Πολιτισμός: βιομηχανία και κληρονομιά

Η πατρίδα μας δεν είναι μεγάλη ούτε πλούσια, δεν έχει ιδιαίτερη βιομηχανία και εξάγει ελάχιστα προϊόντα. Η κύρια και μεγαλύτερη βιομηχανία για την Ελλάδα είναι ο τουρισμός της και όταν μιλώ για τουρισμό τον συνδέω πάντα με την πλούσια και μοναδική πολιτιστική ομορφιά. Οι τουρίστες έρχονται μεν για το υπέροχο κλίμα, την γαλάζια θάλασσα και την μεσογειακή μας κουζίνα αλλά το μεγαλύτερο μέρος τους επιθυμεί να συνδυάσει όλες αυτές τις ευλογίες και με τον μοναδικό ελληνικό πολιτισμό. Οι αρχές της Ελλάδας έχουν υποχρέωση και χρέος να επικεντρώσουν την προσοχή των τουριστών σε όλα αυτά τα αξεπέραστα μνημεία, έχουν χρέος να επενδύσουν κεφάλαια στην ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου μας.

Δυστυχώς υπάρχουν πολλά άσχημα παραδείγματα, φέτος το καλοκαίρι επιθύμησα να ταξιδέψω μόνο στην Ελλάδα, αυτό ήταν μια ευκαιρία για να διαπιστώσω με τα ίδια μου τα μάτια την αδιαφορία του ίδιου του κράτους για την πολιτιστική μας κληρονομιά. Στην Πύλο υπάρχει το παλάτι του Νέστορος. Θεωρείται το πιο καλοδιατηρημένο μυκηναϊκό ανάκτορο. Θελήσαμε να το επισκεφτούμε εμείς και εκατοντάδες άλλοι τουρίστες αλλοδαποί κυρίως αλλά και Έλληνες. Διαπιστώσαμε όλοι με λύπη ότι το παλάτι παραμένει κλειστό για όλο το έτος του 2014. Καταννοώ ότι χρειάζονται ανακαινίσεις στα μνημεία αλλά αυτές μπορούν να γίνουν κατά την διάρκεια του χειμώνα ή έστω του φθινοπώρου. Είναι «εγκληματικό» να κλείνεις ένα τέτοιο μνημείο το καλοκαίρι, την περίοδο που θα έρθει η μεγάλη πλειονότητα των παραθεριστών. Σε συζήτηση σχετική που έκανα με φίλο μου αρχαιολόγο με πληροφόρησε δε ότι οι ανακαινίσεις στους αρχαιολογικούς χώρους μπορούν να γίνουν χωρίς να κλείσει εντελώς όλος ο αρχαιολογικός χώρος.

Δεύτερο παρόμοιο παράδειγμα: το Αρχαιολογικό Μουσείο στην Κω. Ήταν επίσης κλειστό όλο το καλοκαίρι του 2014 χωρίς να δίνεται καμία περαιτέρω εξήγηση. Φίλος μου που επισκέφτηκε το νησί της Δήλου φέτος με πληροφόρησε ότι τα αρχαία αγάλματα είναι παρατημένα στην μοίρα τους χωρίς καμία συντήρηση και χωρίς καμία ιδιαίτερη φύλαξη. Στο νησί της Δήλου υπάρχει μια καντίνα που έχει το μονοπώλιο και που χρεώνει τον καφέ και το νερό πέντε ευρώ χωρίς να δίνει καν απόδειξη. Το Μουσείο της Ολυμπίας είναι σχεδόν αφύλαχτο και επιτρέπεται η φωτογράφιση όλων των εκθεμάτων με διπλό αρνητικό αποτέλεσμα: και τα εκθέματα καταστρέφονται από την χρήση του φλας αλλά και οι τουρίστες δεν αγοράζουν μια κάρτα ή ένα λεύκωμα. Στο περίφημο Μουσείο της Ακρόπολης οι φύλακες αντί να εξυπηρετήσουν τους τουρίστες λύνοντας τους ενδεχόμενες απορίες, ή αντί να επιτηρήσουν τον χώρο με τα πολύτιμα εκθέματά του, μιλάνε συνεχώς στα κινητά τηλέφωνα με φίλους και συγγενείς. Στο Αρχαιολογικό Εθνικό Μουσείο στην Αθήνα τουλάχιστον τέσσερεις από τις αίθουσές του παραμένουν κλειστές χωρίς καμία εξήγηση. Στο Κάστρο της Μεθώνης δεν υπάρχει καμία είσοδος και κανένας φύλακας. Αυτά είναι ελάχιστα από τα κακώς κείμενα που παρατήρησα εγώ προσωπικά φέτος το καλοκαίρι. Είμαι σίγουρη πως υπάρχουν δυστυχώς και άλλα και ο κάθε συμπατριώτης μας μπορεί να αναφέρει αυτά που είδε και έζησε.

Επίσης η τιμολόγηση των μουσείων και των αρχαιολογικών μας χώρων είναι ιδιαίτερα χαμηλότερη από τα αντίστοιχα του εξωτερικού. Στην Ρώμη η είσοδος για το Κολοσσαίο είναι 12 ευρώ και για την Βίλα Μποργκέζε 15 ευρώ. Στο Παρίσι η είσοδος για τις Βερσαλλίες είναι 18 ευρώ και για τον Πύργο του Άιφελ 14 ευρώ. Η είσοδος για τον Πύργο του Λονδίνου φτάνει τις 20 λίρες. Την ίδια στιγμή το Μουσείο της Ακρόπολης έχει είσοδο μόλις 5 ευρώ, το Κάστρο της Νεραντζιάς στην Κω 3 ευρώ και όπως προανέφερα το Κάστρο της Μεθώνης το βλέπει κανείς εντελώς δωρεάν. Την ίδια στιγμή που η ξαπλώστρα στην παραλία χρεώνεται 8 και 10 ευρώ, ο καφές 3 με 4 ευρώ τα περισσότερα ενετικά κάστρα της Πελοποννήσου είναι εντελώς δωρεάν. Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι δεν υπάρχει ούτε ένα κατάστημα που να πουλά τουριστικούς οδηγούς έστω στην ελληνική και αγγλική γλώσσα που να εξηγεί στον φιλομαθή τουρίστα την ιστορία αυτών των μνημείων ή έστω ένα όμορφο λεύκωμα με φωτογραφίες, κάποια αναμνηστικά κ.ο.κ.

Σύμφωνα με οικονομικές μελέτες σήμερα τα έσοδα από τους αρχαιολογικούς χώρους στην πατρίδα μας φτάνουν τα 40 εκατομμύρια. Με σωστή εκμετάλλευση θα μπορούσαν να αγγίξουν τα 300 εκατομμύρια. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα θα είχε ένα μεγάλο έσοδο που θα την βοηθούσε πάρα πολύ ειδικά στις ημέρες μας, αλλά θα επένδυε σωστά στο μέλλον και θα σεβόταν την πολιτιστική της κληρονομιά που μένει στην κυριολεξία ανεκμετάλλευτη.

Εύη Ρούτουλα