Saturday 25 January 2014

+ Anthony Packer


Μια σημαντική προσωπικότητα ανεχώρησε από τη σκηνή του βίου τούτου τη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014, σε ηλικία 74 ετών, έχοντας ζήσει μια ζωή γεμάτη προσφορά και αγάπη προς τον συνάνθρωπο.

Είναι ο Anthony Packer, Φιλέλληνας και Φιλορθόδοξος, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κάρδιφ της Ουαλίας και Επίτιμος Πρόξενος της Λιθουανίας στην Ουαλία.


Τον Anthony είχα συναντήσει στο Κάρδιφ, στα χρόνια της διακονίας μου εκεί στην ιστορική Ελληνική Κοινότητα του Αγ. Νικολάου (1987-1993), που είχε ιδρυθεί το 1873.

Γίναμε αμέσως φίλοι και συνεργασθήκαμε σε διάφορες Διαχριστιανικές Επιτροπές. Ιδρύσαμε μαζί τη Διαχριστιανική Αδελφότητα Αγ. Νικολάου και Αγ. Δαβίδ Ουαλίας και οργανώσαμε αρκετές εκδηλώσεις για να συζητούμε διάφορα χριστιανικά και θεολογικά θέματα.

Ο Anthony ήταν Ουαλός και ουαλόφωνος, πολύ υπερήφανος για την καταγωγή του και για την πολιτιστική παράδοση του τόπου του. Με βοήθησε πολύ να κατανοήσω τις ιδιαιτερότητες της ουαλικής κουλτούρας και να μπορώ να καταλαβαίνω και να ερμηνεύω τις τοπικές παραδόσεις και τα έθιμα.

Μου προσέφερε κάποτε ένα βιβλίο να διαβάσω και να του πω τη γνώμη μου. Του απάντησα πως δεν έχω χρόνο να το κάνω, γιατί ήμουν πολύ απασχολημένος με τα ποικίλα καθήκοντά μου. Μου απάντησε με μια αγγλικά παροιμία: «Αν θέλεις να γίνει η δουλειά σου ζήτησε να σε βοηθήσει κάποιος που είναι απασχολημένος»!

Ήταν εξαιρετικά φιλικός και ευγενής ως άνθρωπος. Ως Καθηγητής των Παιδαγωγικών στο Πανεπιστήμιο του Κάρδιφ βοήθησε πολλούς Έλληνες να σπουδάσουν σε μεταπτυχιακό επίπεδο και να κατακτήσουν γνώσεις και τυπικά προσόντα.

Ταξίδευε πολύ. Με ενημέρωνε τακτικά για τα ταξίδια του, με πολλές λεπτομέρειες. Αγαπούσε την Ελλάδα και ταξίδευε τακτικά εκεί. Είχε επισκεφθεί και το Άγιον Όρος, το οποίο του άρεσε πολύ.

Ήταν καλός και αφοσιωμένος χριστιανός. Κάποτε μου εκμυστηρεύτηκε, με τον ωραίο ποιητικό του λόγο, ότι για ένα διάστημα της ζωής του «είχε πάρει διακοπές από το χριστιανισμό», τον είχε δηλαδή πρακτικά εγκαταλείψει. Επανήλθε όμως και τελικά έγινε καλός και προσηλωμένος μελετητής της Αγίας Γραφής και της Ιεράς Παράδοσης.

Ήταν καλός οικογενειάρχης, με παιδιά και εγγόνια, τα οποία αγαπούσε πολύ και τα παρακολουθούσε με πολλή προσοχή σε οτιδήποτε έκαναν στη ζωή τους. Με ενημέρωνε δε για όλους αναλυτικά, μέσα από το χριστουγεννιάτικο γράμμα, στο οποίο εκτός από τις ευχές του μου ανέφερε λεπτομερειακά την πρόοδο όλων των μελών της εξαίρετης οικογενείας του.

Ο Anthony με τίμησε ανταποκρινόμενος στην πρόσκλησή μου να παρευρεθεί στα Εγκαίνια του νεόδμητου Ιερού Ναού μας στο ΒΔ Λονδίνο τον Νοέμβριο 2012. Κι εμείς τον τιμήσαμε προσφέροντάς του ειδικό δώρο μέσω του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγ. Βρετανίας κ. Γρηγορίου.

Θα τον θυμάμαι πάντα με πολλή αγάπη. Ήταν αυθεντικός Άνθρωπος, ήταν γνήσιος Κέλτης - Ουαλός, ήταν αληθινός Χριστιανός, μιλούσε χαμηλόφωνα και μπορούσε να σε κάνει να τον παρακολουθείς στα μάτια, γιατί ο λόγος του ήταν πάντα μεστός και ουσιαστικός.

Τώρα ξεκίνησε το μακρινό ταξίδι κι εμείς μένουμε εδώ ευχόμενοι ειλικρινά για την ανάπαυση της καλής του ψυχής εν χώρα ζώντων!

π. Α.Δ.Σ.

1 comment:

Α. Παπαγιάννης said...

Τον θυμάμαι σαν χθες στους Εσπερινούς του Αγ. Νικολάου... Ο Θεός να αναπαύσει τον συνονόματο!