Ἀρχιερέων Ἐκλογαί...

Σχόλια φιλάδελφα ἑνὸς ἐγγάμου

Στὰ Ἐκκλησιαστικὰ Πρακτορεῖα εἰδήσεων εἴδαμε καὶ σήμερα περισσῶς τὴν προβολὴ διὰ εἰκόνων (φωτογραφιῶν) τῶν ἑπομένων μιᾶς Ἀρχιερατικῆς ἐκλογῆς. Κι εύτυχῶς τὸ φωτογραφικὸ ὑλικὸ εἶναι ἀρκετὰ πλούσιο ὥστε νὰ παρατηρήσουμε μὲ προσοχὴ καὶ μὲ ἀγαπητικὴ διάθεση ὅ,τι πρὸς τὸ συμφέρον μας τὸ πνευματικὸ καὶ πρὸς οἰκοδομήν, διέσωσε ὁ φωτογραφικὸς φακός.

Ἀρχικὰ ὀφείλω νὰ πῶ, ὅτι τιμῶ τὴν Ἀρχιερωσύνη καὶ τοὺς ἐντίμως διακονοῦντας Αὐτήν. Εἶναι ἀναμφίβολα οἱ πνευματικοί μας πατέρες ποὺ συνειδητῶς  μεριμνοῦν καὶ  ἀγρυπνοῦν ὑπὲρ τοῦ ποιμνίου τους. Γι᾿ αὐτὸ καὶ χρειάζονται τὴν συνδρομή μας καὶ περισσότερο τὴν καταννόησή μας.

Ὡστόσο ὁ λόγος μου στὸ σημείωμα αὐτὸ δὲν θὰ σταθεῖ μήτε στοὺς νεοεκλεγέντες Ἀρχιερεῖς, μήτε στὰ ὅσα γράφονται καὶ λέγονται κατὰ τὴν διαδικασία αὐτή: τῆς ἐκλογῆς δηλαδή.

Προσωπικὰ μὲ προβληματίζει τὸ ἄλλο γεγονός, τῶν μὴ ἐκλεγέντων, ὅμως συμμετεχόντων στὴν ὅλη διαδικασία τῆς ἐκλογῆς, ἐκείνων δηλαδὴ ποὺ κάποιοι τοὺς θεωροῦν χαμένους, μὴ κερδισμένους δηλαδή. Κι ὅμως, ἄν ἐξετάσει κανεὶς τὰ πράγματα μὲ γνώμονα καὶ ἀρχὴ τὴν Ἐκκλησιαστική μας παράδοση, τότε θὰ ἐπιβεβαιώσει ἀπόλυτα τὸ λόγο ἑνὸς σοφοῦ καὶ ἔμπειρου περὶ τὰ  πνευματικὰ ἁγιορείτη Γέροντα, ὀ ὁποῖος ἔλεγε τὰ ἑξῆς: «Ἡ ἀποστολὴ τοῦ πνευματικοῦ ἐργάτου εἰς τὴν Ἐκκλησίαν εἶναι νὰ ἀποτυγχάνη, διὰ νὰ μαρτυρεῖται ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ» (π. Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης). Κι οἱ πρῶτοι ἀποτυχόντες, ἄς μὴν τὸ λησμονοῦμε ἦσαν καὶ εἶναι οἱ Ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι καὶ φέρουν τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ μὴ ἐκλεγέντες ὡς μοναχοὶ πρωτίστως θὰ πρέπει νὰ ἔχουν καταλάβει ἕνα πρᾶγμα. Ὅτι δηλαδὴ ὁ Θεὸς ἄλλη μερίδα τοὺς ἐτοιμάζει καὶ μέσα ἀπό τὸ δρόμο αὐτὸ τῆς ἀποτυχίας -ἴσως καὶ τῆς πικρίας. Γιατὶ ὁ μοναχὸς πάνω ἀπ᾿ ὅλα πρέπει νὰ γνωρίζουμε ὅτι εἶναι ἐκεῖνος ποὺ βιώνει καὶ στὴ συνέχεια διδάσκει τὴν ταπεινοφροσύνη, αὐτὸ τὸ μεγάλο θεμέλιο πάνω στὸ ὁποῖο καὶ ὑψώνεται τὸ πνευματικό μας οἰκοδόμημα. Κι ἡ ταπεινοφροσύνη ἀπό ἕνα καὶ μοναδικὸ λόγο ἀρχίζει: «Γεννηθήτω τὸ θέλημά Σου, Κύριε...», ἤ ὅπως λέγανε οἱ πατέρες μας, «Τοῦ Θεοῦ νὰ γένει».

Καὶ σήμερα τοῦ Θεοῦ τὸ θέλημα γίνηκε. Κι ὅλοι ὅσοι συμμετεῖχαν στὴν ἐκλογικὴ διαδικασία κερδισμένοι εἶναι, γιατὶ ἀγωνίστηκαν καὶ θὰ συνεχίσουν ν᾿ ἀγωνίζονται ἀπὸ τὸ μετερίζι ποὺ Ἐκεῖνος τοὺς ἔταξε.

Μακάριοι, λοιπόν, ὅσοι κράτησαν στὰ χέρια τους τὴ σκυτάλη καὶ σ᾿ αὐτὸ τὸ δρόμο κι ἀγωνίστηκαν μὲ τὴν καρδιὰ γεμάτη Χριστὸ  κι ὄχι μὲ φροῦδες ἐλπίδες καὶ ὄνειρα πρωτοκαθεδρίας καὶ ὑπεροχῆς. Γιατὶ δὲν εἰπώθηκε τυχαία ὁ λόγος  "Ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν" (Καθ. Ἐπιστ. Ἰακ. δ΄.6 ). Νὰ εἶναι ὑπερβολὴ,  ἄραγε;

π. Κων. Ν. Καλλιανός

Παρασκευὴ 10 Ὀκτ. 2014