Monday, 19 January 2015

Ἀγωνία καὶ Κατάνυξη


Π.Β. Πά­σχος, Ἀ­γω­νί­α καὶ Κα­τά­νυ­ξη, Γ΄ ἔκ­δο­ση βελ­τι­ω­μέ­νη,
ἐκδ. Ἀ­πο­στο­λι­κὴ Δι­α­κο­νί­α, Ἀ­θή­να 2008, σελ. 294

Ἀ­πὸ και­ρὸ πε­ρι­μέ­να­με τὴν ἐ­πα­νέκ­δο­ση αὐ­τοῦ τοῦ βι­βλί­ου, τὸ ὁ­ποῖ­ο ση­μά­δε­ψε τὶς τε­λευ­ταῖ­ες δε­κα­ε­τί­ες τοῦ 20ου αἰ. καὶ συ­νέ­δρα­με πολ­λὲς ψυ­χὲς στὸ νὰ βροῦν ἀ­παν­τή­σεις σὲ πολ­λὰ καὶ ποι­κί­λα ὑ­παρ­ξια­κὰ τους ἐρωτήματα. Για­τὶ τὰ δο­κί­μια ποὺ στε­λε­χώ­νουν τὸν τό­μο αὐ­τὸν εἶ­ναι καὶ κα­λο­γραμ­μέ­να, ἀλ­λὰ καὶ δι­α­χρο­νι­κὰ, ἀ­φοῦ ψη­λα­φοῦν ζη­τή­μα­τα, ὅ­πως εἶ­ναι ἡ με­τα­φυ­σι­κὴ ἀ­γω­νί­α, ὁ πνευ­μα­τι­κὸς ἄν­θρω­πος, ἡ μο­να­ξιὰ κ.ἄ. Φυ­σι­κὰ μα­ζὺ μ` αὐ­τὰ στε­γά­ζον­ται καὶ κο­ρυ­φαῖ­α δο­κί­μια, ὅ­πως ὁ ἐ­σω­τε­ρι­κὸς ἄν­θρω­πος, ἡ Κα­τά­νυ­ξη κ.ἄ, τὰ ὁ­ποῖ­α ἀ­σφα­λῶς ἀ­πο­τε­λοῦν καὶ εἶ­ναι ἡ πρώ­τη μα­γιὰ, ὁ πυ­ρή­νας δη­λα­δὴ,  γιὰ τὴ συγ­γρα­φὴ ὁ­μό­τι­τλων βι­βλί­ων τοῦ συγγραφέως.

Κα­θὼς μὲ συγ­κί­νη­ση κοι­τά­ζω τὸ βι­βλί­ο αὐ­τὸ τοῦ προ­σφι­λοῦς μου Δι­δα­σκά­λου καὶ φί­λου, τοῦ κα­θη­γη­τοῦ Π. Β. Πά­σχου, ξα­να­φέρ­νω μπρο­στὰ μου ἐ­κεί­νη τὴν πρώ­τη ἔκ­δο­ση τοῦ 1965 ἀ­πὸ τὸν εὐ­λα­βέ­στα­το «Ἀ­στέ­ρα» τυ­πω­μέ­νη καὶ μὲ τὸ ἐ­ξώ­φυλ­λο νὰ εἰ­κο­νί­ζει τὴν κοί­μη­ση τοῦ ὁ­σί­ου Ἐ­φραίμ τοῦ Σύ­ρου. Σὲ πό­σους δὲ χά­ρι­σε πνευ­μα­τι­κὴ ἀ­να­ψυ­χὴ ἐ­κεῖ­νο τὸ χα­ρι­τω­μέ­νο βι­βλί­ο μὲ τὸ θα­λασ­σί ἐ­ξώ­φυλ­λο· ἀλ­λὰ καὶ πό­σοι ἀ­πό τοὺς ἀ­να­γνῶ­στες του σή­με­ρα, κα­θὼς κρα­τᾶ­νε αὐ­τὴ τὴν ἀ­να­νε­ω­μέ­νη ἔκ­δο­ση, τὴ στολισμένη μὲ τόσες θαυμάσιες εἰκόνες τοῦ καλοῦ ἀδελφοῦ π. Χριστοδούλου Φεργαδιώτη, δὲ συγ­κι­νοῦν­ται, ἀφοῦ μέσα στὶς σελίδες αὐτὲς ξαναβρίσκουν ἀπαντήσεις στὰ ἐρωτήματά τους, φιλικὸ καὶ ἔντιμο λόγο, γραμμένο μάλιστα μὲ σωστὰ Ἑλληνικὰ (ποὺ σήμερα σπάνια συναντᾶ κανεὶς, μὲ αὐτὴ τὴν καταστροφὴ τῆς γλώσσας μας ποὺ ἐπιχειρεῖται). Γι᾿ αὐτὸ καὶ χρέος ὅλων ἡμῶν τῶν ἡλικιωμένων εἶναι νὰ δώσουμε στὰ παιδιὰ μας, ὡς κληρονομιὰ, τὴ συμβουλὴ νὰ ἐπισκέπτονται βιβλία ἰκανὰ, ὅπως εἶναι αὐτὸ ποὺ παρουσιάζεται, ὥστε νὰ τὰ κρατήσουν ὄρθια στοὺς φουρτουνιασμένους καιροὺς ποὺ ταξιδεύουν. Καὶ τὸ βιβλίο αὐτὸ τοῦ καθηγητοῦ Π.Β. Πάσχου εἶναι ἀναμφίβολα κάτι παραπάνω ἀπό σωσίβιο...

π. Κων. Ν. Καλλιανὸς

No comments: