Ο μακ. π. Παΐσιος

Ο π. Παΐσιος (1924-1994) ήταν Αγιορείτης μοναχός. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αρσένιος Εζνεπίδης. Είναι παγκοσμίως γνωστός για την αγιότητά του, αλλά και για τα άλλα χαρίσματά του (προφητικό, θεραπευτικό κλπ).

Γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία, και είχε ακόμα 8 αδέλφια. Στις 7 Αυγούστου του 1924 βαπτίσθηκε από τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, ο οποίος επέμεινε και του έδωσε το όνομά του «για να αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είχε πει.

Το επόμενο διάστημα αναγκάστηκε με την οικογένειά του να πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς και έφθασε στην Ελλάδα, όπου έζησαν σε διάφορες περιοχές. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και κατόπιν εργάστηκε ως ξυλουργός. Όταν ήλθε η ώρα κατατάχτηκε στο στρατό και υπηρέτησε ως ασυρματιστής κατά τον ελληνικό εμφύλιο.

Μετά την απόλυσή του από τον στρατό πήγε στο ’Αγιον Όρος για να μονάσει. Πέρασε από διάφορες Μονές. Τελικά κατέληξε στην Παναγούδα, που ήταν μια σκήτη εγκαταλελειμμένη κι εκεί ο π. Παΐσιος εργάστηκε σκληρά για να δημιουργήσει ένα κελί, όπου και έμεινε μέχρι και το τέλος τη ζωής του, υποδεχόμενος και φιλοξενώντας μυριάδες προσκυνητών.
.

Το τελευταίο διάστημα της ζωής του ταλαιπωρήθηκε με διάφορες ασθένειες. Τελικά κοιμήθηκε την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 και ώρα 11:00. Ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Το Ησυχαστήριο αυτό είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ την προηγούμενη εβδομάδα, καθ’ οδόν προς Άγιον Όρος. Είναι ένας πανέμορφος τόπος, φορτωμένος με εξαίρετη καλλιτεχνία σε όλους τους τομείς (αρχιτεκτονική, εικονογραφία, καμπάνες κ.λ.π.).

.