στην πόλη τα ξεχάσαμε», όπως λέει ο ποιητής.

.

Για τούτο μια επίσκεψη εκεί, στο Bourne End, είναι μια επιστροφή σε ρίζες, σε εποχές και σε ανθρώπινες συμπεριφορές που εν πολλοίς σήμερα είναι ξεχασμένες. Έτσι, μας κάνει καλό να βγαίνουμε κάποτε από το καβούκι μας και να πορευόμαστε σε δρόμους και μονοπάτια με αυθεντικούς ήχους και χρώματα, να βλέπουμε τον διπλανό να μας χαμογελάει και τον περαστικό -που ενώ δεν μας γνωρίζει- να μας χαιρετάει άδολα και ευγενικά.

Αριθμοί

Πολύ σπουδαίοι οι αριθμοί. Μια παγκόσμια γλώσσα που όλοι δέχονται, αποδέχονται, κατανοούν και χρησιμοποιούν. Και δεν αναφέρομαι μόνα σε χρηματικά και οικονομικά ζητήματα. Αναφέρομαι στους αριθμούς αυτούς καθ’ αυτούς και σ’ αυτό που αντιπροσωπεύουν.

Ας θυμηθούμε, επίσης, ότι και στις θρησκείες χρησιμοποιούνται οι αριθμοί και μάλιστα υπάρχουν και κάποιοι που θεωρούνται ως ιεροί. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία οι αριθμοί 2, 3, 7, 12, 40 και άλλοι, θεωρούνται αριθμοί που εμπεριέχουν ιδιαίτερους συμβολισμούς.

Οι συνδυασμοί των αριθμών κάποτε δημιουργούν καταπληκτικά σύνολα τα οποία είναι εντυπωσιακά και χάρμα οφθαλμών, όπως αυτά που δημοσιεύονται στην παρούσα ανάρτηση. Αυτά αποδεικνύουν και μια τάξη και αρμονία που υπάρχει στη φύση και γενικώτερα στην πλάση, που οπωσδήποτε παραπέμπουν στην πανσοφία του Δημιουργού.

Είναι σαφές ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ούτε και οι αριθμοί με τους πολλούς και ποικίλους συνδυασμούς τους. Ούτε βέβαια και τα εμπνευσμένα αυτά μυαλά, μαθηματικών, μηχανικών και άλλων, που ασχολούνται επισταμένα με τους αριθμούς, μελετώντας και αναδεικνύοντας τη μαγεία, την αρμονία και τους συμβολισμούς τους.

Τα διεθνώς χρησιμοποιούμενα σήμερα σύμβολα των αριθμών έχουν αραβική προέλευση. Εμείς οι Έλληνες χρησιμοποιούσαμε ως αριθμούς από τα αρχαία χρόνια, και σε μερικές περιπτώσεις και σήμερα, τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου και συνδυασμούς αυτών. Αξίζει, επίσης, να αναφέρουμε πως το τέταρτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης ονομάζεται «Αριθμοί», λόγω του περιεχομένου του, που αφορά την αρίθμηση των Ισραηλιτών που εξήλθαν από την Αίγυπτο.

Carol Ann Duffy

Πριν από λίγο καιρό διαβάζοντας τη σαββατιανή εφημερίδα μου, τους Times του Λονδίνου, σύμφωνα με την καθιερωμένη πια συνήθειά μου, ανακάλυψα μια σημαντική Βρετανίδα ποιήτρια, την Carol Ann Duffy. Στο ποιητικό αφιέρωμα εκείνου του Σαββάτου μερικοί ποιητές, μεταξύ αυτών και η Duffy, αναφέρονταν σε διάφορες φυσικές και κοινωνικές καταστροφές, και έδιναν την άποψη του ποιητή γι’ αυτά τα ακραία φαινόμενα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η Duffy αναφέρθηκε στον καταστροφικό σεισμό της Αϊτής. Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι πια τις ακριβείς σκέψεις της για το ζήτημα αυτό. Όμως μου έκανε τρομακτική εντύπωση η παράθεση του καταπληκτικού ποιήματός της με τον τίτλο στ΄ αγγλικά «War Photographer». Τόσο πολύ με εντυπωσίασε που έψαξα να βρω τον εκδοτικό οίκο της και ζήτησα άδεια για να το μεταφράσω στα ελληνικά. Θα πρέπει να ομολογήσω ότι με ταλαιπώρησαν αρκετά για να μου δώσουν την πολυπόθητη άδεια. Τελικά μου έδωσαν άδεια να δημοσιεύσω την μετάφραση μόνο στο ιστολόγιό μου, όχι σε έντυπη έκδοση, και η άδεια ισχύει μονάχα για ένα χρόνο!

Το εξαίρετο αυτό ποίημα έχει ως εξής:


Πολεμικός Φωτογράφος

Στο σκοτεινό του δωμάτιο βρίσκεται τελικά μόνος
με των συμφορών τα μασούρια
.....ανοιγμένα σε σειρές με τάξη περισσή.
Το μοναδικό φως είναι κόκκινο και λάμπει απαλά,
σαν να ήταν το δωμάτιο εκκλησιά κι αυτός
ιερέας που ετοιμάζεται να ψάλλει τη Λειτουργία.
Μπέλφαστ. Βυρητός. Πνομ Πενχ.
Πάσα σαρξ χόρτος.

Έχει δουλειά να κάνει.
Χημικά υγρά λερώνουν τους δίσκους
κάτω από τα χέρια του,
.....που δεν έτρεμαν τότε
αλλά τώρα ριγούν.
Αγροτικές περιοχές της Αγγλίας.
.....Αίσθηση πατρίδας και πάλι
για τον συνήθη πόνο που ο απλός καιρός
.....μπορεί να εξαφανίσει,
για τα χωράφια που δεν εκρήγνυνται κάτω
.....από τα πόδια
παιδιών που τρέχουν μέσα σ’ εφιαλτική πύρα.

Κάτι συμβαίνει.
Τα χαρακτηριστικά ενός αγνώστου
αρχίζουν αμυδρά να στριφογυρίζουν
μπροστά στα μάτια του,
ένα μισο-σχηματισμένο στοιχειό.
Θυμάται τις κραυγές
από τη σύζυγο τούτου του ανθρώπου,
πως ζήτησε άδεια χωρίς να μιλήσει
για να κάνει αυτό που έπρεπε
και πως το αίμα κατακηλίδωσε
το ξένο χώμα.

Μια εκατοντάδα αγωνίες σε μαύρο κι άσπρο
απ’ τις οποίες ο εκδότης του θα διαλέξει πέντε ή έξι
για το ένθετο της Κυριακής.
Τα μάτια δάκρυα γεμάτα
.....σουβλίζουν του αναγνώστη
.....τη συνείδηση
μεταξύ πρωϊνού μπάνιου και δεκατιανού.
Από το αεροπλάνο ατενίζει
.....με απάθεια
προς τα εκεί
όπου βγάζει το ψωμί του
μα εκείνους δεν τους νοιάζει.

...............Από τη Συλλογή Standing Female Nude (1985)
...............Εκδόσεις Anvil Press Poetry

Αξίζει οπωσδήποτε να αναφέρουμε και μερικά βιογραφικά για την σπουδαία αυτή ποιήτρια. Γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1955 στη Γλασκώβη της Σκωτίας. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Ασχολείται με την ποίηση και τη συγγραφή θεατρικών έργων. Σήμερα είναι Καθηγήτρια της Σύγχρονης Ποίησης στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Έχει δημοσιεύσει πολλές ποιητικές συλλογές και έχει λάβει αρκετά βραβεία για την ποιητική της δημιουργία. Επίσης, τιμήθηκε από την Βασίλισσα της Αγγλίας με δύο παράσημα. Τον Μάϊο του 2009 ορίσθηκε ως η επίσημη Ποιήτρια (Poet Laureate) του Ηνωμένου Βασιλείου. Eίναι η πρώτη γυναίκα, και το πρώτο άτομο από τη Σκωτία, που επελέγη για την εξέχουσα αυτή θέση.

Ο κωμικός Βασίλης στο Λονδίνο

Ο εξαίρετος Ελληνοαμερικανός κωμικός Βασίλης έρχεται προσεχώς στο Λονδίνο. Θα έλθει για τρεις παραστάσεις, σύμφωνα με το πρόγραμμα, από Παρασκευή έως Κυριακή, 18-20 Ιουνίου τ.έ.

Τις παραστάσεις οργανώνει η Νεολαία της Κοινότητας Αγ. Παντελεήμονος στο Harrow του ΒΔ Λονδίνου, με σκοπό την οικονομική υποστήριξη του ιερού και ιστορικού έργου της εκ θεμελίων ανέγερσης νέου Ιερού Ναού σε βυζαντινό ρυθμό.

Ο Βασίλης είχε ξαναέλθει στο Λονδίνο παλαιότερα και από την επίσκεψή του εκείνη απέκτησε πολλούς φίλους, οι οποίοι χάρηκαν πολύ τώρα που έμαθαν ότι θα έλθει και πάλι.

.

Είναι ένας ιδιαίτερα χαρισματικός άνθρωπος και ταλαντούχος αριστοφανικός κωμικός, ο οποίος χρησιμοποιεί αγγλικά (κυρίως) και ελληνικά (δευτερευόντως) στις παραστάσεις που δίνει. Θα είναι χαρά και τιμή μας να τον φιλοξενήσουμε στο Λονδίνο.

Ο μικρός ασθενής από τη Μακεδονία

Προχθές το βράδυ ένας παλιός μου συμφοιτητής, που είναι σήμερα Μητροπολίτης σε Ιερά Μητρόπολη της Μακεδονίας μας, μου τηλεφώνησε ανήσυχος για να με ενημερώσει ότι σε Καρδιολογικό Νοσοκομείο του Λονδίνου νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση ένα παιδάκι από τη Μητρόπολή του, μόλις 3 ετών. Ήθελε να το επισκεφθώ και να ενισχύσω και τους γονείς που βρίσκονταν σε κατάσταση απόγνωσης.

Παρότι ήταν περασμένες 10, χωρίς δεύτερη σκέψη, άφησα τη θαλπωρή του σπιτικού, ξέχασα αμέσως την αναγκαία ξεκούραση και βγήκα στο δρόμο. Ευτυχώς που ήταν βραδινή ώρα κι έτσι δεν βρήκα πολύ κίνηση στους δρόμους. Όταν έφθασα εκεί το παιδάκι ήταν στο χειρουργείο, οι γονείς μαζί με την μεταφράστρια βρίσκονταν σε αίθουσα αναμονής, περιμένοντας τα νέα. Οι γιατροί δεν ήταν -δυστυχώς- καθόλου αισιόδοξοι και έδωσαν ελάχιστες ελπίδες στον μικρό για να ξεπεράσει τον κίνδυνο και να νικήσει σ’ αυτή την άνιση μάχη.

Προσευχήθηκα μαζί με τους καταταλαιπωρημένους γονείς, προσπάθησα να τους δώσω κουράγιο και τους διαβεβαίωσα για την αμέριστη συμπαράστασή μου. Όμως το βάρος τους είναι ασήκωτο και υποψιάζομαι πως τους αναμένει... Γολγοθάς.

«Δέσποτα Κύριε Σαβαώθ, ο Θεός ημών, ο Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού... ο ανατέλλων τον ήλιον επί πονηρούς και αγαθούς, και βρέχων επί δικαίους και αδίκους... εξαπόστειλον βοήθεια εξ αγίου κατοικητηρίου σου... και ίασαι τον δούλον σου τούτον εκ της συνεχούσης αυτόν ασθενείας... Αμήν».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στη Βουλγαρία

Η σεπτή κορυφή της Οικουμενικής Ορθοδοξίας Α.Θ.Π. Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες στη Βουλγαρία, σε επίσημη επίσκεψη.

Μετά των άλλων επισκέφθηκε και την πόλη Burgas, όπου τιμήθηκε από το εκεί Ελεύθερο Πανεπιστήμιο με τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα.

Οι αποκλειστικές φωτογραφίες που παρουσιάζονται εδώ προέρχονται από την Βουλγαρία, από τον κ. Georgi Shivachev, και τις παραλάβαμε ηλεκτρονικά, μέσω του κ. Στέλιου Ρηγόπουλου.

Σ’ αυτές παρουσιάζονται ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης, ο Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Burgas, Καθηγητές του Πανεπιστημίου, καθώς και ο Δήμαρχος της πόλης.

Τέτοιες επισκέψεις είναι σαφέστατα πολύ σημαντικές, γιατί σφυρηλατούν την ενότητα της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας μας και φέρνουν τους ηγέτες των εθνικών Ορθοδόξων Εκκλησιών πιο κοντά τον έναν στον άλλο, έτσι ώστε να αντιμετωπίζονται γρηγορότερα και δραστικότερα τα οποιαδήποτε εκκλησιαστικά προβλήματα που αναφύονται κατά τόπους.

Είναι αλήθεια πως όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες στα Βαλκάνια έλαβαν την αυτοκεφαλία τους με την ευλογία της Μητρός Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως.

Για τούτο όλοι τιμούν, σέβονται και αγαπούν ιδιαίτερα το σεπτό Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και τον άξιο οιακοστρόφο του, Βαρθολομαίο τον Διάλογο.

Κώστας Σακελλάριος

Χθες είχα την μεγάλη χαρά και την εξαιρετική τιμή να γνωρίσω προσωπικά ένα σπουδαίο μέλος της Ελληνικής Παροικίας Μεγ. Βρετανίας, τον κ. Κώστα Σακελλάριο, ιδιοκτήτη του παγκοσμίου φήμης Ομίλου Εταιρειών Pisani Group Plc. Ο κ. Σακελλάριος εορτάζει σήμερα την ονομαστική του εορτή και θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να του ευχηθώ ολόψυχα να ζήσει Χρόνια Πολλά, να ευτυχήσει με την καλή του οικογένεια και πάντα να προοδεύει στη ζωή, την εργασία και τις επιχειρήσεις του.

Σχετικά με την επιχειρηματική δραστηριότητα του σπουδαίου αυτού Ομογενή, αξίζει να αναφέρουμε ότι άρχισε να ασχολείται με τον Όμιλο Pisani το 1993. Από το 1996 είναι ο κύριος μέτοχος και Πρόεδρος του Ομίλου. Από το 2003, υπό την εμπνευσμένη του καθοδήγηση, επεκτάθηκε ο Όμιλος σε διάφορους επιχειρηματικούς τομείς, στη Βρετανία, την Ελλάδα και αλλού, έτσι ώστε να φθάσει να αποκτήσει παγκόσμια εμβέλεια και φήμη.

Για τον Όμιλό του ο κ. Σακελλάριος αναφέρει χαρακτηριστικά: “Pisani is recognised worldwide as one of the most experienced natural stone suppliers to the residential and commercial sectors. The company has grown considerably over recent years.”

Εκτός από την επιχειρηματική διάσταση της ταυτότητάς του, ο κ. Σακελλάριος είναι κι ένας γνήσιος Έλληνας πατριώτης, το οποίο αποδεικνύεται από τις σημαντικές επενδύσεις που έχει κάνει στην Πατρίδα μας. Επίσης, είναι κι ένα αφοσιωμένο τέκνο της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Ο ίδιος έκτισε, με δική του πρωτοβουλία και έξοδα, ένα παρεκκλήσιο στους χώρους της επιχείρησής του στην πόλη Ντέρπυ της Βόρειας Αγγλίας. Για το θέμα αυτό έχει γίνει ειδικό αφιέρωμα, από τον δημοσιογράφο Matthew Parris, που δημοσιεύθηκε στις 25 Ιουνίου 2009 στο ιστολόγιο TIMESONLINE. Το εν λόγω κείμενο έχει ως εξής:

Praise be

On Saturday in Derbyshire in the village of Cromford I opened the annual summer festival and presented prizes. More memorably, the Cromford tug-o'-war team pulled a five-tonne steaming and whistling steamroller up Cromford Hill to the Bell pub, to be rewarded with a free pint. Another part of the festival was to be a blessing the following morning at a Greek Orthodox chapel down a path through the yard at Pisani's marble and granite works, just below the A6. So I went.

Outside a tiny stone chapel, decorated with copies of icons, a Greek Orthodox priest - massive beard, gowns and all - was dipping a gold cross into the spring nearby, then cupping water and spattering it, using a straw brush, over the handful gathered: possibly the entire Greek Orthodox population of Matlock and district - dressed British and looking British but, like exiles, muttering unfamiliar responses and crossing themselves repeatedly with an unusual four-part sign of the Cross: forehead, left side, right shoulder, left shoulder.

“I made this chapel,” Costas Sakellarios, the boss of Pisani's, told me “to thank God for letting me buy the company in 1996. We have not consecrated it, so that all faiths can feel comfortable here.”

It was a glorious morning. Birdsong mingled with the murmur of worshippers and rush of traffic through the trees; and beneath it all the sounds of recorded sung responses and the splash of the Cross rattling on to the stones in the spring...

Η φράση «Ανήγειρα αυτό το παρεκκλήσιο για να ευχαριστήσω τον Θεό» δείχνει ακριβώς το μεγαλείο της ψυχής του γνήσιου αυτού Έλληνα Ορθόδοξου ευπατρίδη. Είθε να τον έχει ο Μεγάλος Θεός μας καλά και να του δίνει την χάρη και την ευλογία Του, για να προσφέρει πάντα τις καλές του υπηρεσίες σε όλους όσους τις χρειάζονται και τις έχουν ανάγκη!

Πληγωμένη μητρόπολη

Το μήνυμα έλεγε: «χαιρετίσματα από την πληγωμένη μητρόπολη»!

Η αγαπημένη φίλη μας Φωτεινή Μπαλή, καθηγήτρια βιολόγος, μου έστειλε αυτές τις ημέρες κάποιες ενδιαφέρουσες φωτογραφίες, ως αγωνιώδη ανταπόκριση, από την πρωτεύουσα του Οικουμενικού Ελληνισμού, στην καρδιά της οποίας έχουν διαγνωσθεί -το τελευταίο διάστημα- πολλές και ποικίλες αρρυθμίες.

Δυσκολεύεται κανείς να πιστέψει ότι εμείς οι Νεοέλληνες είμαστε όντως πραγματικοί απόγονοι (δεν εννοώ βιολογικά) των σπουδαίων εκείνων αρχαίων, που δίδαξαν το ανεπανάληπτο: «παν μέτρον άριστον». Μας φταίνε μετά οι Ευρωπαίοι και άλλοι που δεν πιστεύουν -και επιχειρηματοποιούν περί τούτου- ότι είμαστε γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων.

Πάντως, όπως είναι γνωστό, όταν έχουμε κάποιο αξεπέραστο πρόβλημα, κοιτάμε πίσω, ζητούμε στήριγμα, προσδοκούμε σε βοήθεια από τους προγόνους, από τις παραδόσεις, από τις σταθερές αξίες που είχαμε και προφανώς απεμπολήσαμε και μάλιστα οικειοθελώς. Εξ ου και το ανεπανάληπτο σύνθημα στη βάση του αγάλματος του γενναίου στρατηγού μας: «Βοήθα Γέρο»!!! Αυτό τα λέει όλα!

Για το Μακεδονικό ζήτημα

Anticki Makedonci ili Sloveni?

Η αλήθεια - the truth - вистината

Σήμερα ο απανταχού της γης Ελληνισμός θυμάται την θλιβερή επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων. Για το θέμα αυτό σας παραπέμπω στην περσινή μας ανάρτηση.

Στους δύσκολους βέβαια αυτούς καιρούς που ζούμε, δεν μας έλειψαν -δυστυχώς- και τα τρέχοντα εθνικά προβλήματα. Το παραπάνω σύντομο βιντεάκι μας υπενθυμίζει, με μοναδικό τρόπο, το σπουδαίο Μακεδονικό ζήτημα που παραμένει ακόμα άλυτο, ενόσω όλοι μας αναπτύσσουμε μια περίεργη νοοτροπία απέναντι στη ζωή, την ιστορία και την ίδια την εθνική μας υπόσταση. Στη διάρκεια της προβολής του βίντεο (για 5΄), στο οποίο θα δούμε για άλλη μια φορά πως έχει η ιστορική πραγματικότητα όσον αφορά την εθνική καταγωγή των Σκοπιανών, προλαβαίνουμε να κάνουμε μια σύντομη προσωπική αυτοκριτική.

Ο Καββάδας και το τσάϊ

Πραγματοποιήθηκε προχθές Κυριακή, στην ωραία οικία της κας Ντίνας Κολοκυθά, Προέδρου της Εταιρείας Πελοποννησίων Μεγ. Βρετανίας, στο Acton του Δυτ. Λονδίνου, μια παραδοσιακή (σύμφωνα με τα δεδομένα της αγγλικής κοινωνίας) απογευματινή εκδήλωση, με τέϊο και ελαφρά φαγητά.

Η εκδήλωση αυτή έγινε, με πρωτοβουλία της κας Κολοκυθά, με σκοπό να συλλεγούν χρήματα από τους προσκεκλημένους κι έτσι να υποστηριχθεί οικονομικά το μεγάλο και σπουδαίο, ιερό και ιστορικό, έργο της εκ θεμελίων ανέγερσης νέου Ελληνορθόδοξου Ιερού Ναού, σε βυζαντινό ρυθμό, που πραγματοποιείται αυτή την εποχή στην Κοινότητα Αγ. Παντελεήμονος στο Harrow του ΒΔ Λονδίνου.

Ανάμεσα στους πολυπληθείς προσκεκλημένους ήταν και ο εξαίρετος Ομογενής, Νομικός και Λαογράφος κ. Κώστας Καββάδας, Άρχων Ακτουάριος του σεπτού Οικουμενικού μας Πατριαρχείου.

Ο κ. Καββάδας είχε ορισθεί από την οικοδέσποινα να ομιλήσει με θέμα την «Ιστορία και Λαογραφία του τέϊου». Απόσπασμα της πολύ ενδιαφέρουσας και χαριτωμένης ομιλίας του κ. Καββάδα μπορούμε να γευθούμε στο παρακάτω βιντεάκι.

Έρση Λάγκε

Έγινα αποδέκτης δύο πολύτιμων βιβλίων της εξαίρετης λογοτέχνιδας και βραβευμένης με Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας Έρσης Λάγκε και σκέφθηκα να μοιρασθώ με όλους τη χαρά που μου προξένησε η πρωτότυπη δημιουργία της.

Το πρώτο βιβλίο με τίτλο «Σρι Λάνκα: Η Κεϋλάνη του Βούδα», είναι ένα οδοιπορικό, όχι μόνο γεωγραφικό αλλά και ψυχολογικό και συναισθηματικό, σε περιοχές της Άπω Ανατολής, όπου ο Βούδας είναι στο κέντρο της θρησκευτικής ευλάβειας των ανθρώπων. Οι Εκδόσεις «Περίπλους», που επιμελήθηκαν την έκδοση, αναφέρουν χαρακτηριστικά:

Η βραβευμένη με Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας συγγραφέας Έρση Λάγκε περιγράφει μέσα από ένα όχι τουριστικό, αλλά πνευματικό οδοιπορικό, την Σρι Λάνκα, την Κευλάνη του Βούδα. Η παλιά Κευλάνη του τσαγιού, το ξεροχώρι Νεκάμπο με 1500 κατοίκους και ένα μόνο ξενοδοχείο. Ο ναός του Ιερού δέντρου, που κάτω του ο Βούδας βρήκε τη φώτιση. Η Σιγκιρία , η πόλη στη ζούγκλα. Η Παλαναρούα , η πρωτεύουσα του 10ου αιώνα. Η Κάντυ, η πρωτεύουσα του δοντιού του Βούδα. Η Ανουρανταπούρα, που δεν είναι πια άγια πόλη. Δύο ταξίδια, δύο διαφορετικές απόψεις του ίδιου κόσμου. Στο πρώτο η συγγραφέας εκστασιάζεται μπροστά σε όλα αυτά τα προαιώνια μνημεία του Βουδισμού. Στο δεύτερο ταξίδι η μαγεία χάνεται. Έχει υπεισέλθει η πολιτική. Εξονυχιστικές σωματικές έρευνες, αναχώματα στους δρόμους, απαγορεύσεις από τις αντιμαχόμενες παρατάξεις. «Ποτέ να μη ξανασυναντά κανείς κάτι που βαθιά τον συγκίνησε και το αγάπησε», είχε πει ο Βούδας.

Το άλλο βιβλίο, μια διαφορετική αίσθηση γραφής από το προηγούμενο, είναι η ποιητική συλλογή με τον μονολεκτικό τίτλο «Χαλκός», από τη σειρά «Ελληνίδες Ποιήτριες 9», των Εκδόσεων «Φιλιππότη». Ένας γνήσιος λεκτικός θησαυρός εκτείνεται στις 47 σελίδες του βιβλίου αυτού. Η ύλη ισορροπημένα διαταγμένη σε τρια μέρη: Τα σεληνιακά, Τα θεϊκά, Τ’ ανθρώπινα. Η ουσία των πραγμάτων, άϋλων και υλικών, προσφέρεται απλόχερα από τη δημιουργό, ως «μετάγγιση ζωής» (σ. 33). Και για του λόγου το αληθές:


Μεταξύ Θεών

Αμπελώνες κυμάτων τα πέλαγα
ως τα περνά πανάρχαιος άνεμος.

- Πως είναι δυνατόν μες στο νερό
από δίψα
να πεθαίνει το ψάρι;
είπα.

Αυτός κρεμασμένος χωρίς καρφιά
σιωπηλή υλοποίηση
σε μυρουδιά λοΐζας.

Το σκηνικό
φαντασία υποτροπής Θεϊκής
Δημιουργία
στις διαστάσεις των αναλογιών μου.
Η χαρά παραπατήματα Παραδείσου
με μάτια ζώου προγονικά.

Μολυσμένη με Λόγο εγώ
απ’ τη γενιά των Θεών
Θεϊκά προσπαθώ
να λαλήσω.

Ενσάρκωση

Απομιμήσεις ήλιων το χώμα.
Το εγώ στ’ αντικείμενα περιέχεται.

Ποιανού το πρόσωπο;
Άνεμος φούσκωνε πανί
σ’ άγνωστα πέλαγα.

Λαίλαπες με τριγυρίζουν
ροδίζοντας μεταγενέστερες δύσεις.
Αιμάτινες οι εικόνες των πρόσγειων.

Ποιός αντιφέγγει το πρόγονο
κεφάλι μου
ολάνοιχτο όπως κάλυκας
ολόφωτο όπως κυκλική αστραπή
ολοστόλιστο όπως χείλια
που αγαπάνε;

Υψώνομαι,
ότι υπήρξα άνθρωπος
κι ανθρώπινα
πόνεσα.

Τα βιογραφικά της: H Έρση Λάγκε γεννήθηκε στην Aθήνα, από μητέρα Zακυνθινή και πατέρα Mυτιληνιό. Σπούδασε ζωγραφική στη Mαγεντία και στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Παντρεύτηκε και αργότερα χώρισε από το βυζαντινολόγο Ρ. Λάγκε με τον οποίο απέκτησε ένα γιο. Στα γράμματα εμφανίζεται το 1972, με την ποιητική συλλογή "Σπάλαθρα". Έχει γράψει 3 μυθιστορήματα, 7 συλλογές διηγημάτων, 5 βιβλία ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, 5 ποιητικές συλλογές και 5 μεταφράσεις από τα γερμανικά. Έχει τιμηθεί με το "Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας", το "Βραβείο Λουντέμη" και το "Βραβείο Ποίησης" στο Μιλάνο. Tο έργο της έχει μεταφραστεί σε πέντε γλώσσες.

Δελτίον Πνευματικής Οικοδομής

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγ. Βρετανίας, με εμπνευσμένη πρωτοβουλία του Σεβ. Αρχιεπισκόπου κ.κ. Γρηγορίου, εκδίδει και κυκλοφορεί κάθε Κυριακή, σε όλες τις Ελληνορθόδοξες Κοινότητες που ανήκουν στη δικαιοδοσία της, ένα φυλλάδιο που το ονομάζει «Δελτίον Πνευματικής Οικοδομής».

Το πρώτο τέτοιο φυλλάδιο που κυκλοφόρησε σ’ αυτή την Ιερή Επαρχία του Σεπτού Οικουμενικού Θρόνου ήταν στις 16 Οκτωβρίου 1988. Ήταν τότε η Δ΄ Κυριακή του Λουκά, ο τίτλος του φυλλαδίου τότε ήταν «Το Ευαγγέλιον της Κυριακής» και ήταν ένα δισέλιδο όρθιο Α4 φυλλάδιο.

Από τότε το εν λόγω φυλλάδιο εξελίχθηκε και αναπτύχθηκε προς το καλύτερο. Σήμερα είναι τετρασέλιδο. Σ’ αυτό δημοσιεύονται, στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, το αποστολικό και το ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, όπως επίσης και ένα κήρυγμα (500 λέξεων) και στις δύο γλώσσες.

Τα κηρύγματα ετοιμάζουν οι Θεολόγοι Κληρικοί της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, και δημοσιεύονται στο εν λόγω φυλλάδιο ανωνύμως. Την εκτύπωση επιμελείται το Ελληνικό Τυπογραφείο του Αγίου Παύλου και ο ιδιοκτήτης αυτού Ανδρέας Ματεΐδης.

Στην παρούσα ανάρτηση παρουσιάζεται το σημερινό φυλλάδιο (16 Μαΐου 2010), αφιερωμένο στην Κυριακή των Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.

Ελληνικό Σχολείο Λονδίνου

Το Ελληνικό Σχολείο (Νηπιαγωγείο και Δημοτικό) λειτουργεί στο Δυτικό Λονδίνο από το 1983. Στα πρώτα χρόνια στεγάζονταν στα κτήρια της Ελληνικής Πρεσβείας, ενώ το 1988 η τότε Ελληνική Κυβέρνηση αγόρασε ένα κτήριο στην περιοχή Acton του Δυτικού Λονδίνου, όπου κατ΄αρχάς στεγάσθηκαν όλες οι σχολικές μονάδες από Νηπιαγωγείο μέχρι Λύκειο. Όταν αργότερα αυξήθηκε ο αριθμός των μαθητών, το εν λόγω κτήριο έμεινε για αποκλειστική χρήση του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού.

Ως γνωστόν το Σχολείο αυτό είναι το μόνο αμιγώς Ελληνικό, πλήρους απασχόλησης και λειτουργίας, Σχολείο στη Βρετανία. Το Νηπιαγωγείο - Δημοτικό αριθμεί σήμερα 62 μαθητές. Προσφέρει δε πλήρη εκπαίδευση σε παιδιά ηλικίας από 3.5 έως 12 ετών. Το πρόγραμμα του Σχολείου είναι βασισμένο στο Ελληνικό Αναλυτικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας για την βαθμίδα αυτή. Επίσης δε, προσφέρονται και αρκετές ώρες Αγγλικών, για ευνόητους λόγους.

Η πρόσφατη οικονομική κρίση στην Πατρίδα άρχισε δυστυχώς να επηρεάζει και το εν λόγω Σχολείο. Έτσι, η Ελληνική Κυβέρνηση προτείνει οικονομικές περικοπές, όπως επίσης και περικοπές στο εκπαιδευτικό προσωπικό. Ακόμα προτείνει να δημιουργηθούν συμπλέγματα τάξεων, όπου υπάρχουν τάξεις με λιγότερα από οκτώ παιδιά, χωρίς να υπολογίζεται ποιές είναι αυτές οι τάξεις.

Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί του Σχολείου πιστεύουν ότι αυτές οι περικοπές είναι πιθανόν να οδηγήσουν στη συρρίκνωση και τελικά στην αναστολή λειτουργίας του Ελληνικού Σχολείου Λονδίνου. Για τούτο ξεκίνησαν μια προσπάθεια συλλογής υπογραφών για να μην γίνουν οι προγραμματιζόμενες περικοπές. Τίτλος της εκστρατείας αυτής είναι: Save the Greek School of London. Μακάρι να πάνε όλα καλά με το Σχολείο αυτό, γιατί μερικούς από εμάς μας συνδέουν πολύ ζωηρές μνήμες με το κτήριο, την περιοχή, και πάνω απ’ όλα με τον θεσμό του Ελληνικού Σχολείου Λονδίνου!