Wednesday 6 February 2019

Ἀπό τό «Ποιμαντικό Ἡμερολόγιο»


Κθε μρα λο κα συνειδητοποιες τν ναξιτητ σου, καθς μαθητεεις νάμεσ᾿ π λξεις ερς, Μορφς γων κα τν μφαν παρουσα το γου Πνεματος. Ξρεις, πς τποτε π᾿ λ᾿ ατ δ σο ξζει, κι μως σ τ ζες τ νοιθεις, τ διακονες. Κι ατ μ τν παραχρηση το Θεο, πο στκει δπλα σου κα σ προσχει, τν κθε σου ρα, τν κθε στιγμ πο ναπνεις, πο μαρτνεις, πο ζες τν πτση κα τν νστασ σου.

Τ ρτημα λοιπν πο αωρεται πνω σου κα ζητ πντηση εναι να. Γιατ μ τση περιφρνηση ντιμετωπζω τ φιλανθρωπα, τ φιλαγαθτητα, τν πομον, τν καρτερα κα τ σιωπ το Θεο; φο γνωρζω, πς δν χω δυναττητα ν βγ π τ λαβρινθο το αυτο μου δχως τ δικ Του συνδρομ, χωρς τ Χρη Του. Κι μως συνεχζω ν βλέπω τ πργματα μσ᾿ π τν προοπτικ τς προχειρτητας κα τς φιλαυτας. Πο σημανει, πς ξρω τ κνω, μ δν γνωρζω τ τ πραγματικ θλω. Ββαια, τ μπρδεμα μσα μου εναι παργωγο κποιων διεργασιν κα παλαιν προσεξιν, πο δν φησαν περιθρια γνιμου ατοελγχου, λλ συσωρετηκαν μ βιασνη κα φλεια πνω στ ψυχ μου κα κατφεραν ν τν καταντσουν να χρο ντελς κατστατο, πως λει κι ποιητς (Π.Β. Πσχος).

μως κποτε τ πργματα λλζουν κι ρχεται μοναξι τς ρημας κα τς δοιπορας ν νυκτ, μσα σ ντξοες συνθκες βου κα πολλαπλ μαχαιρματα, πο τ νοιθεις στ κορμ σου. Κι εναι ββαιο πς μ δύνη κα γωνία τ ξεπερνς λ᾿ ατά, γιατ πρπει ν ξαναβγες στν πιφνεια, ν᾿ νεβες π τ βαθ πηγδι πο σ ρξανε κα ν μιλσεις τ γλσσα τς λθειας, τς ελικρνειας κα τς βεβαιτητας; Τ γλώσσα το Θεο. Γι᾿ ατ κα πομένεις τ ναίμακτο ατ μαρτύριό σου μ βακτηρία τν λόγο το Κυρίου: «ν τ κόσμ θλψιν ξετε· λλ θαρσετε, γ νενίκηκα τν κόσμον» (ω. 16, 33).

π. Κ.Ν. Καλλιανός

No comments: