Sunday 18 January 2009

Τζιβαέρι

Ο ύμνος της ξενιτειάς



Καλή Πατρίδα!

7 comments:

P. Kapodistrias said...

Γένοιτο, αγαπητότατε, γένοιτο!!!

Anastasios said...

@ Π.Κ.

Ό,τι θέλει ο Ύψιστος!

Ελένη Λιντζαροπούλου said...

Άκουσα σε μια απίστευτη εκδοχή το Τζιβαέρι πριν χρόνια, και δεν την ξεχνώ.
Φαρμάκωνε αλλά και παρηγορούσε έκτοτε τους αποχωρισμούς μου...

"Αχ, απόψε τα μεσάνυχτα, αχ σηκώθηκα να γράψω, τζιβαέρι μου.
Αχ, και μολυβιά δεν τράβηξα,αχ χωρίς ν' ανεστενάξω..."

Καλή Πατρίδα.

Anastasios said...

@ Big Mama,

Αυτό που για εσάς στην Πατρίδα είναι συγκινητικό τραγούδι, για εμάς εδώ είναι πόνος ψυχής, κάποτε ασήκωτος...

Κι όπως λέει και το δημοτικό μας τραγούδι: "Παρηγοριά 'χει ο θάνατος και λησμοσύνη ο χάρος,
ο ζωντανός ο χωρισμός παρηγοριά δεν έχει"...

Ελένη Λιντζαροπούλου said...

@
Anastasios

Έτσι είναι...έτσι.

Να είστε καλά..."εκεί στα ξένα που είστε"

Σοφία said...

Καταπληκτικό τραγούδι!

Anastasios said...

@ Σοφία,

Το έχουν τραγουδήσει τόσοι και τόσοι καλλιτέχνες. Το έχει τραγουδήσει ο λαός μας. Είναι πια χαρακτηριστικό στοιχείο της ελληνικής ψυχής.