«Αντίσταση στο ετοιμόρροπον»

«Η δύναμη της σκέψης

είναι τελικά

ο δημιουργός της πραγματικότητας», (σελ. 50)

Έλαβα πρόσφατα και παρουσιάζω σήμερα από το Ημερολόγιο Αποδημίας την πρώτη - προσωπική ποιητική συλλογή της συνεργάτιδας και φίλης Βασιλικής Β. Παππά, που εκδόθηκε φέτος (2015) στη Θεσσαλονίκη και φέρει τον τίτλο «Αντίσταση στο ετοιμόρροπον».

Η Βασιλική Β. Παππά είναι ένα εξαιρετικά καλλιεργημένο άτομο με πλούσιες σπουδές και προϋπηρεσία στην Ελληνική Εκπαίδευση. Έχει συγγράψει και δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα, και έχει επιμεληθεί πολλών συνεντεύξεων με εξέχουσες επιστημονικές και καλλιτεχνικές προσωπικότητες.

Με το έργο της αυτό εισέρχεται πανηγυρικά στον ευλογημένο κι ευωδιαστό χώρο της ελληνικής ποίησης. Και βέβαια εισέρχεται με δυναμισμό, με πρωτοτυπία, με γλώσσα καθαρή κι εμπλουτισμένη στο πέλαγος του ελληνορθόδοξου πολιτισμού.

Τα ποιήματα είναι πλημυρισμένα από έντονα κι εκφραστικά αισθήματα και συναισθήματα, που παραπέμπουν στον αγώνα και στις αγωνίες της ζωής, στο θάνατο («Μεγάλη η οδύνη καθώς δεν είναι λίγοι οι θάνατοι», σελ. 40) και τη μοναξιά, αλλά είναι εξίσου γεμάτα από το πνεύμα της αισιοδοξίας («...η ημέρα που έρχεται θα κομίσει χαρμόσυνη είδηση...», σελ. 48) και της προσμονής («...έρχονται γόνιμα χρόνια. Κοίτα μπροστά...», σελ. 40). Και φυσικά δεν απουσιάζουν και τα δύσκολα και διαχρονικά υπαρξιακά ερωτήματα: «Γιατί φεύγουν πρώτα οι καλύτεροι;» (σελ. 26).

Η ποιητική συλλογή είναι δίγλωσση, ελληνικά - γαλλικά. Η μετάφραση στα γαλλικά έγινε από την Αγλαΐα Χασκοπούλου, καθηγήτρια Γαλλικών με μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία.

Το βιβλίο προλογίζουν:

- ο Christophe Le Rigoleur, Γενικός Πρόξενος της Γαλλίας, Διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης και ο

- Λευτέρης Β. Τζόκας, Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών

Η συλλογή περιλαμβάνει 19 ποιήματα και είναι αφιερωμένη στα παιδιά της ποιήτριας, Μάριο και Τζένη. Το ISBN του βιβλίου είναι: 978-618-81846-0-2.

Κι ας λάβουμε μια μικρή έστω ιδέα από τα περιεχόμενα ποιήματα:

Λάβα

Ξύπνησε

Και μαζί του ξύπνησαν οι ανασφάλειές μας

Πανικοβλήθηκαν οι γήινοι θνητοί

Μεγάλη η έξοδος, ανθρώπινο ένστικτο επιβίωσης

Άνοιξε τον ασκό της εύθραυστης ύπερξής μας

Πόσο μικροί είμαστε;

Διαδρομή

Περπατώ κάθε μέρα μόνη

Στην ερημιά του κόσμου

Χωρίς αναπαμό.

Μόνη συντροφιά

Τα βήματά μου και εσύ

Που σίγουρα θα φανείς

Στο τέλος της διαδρομής...

Αδιαπραγμάτευτος

Διψάς για δικαοσύνη.

Διψάς για κοινωνική δικαιοσύνη.

Τα βάζεις με πρόσωπα φαρισαϊκά.

Ενοχλείσαι από την παθητικοποίηση.

Στηλιτεύεις τα κακώς κείμενα.

Ταράζεις τον εφησυχασμό μας.

Δεν προσκύνησες ποτέ σε κανένα...

Μια μέρα είπες: «Δεν είναι έντιμο να

λουφάζεις...»

Γι΄ αυτό ξεχωρίζεις, μέσα από τα πλήθη

Αμέριμνων γλεντοκόπων.

Στην εκλεκτή δημιουργό ευχόμεθα καλοτάξιδη η εύχυμη ποιητική της συλλογή.

Πρωτοπρ. Αναστασίου Δ. Σαλαπάτα