Προς την Πατρίδα...

Αναχωρώ σήμερα. Προορισμός η αγαπημένη και ανεπανάληπτη Πατρίδα! Ήλθε πάλι αυτή η εποχή, που η νοσταλγία ξεχειλίζει κι η καρδιά προσανατολίζεται προς τα κει που αισθάνεται τη ζωηρή και διαρκή κλίση της...

Τα όνειρά μου είναι μονίμως πλημυρισμένα από το γνήσιο και πληθωρικό μπλε του Ναυπλίου. Ασφυκτιώ... Κι έτσι, από καιρού εις καιρόν, πορεύομαι να το δω με τα φυσικά μου μάτια, για να καταλαγιάσει λίγο αυτή η αντάρα της ψυχής και η αίσθηση της απουσίας!