Αγάπης Επαίτης...

Παρουσιάζεται σήμερα από τις Εκδόσεις Αρμός, Μαυροκορδάτου 11, Αθήνα (Πλησίον Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής, Ακαδημίας), το ωραίο βιβλίο της αγαπητής ηλεκτρονικής φίλης Σίσσυς Κόσσυβα, με τον ελκυστικό τίτλο: «Αγάπης Επαίτης στη ζωή μου ξένος».

Κατά την παρουσίαση θα ομιλήσουν -εκτός από τη συγγραφέα- οι εξής:

- π. Σπυρίδων Βασιλάκος, Θεολόγος, Δ/ντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας.

- Μιχάλης Λεβέντης, ποιητής ψυχολόγος, φιλόλογος.

- Γεώργιος Κ. Παπαγεωργίου, Συντονιστής Δ/ντής της Β' Χειρουργικής Κλινικής ΓΝΑ "Ο Ευαγγελισμός".

Αποσπάσματα θα διαβάσει η Ελένη Ζιώγα, ηθοποιός σεναριογράφος, στιχουργός.

Η εκλεκτή συγγραφέας τίμησε το ιστολόγιό μας στέλνοντάς μας ένα πολύ γλυκό κείμενο από το νέο της βιβλίο, που δείχνει πραγματικά την ανθρώπινη ευαισθησία και τη λεπτότητα των συναισθημάτων της. Το κείμενο έχει ως εξής:

Φάρος στην τρικυμία της Πόλης

Έκανε ένα ζεστό μπάνιο και πλάγιασε κατάκοπος στα μυρωδάτα σεντόνια. Είχε πολύ δύσκολη μέρα! Υπάρχουν μέρες που κυλούν τόσο ανέμελα! Υπάρχουν άλλες που νιώθεις πως ολόκληρη η ζωή έχει εγκλωβιστεί μέσα σε μια μέρα! Κάπως έτσι έφυγε τούτη η Παρασκευή… Με τα λεπτά να μοιάζουν αιώνες κι η αγωνία να αλλοιώνει τα συναισθήματα και τη λογική του. Έφυγε έντρομος από τη δουλειά, όταν τον ειδοποίησαν από το σχολείο πως ο μικρός του γιος χτύπησε στο κεφαλάκι του. Ατελείωτες ένιωθε τις ώρες του νοσοκομείου. Εξετάσεις, ράμματα, παρακολούθηση μη τυχόν παρουσιάσει οποιοδήποτε σύμπτωμα… Τελικά, όλα καλά. Δόξα τω Θεώ! Ένα παιδικό χτύπημα ήταν, από εκείνα που είσαι σίγουρος πως κάποιος Άγγελος προστάτευσε από μεγάλο κακό.

Τώρα, ένιωθε να αρπάζεται γλυκά από το λυτρωτικό μεθύσι του ύπνου. Ξαφνικά πετάχτηκε ταραγμένος πάνω. “Ο Βασίλης… Παναγία μου!” Η ώρα ήταν περασμένες 11:00. Θα τον περίμενε από τις 4:00μ.μ έξω από το πανεπιστήμιο.

Ο Βασίλης είναι ένας νέος άνθρωπος. Τετραπληγικός με μόνη δυνατή κίνηση δύο – τριών δαχτύλων του δεξιού χεριού. Κι αυτό, με μεγάλο κόπο και φυσικοθεραπείες. Σπουδαία ψυχή, δυνατό πνεύμα, σπάνια καρδιά. Σπούδαζε στο πανεπιστήμιο Φιλολογία.

Είχε αναλάβει να τον πηγαίνει στα μαθήματα με το αυτοκίνητό του κάθε πρωί, πριν πάει στην δουλειά του. Αλλά και στην επιστροφή. Το μεσημέρι τον έβγαζαν οι συμφοιτητές του στο πεζοδρόμιο, για να μην καθυστερούν πολύ. Ήδη ήταν δύσκολο και επικίνδυνο κυρίως για τον αυχένα του, να τον πάρει αγκαλιά και να τον βάλει στο αυτοκίνητο.

Ήταν χρόνια φίλοι. Γνωρίστηκαν όταν ήταν φοιτητής στο ίδρυμα που διαμένει από παιδί ο Βασίλης. Σιγά – σιγά έγιναν αδελφικοί φίλοι. Στο όνειρο του Βασίλη να τελειώσει το πανεπιστήμιο ήταν πρωτεργάτης. Μα πώς θα μπορούσε να μην τον βοηθήσει; Ο Βασίλης είναι ένας από τους πιο δυνατούς και σπουδαίους ανθρώπους που πέρασαν από τη Γη. Σπουδάζει, μελετά, φτιάχνει ένα περιοδικό μαζί με φίλους του, παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά φίλων και γνωστών, ή φτωχών οικογενειών χωρίς να λαμβάνει καθόλου χρήματα. Ζωγραφίζει, γράφει ποιήματα και λατρεύει τη βόλτα στο πάρκο, απέναντι από το ίδρυμα. Χαίρεται να μυρίζει το νοτισμένο χώμα, να νοιώθει τη δροσιά των δέντρων, να βλέπει τα χρώματα των λουλουδιών, την ελευθερία των πουλιών…

Κι όλα αυτά, με μόνη δυνατή κίνηση κάποιων δαχτύλων. Τίποτε άλλο! Η καθημερινότητα για κείνον είναι κόπος και πόνος. Να εξαρτάσαι από τον άλλον για το καθετί. Για τα πάντα! Για τα πιο απλά! Γι’ αυτά που εμείς δεν δοξάσαμε ποτέ… Δεν δοξάσαμε που κινούμε τα χέρια μας, που τρώμε μόνοι μας, που ταχτοποιούμε τις σημαντικές μας ανάγκες μόνοι μας, που μπορούμε να διώξουμε μια μύγα από το μάγουλό μας, που μπορούμε να χτενίζουμε τα μαλλιά μας, να κόβουμε τα νύχια μας, να σκύψουμε να κόψουμε κ’ να μυρίσουμε ένα λουλούδι… Μόνοι μας!

Για τον Βασίλη κανείς δεν ξέρει ποιες είναι οι ώρες του πόνου, του παράπονου, του λυγμού του! Κανείς δεν ξέρει αν έχει τέτοιες ώρες ο Βασίλης. Δεν τις φανερώνει. Μόνο ο Θεός ξέρει!

Και πραγματικά θα ‘ναι πολύ περήφανος ο Δημιουργός Του που υπάρχει τέτοια ψυχή. Ψυχή που έχει φθάσει στην θέωση! Μόνο ένας Άγιος μπορεί να νιώθει τη ζωή χαρά και δώρο παρατηρώντας την καθηλωμένος σ’ ένα καροτσάκι. Για πάντα! Για όσο…

Εκείνη λοιπόν την ημέρα, σαστισμένος από την αγωνία του για το παιδί… τον ξέχασε!!! Τον ξέχασε για ώρες, έξω από το Πανεπιστήμιο.

Ντύθηκε σε δευτερόλεπτα, μπήκε στο αμάξι κι άρχισε να τρέχει.

Τα μάτια του υγρά, ένας κόμπος στο λαιμό και η σκέψη του μπερδεμένη. Δεν θέλει να δικαιολογηθεί. Να δικαιώσει έστω για λίγο τον εαυτό του! Ο Βασίλης έχει μείνει πάνω από επτά ώρες στον δρόμο πεινασμένος, διψασμένος, ανάλλαγος… Ίσως να κρύωνε ή το απόγευμα να ζεσταινόταν αφόρητα. Ίσως να ήταν για ώρα σε σημείο που τον χτυπούσε ο ήλιος… Πόσο άσχημα θα ένιωθε; Σωματικά και ψυχικά! Θεέ μου! Τι βασανιστικό αυτό που έγινε! Αυτό που έκανε… Πόσο θα είχε κουραστεί… Φθάνει στο σημείο συνάντησης! Εκεί ήταν! Ακόμη!

Τον πλησιάζει, δεν έβγαινε φωνή, τα μάτια του έκλαιγαν…

Μα ο Βασίλης του χαμογελούσε: “Σώπα! Πώς κάνεις έτσι; Πού θα πήγαινα και ανησύχησες; Το παιδί να είναι καλά! Εγώ πέρασα μια διαφορετική μέρα. Είδα ανθρώπους να περνούν, παιδιά να γελούν, παρατηρούσα τις μορφές τους… Που θα χα τέτοια ευκαιρία;” Με χιούμορ και αυτοσαρκασμό τον παρηγορούσε σε όλο το δρόμο, όλες τις επόμενες μέρες.

Ευχόμαστε ολόψυχα καλή και μεγάλη επιτυχία στο βιβλίο, με πολλές πωλήσεις και επανεκδόσεις. Στην εκλεκτή συγγραφέα δε ας ευχηθούμε εμπνεύσεις πλούσιες και καλή συνέχεια στο ωραίο έργο της.

Σύσκεψη Κληρικών Λονδίνου

Χθες πραγματοποιήθηκε Έκτακτη Σύσκεψη Κληρικών Μείζονος Λονδίνου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγ. Βρετανίας, την οποία είχε καλέσει ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος κ. Γρηγόριος. Η Σύσκεψη πραγματοποιήθηκε στους νεόδμητους Εκκλησιαστικούς και Κοινοτικούς χώρους της φιλοπρόοδης Κοινότητας Αγ. Παντελεήμονος στο Harrow του ΒΔ Λονδινου. Την παρακολούθησαν δε 30 Κληρικοί της Ιεράς Αρχιεπισκοπής. Προήδρευσε ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος κ. Γρηγόριος. Συμμετείχαν ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Κυανέων κ. Χρυσόστομος και ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Τροπαίου κ. Αθανάσιος.

Ο Σεβασμιώτατος καλωσόρισε τους παρευρισκομένους Κληρικούς και εισηγήθηκε τα θέματα της Σύσκεψης. Αυτά αφορούσαν κατ’ αρχάς τις Τελετές της επικείμενης Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας, τη Θεία Κοινωνία που προσφέρεται στους εργαζομένους πιστούς μας τις Άγιες αυτές Ημέρες, καθώς και την Τελετή του Αγίου Μύρου, που θα πραγματοποιηθεί κατά την προσεχή Μεγάλη Εβδομάδα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Επίσης, έγινε εκτενή αναφορά στον πραγματοποιούμενο Έρανο στην Ομογένεια της Μεγάλης Βρετανίας υπέρ των εν ανάγκη ευρισκομένων αδελφών μας στην Ελλάδα. Στον Έρανο αυτό, όπως είναι γνωστό, ηγείται η Ιερά Αρχιεπισκοπή. Ο Σεβασμιώτατος ανακοίνωσε ότι έχει ήδη συλλεγεί το ποσό των 35.000 λιρών στερλινών, οι οποίες σύντομα θα αποσταλούν στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, προς ανακούφιση των χειμαζομένων αδελφών μας εκεί.

Στη συνέχεια έγινε ευρεία συζήτηση, με τη συμμετοχή πολλών Κληρικών, για την προσπάθεια ίδρυσης Ελληνορθόδοξου Ομολογιακού Σχολείου Μέσης Εκπαίδευσης στο Βόρειο Λονδίνο και για άλλα συναφή Εκπαιδευτικά θέματα, τα οποία απασχολούν και ενδιαφέρουν την οργανωμένη Ομογένεια, αλλά και κάθε Ελληνορθόδοξη οικογένεια ξεχωριστά. Τέλος δε, ανακοινώθηκε ότι η φετινή τριήμερη Ιερατική Σύναξη των Κληρικών της Ι.Α. Θυατείρων και Μ.Β. θα πραγματοποιηθεί στο Southampton της Νότιας Αγγλίας από Τρίτη 24η έως και Πέμπτη 26η Απριλίου.

Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Σύσκεψης, η φιλοξενούσα Κοινότητα, με επικεφαλής τον Πρόεδρό της κ. Παντελή Δημοσθένους και την Πρόεδρο της Βοηθ. Αδελφότητας κα. Αλεξάνδρα Κωνσταντίνου, προσέφερε γεύμα στους Κληρικούς.

Πρωτοπρ. Αναστασίου Δ. Σαλαπάτα
Πηγή: Romfea

Χαίρε Χίος Χαριτωμένη

Το περασμένο Σάββατο, παραμονή της μεγάλης Επετείου της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, ο Σύνδεσμος Χιωτών Ην. Βασιλείου οργάνωσε μια πολύ ωραία και ευχάριστη Χοροεσπερίδα, στο Penridge Banqueting Suite του Βορείου Λονδίνου.

Την επιτυχημένη εκδήλωση, η οποία ήταν η 4η Ετήσια Φιλανθρωπική Χοροεσπερίδα του Συνδέσμου, επιμελήθηκε η άξια Πρόεδρος κα. Άννα Φραγγεσκίδου.

Ομίλησε για τη Χίο με ιδιαίτερη έμπνευση και γλαφυρότητα ο Χιώτης ναυλομεσίτης / σύμβουλος ναυτιλιακών επιχειρήσεων και εκδότης του SHIPPING International Monthly Review Ιωάννης Φαράκλας.

Τους συνδαιτυμόνες διασκέδασαν η ορχήστρα «Κλεοπάτρα» και ο βιρτουόζος του κλαρίνου Λευτέρης Βουρνιάς, που ήλθε ειδικά από τη Νέα Υόρκη.

«Συμβολισμός και Ελληνικότητα» [B΄]

ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
ΤΩΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΩΝ ΜΕΓ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ

Την περασμένη Κυριακή 25η Μαρτίου 2012 η Εταιρεία Πελοποννησίων Μεγ. Βρετανίας οργάνωσε Εορτασμό στο κεντρικό Λονδίνο, με σκοπό να τιμηθεί η μεγάλη Εθνική Επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821.

Κύριος ομιλητής ήταν ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Winchester Δρ. Ανδρέας Ανδρεόπουλος, τον οποίο παρουσίασε το μέλος της Εταιρείας κ. Δημήτρης Σαλαπάτας, Θεολόγος - Διεθνολόγος.

 

Μετά την εξαίρετη ομιλία του Καθηγητού, η Βυζαντινή Χορωδία «Byzantine Melodists» («Βυζαντινοί Μελωδοί»), έψαλλε υπό την διεύθυνση του χοράρχη κ. Βασίλη Μαρουλά, επίκαιρους Βυζαντινούς Ύμνους και δύο πατριωτικά τραγούδια, με τη συνοδία κλαρίνου.

Κατόπιν, το χορευτικό συγκρότημα του «Λυκείου των Ελληνίδων» Λονδίνου χόρεψε παραδοσιακούς Ελληνικούς χορούς.

.

Τα βίντεος της παρούσας ανάρτησης παρουσιάζουν χαρακτηριστικά στιγμιότυπα της όμορφης και πολύ επιτυχημένης αυτής εθνικής εκδήλωσης.

«Συμβολισμός και Ελληνικότητα» [A΄]

ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
ΤΩΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΩΝ ΜΕΓ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ

Η Εταιρεία Πελοποννησίων Μεγ. Βρετανίας πρωτοστάτησε για άλλη μια χρονιά στις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στη μεγαλούπολη του Λονδίνου, με σκοπό να τιμηθεί η μεγάλη Εθνική Επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821. Την Κυριακή 25η Μαρτίου 2012 το βράδυ πραγματοποιήθηκε, στο Ελληνικό Κέντρο Λονδίνου, η εκδήλωση τιμής και μνήμης για την μεγάλη Εθνική μας Επέτειο. Την εκδήλωση παρακολούθησαν περίπου 150 άτομα, μέλη και φίλοι της Εταιρείας Πελοποννησίων.

Η Εκδήλωση ξεκίνησε με εγκάρδιο καλωσόρισμα που απηύθυνε η Πρόεδρος του Δ.Σ. κα. Ντίνα Κολοκυθά. Ακολούθησε η προσφώνηση του μέλους της Εταιρείας κ. Δημήτρη Σαλαπάτα, ο οποίος εισήγαγε και τον κύριο ομιλητή, Καθ. Ανδρέα Ανδρεόπουλο, με τα παρακάτω λόγια:

«Αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή και χαρά να βρίσκομαι σήμερα εδώ, στην επετειακή αυτή εκδήλωση της Εταιρείας Πελοποννησίων Μεγάλης Βρετανίας και να απευθύνω το λόγο στα εκλεκτά μέλη και τους φίλους της Εταιρείας μας, που φέτος συμπληρώνει 12 χρόνια ζωής.

Πριν από λίγες ημέρες θυμήθηκα τους παρακάτω στίχους, από ένα ωραίο ποίημα του οικουμενικού ποιητή μας Άγγελου Σικελιανού:

Χώμα της Πελοπόννησος,
που θρέφεις άμετρα τα κυπαρίσσια,
από το πιο μικρό
που παίζει με τον αέρα ως σκύμνος λιονταριού
ώσμε το μεγαλύτερο που η μνήμη του κρατεί!

Κι είναι αυτό το χώμα, αυτή η ευλογημένη γη, αυτός ο ιστορικός τόπος που ανέθρεψε επίσης και τον αποψινό μας προσκεκλημένο ομιλητή τον ελλογιμότατο Δρα Ανδρέα Ανδρεόπουλο, Καθηγητή της Θεολογίας του Πανεπιστημίου της πρώτης πρωτεύουσας της Αγγλίας Winchester.

Προσωπικά αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά που μου προσφέρθηκε το προνόμιο να παρουσιάσω στην εκλεκτή αυτή σύναξή μας τον αγαπητό μου Καθηγητή, που με την ευγενική και γενναιόδωρη συμπαράστασή του πορεύομαι προς την εκπόνηση της διδακτορικής μου διατριβής.

Η Εταιρεία μας, και μέσω αυτής η φιλογενής Ομογένειά μας εδώ στο Λονδίνο, υποδέχεται απόψε έναν εξαίρετο επιστήμονα, που τιμά με το διακεκριμένο έργο του την ιδιαίτερη Πατρίδα μας και την Ορθόδοξη Εκκλησία μας.

Οι σπουδές του στην Πελοπόννησο, στον Καναδά και στην Αγγλία, έτσι όπως παρουσιάζονται στο βιογραφικό που έχετε στα χέρια σας, αλλά και τα μεγάλα και πρωτοπόρα επιτεύγματά του στον χώρο της Ακαδημαϊκής Θεολογίας, μέσα από τον οποίο προβάλλει την πίστη, την ιστορία, τη ζωή, τα σύμβολα και την Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, δικαιώνουν την επιλογή της Εταιρείας Πελοποννησίων να τον έχει απόψε κύριο ομιλητή στην σημαντική αυτή Εθνική εκδήλωσή μας.

Ο Δρ. Ανδρεόπουλος έχει συγκεντρώσει στο Πανεπιστήμιο του Winchester πολλούς Ορθοδόξους, όχι μόνο από το Ηνωμένο Βασίλειο αλλά και από άλλα μέρη του κόσμου, ειδικά από την Ελλάδα, την Ρουμανία τις Η.Π.Α και την Γερμανία. Το MTh in Orthodox Studies προσφέρει μια σφαιρική άποψη της Ορθόδοξης πίστης, παράδοσης, θεολογίας και πρακτικής. Είναι ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα προσιτό σε όλους δίνοντας έτσι ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον που αναλύει την Ορθοδοξία από διάφορες σκοπιές. Οι φοιτητές έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν και να προβληματιστούν με βάση την Ορθόδοξη εμπειρική ζωή, αναπτύσσοντας μια πλήρη συνειδητοποίηση του θέματος της δυναμικής φύσης της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης και ζωής στο θεολογικό έργο. Έτσι, μέσα από το διάλογο, ειδικά με εκπροσώπους άλλων χριστιανικών παραδόσεων και εκκλησιών, θα μπορεί να επέλθει και μια ανανέωση εντός της Ορθοδοξίας, όπως διαβλέπουμε και μέσω της Οικουμενικής Κίνησης. Από αυτό το μεταπτυχιακό πρόγραμμα θα μπορούν και στο μέλλον να στελεχωθούν οι Εκκλησίες μας με ιερείς και ιεροψάλτες, όπως και καθηγητές που θα προβάλλουν και θα διδάσκουν Ορθόδοξη Θεολογία στην χώρα όπου ζούμε. Έτσι τονίζεται η σπουδαιότητα του προγράμματας αυτού που αποτελεί έμπνευση και εφαρμογή του αποψινού προσκεκλημένου μας.

Διαβάζοντας πρόσφατα μια αυτοβιογραφική αναφορά του ομιλητή μας έμαθα πως ο συνονόματος παππούς του ήταν Ιερέας στην Πάτρα. Ο παππούς του λοιπόν, όπως μας περιγράφει ο Δρ. Ανδρεόπουλος, τον εισήγαγε συχνά μέσα στο Ιερό Βήμα της εκκλησίας που διακονούσε. Αναφέρει δε χαρακτηριστικά πως «οι μνήμες που έχω από το Ιερό Βήμα προηγούνται εκείνων από τον κυρίως Ναό». Όπως είναι γνωστό, το Ιερό Βήμα συμβολίζει τη Βασιλεία των Ουρανών ενώ ο κυρίως Ναός την τρέχουσα ζωή της Εκκλησίας μας.

Αυτή η αντιπαραβολή μου φέρνει στο μυαλό έναν πολύ δυνατό στίχο του μεγάλου Έλληνα ποιητή μας Νικηφόρου Βρεττάκου, ο οποίος γράφει:

«Τα χέρια μου βρίσκονται σε διαρκή κίνηση.
Μεταφέρω ουρανό στις καρδιές των ανθρώπων».

Φαίνεται δε, πως ο ελλογιμότατος Καθηγητής και ομιλητής μας έκανε αυτό το ιερό και ιστορικό έργο από την εποχή των παιδικών του χρόνων. Είμαι σίγουρος πως θα καταστήσει κι εμάς κοινωνούς τουλάχιστον μιας μικρής μερίδας ουρανού, που θα μας μεταφέρει με το εμπνευσμένο λόγο του στην αποψινή μας εκδήλωση.

Ο τίτλος της ομιλίας του κ. Ανδρεόπουλου είναι: “Συμβολισμός και ελληνικότητα στα χρόνια της Επανάστασης”!

κ. Καθηγητά η τιμή δική μας, το βήμα όλο δικό σας...!!!».

Ο Δρ. Ανδρεόπουλος, ανέπτυξε το θέμα του με εξαιρετική επιστημοσύνη και ιδιαίτερη γλαφυρότητα. Το θέμα παρουσιάστηκε μπροστά μας με αρκετές λεπτομέρειες και αποκαλύφθηκαν διάφορες ενδιαφέρουσες και εν πολλοίς άγνωστες πτυχές, ιδιαίτερα όσον αφορά τα σύμβολα που χρησιμοποιήθηκαν και αξιοποιήθηκαν και κατά την προετοιμασία και βέβαια και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης αυτής καθ’ αυτής. Σύμβολα, όπως διάφορες οικογενειακές ή τοπικές σημαίες, αλλά και φράσεις (Ή ταν ή επί τας, Ελευθερία ή Θάνατος κ.ά.), με κορυφαίο όλων τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας, τα έκαναν οι φιλογενείς πρόγονοί μας προμετωπίδες του ιερού και εθνικού Αγώνα τους. Το Λάβαρο της Αγίας Λαύρας, το αντερί του Παπαφλέσσα, η φουστανέλα των αγωνιστών, όλα βρήκαν θέση και απέκτησαν σημασία και αξία για τους Έλληνες του 1821.

Το θέμα της Ελληνικότητας ήταν επίσης ένα ογκώδες θέμα, που πάντα συζητούνταν εντός και εκτός Ελλάδος, με σκοπό να καθοριστούν στην ακρίβειά τους οι κατάλληλοι όροι, εν όψει τότε και της ιδρύσεως του νέου Ελληνικού Κράτους. Οι όροι Βυζάντιο, Ρωμανία, Ρωμιός, Γρεκός, Έλληνας και άλλοι βρίσκονταν στο κέντρο του προβληματισμού και της εθνικής αναζήτησης. Πάντως ο ομιλητής κατέστησε με μεγάλη πειστικότητα σαφές πως ο Ελληνισμός, με την καταλυτική βοήθεια της Ορθοδοξίας, ως Εκκλησίας, Θεολογίας, Παράδοσης και ζωής, αποτελεί ένα ενιαίο και αδιάσπαστο όλον, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Κι είναι αυτή η αδιαίρετη ελληνική ψυχή που πραγματοποίησε το θαύμα της Εθνικής Παλιγγενεσίας!

Μετά την εξαίρετη αυτή ομιλία, παρουσιάσθηκε η Βυζαντινή Χορωδία «Byzantine Melodists» («Βυζαντινοί Μελωδοί»), υπό την διεύθυνση του χοράρχη κ. Βασίλη Μαρουλά, η οποία έψαλλε με ιδιαίτερη τέχνη επίκαιρους Βυζαντινούς Ύμνους. Επίσης, οι χορωδοί τραγούδησαν και δύο πατριωτικά τραγούδια, με τη συνοδία κλαρίνου. Κατόπιν, το χορευτικό συγκρότημα του «Λυκείου των Ελληνίδων» παρουσίασε με ξεχωριστή αρχοντιά, Πελοποννησιακούς και άλλους Ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς, προς γνήσια τέρψιν όλων των προσκεκλημένων.

Ακολούθως εψάλη ο Εθνικός Ύμνος από όλους, και η ωραία αυτή εκδήλωση ολοκληρώθηκε με δεξίωση που παρέθεσε η Εταιρεία Πελοποννησίων, στη διάρκεια της οποίας δόθηκε η δυνατότητα για γνωριμίες και επικοινωνία, μεταξύ Μελών και Φίλων της Εταιρείας.

Πρωτοπρ. Αναστασίου Δ. Σαλαπάτα
Πηγή: Sofia Times Magazine

"Ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου..."

(Μικρά κεφάλαια περί προσευχῆς)

Στὴν ἱερὴ Μνήμη τοῦ σεβαστοῦ μου Μαρκέλλου μοναχοῦ Καρακαλλινοῦ

.

1. Ὁ λόγος μου εἶναι πολύ φτωχός, ὥστε νά διαβεῖ τά ὅριά του καί νά προσεγγίσει τό μεγαλειῶδες τῆς προσευχῆς ἱερό τοπίο, ὅπου τό εἶναι εἰσέρχεται στήν εὐλογημένη συνάντηση μέ τό Θεό. Γιατί τήν ἐπιζητοῦμε αὐτή τή συνάντηση, μάλιστα σέ ὧρες πικραμένες, σέ στιγμές μοναξιᾶς καί ἀπελπισίας, ὅταν οἱ βεβαιότητες, ὅσον ἀφορᾶ τά ἀνθρώπινα πράγματα καί ζητήμτα, ἐξαντλοῦνται ἤ βαραίνουν, σέ σημεῖο νά μᾶς ὁδηγοῦν, νά μᾶς παρασύρουν σέ βυθούς ἀπωλεἰας. Γι᾿ αὐτό πολύ σωστά γράφτηκε πώς "προσευχή σημαίνει ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ, συνάντηση μέ τόν Θεό, καί προώθηση πιό πέρα ἀπό τή συνάντηση, στήν κοινωνία μαζί Του" (Μητροπολίτης Ἀντώνιος τοῦ Σουρόζ). Μέσα ἀπό τήν ἀναζήτηση λοιπόν αὐτή καί τή συνάντηση, ἀρχίζει νά δημιουργεῖται ἡ εἰλικρινής σχέση Θεοῦ καί ἀνθρώπου, ἡ ὁποία καθορίζεται ἀπό τόν βαθμό τῆς πίστεως, δηλαδή τῆς ἐμπιστοσύνης, τήν ὁποία ἔχει ὁ ἄνθρωπος, ὡς κτίσμα, στό Θεό ὡς τόν Κτίστη καί Δημιουργό του.

2. Ἡ προσευχή εἶναι ἀσφαλῶς ἡ πιό εὐγενής καί ἐπίσημη ἐκδήλωση τοῦ θρηκευτικοῦ λεγομένου συναισθήματος τοῦ ἀνθρώπου (π. Κων. Καλλίνικος). Μόνο πού πρέπει ν᾿ απευθύνεται μέ εἰλικρίνεια, συντριβή καί ταπείνωση στόν Κυριό μας κι ὄχι στόν ἑαυτό μας, ὅπως συμβαίνει ὅταν ὁ νοῦς μας δέν ἔχει ἀποκολληθεῖ ἀπό τήν αὐτοβεβαιότητά μας, ἀπό τήν αὐτάρκειά μας καί τήν φαρισαϊκή μας συμπεριφορά. Γιατί τότε ἡ προσευχή εἶναι μονόλογος, ἐπειδή δέν τόν ἀπασχολεῖ τόν προσευχόμενο νά καταφύγει στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἀλλά στά μάτια καί στήν προσοχή τῶν ἀνθρώνων "διά τό θεαθῆναι", γιά τήν εἴσπραξη τῶν ἐπαίνων: ὅτι τάχα ἐπιτελεῖ ἐπιμελῶς τά "θρησκευτικά του καθήκοντα" καί δέν εἶναι "ὥσπερ οἱ λοιποί τῶν ἀνθρώπων". Τό δυσάρεστο εἶναι πώς οἱ φαρισαϊκοί θρησκευτικοί ἐμπαιγμοί, τόσον ἀπό μερίδα, ὄχι καί εύκαταφρόνητη, τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος, ὅσο καί ἀπό κάποιους λειτουργούς Του συνεχίζονται... Καί ταῦτα πρός νουθεσίαν μας.

3. Ὁ ὅσιος Νεῖλος ἀναφέρει ὅτι "οἱ δαίμονες ἐχθρεύονται πολύ τήν προσευχή καί τούς εἶναι πολύ δυσάρεστη" (Λόγος περί προσευχῆς, μετ. π. Εύσέβιος Βίττης). Ὅμως αὐτό δέν τό πολυκαταλαβαίνουμε, γιατί μέσα στίς καθημερινές μας τίς μέριμνες μπερδεύεται κι ὁ σατανάς, σέ σημεῖο πού νά μᾶς ἀποτρέπει ἀπό τήν προσευχή καί γενικότερα τήν ἐνασχόλησή μας μέ τά πνευματικά, βάζοντας τό λογισμό μας νά μᾶς καθησυχάζει μέ τήν ἀναβολή. Γι᾿ αὐτό καί ἡ ἀναβολή γεννᾶ τήν ἀπειθαρχία καί κατά συνέπεια τούς περισπασμούς. Αὐτό, μάλιστα, μᾶς προτρέπει καί ὁ ὅσιος Νεῖλος ὅταν λέγει: "Στῆθι ἐμπόνως καί προσεύχου εὐτόνως καί ἀποστρέφου τάς τῶν φροντίδων καί διαλογισμῶν ἐπιτεύξεις", δηλ. "Στάσου καί προσευχήσου ἔντονα καί σιχάσου τίς συνομιλίες τῶν φροντίδων τῶν λογισμῶν" (μετ. π. Εὐσέβιος).

4. Συνακόλουθη μέ τήν προσευχή εἶναι καί ἡ ἀγρυπνία, ἡ διαρκής δηλαδή ἐνθύμηση τῆς ἐγρηγόρσεως, ἤ ὅπως λέγει ὁ ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: "Γρηγορεῖτε, ἤτοι εὑρίσκεσθε πάντοτε ἔξυπνοι (δηλ. ἄγρυπνοι) κί ἑτοιμασμένοι, ἐπειδή δέν ἠξεύρετε εἰς ποίαν ὥραν θέλει ἔλθει Κύριος διά νά ἀποδώσῃ εἰς τόν κάθε ἕνα κατά τά ἔργα του". Αὐτό παράλληλα ἀνακαλεῖ στή μνήμη μας τόν Κυριακό λόγο τῆς ἀγωνιώδους ἐκείνης καί φρικτῆς ὥρας στόν κῆπο τῆς Γεσθημανῆς. "Οὕτως οὐκ ἰσχύσατε μίαν ὥραν γρηγορῆσαι μετ᾿ ἐμοῦ;" (Μτθ. 26, 40). Γιά νὰ ἐξηγήσει ὁ ἱ. Εὐαγγελιστής, ὅτι αὐτή ἡ προσευχή τοῦ Κυρίου δέν ἦταν ὅπως οἱ προηγούμενες πού συναντοῦμε στά ἱ. Εὐαγγέλια (λ.χ. Μρκ. 1, 9 έξ. Μτθ 14, 22-23 κ.ἀ.) Ἀλλά ἦταν ἒναγώνιος εὐχή, σύμφωνα μέ τό εὐαγγελικό λόγιο: "Καί γενόμενος ἐν ἀγωνίᾳ ἐκτενέστερον προσηύχετο" (Λκ. 22, 44), γιά νά συνεχίσει ὁ χριστιανός φιλόσοφος Βλ. Πασκάλ καί νά πεῖ: "Ὁ Ἰησοῦς βρίσκεται σέ ἀγωνία, ὡστόσο ἄς μή μᾶς καταλάβει ὁ ὕπνος. Ἀφοῦ ὀ Ἰησοῦς βρίσκεται σέ ἀγωνία καί βάσανα ἄς προσευχηθοῦμε ἀκόμα πιό πολύ". Ἀλλά καί νά τονίσει ὁ π. Μιχ. Καρδαμάκης, "Ἡ ἀγωνία τοῦ Χριστοῦ περιμένει καί τή δική μας ἀγωνία, ὅταν μᾶς ζητᾶ νά εἴμαστε ἕτοιμοι γιά τά ἐπερχόμενα γεγονότα..."

5. Μοναξιά καί προσευχή· εἴσοδος στό "ταμιεῖον", κλείσιμο ἐρμητικό τῆς θύρας καί προσευχή "ἐν τῶ κρυπτῷ" (Μτθ. 6, 6). Γιατί τότε θά καθαιρεθεῖ καί τό παραμικρό ἴχνος φαρισαϊσμοῦ καί προσποιήσεως, ἐπάρσεως καί αὐτοβεβαιώσεως. Τότε ἡ συντριβή, τά δάκρυα, οἱ στεναγμοί καί γενικότερα ἡ γύμνωση τῆς ψυχῆς ἀπό τά προσωπεῖα θά ἔχει μεγαλύτερα καί οὐσιαστικότερα ἀποτελέσματα. Γιατί τὸ βαθύτερο πρόβλημα καί τό πλέον οὐσιαστικό εἶναι τό π ῶ ς εἰσέρχεσαι καί πόσο συχνά τό ἐπιχειρεῖς αὐτό. Ἐπειδὴ μέσα στὶς μέρες ποὺ ἔρχονται, εἶναι προτιμότερη ἡ εἴσοδος στὸ «ταμιεῖον» καὶ λιγότερο ὅπου ἀλλοῦ…

π. Κων. Ν. Καλλιανὸς

Εγκύκλιος 25ης Μαρτίου

Ευλαβεστάτους Ιερείς και Διακόνους και Αξιοτίμους Προέδρους και τα Μέλη των Εκκλησιαστικών Επιτροπών, των Βοηθητικών Αδελφοτήτων Κυριών και Δεσποινίδων, των Σχολικών Εφορειών, τις Οργανώσεις, τα Σωματεία και το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας.

Η 25η Μαρτίου 1821

“Οι άνθρωποι δεν κρίνονται με βάση εκείνα που είπαν ή έγραψαν για τις πράξεις τους, αλλά με βάση την μαρτυρία αυτών των πράξεων”
Ιωάννης Καποδίστριας
(από επιστολή που έγραψε δύο εβδομάδες πριν από την δολοφονία του, 27-09-1831)

Αγαπητοί μας εν Κυρίω,

Η μοναδικής σημασίας και αποτελέσματος εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821, την οποία οι Πανέλληνες όπου γης εορτάζουμε κάθε χρόνο, είναι σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, φάρος και φωτοδότης για να κατευθύνει τις σκέψεις και, προπάντων, τις πράξεις μας. Επιλέξαμε δε σαν προμετωπίδα της εφετινής εγκυκλίου μας το πιο πάνω απόσπασμα επιστολής του πρώτου Κυβερνήτη της απελευθερωθείσας από την δουλεία και την σκλαβιά Ελλάδος, του Ιωάννη Καποδίστρια, την οποία είχε στείλει στον τραπεζίτη φίλο του και φιλέλληνα Eynard, και μάλιστα δύο μόλις εβδομάδες πριν από την τραγική δολοφονία του, ακριβώς επειδή θέλουμε να τονίσουμε δύο συγκεκριμένα και επίκαιρα σημεία.

Αφ’ ενός, πολλά γράφονται και λέγονται για την αυτοθυσία και τους υπεράνθρωπους άθλους των αγωνιστών και των πολιτικών αρχηγών του τιτάνειου εκείνου Αγώνα για την απόσειση του Οθωμανικού ζυγού, που επί τετρακόσια τόσα χρόνια βάραινε στον τράχηλο του Έθνους. Αφ’ ετέρου δε για να τονίσουμε ότι τα διαχρονικά εκείνα διδάγματα οφείλουμε, εμείς οι απόγονοι των θρυλικών εκείνων πρωταγωνιστών της ελευθερίας, να τα μιμούμαστε και να προσπαθούμε να μεγαλουργήσουμε κι εμείς οι ίδιοι κάθε φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με χρόνους χαλεπούς και δύσκολους, όπως είναι η σημερινή οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα, και όχι μόνο.

Τον μεγάλο εκείνον Ηγέτη του Έθνους τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ οι πολιτικοί του αντίπαλοι ακριβώς την στιγμή που τα ρηξικέλευθα και σωστικά προγράμματά του είχαν αρχίσει να παίρνουν σάρκα και οστά. Με το τραγικό αποτέλεσμα, ο Ελληνισμός να σύρεται και να φέρεται από τα κάθε λογής εσωτερικά και εξωτερικά πολιτικά ρεύματα των ξένων συμφερόντων και των εμφυλίων αντιπαλοτήτων.

Διδασκόμαστε, λοιπόν, όχι μονάχα από τα απαράμιλλα εκείνα κατορθώματα των ηρώων και ηρωΐδων της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, αλλά και από τον επακόλουθο διχασμό και τα τόσα δεινά που είχαν επισωρεύσει στον Ελληνικό Λαό για μια εκατονταετία και πλέον, αφ’ ενός η διχόνοια και αφ’ ετέρου η ξένη πολιτική και οικονομική εξάρτηση.

Και είναι αυτό, κυρίως, το θλιβερό δίδαγμα, το πάθημα, δηλαδή, που θα πρέπει να μας γίνει μάθημα και που οφείλουμε να έχουμε πάντοτε υπόψη μας. Άλλωστε, οι εθνικές επέτειοι των Ελλήνων δεν αποτελούν, δυστυχώς, πάντοτε χαρμόσυνα γεγονότα για εορταστικούς πανηγυρισμούς. Ευτυχώς, όμως, η 25η Μαρτίου 1821, όπως και η 1η Απριλίου 1955, αποτελούν επετείους, για τις οποίες οι Έλληνες όπου γης αισθανόμαστε δίκαιη εγκαύχηση. Μια υπερηφάνεια που λίγοι λαοί στον κόσμο έχουν να επιδείξουν στην ιστορική τους πορεία.

Είναι δε γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο που την εγκαύχησή μας αυτή οφείλουμε να την αξιοποιούμε “έργοις” και όχι μόνο “λόγοις”, ώστε η Πατρίδα μας να βαδίζει πάντοτε τον δρόμο της επιτυχίας, της προόδου και της προβολής της παγκόσμια. Σ’ αυτό μάλιστα το σημείο της εγκυκλίου μας για τις εθνικές και θρησκευτικές αυτές επετείους του Έθνους των Ελλήνων, αναφέρουμε τον Έρανον που διεξάγεται σ’ ολόκληρη την Ελληνορθόδοξη Ομογένεια του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, όπως και σ’ όλη την άλλη Αποδημία, προς ενίσχυση των φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος για την ανακούφιση των οικονομικά πληγέντων αδελφών μας. Θέλουμε δε να παρακαλέσουμε όλους να προσφέρουν τη συνδρομή τους γι’ αυτόν τον ιερό σκοπό, ο οποίος καλλιεργεί την αλληλεγγύη και τον υπαρξιακό σύνδεσμο που ενώνει όλους τους Ελληνορθοδόξους σε ώρα κρίσεως και δυσπραγίας.

Εφέτος, όμως, λόγω ακριβώς των επικρατουσών στην Ελλάδα μεγάλων οικονομικών δυσκολιών, τονίζουμε και πάλι ότι έχουμε το ιερό χρέος όπως όλοι και όλες μας, ο καθένας κατά δύναμη, συνεισφέρουμε γενναιόδωρα για την ανακούφιση των δεινοπαθούντων αδελφών μας. Η δε καθ’ ημάς Ιερά Αρχιεπισκοπή, έχει ήδη ανοίξει ειδικό λογαριασμό στο όνομα “Greek Orthodox Archdiocese Greek Relief Fund” και αριθμό 39117411 GBP IBAN GB55ETHN40620439117411. SORT CODE: 40-62-04, SWIFT CODE: ETHNGB2L, στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, εις τον οποίο μπορεί ο καθένας να καταθέσει την δωρεά του, είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω της Ιεράς Αρχιεπισκοπής. Το ίδιο γίνεται και σε άλλες Τράπεζες όπου οι ομογενειακοί φορείς, θα μπορούν να καταθέτουν με τον ίδιο τρόπο τα ποσά που θα συγκεντρώνουν από τα Μέλη τους και από άλλες πηγές. Τα χρήματα που θα συλλεχθούν, θα αποσταλούν αμέσως στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, για να διατεθούν όπου δει, στο μεγάλο φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Συμβουλεύουμε, συνεπώς, πατρικά όλους και όλες σας όπως εορτάσετε με την δέουσα μεγαλοπρέπεια την κοσμοϊστορική αυτή επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821. Είναι ανάγκη, επίσης, να υπογραμμίσουμε την θρησκευτική διάσταση αυτής της ημέρας, η οποία είναι: “της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις”. Σήμερα γιορτάζει όλος ο Χριστιανικός κόσμος το γεγονός του Ευαγγελισμού της Παναγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ. Στους Ιερούς μας Ναούς θα αναπεμφθούν Δοξολογίες, θα τελεστούν Αρτοκλασίες για την υγεία των πιστών και πάνδημα Μνημόσυνα για τους Αγωνιστές και τους Ηγέτες της Εθνικής μας αυτής Παλιγγενεσίας. Στα δε Ελληνικά μας Σχολεία να οργανωθούν ειδικοί εορτασμοί ώστε τα παιδιά και η Νεολαία μας να γνωρίσουν τα ηρωϊκά κατορθώματα και την αυτοθυσία των προγόνων μας. Το ίδιο θα γίνει και στα Σωματεία και τις Οργανώσεις της Ομογένειας.

Ευχόμενοι δε σε όλους και όλες σας όπως με υγεία διέλθετε το υπόλοιπο Στάδιο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, διατελούμε μετά θερμών ευχών και της εν Κυρίω αγάπης και τιμής.

Λονδίνο, 25η Μαρτίου 2012

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος

«ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» - ΦΩΝΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΡΑΔΙΟΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

H «Φωνή της Ελλάδας» γίνεται φωνή αλληλεγγύης και επιχειρεί να ενώσει όλους τους Απόδημους Έλληνες των πέντε ηπείρων σε ένα κοινό στόχο.

Σε συνεργασία με την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, η «Φωνή της Ελλάδας» διοργανώνει τη Δευτέρα 2 Απριλίου, από τις 09:00 έως τις 22:00, Παγκόσμιο Ραδιομαραθώνιο μέσω των συχνοτήτων της, προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για τη δημιουργία δύο κοινωνικών φαρμακείων, στο Σύνταγμα και στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Τα φαρμακεία αυτά θα προσπαθήσουν να καλύψουν τις ανάγκες που αντιμετωπίζουν συμπολίτες μας που προέρχονται από αδύναμες κοινωνικές ομάδες (άνεργοι, χαμηλοσυνταξιούχοι κ.α.), οι οποίες δοκιμάζονται από την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα.

Σκοπός της πρωτοβουλίας είναι να δημιουργηθεί ένα ισχυρό κίνημα αλληλεγγύης, ακολουθώντας τα βήματα των μεγάλων εθνικών ευεργετών της χώρας, αλλά και όλων όσοι συνέβαλαν υλικά και ηθικά για να πραγματοποιηθούν σημαντικές πρωτοβουλίες.

Τη Δευτέρα 2 Απριλίου, όλοι οι τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί της ΕΡΤ, καθώς και ιδιωτικά κανάλια και ραδιοσταθμοί, θα συνδεθούν με τη «Φωνή της Ελλάδας». Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, θα απευθύνει μήνυμα προς τον Ελληνισμό της Διασποράς. Στη διάρκεια του ραδιομαραθώνιου θα υπάρξουν παρεμβάσεις προσωπικοτήτων της Ομογένειας, εκπροσώπων των συλλογικών της οργάνων, φοιτητών που σπουδάζουν στο εξωτερικό και φιλελλήνων.

Ο ραδιομαραθώνιος αλληλεγγύης θα κορυφωθεί στις 22:00, με τη συναυλία της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, στο studio C της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Ανδρέα Πυλαρινού. Θα συμμετάσχουν οι καλλιτέχνες Καλλιόπη Βέττα, Γιώτα Νέγκα, Κυριακή Σπανού, οι συνθέτες Γιάννης Ιωάννου, Πέτρος Δουρδουμπάκης, Νίκος Οικονομίδης και οι μουσικοί Τάσος Ζαφειρίου (μπουζούκι), Γρηγόρης Παναγιωτόπουλος (ούτι), Κώστας Παπαγεωργίου (ηλεκτρική κιθάρα), Νίκος Μανίκας (κρουστά) και Ιωάννα Πάλλα (ακορντεόν). Τη συναυλία, η οποία θα είναι ανοικτή στο κοινό, θα τιμήσει με την παρουσία του και ο Αρχιεπισκόπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος.

Τη συναυλία θα παρουσιάσουν οι δημοσιογράφοι της «Φωνής της Ελλάδας», Έλενα Καραγιάννη και Νατάσα Βησσαρίωνος.

Είναι γραφτό στα δύσκολα οι ΄Έλληνες να γίνονται ένα. Ενωμένος ο ελληνισμός πέτυχε τις μεγαλύτερες υπερβάσεις.

Σήμερα, στην πιο δύσκολη στροφή της σύγχρονης Ιστορίας μας, καλούμαστε και πάλι να δώσουμε κοιινό αγώνα για να κρατήσουμε όρθια την πατρίδα, και τον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη. Σε αυτόν τον αγώνα, είναι ανεκτίμητη η βοήθεια του ελληνισμού της διασποράς, όλων εκείνων που ζουν μακριά από τον τόπο τους αλλά, δεν έπαψαν ούτε μέρα να τον νοσταλγούν. Τους ΄Ελληνες σε κάθε γωνιά της γης που μεταλαμπάδευσαν την αγάπη για την καταγωγή τους από γενιά σε γενιά, διατηρώντας επί δεκαετίες την Ελλάδα μεγάλη στην καρδιά και στο μυαλό.

Μαζί, μπορούμε να τα καταφέρουμε !

Οι προσφορές των πολιτών γίνονται στην Εθνική Τράπεζα και στους ακόλουθους λογαριασμούς:

Για την Ελλάδα: Αριθ. Λογαριασμού: 14654403519

Για το εξωτερικό: Αριθ. Λογαριασμού: ΙΒΑΝ: GR 2101101460000014654403519

Aποδέκτης Ι.Α.Α. (Κοινωνικό Φαρμακείο)

Η Διευθύντρια Διεθνών Ραδιοφωνικών Εκπομπών

Ιωάννα Τριανταφύλλη

Για περισσότερες πληροφορίες
Τηλ: 210 606 6895-6
Φαξ: 210 606 6309
E mail: era5@ert.gr

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Εν όψει της μεθαυριανής Θεομητορικής Εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου δημοσιεύουμε παρακάτω, με αρκετή δόση χιούμορ, ένα κείμενο που το έγραψε μαθητής της ΣΤ΄ τάξης κάπου στην Μεσσαρά του Νομού Ηρακλείου Κρήτης. Η ορθογραφία των λέξεων μην σας παραξενέψει. Είναι αποτυπωμένη ακριβώς όπως στο πρωτότυπο χειρόγραφο κείμενο.

Θέμα: Ο Εβαγκελισμός τις Θεωτόκου.!!!
.

Ο λουκάς εβαγκελίστικε ότι θα γενιθή ο χριστός. τότε ο θεός πέζη μια τ ανγκέλου κε λέει του. γλάκα μωρέ στη γη να βρίς το μαριό κε να του ιπής πως θα γενήσι το χριστό. κράθιε του και τούτονε το κρινο. θα δεχτεί πιο εύκολα. κε ετσά γλακά ο άνγκελος στη γη επίγε κι ίβρικεν το μαριό και ίπε του. μαρία εσι δε το κατές μα είσαι βαρεμένο γιατι θα γενήσις το χριστό.

κε το μαριό τότε λεει. όφου! όφου! ίντα παθα! Κε ίντα νε τανά απού μου μιλίς. ας ειναι όμως. θα τονε γενήσο το χριστό... ποιος άντρας όμως θα με παντρευτί; και ίπετζι ο άνγκελος. μι στενοχοράσε συ μαριό κε επίε ο άγκελος στον Ιωσηφ κε του λεει. ιωσιφ το μαριό ειναι βαρεμένο απο το θεο κε θα γενήσι το χριστό. συ ομως θα το παντρευτίς κε δε θα σε νειάζι πράμα. τότε ο ιωσίφ που δεν επίστεψε λέξι απο τα λόγια του ανγκέλου επαντρεύτικε το μαριό. κε όντενε γενούσε έδωκε τιν εντολί να σφάξουνε όλα τα μορά του κόσμου.

Βρετανικά κόμικς

Προχθές κυκλοφόρησε η νέα σειρά βρετανικών γραμματοσήμων. Είναι αφιερωμένη στους πιο αγαπημένους χαρακτήρες / πρωταγωνιστές των βρετανικών βιβλίων κόμικς. Η σειρά αυτή θέλει βασικά να τιμήσει την επέτειο 75 χρόνων από την πρώτη έκδοση του The Dandy, το οποίο είναι το βρετανικό κόμικ με τη μεγαλύτερη εκδοτική ιστορία και επιτυχία.

Η σειρά αποτελείται από 10 γραμματόσημα, τα οποία εκτός από τον Dandy συμπεριλαμβάνουν και τους παρακάτω χαρακτήρες: The Topper, Tiger, Valiant, Twinkle, Eagle, The Beano, Buster, Bunty and 2000AD.

Ο αντιπρόσωπος του Βρετανικού Βασιλικού Ταχυδρομείου Philip Parker ανέφερε χαρακτηριστικά: "For more than a century Britain's uniquely eccentric comics have brought cheer to generations of readers. More importantly, it has presented us with a cast of characters that, like the memories of those comics themselves, remain with us throughout our lives. The Dandy, celebrating its 75th birthday this year, and The Beano, which will do likewise next year, are almost British institutions and it feels appropriate to celebrate these comics and their characters."

Ή σταγόνα ή ωκεανός

Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης (όπως ορίσθηκε από την UNESCO το 1999), παρουσιάζουμε μια νέα ποιητική συλλογή του Ηλία Τσέχου, με τίτλο: «Ή σταγόνα ή ωκεανός»!

Η εν λόγω συλλογή κυκλοφόρησε το φθινόπωρο 2011 (γ΄ έκδοση) από τις εκδόσεις «Ούτις». Το ωραίο εξώφυλλο, στολισμένο με την πέτρα του Γιάννη Ρίτσου, επιμελήθηκε ο Άκις Θωμαΐδης.

O ποιητής μας γεννήθηκε το 1952 στο Γιαννακοχώρι της Νάουσας. Έζησε στην Αθήνα, συμμετείχε δέκα χρόνια στα μπαλέτα της Δόρας Στράτου, συνεργάστηκε σε κινηματογραφικές ταινίες και κατόπιν ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και τη στιχουργία. Ποιήματά του έχουν μεταφρασθεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Λιθουανικά και Αλβανικά.

Η παρούσα συλλογή απαρτίζεται από 40 ποιήματα, με έντονο το στοιχείο της τοπικής παράδοσης και κουλτούρας. Ένα από τα ποιήματα αυτά μάλιστα είναι γραμμένο στην Ποντιακή διάλεκτο, ενώ ένα άλλο είναι συνταγμένο στη μορφή του χαϊκού. Εντύπωση, επίσης, προκαλούν οι μεγάλοι ή και διπλοί τίτλοι σε πολλά ποιήματα.

Επί της ουσίας ο ποιητής αγωνίζεται να κατακτήσει έννοιες και αξίες, όπως είναι η φιλία και η παράδοση, ενώ αναμετριέται συνειδητά με την αιωνιότητα. Τον απασχολεί πολύ η ποιητική τέχνη του, για τούτο αποπειράται να την ορίσει, με τις λέξεις και τα μέσα που έχει στη διάθεσή του. Οι ρίζες του βαθιές, φτάνουν μέχρι τον Ηράκλειτο και τον Αριστοτέλη, και η συνείδησή του σύγχρονη, επίκαιρη και μεστή. Κι όπως ο ίδιος υποστηρίζει: «Τα όριά του απταίστως διασχίζει...».

Ας πάρουμε τώρα μια μικρή γεύση της δημιουργίας του εκλεκτού ποιητή:


Παρχάρε σο Βέρμιον

Έϊ! Τον Πόντον κουβαλείτε ασά ρίζας
Λουλούδε σκουντουλίζετε, βασκίζετε τα βούδε
Ποίος κρατεί τον ουρανόν
Ποίος αφκά τον κόσμον
Ποίος τον ουρανόν γλειν, καπανίζετον
Η ψη να τρώει και να χορτάζ μας

Μάνα, έρθεν κανείς αδά απάν
Να λέει το ποίημαν;

Άμον εσέν και τα παρχάρε
Πίνετε κρύα νερά, λέτε τα ιστορίας
Άμον εμέν
Κλαιν και γελούν κι απλούνταν

Επάρτε ασήν καρδίαμ το ημψόν
Βαθέα τα τσικάρεμ
Αίμαν μη ρουζ, τσακούμες

Πρώτη γουλιά το άκυρο

Επιστρέφω στη νιότη
Στη χαίτη αβρός
Υπολογίζουν πως μεγάλωσα
Μόλις προκοπές αναπνέω

Υπολογίζω
Χρήση μιας χρήσης η αιωνιότητα
Πως δεν αρκούν οι άλλοι
Πως και οι άλλοι πιθανότητες είναι
Που θέλουν να ζήσουν

Πιστέψετε
Τα συμφωνήσαμε
Αυτά λέγαμε να πούμε με το ποίημα
Ή σταγόνα ή ωκεανός

Χαϊκού - Στο Διονύσιο Σολωμό

Θάνατος άγιος
Ο αθάνατος πάντα
Κυτταροκτώνος

Πένθιμη οδός
Καθώς διαβαίνεις χρόνε
Ως ο μεσάζων

Να σε χορέψει
Έδωσε παραγγελιά
Νοήμων χάρος

Και μέρα που είναι σήμερα, ας μην ξεχνούμε και τον αφορισμό του Ντελακρουά: «Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση»!

Εθνική Επέτειος

Η Εταιρεία Πελοποννησίων Μεγ. Βρετανίας οργανώνει την ερχόμενη Κυριακή 25η Μαρτίου ειδική εκδήλωση στο Ελληνικό Κέντρο Λονδίνου, με σκοπό να τιμήσει τη μεγάλη Εθνική μας Επέτειο.

Ομιλητής θα είναι ο Δρ. Ανδρέας Ανδρεόπουλος. Τίτλος της ομιλίας του θα είναι: “Συμβολισμός και ελληνικότητα στα χρόνια της Επανάστασης”! Τον ομιλητή θα εισαγάγει ο Δημήτρης Σαλαπάτας.

Στην εκδήλωση θα συμμετάσχουν το Λύκειο των Ελληνίδων Λονδίνου, καθώς και η Χορωδία Byzantine Melodists.

Bιογραφικά του ομιλητή: Ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1966. Φοίτησε στο Πειραματικό σχολείο του Πανεπιστημίου Πατρών και στην Αρσάκειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πατρών. Το 1987 μετέβη στον Καναδά όπου πραγματοποποίησε σπουδές στην ψυχολογία και την κοινωνιολογία, ενώ αργότερα συνέχισε στη θεολογία. Το 1999 πήρε το διδακτορικό του στη θεολογία από το πανεπιστήμιο του Durham στην Αγγλία. Προσέφερε ερευνητικό έργο και δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια στην Αμερική και στον Καναδά. Το 2006 μετακόμισε στην Ουαλία όπου ίδρυσε μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην Ορθόδοξη Θεολογία. Το 2010 το πρόγραμμα μεταφέρθηκε στο πανεπιστήμιο του Winchester, στην Αγγλία ενώ δημιουργήθηκε για τον Δρα Ανδρεόπουλο η πρώτη θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο με αντικείμενο συγκεκριμένα και επισήμως την Ορθόδοξη θεολογία. Επίσης είναι μέλος της διοικητικής επιτροπής του Ινστιτούτου Ορθοδόξων Χριστιανικών Μελετών στο Καίμπριτζ. Έχει εκδόσει διάφορα επιστημονικά άρθρα και βιβλία, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν μια μελέτη για τη θεολογία και την εικονογραφία της Μεταμορφώσεως (Metamorphosis: the Transfiguration in Byzantine Theology and Iconography, 2005), μια μελέτη για την ιστορία και τον συμβολισμό του σημείου του σταυρού (The Sign of the Cross, 2006) καθώς και μια πιο πρόσφατη μελέτη για την θεολογία της Μεταμορφώσεως (This is my Beloved Son, 2012). Παράλληλα με την ακαδημαϊκή του δραστηριότητα, συμμετείχε ενεργά στη ζωή της Εκκλησίας, ως μέλος, γραμματέας και πρόεδρος διαφόρων ενοριακών συμβουλίων στην
Αμερική, τον Καναδά, και το Ηνωμένο Βασίλειο.

"Καιρός τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ"

Θε­ί­α Λει­τουρ­γί­α καί ζωή. Βι­ω­μα­τι­κές κα­τα­θέ­σεις

Ἐκεῖ πού συ­νο­ρε­ύ­ει ἡ ἀ­κρο­τε­λέ­υ­τια στιγ­μή τοῦ Ὄρ­θρου μέ τή Δο­ξο­λο­γι­κή εἴ­σο­δο τῆς θε­ί­ας Λει­τουρ­γί­ας, κά­που σ᾿ ἐ­κε­ί­νο τό συγ­κι­νη­σια­κά φορ­τι­σμέ­νο μι­κρό χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα, κα­θώς ἑ­τοι­μά­ζον­ται ν᾿ ἀ­νο­ί­ξουν οἱ Πύλες τῆς Εὐ­λο­γη­μέ­νης Βα­σι­λε­ί­ας τοῦ Τρι­α­δι­κοῦ Θε­οῦ, με­τα­νί­ζον­τας ψυ­θι­ρί­ζεις τό, "Και­ρός τοῦ ποι­ῆ­σαι τῷ Κυ­ρί­ῳ". Αὐ­τό τό δι­α­κο­νι­κό, κα­τά τά τυ­πι­κά πα­ράγ­γελ­μα, για­τί ἀ­παι­τεῖ­ται νά κα­τα­λά­βεις πώς κι έ­σύ διά­κο­νος τῶν Μυ­στη­ρί­ων Του εἶ­σαι. Δέν ἔ­χει ση­μα­σί­α ἄν ἔ­λα­βες ἱ­ε­ρω­σύ­νη, τι­μή­θη­κες μέ ὀφ­φί­κια, προ­ΐ­στα­σαι. Αὐ­τά ὅ­λα εἶ­ναι χω­ρίς ση­μα­σί­α ἄν δέ βι­ώ­νεις, δέν αἰ­σθά­νε­σαι, δέν κα­τα­λα­βα­ί­νεις ὅ­τι εἶ­σαι ὑ­πη­ρέ­της. Ἕ­νας ὑ­πη­ρέ­της πού ψά­χνει κά­θε μέ­ρα τόν ἑ­αυ­τό του καί τόν βρί­σκει, δυ­στυ­χῶς, τό­σο πλημ­με­λῆ. Για­τί ἐμβιώνει τήν ἀ­να­ξι­ό­τη­τά του καί τή βλέ­πει, τήν πα­ρα­κο­λου­θεῖ νά στέ­κει ἀ­πέ­ναν­τι στό φι­λάν­θρω­πο καί φι­λά­γα­θο γε­γο­νός τῆς Ἀ­νο­χῆς, τῆς Ὑ­πο­μο­νῆς καί τῆς ἀ­βυσ­σα­λέ­ας Ἀ­γά­πης Του.

"Και­ρός τῷ ποι­ῆ­σαι τῷ Κυ­ρί­ῳ". Πού ση­μα­ί­νει μέ πο­λύ ἁπλᾶ λό­για ὅ­τι εἶ­ναι και­ρός. Eὐ­και­ρί­α νά κά­νου­με κι ἐ­μεῖς κά­τι γιά τόν Κύριο, με­τά ἀ­πό τό πλῆ­θος τῶν ε­ὐερ­γε­σι­ῶν πού δε­χό­μα­στε. Ἀρ­κε­τός ὁ κό­πος τῆς ἡ­μέ­ρας, τῆς ἑβδο­μά­δος, τῶν χρό­νων πού πέ­ρα­σαν δί­χως μιά στιγ­μή προ­σευ­χῆς, μιᾶς στα­γό­νας ἰ­κε­τευ­τι­κοῦ ἤ δο­ξο­λο­γι­κοῦ δα­κρύ­ου, πού συ­νά­ζει τό εἶ­ναι καί τό ἀ­να­φέ­ρει στά χέ­ρια Του, μέ ἔ­πα­ρση τῶν χει­ρῶν καί τήν ἀ­νά­λο­γη θυ­σία...

"Και­ρός τοῦ ποι­ῆ­σαι τῶ Κυ­ρί­ῳ", για­τί ὁ και­ρός τῆς μα­τα­ί­ας ζω­ῆς μας βρί­σκε­ται στήν ἐν­δε­κά­τη ὥρα (ὅ­σιος Ἐ­φρα­ίμ ὁ Σύρος), στήν πλέ­ον κρί­σι­μη ὥ­ρα, κα­τά τήν ὁ­πο­ί­α κα­λο­ύ­με­θα νά προ­ε­τοι­μα­στοῦ­με γιά τήν ἀ­πο­λο­γί­α μας ἐ­νώ­πιον τοῦ φο­βε­ροῦ βή­μα­τος τοῦ Χρι­στοῦ. "Ὁ Θεός ἰλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ" ψιθυρίζεις κι ἀφήνεσαι νά εἰσοδεύσεις στήν Εὐλογημένη Βασιλεία Του.

π. Κων. Ν. Καλ­λια­νός

Ο Καντέρμπουρι παραιτείται

Χθες ανακοινώθηκε από την ηγεσία της Αγγλικανικής Κοινωνίας η παραίτηση του 104ου Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρι, Δρα Ρόουαν Ουΐλιαμς. Η παραίτηση δόθηκε μεν στην δημοσιότητα χθες, θα ισχύσει όμως από το τέλος του 2012.

Ο Αρχιεπίσκοπος ανακοίνωσε την παραίτησή του από τη θέση του πνευματικού ηγέτη 77 εκατομμυρίων Αγγλικανών παγκοσμίως, παράλληλα με την είδηση πως από τον Ιανουάριο 2013 αναλαμβάνει καθήκοντα Κοσμήτορα στο Κολέγιο Magdalene του Πανεπιστημίου του Κέϊμπριτζ.

Οι διάφοροι εκκλησιαστικοί σχολιαστές έχουν αρχίσει να κάνουν πολλές υποθέσεις για τους λόγους που οδήγησαν έναν εξαιρετικά μορφωμένο, καλλιεργημένο και πνευματικό άνθρωπο στην παραίτηση από αυτή την περίοπτη θέση, την οποία κράτησε για 10 χρόνια.

Η αλήθεια είναι ότι στα χρόνια αυτά ο Αρχιεπίσκοπος αντιμετώπισε πολλά και δύσκολα ζητήματα, όπως τη χειροτονία των γυναικών στους βαθμούς του Πρεσβυτέρου και του Επισκόπου, τη χειροτονία ομοφυλόφιλων κληρικών, τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών, τα εκκλησιολογικά προβλήματα της Αγγλικανικής Κοινωνίας, τις σχέσεις με τα άλλα δόγματα και θρησκείες και πολλά άλλα. Σχολιαστές, ακόμη δε και ο βιογράφος του Rupert Shortt, ενώ αναγνωρίζουν την αξία του, θεωρούν πως ο Δρ. Ουΐλιαμς απέτυχε να θεραπεύσει τις διαιρέσεις και τα σχίσματα της Αγγλικανικής Ομολογίας. Προφανώς βέβαια η ιστορία θα χρειαστεί λίγο περισσότερο χρόνο για να βγάλει ένα πιο αντικειμενικό πόρισμα για την δράση και την αποτελεσματικότητα του Δρα. Ουίλιαμς.

Προσωπικά μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η δήλωση του Αρχηγού του Εργατικού κόμματος Ed Miliband, αναφορικά με την προσφορά του Δρα. Ουΐλιαμς ως Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρι. Είπε χαρακτηριστικά: «Rowan Williams will be sorely missed as Αrchbishop of Canterbury; did what he said he'd do - challenge the imagination of our country».

Όσον αφορά τη διαδοχή, φαίνεται πως έχουν αρχίσει ήδη να παρουσιάζονται οι πρώτοι διεκδικητές του σημαντικού αυτού εκκλησιαστικού θρόνου. Ίσως επικρατέστερος αυτή την ώρα να είναι ο ταλαντούχος Αρχιεπίσκοπος της Υόρκης, Δρ. John Sentamu, προερχόμενος από την Ουγκάντα, τον οποίο γνωρίζω προσωπικά και ήμουν μάλιστα παρών στην χειροτονία του εις Επίσκοπο στον Καθεδρικό Ναό του Αγ. Παύλου στο Λονδίνο. Αν προτιμηθεί αυτός θα είναι ο πρώτος έγχρωμος Αρχιεπίσκοπος του Κάντερμπουρι.

Πάντως, αξίζει να αναφέρουμε, έστω επιγραμματικά, πως η σχέση του αποχωρούντος Αρχιεπισκόπου με την Αγία Ορθοδοξία μας ήταν πάντα φιλικότατες και ειλικρινέστατες. Η διδακτορική του έρευνα αφιερώθηκε στην Ορθοδοξία, πολλά βιβλία του διαπραγματεύονται Ορθόδοξα θέματα, ήταν πάντα πολύ θετικός και υπέρ του διαλόγου με την Ορθοδοξία, επισκεπτόταν τακτικά Ορθόδοξες χώρες και το Άγιον Όρος, και γενικώτερα φαινόταν να επηρεάζεται ως άνθρωπος και κληρικός από τον Ανατολικό τρόπο χριστιανικής ζωής και προσευχής.

Πριν από λίγους μήνες ο Δρ. Ουΐλιαμς επισκέφθηκε την Αθήνα μας και είχε την ευκαιρία να βιώσει άμεσα και από πρώτο χέρι τον αγώνα και την προσφορά της Αγιωτάτης και Αποστολικής Εκκλησίας της Ελλάδος στον φιλανθρωπικό τομέα, με τα καθημερινά συσσίτια και την γενικώτερη βοήθεια και υποστήριξη που προσφέρει στους χειμαζομένους αδελφούς μας στην Αθήνα και αλλού. Μάλιστα είχε τότε δηλώσει χαρακτηριστικά ότι «το έργο που γίνεται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ευπαθών ομάδων είναι εντυπωσιακό και σε κλίμακα ανώτερη και από αυτή της Βρετανίας». Παράλληλα είχε εκφράσει τους φόβους του για πιθανή χειροτέρευση των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών στο μέλλον και επεσήμανε ότι «τόσο η Εκκλησία αλλά και οι κοινωνικοί φορείς πρέπει να προσπαθήσουν για να διατηρηθεί η ζωή των ανθρώπων που βρίσκονται σε ανάγκη σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο».

Πρωτοπρ. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας
Λονδίνo

Πανομογενειακή Συνεδρίαση

...για τον Έρανο της Ελλάδας

Πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ στο κτίριο της Ελληνο-Κυπριακής Αδελφότητας Λονδίνου Πανομογενειακή Συνεδρίαση, με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων για τον Έρανο που μόλις έχει ξεκινήσει στην Ομογένεια Μεγ. Βρετανίας, υπέρ της Ελλάδας.

Τη Συνεδρίαση κάλεσε ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγ. Βρετανίας κ. Γρηγόριος. Παρευρέθηκαν ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Κυανέων κ. Χρυσόστομος, ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Τροπαίου κ. Αθανάσιος, αρκετοί κληρικοί, ο Πρόεδρος της Εθνικής Κυπριακής Ομοσπονδίας κ. Παναγιώτης Δρουσιώτης, εκπρόσωποι της Ελληνικής Πρεσβείας και της Κυπριακής Υπάτης Αρμοστείας, καθώς επίσης και εκπρόσωποι πολλών Ομογενειακών Οργανισμών.

Ο Άγιος Θυατείρων έκανε εισαγωγική ομιλία και παρουσίασε και την επιστολή που του απέστειλε ο Μακαρ. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος. Ο Σεβασμιώτατος τόνισε και υπογράμμισε χαρακτηριστικά πως «Μαζί με τους εν Ελλάδι αδελφούς μας πονούμε κι εμείς»! Ανέφερε δε πως ο Έρανος έχει ήδη από τις πρώτες ημέρες αποδώσει το ποσό των £15.000. Κατέληξε δε λέγοντας πως «...δεν θα λύσουμε το πρόβλημα, αλλά θα βοηθήσουμε»!

Στη συνέχεια ακούστηκαν πολλοί εκπρόσωποι Ομογενειακών Οργανώσεων να αναφέρουν με συγκίνηση ότι θα βοηθήσουν με όλες τους τις δυνάμεις για τον ιερό αυτό σκοπό. Συζητήθηκαν δε διάφορα πρακτικά ζητήματα, όπως οι τραπεζικοί λογαριασμοί, τα μπλοκ αποδείξεων, το είδος των προσφορών, ο τρόπος μεταφοράς τους, ο διορισμός ειδικού υπαλλήλου που θα ασχολείται με τον Έρανο κ.ά.

Ο παρόν ιστολόγος ανέφερε τις παρακάτω σκέψεις και προτάσεις:

- Oφείλουμε κατ’ αρχάς συγχαρητήρια κι ευχαριστίες στον Σεβ. Αρχιεπίσκοπό μας για την ευγενική του πρωτοβουλία να προκηρύξει τον Έρανο υπέρ των εν Ελλάδι χειμαζομένων αδελφών μας.

- Ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών κ. Σόϊμπλε, είπε χθες: «Υπολογίζουμε να έχουμε μείωση του χρέους της Ελλάδας το 2020, αλλά δεν είμαστε σίγουροι». Αυτή η δήλωση σημαίνει ακριβώς ότι το πρόβλημα ήλθε για να μείνει και θα το βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας για πολλά χρόνια ακόμα.

- Όσον αφορά τον Έρανο αυτόν καθ’ αυτόν, και με αφορμή τον λόγο του Γερμανού Υπουργού, επιτρέψτε μου να καταθέσω τις εξής σκέψεις:

§ Θεωρώ ότι ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης των χρημάτων του Εράνου είναι να υιοθετήσουμε και να καθιερώσουμε ένα ανάδοχο πρόγραμμα, αφού -ούτως ή άλλως- το πρόβλημα δεν θα λυθεί με μια, ή έστω 2 ή 3, χρηματικές αποστολές. Προτείνω η Ομογένειά μας να υιοθετήσει μια ή περισσότερες Ενορίες, ίσως και ένα Σχολείο, από εκείνα που προσφέρουν καθημερινά συσσίτια, ρουχισμό και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Αυτό θα είναι περισσότερο αποτελεσματικό από οτιδήποτε άλλο.

§ Ειδικές περιπτώσεις. Άγονη γραμμή - παραμεθόριες και συνοριακές περιοχές. Κάποιοι Ομογενείς εδώ στο Λονδίνο ετοιμάζονται αυτές τις ημέρες να αναλάβουν έργο στον τομέα αυτό, αφού η επίσημη Ελληνική Πολιτεία αδυνατεί. Ο Έρανός μας θα μπορούσε να συνδράμει, για εθνικούς λόγους, και στον τομέα αυτό. Σας αναφέρω απόψε μονάχα μία λέξη: Καστελόριζο...

§ Το πρόβλημα έχει αρχίσει ήδη να διακτινίζεται. Γι’ αυτό η Επιτροπή διαχείρισης του προϊόντος του Εράνου να δέχεται αιτήσεις και για άλλη χρήση χρημάτων. Εξηγούμαι:

o Νεαρός που ο πατέρας του αυτοκτόνησε στην Ελλάδα σπουδάζει στην Αγγλία και χρειάζεται βοήθεια.

o Νέοι επιστήμονες καταφθάνουν καθημερινά από Ελλάδα, και έρχονται στις εκκλησίες και τις Κοινότητες της Ομογένειας ζητώντας βοήθεια.

§ Το προϊόν του Εράνου πρέπει να το μεταφέρει μια αντιπροσωπεία δική μας στην Αθήνα, για δύο λόγους:

o Ψυχολογική στήριξη. Οι Έλληνες είναι έντονα συναισθηματικός λαός και χρειάζονται να δουν την πρακτική βοήθεια των Αποδήμων αδελφών τους. Όταν την δουν θα τονωθεί πολύ το ηθικό τους.

o Η ενημέρωση της εδώ φιλογενούς Ομογένειας και η προβολή της ευγενικής προσφοράς της θα την κινητοποιήσει έτι περισσότερο, κι έτσι θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε την προσφορά μας.

- Τελειώνοντας, ας μην ξεχνούμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν εξαιρετικά υπερήφανο λαό, που μπορεί να μην αισθάνεται πολύ άνετα με την φιλανθρωπία / ελεημοσύνη που προτείνουμε. Είναι καλά κυρίαρχο στοιχείο στη σκέψη μας να είναι να τον βοηθήσουμε να ορθοποδίσει και να αρχίσει πάλι να αναπτύσσεται. Προτείνω συνεργασίες, ανάδοχα προγράμματα, συνεχή επικοινωνία, ενημέρωση και συναντίληψη...

O Σήφης κι ο Μανούσος

Πρωί-πρωί ο Σήφης έκανε εξωτερικά μερεμέτια στο σπίτι του ανεβασμένος σε μια σκάλα.

Περνώντας ο Μανούσος για τη στάνη τον βλέπει και του λέει για να τον πειράξει:

- «Μωρέ Σήφη, εμένα δε με κόφτει μωρέ που θα πέσεις απ’ τη σκάλα και θα
σκοτωθείς. Μα θα σπάσει μωρέ η κεφαλή σου και θα γεμίσει ο τόπος άχυρα.»

Και ο ετοιμόλογος Σήφης από τη σκάλα:

- «Κι εσύ μωρέ Μανούσο, πρωΐ-πρωΐ το φαΐ σκέφτεσαι!!!»

ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΑ

Eμείς οι Απόδημοι, που κάνουμε έναν συνεχή και αδιάλειπτο αγώνα επιβίωσης, και ιδιαίτερα έναν αγώνα διατήρησης της γλωσσικής μας ιδιοπροσωπίας, συγκινούμαστε πάντοτε να ακούμε τραγούδια σαν τη «Γλωσσολαλιά», που μας τονώνουν το ηθικό και μας βοηθούν καταλυτικά στον καθημερινό μας αγώνα για να μείνουμε Έλληνες και μάλιστα ελληνόφωνοι Έλληνες, σε συνθήκες ιδιαίτερα δύσκολες και εξαιρετικά αφομοιωτικές.

Έτσι, αυτή η μουσική και ο υπέροχος στίχος μας δονούν συθέμελα έως δακρύων.

Μακρυνές μνῆμες τοῦ χθές...

Βιώματα τῶν Χαιρετισμῶν

Μνημόσυνο Ἀλεξάνδρου Ν. Ξανθούλη, ἱεροψάλτου

Kάθε φορά πού θἄρθουν τίς μυρωμένες ἀνοιξιάτικες βραδυές τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς ἐκεῖνες οἱ λυρικότατες ἀκολουθίες τῶν Χαιρετισμῶν, πάντα ἡ μνήμη, ἡ ψυχή, τὀ εἶναι ὁλόκληρο ξαναγυρίζει ἐκεῖ, στά πρῶτα βήματα, στά πρῶτα βιώματα, στίς ἀπαρχές τους δηλαδή, πού τροφοδότησαν τόν ψυχισμό σου: στά χρόνια τῆς παιδικῆς ἡλικίας, ὅταν στό παλιό μας τό χωριό τ’ ἀπόβραδα τῆς Παρασκευῆς, τῆς Μεγάλης Σαρακοστής, ἀνεβαίναμε γιά τήν ἐκκλησία.

Ἀνεβαίναμε ὅλο μας τό σχολεῖο, μέ τό δάσκαλο συντροφιά, γιά ν᾿ ἀκούσουμε, νά χαροῦμε, νά βιώσουμε μέ ὅση χάρη ἀποπνέει ἡ παιδική ἁπλότητα, ἡ ἀνέμελη, ἀλλά καί τόσο οἰκεῖα σέ ὅλους μας, τήν ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν.

Ἡ ὥρα ἦταν πάντα ἀπόβραδη. Μέ τούς ἴσκιους νά μηκύνονται αὐτές τίς ὧρες ὁποῦ οἱ βεβαιότητες ἐκμηδενίζονται, μέ τήν ἡσυχία νά προετοιμάζει τόν κύκλο τῶν ἑπομένων στοχασμῶν.

Ἀπό μακρυά ὁ ἥλιος ἀποκαθήλωνε τήν ἔσχατη φωτεινή του παραμυθία, τήν ὁποία δανείζονταν ἡ φτωχή κατηλανάφτισσα τοῦ ναοῦ καί τή μετουσίωνε, μέσω τῶν λαδοκάντηλων καί τοῦ φυσικοῦ πολυελαίου -πού ἔκαιγε πάντα μέ λάδι καθαρό- σέ "κατοικητήριον φωτός", ὥστε μέσα του νά χωνέψουν ὅλες οἱ ἐλπίδες, οἱ προσευχές, οἱ ἰκεσίες, ἀλλά καί οἱ εὐχές "τῶν ταπεινῶν τῇ καρδίᾳ" καί δίχως νά τούς ἔχει δώσει τήν παραμικρή προσοχή κανείς. Αὐτοί οἱ ἄγνωστοι - γνωστοί μόνο στή μνήμη καί τήν προσοχή τοῦ Θεοῦ -φιλακόλουθοι προσκυνητές καί πιστοί, ψαύουν μέ τό δικό τους μεγαλεῖο τήν ψυχή σου καί τήν ἀναβιβάζουν πάνω ἀπό τίς αἰσθήσεις, πάνω ἀπό τά καθημερινά, ὥστε νά μποροῦν ἐπίμονα νά κρούουν τή θύρα τοῦ Θεοῦ. Γιατί τ᾿ ἀξίζουν.

Ἡ μνήμη πάντα θ' ἀνακαλεῖ μιά χλωμή, κατανυγμένη καί μισοφωτισμένη ἐκκλησιά. Τά κουρασμένα πρόσωπα τῶν χωρικῶν δέ ἀποδέχονται καμμιάν βιασύνη ἤ ἀπομάκρυνση ἀπό τό καθιερωμένα παροδοσιακό, γιατί μονάχα ἔτσι μποροῦν νά καταλάβουν τή συνέχεια, πού τούς τοποθετεῖ στό ἴδιο μονοπάτι, τό ὁποῖο περπάτησαν οἱ πρόγονοί τους: οἱ Βυζαντινοί, οἱ μεταβυζαντινοί, οἱ ἀκραιφνεῖς νεοέλληνες...

Ὁ παπᾶς δέν καλιφωνεῖ, δέν μεγαλοφωνεῖ δέν ἀνοίγει δρόμους στό συναίσθημα, στήν αἰσθαντικότητα, ἡ ὁποία δέν ταιριάζει, δέν συμπορεύεται μέ τήν κατάνυξη, τή χαρμολύπη, τό χαροποιόν πένθος τῆς Ὀρθοδοξίας πού δέν εἶναι δυνατό να τό ἑρμηνεύσεις -αὐτό εἶναι πάντα ἀκατόρθωτο- ὡστόσο τό βιώνεις μόνο ἄν σκύψεις λίγο, ἄν ταπεινωθεῖς, ὅπως ὅταν σκύβεις πρός τή γῆ καί νοιώθεις, ὕστερ᾿ ἀπ’ τή βροχή τή μοσχοβολία τοῦ νοτισμένου χώματος.

Τά χρόνια πέρασαν. Ἔχεις κι ἐσύ βρεθεῖ στή θέση τοῦ ἀπλοῦ παπᾶ τοῦ χωριοῦ σου. Κάθε Παρασκευή τῆς Σαρακοστῆς λές τά ἴδια γράμματα, περίπου τήν ἴδια ὥρα, σέ διαφορετικό ὅμως κλῖμα. Γιατί τώρα ἔχεις στή διάθεσή σου πολλά φῶτα· φῶτα στήν ἐκκλησιά, στούς δρόμους, στά σπίτια. Μόνο πού ὁ Φωτισμός ἀπουσιάζει, καθώς ἁπλώνεται παντοῦ τό δίχτυ τῆς ἀγωνίας τῆς ἀγχωτικῆς προσπέλασης ὅλων ὄσων ἐπιθυμοῦμε: καί τήν ἐκκλησία δηλαδή νά προφθάσουμε, ἀλλά νά μή χάσουμε καί τό σήριαλ...

Ὡστόσο, αὐτό πού εὐτυχῶς κρατεῖς καί πασχίζεις νά μιμηθεῖς, ἔστω καί μ’ ἀδέξιες κινήσεις, εἶναι ἐκεῖνο τό εὐκατάνυκτο βίωμα πού σοῦ μετέδωσε ἐκεῖνος ὁ ταπεινός παπᾶς, βίωμα πού κοιτάζεις νά τό προσφέρεις, ὅπως μοιράζεις τό ἀντίδωρο, ἀγωνιῶντας κάθε φορά, ὄχι ἄν τά κατάφερες στόν τόνο τῆς ἀπαγγελίας καί τελικά χάρηκες μαζί μέ τό ψάλτη τό μινόρε ἤ τόν παραπονεμένο τόν τέταρτο ἦχο ("λέγετος"), πού τόν συνήθιζε κι ὁ μπάρμπ᾿ Ἀλέκος ὁ ψάλτης, ἀλλά, ἄν φεύγοντας κάποιες ψυχές ἀπό τήν ἐκκλησιά, θά μπορέσουν νά κομίσουν στό σπίτι τους τή χαρμολύπη ἐκείνη πού μᾶς πρόσφερε ὁ παπα-Βαγγέλης, ἐδῶ καί σαράντα τόσα χρόνια κι ἀκόμα τήν κρατᾶμε μέσα μας ὡσάν τήν εὐωδία τοῦ καλοῦ θυμιάματος...

π. Κων. Ν. Καλλιανός
Σκόπελος

Οι Μακαρισμοί

Στοχασμοί της Σαρακοστής

Εκείνες οι μεγαλειώδεις λέξεις, που όλες ξεκινούν με τη λέξη «Μακάριοι», Blessed, блаженн, Gwyn en byd, είναι όλες ιδιαίτερα οικείες στους Ορθόδοξους πιστούς, αφού ψάλλονται τις περισσότερες Κυριακές κατά τη Μικρή Είσοδο, όταν ο διάκονος εισοδεύει το Ευαγγέλιο. Προέρχονται από την επί του Όρους Ομιλία και εντοπίζονται στα Ευαγγέλια, Αγ. Ματθαίου 5, 3-12 και Αγ. Λουκά 6, 20-23.

«Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Στου Αγ. Λουκά είναι μόνο «πτωχοί», αλλά εν πάσει περιπτώσει σημαίνει πως είμαστε μακάριοι όταν αναγνωρίζουμε ότι χωρίς Χριστό είμαστε πτωχοί. Ο Χριστός είπε προς την Εκκλησία της Λαοδικείας: «ὅτι λέγεις ὅτι πλούσιός εἰμι... καὶ οὐκ οἶδας ὅτι σὺ εἶ ὁ ταλαίπωρος καὶ ὁ ἐλεεινὸς καὶ πτωχὸς καὶ τυφλὸς καὶ γυμνός, συμβουλεύω σοι ἀγοράσαι παρ' ἐμοῦ χρυσίον πεπυρωμένον ἐκ πυρὸς ἵνα πλουτήσῃς» (Αποκ. 3, 17-18). Όταν αναγνωρίζουμε τον Χριστό σαν τον πλούτο μας και γνωρίζουμε πως χωρίς Αυτόν είμαστε πτωχοί, τότε είμαστε πραγματικά μακάριοι.

«Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται». Στους μετανοούντες που πενθούν για τις αμαρτίες τους και είναι συμπονετικοί προς άλλους, που παρηγορούν χωρίς να κρίνουν, που υποστηρίζουν χωρίς να καταδικάζουν, θα εξαλειφθούν τα δάκρυά τους, αφού κι εκείνοι με τη σειρά τους εξαλείφουν τα δάκρυα από τα μάτια άλλων.

«Μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν». Λίγο πιο κάτω, στο Ματθαίου 11, 29 ο Χριστός περιγράφει τον εαυτό Του ως «πρᾷο καὶ ταπεινὸ τῇ καρδίᾳ». Διακρίνει την ταπεινότητα ως προσωπικό Του χαρακτηριστικό. Και πραγματικά είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πνευματικότητας και η βάση όλων των αρετών, αλλά δεν θα πρέπει ποτέ να συγχέεται με την μετριοφροσύνη, που είναι το στολίδι των πολύπειρων, έξυπνων αλλά ψευδο-πνευματικών καθοδηγών.

«Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται». Ο Αμώς (8, 11) γράφει τα εξής: «Ἐξαποστελῶ λιμὸν ἐπὶ τὴν γῆν, οὐ λιμὸν ἄρτων οὐδὲ δίψαν ὕδατος, ἀλλὰ λιμὸν τοῦ ἀκοῦσαι τὸν λόγον Κυρίου». Μακάριοι όντως είναι εκείνοι που αισθάνονται αυτή την πείνα και τη δίψα και αρχίζουν την αναζήτησή τους για την Αλήθεια, και την βρίσκουν στον Λόγο Του - Ενσαρκωμένο, Γεγραμμένο και Ζώντα στην Εκκλησία Του.

«Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται». Η παραβολή του αγνώμονος δούλου (Ματθ. 18, 21-35) αποτελεί μια ζοφερή υπενθύμιση ότι θα αντιμετωπισθούμε από τον Θεό όπως έχουμε αντιμετωπίσει κι εμείς τον πλησίον μας. Το έλεος ρέει από τον Θεό προς εμάς και μέσω ημών: θα πρέπει να είμαστε ένα κανάλι ελέους, όχι μια δεξαμενή για δική μας χρήση.

«Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται». Το υπέρτατο όραμα προορίζεται για αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά. Αυτοί και μόνο βλέπουν καθαρά και το όραμα τους καθαρίζει ακόμα περισσότερο, καθώς συνεχίζουν να ατενίζουν Αυτόν στον οποίο αντανακλάται το πλήρωμα της ζωής.

«Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται». Υπάρχουν πολλοί “εραστές της ειρήνης” λίγοι όμως “ειρηνοποιοί”. Η ειρήνη που πραγματοποιείται με οποιοδήποτε τίμημα δεν είναι εκ Θεού, βλέποντας πως κόστισε στον Χριστό το ίδιο Του το αίμα για να κάνει να επικρατήσει ειρήνη μεταξύ του δημιουργήματος και του Δημιουργού. Η ειρήνη είναι πολύτιμη και θυσιαστική, αλλά είναι η ειρήνη του Θεού η πάντα νουν υπερέχουσα, η οποία μετέχει στο συμφιλιωτικό έργο του Χριστού στον σημερινό κατακερματισμένο και πεπτωκότα κόσμο.

«Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Οι πραγματικά δίκαιοι δεν μπορούν ποτέ να περάσουν αλώβητοι μέσα από τη ζωή. Ο Κύριός τους διέσχισε την οδό των παθών με χαρά κι έτσι το ίδιο θα πρέπει να κάνουν κι αυτοί. Αλλά αυτοί βαδίζουν στο δρόμο Του, συμμερίζονται τον Σταυρό Του και μετέχουν στη χαρά Του όταν η νύχτα της θλίψης συγχωνεύεται στην αυγή του αιωνίου φωτός.

«Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Τα κακά πράγματα που ειπώθηκαν εναντίον μας πρέπει να είναι ψεύτικα. Αλίμονό μας αν υπάρχει αλήθεια στις κατηγορίες των εχθρών μας. Αν η συνείδησή μας είναι καθαρή ενώ μας έχουν συκοφαντήσει, θα πρέπει να υποφέρουμε με ευχαρίστηση και να προσευχόμαστε για τους εχθρούς μας, όπως και ο Κύριός μας έπραξε πάνω στο Σταυρό.

Είθε αυτή η Σαρακοστή να μας φέρει πιο κοντά στην εκτίμηση της αληθινής μακαριότητας, όπως Αυτός την βίωσε και την δίδαξε στην επί του Όρους Ομιλία.

+ Αρχιμ. Βαρνάβας Burton
Orthodox Leaflet, Άνοιξη - Καλοκαίρι 1986, No. 79, σσ. 6-7
Μετάφραση: Πρωτοπρ. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας