«Αντίσταση στο ετοιμόρροπον»

«Η δύναμη της σκέψης

είναι τελικά

ο δημιουργός της πραγματικότητας», (σελ. 50)

Έλαβα πρόσφατα και παρουσιάζω σήμερα από το Ημερολόγιο Αποδημίας την πρώτη - προσωπική ποιητική συλλογή της συνεργάτιδας και φίλης Βασιλικής Β. Παππά, που εκδόθηκε φέτος (2015) στη Θεσσαλονίκη και φέρει τον τίτλο «Αντίσταση στο ετοιμόρροπον».

Η Βασιλική Β. Παππά είναι ένα εξαιρετικά καλλιεργημένο άτομο με πλούσιες σπουδές και προϋπηρεσία στην Ελληνική Εκπαίδευση. Έχει συγγράψει και δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα, και έχει επιμεληθεί πολλών συνεντεύξεων με εξέχουσες επιστημονικές και καλλιτεχνικές προσωπικότητες.

Με το έργο της αυτό εισέρχεται πανηγυρικά στον ευλογημένο κι ευωδιαστό χώρο της ελληνικής ποίησης. Και βέβαια εισέρχεται με δυναμισμό, με πρωτοτυπία, με γλώσσα καθαρή κι εμπλουτισμένη στο πέλαγος του ελληνορθόδοξου πολιτισμού.

Τα ποιήματα είναι πλημυρισμένα από έντονα κι εκφραστικά αισθήματα και συναισθήματα, που παραπέμπουν στον αγώνα και στις αγωνίες της ζωής, στο θάνατο («Μεγάλη η οδύνη καθώς δεν είναι λίγοι οι θάνατοι», σελ. 40) και τη μοναξιά, αλλά είναι εξίσου γεμάτα από το πνεύμα της αισιοδοξίας («...η ημέρα που έρχεται θα κομίσει χαρμόσυνη είδηση...», σελ. 48) και της προσμονής («...έρχονται γόνιμα χρόνια. Κοίτα μπροστά...», σελ. 40). Και φυσικά δεν απουσιάζουν και τα δύσκολα και διαχρονικά υπαρξιακά ερωτήματα: «Γιατί φεύγουν πρώτα οι καλύτεροι;» (σελ. 26).

Η ποιητική συλλογή είναι δίγλωσση, ελληνικά - γαλλικά. Η μετάφραση στα γαλλικά έγινε από την Αγλαΐα Χασκοπούλου, καθηγήτρια Γαλλικών με μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία.

Το βιβλίο προλογίζουν:

- ο Christophe Le Rigoleur, Γενικός Πρόξενος της Γαλλίας, Διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης και ο

- Λευτέρης Β. Τζόκας, Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών

Η συλλογή περιλαμβάνει 19 ποιήματα και είναι αφιερωμένη στα παιδιά της ποιήτριας, Μάριο και Τζένη. Το ISBN του βιβλίου είναι: 978-618-81846-0-2.

Κι ας λάβουμε μια μικρή έστω ιδέα από τα περιεχόμενα ποιήματα:

Λάβα

Ξύπνησε

Και μαζί του ξύπνησαν οι ανασφάλειές μας

Πανικοβλήθηκαν οι γήινοι θνητοί

Μεγάλη η έξοδος, ανθρώπινο ένστικτο επιβίωσης

Άνοιξε τον ασκό της εύθραυστης ύπερξής μας

Πόσο μικροί είμαστε;

Διαδρομή

Περπατώ κάθε μέρα μόνη

Στην ερημιά του κόσμου

Χωρίς αναπαμό.

Μόνη συντροφιά

Τα βήματά μου και εσύ

Που σίγουρα θα φανείς

Στο τέλος της διαδρομής...

Αδιαπραγμάτευτος

Διψάς για δικαοσύνη.

Διψάς για κοινωνική δικαιοσύνη.

Τα βάζεις με πρόσωπα φαρισαϊκά.

Ενοχλείσαι από την παθητικοποίηση.

Στηλιτεύεις τα κακώς κείμενα.

Ταράζεις τον εφησυχασμό μας.

Δεν προσκύνησες ποτέ σε κανένα...

Μια μέρα είπες: «Δεν είναι έντιμο να

λουφάζεις...»

Γι΄ αυτό ξεχωρίζεις, μέσα από τα πλήθη

Αμέριμνων γλεντοκόπων.

Στην εκλεκτή δημιουργό ευχόμεθα καλοτάξιδη η εύχυμη ποιητική της συλλογή.

Πρωτοπρ. Αναστασίου Δ. Σαλαπάτα

Θερινὰ ἡμερολογιακὰ σπαράγματα

Φωτεινὸ, θερινὸ μεημέρι. Μὲ τοὺς ἐλιῶνες ν᾿ ἀσημίζουν παράξενα στὸ φῶς κι ἀπέναντι ἡ θάλασσα νὰ κυλάει ἥρεμα τὰ χρώματα τοῦ τεράστιου παρασινογάλαζου χαλιοῦ της. Χρώματα ποὺ ἀντιφεγγίζουν στὸν ἥλιο καὶ τὸν χαιρετοῦν. Ὡστόσο στὸ μικρὸ τὸ χωριὸ μιὰ παράξενη σιωπὴ ἀρχίζει κι ἀνεβαίνει, καθὼς ἔνα-ἔνα τὰ σπίτια κλείνουν κι οἱ προσωρινοί τους ἔνοικοι ἀναχωροῦν γιὰ τὴ μεγάλη πολιτεία. Ἄδειες οἱ δροσερὲς οἱ αὐλὲς ποὺ τὰ πρωϊνὰ μάζευαν ὅλη τὴν ἡσυχία καὶ τὸ καλλος καὶ τὰ πρόσφεραν μαζὶ μὲ τὸν καφὲ καὶ τὴν ἀνάγνωση κάποιου βιβλίου. Ἄδεια τὰ πεζούλια ποὺ τὰ φεγγαρόφωτα ἤ τ᾿ ἀστροστόλιστα θερινὰ βράδυα φιλοξενοῦσαν διαλόγους, στοχασμοὺς καὶ ὄνειρα.

Τὰ κοιτάζεις, λοιπόν, σήμερα ὅλ᾿ αὐτὰ καὶ σκέφτεσαι γι᾿ ἄλλη μιὰ φορὰ τὸ πόσο τραγικὰ ὄντα εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ποὺ στερούμαστε κάτι τέτοιες παραδείσιες ἀπολαύσεις ποὺ μᾶς προσφέρει ὁ Θεὸς, γιὰ χάρη τῆς καθημερινότητας καὶ τοῦ καθήκοντος: νἄμαστε συνεπεῖς στὴ δουλειά μας, σ᾿ αὐτὰ ποὺ κάνουμε… Μποροῦμε στ᾿ ἀλήθεια νὰ πράξουμε διαφορετικά; Καὶ τὸ ἐρώτημα πλανιέται κάτω ἀπό τὸ βαρὺ ἴσκιο τῆς κληματαριᾶς, ποὺ σκιάζει καὶ τοῦτο τὸ πρωϊνὸ μόνο μιὰν ἄδεια αὐλὴ καὶ τίποτε ἄλλο…

Προνόμιο τοῦ θέρους εἶναι οἱ συναντήσεις μὲ τοὺς ἐπισκέπτες, ποὺ κάθε χρόνο, αὐτὴ τὴν ἐποχὴ ἐπιστρέφουν στὸν γενέθλιο τόπο τους. Τοὺς ὀνομάζω δὲ ἐπισκέπτες, γιατὶ ἔπαψαν νὰ εἶναι μόνιμοι κάτοικοι πιά. Μιὰ ἄλλη πατρίδα κατοικοῦν, ὅπου καὶ βιοτεύουν μὲ τὸ ἀγκάθι τῆς νοσταλγίας νὰ τοὺς κεντᾶ κάθε φορὰ ποὺ θἄρθουν οἱ Γιορτάδες λ.χ. Κι ὅταν τὸ θέρος ἐπιστρέφουν στὸ γενέθλιο τόπο τους, στὰ κλειστὰ καὶ σκονισμένα σπίτια τους, αὐτὸς ὁ πόνος γιγαντώνεται ἀκόμα περισσότερο... Γιατὶ τὸ ξέρουν: δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ μονάχα οἱ ἐπισκέπτες ποὺ σὲ λίγο θὰ ξανακλείσουν τὸ σπίτι τους τὸ πατρικό, θὰ πάρουν μαζύ τους τὶς εὐχὲς καὶ τὴν ἀγάπη τῶν δικῶν τους ἀνθρώπων -ὅσων δηλ. βροῦν ζωντανούς- κι ὕστερα θ᾿ ἀναχωρήσουν μὲ τὸ φαρμάκι νὰ ραντίζει τὴν ψυχή τους, καθὼς γνωρίζουν  πὼς ὅταν ἐπιστρέψουν τοῦ χρόνου, ὅλο καὶ λιγότερους δικούς τους ἀνθρώπους θὰ συναντήσουν... Μέχρι νὰ φτάσει ἡ στιγμὴ ποὺ κι οἱ ἴδιοι δὲν θὰ ξαναεπιστρέψουν ποτέ.

Βλέπεις, μέσα στὴ θεϊκὴ ὁμορφιὰ τοῦ Ἑλληνικοὺ θέρους ὑπάρχουν κι αὐτὲς οἱ περιπτώσεις. Ἀνθρώπινες πάντα...

π. Κων. Ν. Καλλιανός

Ύδρα… αρχόντισσα

Η πανέμορφη, αρχοντική  και γραφικότατη Ύδρα είναι ένα ξεχωριστό νησί. 

Το τοπίο, η αρχιτεκτονική, αλλά και η ιστορία του νησιού το καθιστούν μοναδικό προορισμό.

Ο παραδοσιακός οικισμός της είναι αναλλοίωτος τα  τελευταία   400  χρόνια. Σ’ όλο το νησί η μετακίνηση γίνεται με γαϊδουράκια. Δεν υπάρχει κανένα τροχοφόρο όχημα. Όλες οι μετακινήσεις, ακόμα και οι μετακομίσεις γίνονται με τα γαϊδουράκια.

Πέτρινα αρχοντικά σπίτια χτισμένα στις φυσικές αμφιθεατρικές πλευρές της, γραφικά πλακόστρωτα, γωνιές με πανοραμική θέα, και κρυστάλλινα καταγάλανα νερά.

Τα πεύκα φθάνουν ως την θάλασσα. Η θάλασσα της Ύδρας είναι από τις καθαρότερες της Μεσογείου, όπως έλεγε ο Κουστώ.   

Λόγω του φυσικού βραχώδους εδάφους, με πολλές σπηλιές και ανοίγματα, ζουν μέσα σ αυτό φώκιες, θαλάσσιες χελώνες και πολλά  ψάρια, καθώς προσφέρεται σ’ αυτά ο κατάλληλος χώρος αναπαραγωγής και ωρίμανσης τους.

Σίσσυ Κόσσυβα

Συγγραφέας - Δημοσιογράφος

Εγκύκλιος για τη λήξη της σχολικής χρονιάς

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

ME THN ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2014-2015

Πρός τους Ευλαβεστάτους Ιερείς και Διακόνους, Αξιοτίμους Προέδρους των Διοικητικών Συμβουλίων, Βοηθητικών Αδελφοτήτων και Σχολικών Εφορειών, τους Γονείς και τα Παιδιά των Ελληνορθοδόξων Σχολείων των Εκπαιδευτικών Συλλόγων και Κοινοτήτων της καθ’ ημάς Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας.

Αγαπητοί μας εν Κυρίω,

Με την ευκαιρία του τέλους του σχολικού έτους, γράφω λίγα λόγια για να συγχαρώ το Διδακτικό Προσωπικό, τους Μαθητές, τις Μαθήτριες, τους Γονείς, και όλους εκείνους άνδρες και γυναίκες για τις προσπάθειές και τους κόπους που κατέβαλαν για την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία των Σχολείων της Αποδημίας. Περιττό να τονίσω ότι η Παιδεία, Χριστιανική, Κοινοτική, Κοινωνική, Τεχνική και Πολιτιστική, αποτελεί εχέγγυον για το μέλλον κάθε πολιτισμένης κοινωνίας όπως είναι ο Ελληνοχριστιανικός Πολιτισμός, η γλώσσα και η Ορθόδοξη Παράδοσή μας.

Όπως ήδη γνωρίζετε, οι εξετάσεις της Ελληνικής Γλώσσας στο επίπεδο Α level κινδυνεύουν να καταργηθούν -αν η απόφαση που έλαβε ο Φορέας Διαγωνισμών EDEXCEL για κατάργηση των διαγωνισμάτων αυτών το 2017 δεν αποσυρθεί-. Η Αρχιεπισκοπή, ως το κατ’ εξοχήν συντονιστικό όργανο του Ενιαίου Φορέα Ελληνικής Παροικιακής Εκπαίδευσης (ΕΦΕΠΕ) έχει ήδη δραστηριοποιηθεί ποικιλοτρόπως για να πετύχει την ανάκληση της απόφασης αυτής η οποία, εάν εφαρμοσθεί θα αποτελέσει καίριο πλήγμα στην Εκπαίδευση της Νεολαίας της Ελληνορθόδοξης Ομογένειας, στερώντας της την δυνατότητα να εξετάζεται και να διαπρέπει στην γλώσσα των προγόνων της. 

Από την θέση αυτή, η Αρχιεπισκοπή καλεί σε σταυροφορία όλη την Ομογένεια να συντονίσει τις προσπάθειές της, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, αλλά και όλοι μαζί ενώνοντας τις δυνάμεις μας ώστε να προασπίσουμε την Ελληνική Γλώσσα που κινδυνεύει να υποβαθμισθεί. Πρόκειται για μία Γλώσσα 4,000 ετών η οποία έχει γίνει φορέας ανεκτίμητης πνευματικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητος με τα μνημειώδη έργα αξεπέραστης ανθρώπινης διανόησης που φώτισαν και φωτίζουν το Δυτικό Παράδειγμα, και αποτελούν πολιτισμική παρακαταθήκη κάθε πολιτισμένου λαού. Είναι η γλώσσα του Μηνύματος του Ευαγγελίου και της διάδοσης της εν Χριστώ σωτηρίας. Αυτήν την οικουμενική Γλώσσα έχουμε όλοι μας καθήκον να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, να την προασπίσουμε και να την κληροδοτήσουμε στις νεώτερες γενεές με όλον τον πλούτο και τα δικαιώματα που η ιστορία της έχει δικαίως απονείμει. Να επιδιώκουμε την ορθή δια βίου μάθησή της, να επιζητούμε την γνώση του απαράμιλλου γλωσσικού της πλούτου και να συμμετέχουμε ενεργά στην μελλοντική της εξέλιξη. Αυτός είναι και ο σκοπός της ύπαρξης και λειτουργίας των Σχολείων της Ελληνορθόδοξης Παροικιακής μας Εκπαίδευσης. Όπως πάντα, η καθ’ ημάς Ιερά Αρχιεπισκοπή θα είναι πάντα αρωγός κάθε προσπάθειας και κάθε ωραίου αγώνα της Ομογένειας για την προάσπιση της Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Γένους μας. Γι’ αυτό συγχαίρω θερμά όλους εκείνους οι οποίοι αγωνίζονται διά την διδασκαλία της και την διαφύλαξή της σε επιστημονικό επίπεδο.

Επαναλαμβάνω και θερμά συμβουλεύω από βάθους καρδίας την Ελληνορθόδοξη Αποδημία του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας να στηρίξουν οικονομικά και ηθικά τα Ημερήσια και Νυκτερινά μας Σχολεία για να έχουν τα πνευματικά εφόδια να λειτουργούν ομαλά και να είναι παράγοντες πολιτισμού,προόδου, ειρήνης και συνεργασίας των πολιτών της χώρας που διαβιώνουμε, και όχι μόνο.

Σας συγχαίρω για όλες σας τις προσπάθειες και τα ωραία επιτεύγματα που σημειώσατε κατά την διαρρεύσασα Σχολική χρονιά 2014-15, και ευχόμενος ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες και ευχαριστώ θερμά για  την συμμετοχή στις προσπάθειες όλων μας για την προάσπιση της Γλώσσας και πνευματικής Κληρονομιάς μας, διατελώ μετά θερμών ευχών και της εν Κυρίω αγάπης και τιμής.

Λονδίνο, 10 Ιουνίου 2015

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος