25 χρόνια στην Αποδημία

Σήμερα συμπληρώνουμε αισίως 25 συναπτά έτη στη Μεγ. Βρετανία. 25 χρόνια στην Αποδημία, ένα τέταρτο του αιώνα μακριά από την Πατρίδα, από τους αγαπημένους συγγενείς και φίλους...
.

Η πρώτη μου φωτογραφία στο Ιερό Βήμα
του ιστορικού Ελληνικού Ι.Ν. Αγ. Νικολάου στο Κάρδιφ της Ουαλίας.

Ήταν Άνοιξη του 1987 όταν οριστικοποιήσαμε την απόφασή μας και αμέσως μετά αρχίσαμε τις τελικές προετοιμασίες για την αναχώρηση. Το καλοκαίρι του 1987 ήταν από τα θερμότερα του 20^ου αι. στην Ελλάδα. Ο υδράργυρος ήταν στο «κόκκινο» κάθε μέρα. Πολλοί άνθρωποι πέθαιναν στο δρόμο από θερμοπληξία, ή από άλλες σχετικές αιτίες.
.

Στις 7 Αυγούστου του 1987 εμείς αφήναμε πίσω την πυρακτωμένη Αθήνα, παίρνοντας ελάχιστα υλικά πράγματα μαζί μας, αλλά έχοντας ως πνευματικό εφόδιο τις ευχές των φυσικών γονέων, των πνευματικών πατέρων, των οικογενειών και των φίλων μας. Λίγες ώρες αργότερα φθάναμε στο αεροδρόμιο του Λονδίνου, όπου μόλις βγήκαμε από το αεροπλάνο η θερμοκρασία ήταν 11 βαθμοί Κελσίου και είχε ψιλόβροχο. Το πρώτο σοκ ήταν κλιματολογικό. Προφανώς, καταλαβαίνει κανείς ότι, ακολούθησαν και άλλα σοκ, όπως το πολιτισμικό κ.ά. Όμως επιζήσαμε για να πούμε και να γράψουμε σήμερα την ιστορία, όπως θα έλεγαν και οι Άγγλοι.
.



Σύντομα μετά τον ερχομό μου στη Βρετανία
άρχισα το διαχριστιανικό μου έργο. Εδώ είναι στιγμιότυπο
από την πρώτη μου ομιλία σε Ρ/Καθολικό Ναό του Κάρδιφ. 

Από το αεροδρόμιο του Χήθροου πήραμε ένα ταξί και κατευθυνθήκαμε στα Γραφεία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγ. Βρετανίας, στο Δυτ. Λονδίνο. Εκεί μας υποδέχθηκαν ο Γραμματέας κ. Νίκος Πούλιος και ο Γεν. Αρχιερ. Επίτροπος Αρχιμ. Γεώργιος Καρβούνης. Ο τότε Αρχιεπίσκοπος Μεθόδιος ήταν εκείνη την ημέρα εκτός Λονδίνου. Μας κέρασαν έναν καφέ και κατόπιν μας οδήγησαν στον κοντινό σταθμό του τρένου, στο Paddington, απ’ όπου πήραμε την αμαξοστοιχία, η οποία μας οδήγησε κατευθείαν στην πανέμορφη πόλη του Κάρδιφ στην Ουαλία, που ήταν ο πρώτος σταθμός της διακονίας μας στη Βρετανία.
.

Στο σιδηροδρομικό σταθμό της πρωτεύουσας του Πριγκηπάτου μας περίμεναν δύο παράγοντες της τοπικής και ιστορικής Ελληνικής Κοινότητας, ο τότε Πρόεδρος κ. Δημήτριος Λάντζος και ο τότε Ταμίας κ. Λάζαρος Περδίκης. Αυτοί μας οδήγησαν στο Πρεσβυτερείο της Κοινότητας, όπου εκεί μας ανέμενε η τότε Πρόεδρος της Αδελφότητας των Κυριών κα. Μόσχα Κυραντώνη με μερικά μέλη της Αδελφότητας. Οι ευγενικές κυρίες είχαν μάλιστα μαγειρέψει κοτόπουλο και μας υποδέχθηκαν με ωραίες μυρωδιές στο χώρο που επρόκειτο να γίνει το σπιτικό μας για τα επόμενα έξι χρόνια.
.

Αμέσως αφού αφήσαμε τις βαλίτσες μας στο Πρεσβυτερείο, μεταβήκαμε στον διπλανό Ι.Ν. του Αγ. Νικολάου, που είχε κτισθεί το 1906 από Έλληνες ναυτικούς, για να προσκυνήσουμε τον ιστορικό αυτό Ναό και να ζητήσουμε τη χάρη και την ευλογία του Προστάτου της Κοινότητας, για την διακονία μας που άρχιζε αμέσως από εκείνη τη στιγμή.
.

Τα χρόνια πέρασαν. Ήλθαμε από την Πατρίδα τρεις, στην πορεία γίναμε τέσσερεις. Μετά τα πρώτα έξι χρόνια ήλθε η μετάθεση στη σημερινή μας Κοινότητα στο ΒΔ Λονδίνο. Σπουδές, ενδιαφέρουσες γνωριμίες με δικούς μας και ξένους, συγγραφικό και ποιητικό έργο, διακονία σε σημαντικούς τομείς, όπως εκκλησιαστικό, εκπαιδευτικό, φιλανθρωπικό, διαχριστιανικό κ.ά., ταξίδια και περιήγηση σε πολλά μέρη, χαρές πολλές από τα παιδιά μας, γεμίζουν αυτά τα 25 χρόνια.
.

Το ταξίδι μας πάντως συνεχίζεται...